Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.1983, Qupperneq 14

14
DV. FÖSTUDAGUR24. JUNI1983.
Spurningin
Ertu hlynntur því að ís-
lendingar geti horft á
erlendar sjónvarpsrásir
um gervihnetti?
Kári Elíasson bilasali: Aö sjálfsögöu.
Viö eigum ekki aö vera einangraðir frá
öðrum þjóöum. Þetta myndi minnka
videoglápiö. Annaðhvort eigum viö aö
fjölga rásum hér eða fá erlendar send-
ingar.
Oskar Jóhannesson nemi: Já, þaö væri
skemmtilegt aö geta valiö um fleiri
rásir.
Hólmfríður Gunnlaugsdóttir hús-
móöir: Því ekki þaö? Ég vil hafa
frjálst val og mér finnst illa farið meö
húsmæöur og aðra sem bundnir eru
yfir sjúklingum og gamalmennum aö
sjónvarpið skuli hafa svona lélegt efni
á föstudags- og laugardagskvöldum.
Gísll Asmundsson framkvæmdastjóri:
Endilega. Mér finnst þaö sjálfsagt.
Þetta samstarf við Noröurlöndin er
mjögfýsilegt.
Þorsteinn Garðarsson afgrelöslumaö-
ur: Alveg hiklaust. Þannig væri til
dæmis komið til móts viö islenska sjón-
varpiö. Efnið í því mætti vera fjöl-
breyttara.
Sigríður Gústafsdóttir, starfsmaður
Landspitalans: Eg tel það sjálfsagt.
Þá yrði úrvalið fjölbreyttara.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Helgarvinnubann
hafnarverkamanna
— spurningar til Verkamannaf élagsins Hlífar
Trúnaöarmaöur verkamanna við Hafnarfjarðarböfn leggur tram
spurningar vegna helgarvinnubanns Verkamannafélagsins Hlífar sem
gfldir í sumar.
Ólafur Torfason, trúnaöarmaöur
verkamanna við Hafnarf jarðarhöfn,
hringdi:
Mig langar aö biðja DV að afla
svara fyrir mig viö nokkrum
spurningum hjá Verkamannafélag-
inu Hlíf í Hafnarfiröi.
Þannig er mál meö vexti að við
verkamenn viö Hafnarfjaröarhöfn
óskuðum eftir því viö stjórn Hlífar að
ekki yröi sett helgarvinnubann á
hafnarvinnu í sumar vegna þess aö
það hefur einungis valdiö sundrungu
milli fastráðinna og sumarvinnu-
manna hér undanfarin ár. Einnig
teljum viö ákvæöi kjarasamninga
skýr hvaö þaö varðar aö menn eru
ekki skyldugir að mæta um helgar,
ef þeir óska eftir aö eiga frí. Engu aö
síður var sett á okkur bann um helg-
ar. Spumingum um þaö hvers vegna
þaö var gert hefur ekki verið svaraö
þrátt fyrir ítrekaöar tilraunir og ekki
veriö reynt aö finna neina lausn sem
menn geta sætt sig við.
Spurningarnar sem okkur langar
aö biöja DV aö leita svara viö eru
þessar:
1. Hvers vegna var ekki tekið tillit til
vilja hafnarverkamanna þegar
ákveðiö var aö setja bann á
helgarvinnu? Aö aðalfundur hafi
sett bannið er ekki fullnægjandi
svaraö okkar mati.
2. Er um að ræða þrýsting frá öðrum
félögum á Faxaflóasvæðinu? Það
er óverjandi annaö en hafa fullt
samráö við okkur ef látið er undan
slíkum þrýstingi. Eöa eru ein-
hverjir innan Hlífar sem þrýsta á
umaöþettasé gert?
3. Hvers vegna þurfa menn aö leita
aðstoöar DV til aö fá svör varö-
andi ákvarðanir stjórnar verka-
mannafélagsins?
Ef ekki fást svör viö þessum
spurningum veröur aö líta svo á að
um kúgun og kiikuskap sé aö ræöa.
HaUgrímur Pétursson, formaöur
Verkamannafélagsins Hlífar, svar-
ar:
1. Fyrstu spumingunni svara ég því
til aö á mörgum undanfömum
árum hefur aöaifundur alltaf tekið
fyrir helgarvinnubann á sumrin.
Aðalfundurinn er alltaf haldinn á
vorin og nú í vor var tillaga um
þetta atriði samþykkt samhljóöa.
2. Annarri spumingunni svara ég
alfariö neitandi. Viö í Verka-
mannafélaginu Hlíf tökum okkar
ákvaröanir sjálfir. Hugmyndin
um helgarvinnubann er auk þess
ekki uppfundin á skrifstofu Hlífar
heldur upphaflega komin frá
félögunum. Máliö hefur verið rætt
á hverju ári á aðalfundi og sam-
þykkt mótatkvæðalaust.
3. Varðandi þriöju spuminguna er
því til að svara að Olafur og hans
félagar heföu frekar átt aö mæta
á aðalfund félagsins, þar sem til-
laga um máliö lá fyrir, og berjast
fyrír sinum málstað. Auk þess
skal honum bent á aö í lögum fé-
lagsins eru ákvæöi um aö 33 fél-
agar geta óskaö eftir f undi um til-
tekið mál. Ef slík ósk kæmi fram
yröi aö sjálfsögöu rætt ummálið.
LÁTIÐ EKKI
TEYMA YKKUR
í VERKFÖLL
Stefán Jónsson skrifar:
Aldrei fór það svo, að síamstvíbur-
amir Asmundur Stefánsson og Krist-
ján Tiorlacius rumskuöu ekki, þegar
ný ríkisstjóm komst til valda. Þessir
blessaöir ópólitísku sakleysingjar,
sem aldrei hafa haft áhuga á neinu
öðru en velferð þjóðarinnar, og þá
einkum þeirra verst stæðu, hafa nú
hrist úr höfðum sér þau 14 svefnþom,
sem fyrrverandi ríkisstjóm stakk
þeim, einu fyrir hverja kjaraskerö-
ingu, á kjörtímabilinu. Má segja aö
batnandi mönnum sé best að lifa, en
hálfgert óbragð finnst mér aö viö-
brögðum þeirra núna, heföi verið nær,
aö þeir sýndu eitthvert lífsmark
meðan alræði öreiganna í mynd Svav-
ars, Ragnars og Hjörleifs, herti á sult-
aróium þjóðarinnar meö sífellt hækk-.
andi sköttum og sírýmandi kaup-
mætti, en datt ekki í hug að gera neitt
til þess að draga úr þeirri óöaverð-
bólgu, sem geisaði meöan þeir vermdu
stólana.
Ekki má heldur gleyma garminum
honum Katli, þaö er að segja jakanum
honum Guðmundi J., sem svaf einna
fastast í flatsænginni, enda var vel aö
honum búið viö Austurvöllinn, og engin
hætta á að sultarverkir héldu vöku fyr-
ir honum. Nú er hann vaknaður, búinn
að nudda stirur úr augum, og fá sér vel
í nefið, og því tilbúinn til stórræða.
Akallar hann nú elskumar sínar og
biöur þær lengst allra oröa aö láta nú
ekki auðvaldið og arðræningjana kom-
ast upp með þaö gerræði, sem nú blasi
viö. Ja svei, ekki eru nú heilindin upp á
marga fiska, og ættu allir hugsandi
„Aldrei fór það svo að síamstvíburarair Ásmundur Stefánsson og Kristján
Thorlacius vöknuðu ekki úr dvalanum þegar ný ríkisstjórn komst tfl valda,”
segir Stefán Jónsson.
menn að geta séð í gegnum þann blekk-
ingavef, sem hér er breiddur fyrir al-
menning, því aö ef ástandið er jafn-
dökkt, og þessir herrar vilja vera láta,
hverjum er þaö þá að kenna? Er ekki
orsakanna að leita hjá þeirri stjóm,
sem nú hefur látið af störfum og fékk
fullkominn vinnufrið, en nýtti ekki
tækifærin til annars en aö skara eld aö
sinni eigin köku, en skeytti þeim mun
minna um hag almennings í landinu.
Sé þaö aftur á móti álit Ásmundar og
co, aö ekki hafi veriö þörf á aögeröum
í tíð fyrri stjómar, þá hlýtur almenn-
ingur aö vera vel í stakk búinn til aö
veita núverandi stjóm umbeðinn frið í
nokkra mánuði.
Því skora ég á alla launþega aö láta
ekki svefngenglana teyma sig út í þaö
fen verkfalla og launádeilna, sem
vafasamt er aö þeir kæmust upp úr aft-
ur, því að þegar færi að slettast á fætur
fyrirliðanna, er hætt við aö þeir notuöu
sér höfuö þeirra, sem fastir sætu í for-
inni, sem stiklur til bjargar eigin
skinni, því aö sá hefur venjulega verið
háttur þeirra sjálfskipuöu leiðtoga,
sem notfæra sér trúgirni og talhlýðni
nytsamra sakleysingja, sjálfum sér til
framdráttar.
Vallarmálin notuð til að
klekkja á andstæðingunum
Vallargestur skrifar:
Mig langar að vekja athygli á fram-
komu ákveðinna liða í fyrstu deildar
keppninni í knattspymu. Máliö er það
hvemig þau nota vallarmálin til þess
aö klekkja á andstæðingunum. Þaö er
viðurkennd staöreynd aö getumunur
knattspymuliða snarminnkar er á möl
kemur og svo hafa allir heyrt talað um
grasliö og malarliö. Þannig hafa þessi
lið sem sjá sér hag í því sett leiki sína
fyrirvaralaust á möl. Þetta hefur skeö
á Akureyri, Keflavík og jafnvel fleiri
stööum. Þessir menn segja að gras-
vellimir séu ekki í leikhæfu ástandi og
þess vegna veröi aö spila á möl og svo
les maður og heyrir og sér aö sömu
helgi nokkrum klukkustundum síðar
eru að fara fram leikir í annarri deild á
sömu stööum. Lýsingar á þeim völlum
eru aö þeir séu fagurgrænir og frábær-
ir, samanber Njarðvík, og KA hefur
spilaö á nýjum velli. En aðalleikvang-
ur Akureyringa er sagður fagurgrænn
og góöur. Það þarf að setja reglur um
þessa hluti, liö æfa meö gras í huga og
lið hafa lent í vandræðum á Akureyri
þar sem þeim var tilkynnt að spila ætti
á grasi en því svo breytt skyndilega og
sátu þau þá uppi án útbúnaöar til þess
að spila á möl, sbr. IBV.
Þetta er óíþróttamannsleg fram-
koma og þessum liðum til vansæmdar.
Þetta er ábending til KSI um að setja á
reglur um þessa hluti.
Vallargestur telur að sum félög klekki
á andstæðingum sinum með því að láta
spila á möl þegar henta þykir.