Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.1984, Qupperneq 4

4
DV?PIMMTlH>»G0[M6'iTnEBROMW98ín
„Bankastjórastóll
enginn hægindastóll”
— segir Jón Adolf Gudjónsson, nýráðinn
bankastjóri Búnaðarbankans
„Auðvitaö er mér efst í huga þakk-
læti til þeirra sem studdu mig, banka-
ráðsmanna, starfsmanna og viðskipta-
manna. Þaö er mikils virði þegar
maður fer í þetta mikilvæga starf,”
sagði Jón Adolf Guðjónsson, nýráðinn
bankastjóri Búnaðarbankans, í sam-
tali viðDV.
Meirihluti bankaráös greiddi honum
atkvæði á þriöjudag og hann mun taka
við nýja starfinu einhvem næstu daga.
Jón Adolf var spurður hvort hann
heföi stefnt að þessu embætti.
„Nei, þetta kom mjög óvænt upp,”
sagði hann. „Það eru mikil umskipti í
bankanum, þegar tveir reyndir og
góðir bankastjórar fara frá á sama
tíma.”
— Enþúertánægðurmeðþetta?
„Já, ég er harla ánægöur og reyni að
gera mitt besta. Eg er reyndar gall-
harðuráþví.”
— Verða miklar breytingar á högum
þínum innan bankans við þessa stöðu-
hækkun?
„Oneitanlega verða þær það.
Ábyrgðin er ennþá meiri á bankastjór-
anum, en ég kem til með að fást við
sömu mál að vissu leyti. Eg þekki
starfið og veit aö hver ju ég geng.”
Jón Adolf kom til starfa við Búnaðar-
bankann árið 1970 þegar hann tók við
nýstofnaðri hagdeild bankans og
byggði hana upp. Árið 1977 var hann
síðan skipaður aðstoöarbankastjóri.
— Hver voru verkefni þín í hagdeild-
inni?
,^em forstöðumaður hennar lagöi ég
mat á lánsbeiðnir viðskiptafyrirtækja
og 'gaf bankastjórum einnig upplys-
ingar um stöðu bankans og banka-
kerfisins.
Eftir að ég varð.aöstoðarbankastjóri
var ég tengiliður bankans við útibúin
úti á landi og ég tel þ'að mikinn styrk aö
þekkja þartil.”
— Heldurðu að bankastjórastarfið
verði erilsamt?
„Já, það hlýtur að veröa það. En það
skiptir máli að skipuleggja tíma sinn
vel. Það er enginn hægindastóll að
setjast í bankastjórastól,” sagöi Jón
Adolf Guðjónsson.
Jón Adoif er kvæntur Ingibjörgu
Sigurðardóttur, starfsmanni Lands-
bankans, og þau eiga tvö böm, 12 og 16
ára.
-GB.
„Gallharður að gera mitt besta," segir nýi bankastjóri Búnaðarbankans,
Jón Adolf Guðjónsson.
LárusJónsson:
Vonast eftir
aðgegna
þingmennsku
um ókomna tíð
VANRÆKSLA A
NOTKUN BÍLBELTA
REFSIVERÐ?
- f rumvarp þess ef nis lagt f ram á Alþingi
„Það er erfitt fyrir mig aö meta hvað
kjósendur mínir hugsa í sambandi viö
áhuga minn á bankastjórastöðu í
Búnaðarbankanum,” sagði Lárus
Jónsson þingmaður Sjálfstæðisflokks
fyrir Norðurlandskjördæmi eystra er
DV náði tali af honum þar sem hann er
staddur í Amsterdam. Meirihluti
bankaráðs Búnaðarbankans studdi
Jón Adolf Guðjónsson í umrædda stöðu
á fundi ráösins í fyrradag.
Sagði Lárus að hann teldi ekki að
hann missti tiltrú kjósenda þótt hann
hefði sýnt þessari stöðu áhuga., Jíg er
formaður fjárveitingarnefndar Al-
þingis og hef ætíð mikinn áhuga á at-
vinnu- og efnahagsmálum og mun ég
halda áfram að beita mér á þeim vett-
vangi.” Sagðist Lárus vona að hann
ætti eftir aðgegna þingmennsku áfram
um ókomna tíð. Ekki kvaðst hann í
bráð svipast um eftir öðrum banka-
stjórastöðum.
Lárus Jónsson er nú staddur í
Amsterdam og er á leið til Parísar á
fund efnahagsnefndar Atlantshafs-
bandalagsins sem haldinn er árlega.
Sagði Lárus að á þessum fundi gæfu
sérfræðingar á vegum OECD skýrslu
um ástand í efnahagsmálum almennt.
Lárus Jónsson og Geir
Hallgrimsson utanrikisráðherra i
baksýn.
„Eg held að núna verði fjallað sérstak-
lega um orkumál sem og samskipti
austurs og vesturs á efnahags-
sviöinu,” sagöi Lárus Jónsson sem er
væntanlegur aftur til landsins eftir
helgi. -HÞ.
Lagt hefur verið fram frumvarp um
breytingu á umferöarlögum þess efnis
að tekin veröi upp refsiákvæði í
umferöarlög þannig aö vanræksla á
notkun öryggisbelta í bílum varði
viðurlögum. Frumvarpið er flutt af
þingmönnum allra flokka, en fyrsti
flutningsmaður er Karl Steinar Guðna-
son þingmaður Alþýðuflokksins.
I greinargerö með frumvarpinu
segir að það hafi verið raunverulegur
vilji þingmanna, þegar bílbeltanotkun
var ákveðin árið 1981, að refsa skyldi
fyrir brot á lögunum. Engu að síður
var ákveðið að refsingu skyldi ekki
koma á fyrr en heildarendurskoðun á
umferðarlögum lyki en hún hófst áriö
1980. Þeirri endurskoðun er ekki lokið
enn og því hafi vilji Alþingis ekki náð
framaðganga.
Vitnaö er til skýrslu sem tekin var
saman á vegum Umferðarráðs um
banaslys í umferðinni á árunum 1972
til ársloka 1983. Þar kemur fram aö á
þessum 12 árum hafi 165 ökumenn og
farþegar í bifreiöum beöiö bana. 1
skýrslunni er það mat lagt á að notkun
öryggisbelta hefði að líkindum getað
forðaö 104 þessara manna frá dauða,
þar af 15 frá 1. október 1981 til ársloka
1983, það er eftir að lög um skyldu-
notkun öryggisbelta tóku gildi. „A
þessu sést aö hér er um stórt mál að
ræða sem í bókstaflegri merkingu
getur skilið milli lífs og dauða og er því
brýnt að nú þegar verði vanræksla á
notkun öryggisbelta látin varða viður-
lögum,” segir í greinargerðinni.
Segir að fullreynt megi nú teljast að
ekki veröi unnt með áróðri og fræðslu-
starfsemi einni aö auka beltanotkun
meira en orðiö er en samkvæmt
síöustu talningu lögreglu og umferðar-
ráös var beltanotkun um 27% hjá öku-
mönnum og 28% meðal farþega í
framsæti. -OEF.
í dag mælir Pagfari ____________I dag mælir Pagfari____________í dag mælir Dagfari
MANNKYNSSAGA ALÞINGIS
Alþingi íslendinga er ekki allt þar
sem það er séð. Þar sitja fleiri en
ráðherrar og flokksformenn þótt
ekki fari alltaf mikið fyrir hinum
óbreytta þingmanni í fréttum fjöl-
miðla. Það er fjölmiðlunum að
kenna, ekki þingmönnum. Þingmenn
gera sitt besta til að rækja skyldur
sinar fyrir forseta og föðurland. Þeir
gera sitt besta til að vinna fyrir
kaupinu með fundasetum, ræðuhöld-
um og atkvæðagreiðslum, og ef ekki
vill betur tína þeir til tillögur og
frumvörp af ótrúlegu hugmyndaflugi
og vilja með því sýna og sanna að
ekki sitji þeir auðum höndum þrátt
fyrir athyglisskort í fjöimiðlum.
Þetta sjónarmið er að visu á mikium
misskilningi byggt því oft hefur
sannast að sá þingmaður gerir sjálf-
um sér og öðrum mest gagn með þvi
að láta fara sem minnst fyrir sér.
En hvað er það þá sem þingmenn
hafa fram að færa?
Hjörleifur Guttormsson fiytur
þingsályktunartillögu um að erlend
sendiráð gefi skýrslu um njósna-
starfsemi sina. Salome Þorkelsdóttir
leggur fram frumvarp um að „Ijós
skuli tendruð á lögboðnum ljósker-
um bifreiða, bifhjóla og léttra bif-
hjóla”, jafnt á Jónsmessu sem í
svartasta skammdegi. Ragnar Arn-
alds vill festa í lög að foreldrar fái
fjarvistarleyfi frá vinnu á dagvinnu-
kaupi og vaktaálag þegar börn
þeirra veikjast og allur þingflokkur
Alþýðuflokksins vill gera úttekt á
skattsvikum. Austfjarðarþingmenn
flytja lagafrumvarp um að Bæjar-
stæði i Seyðisfjarðarhreppi í Norður-
Múlasýslu verði selt Jóni nokkrum
Sigurðssyni sem ætlar að nota jörð-
ina tU beitar.
Þetta eru nokkur sýnishorn af
þingmálum síðustu viku en auk þess
spunnust á þingi lærðar umræður um
sögukennslu í skólum og er það mál
manna, sem hlýddu á þá umræðu, að
ekki megi á mUll sjá hvorir þurfi á
meiri sögukennslu að halda, þing-
mennirnir eða börnin.
Hitt er rétt hjá þingmönnum að
eitthvað hefur sögukennsla farið úr-
skeiðis þegar grunnskólabörn vlta
ekki lengur hver Jón forseti Sigurðs-
son var og gætu þess vegna haldið að
sá hinn sami Jón væri nú að sækjast
eftir Bæjarstæði í Seyðisfirði tU beit-
ar fyrir roUur sínar. Aftur á móti
voru þingmenn ekki á einu máU um
hvers konar sögu skyldi kenna. Var
helst að heyra að íslandssögunni
skyldi skipt niður í kvenréttindasögu
og stéttasögu og af því að Guðrún
Helgadóttir var ekki sátt við hvernig
samfélagið heföi þróast vUdi hún, að
því best verður skUið, breyta sögu-
kennslunni tU samræmis við þjóðfé-
lagið eins og það hefði átt að vera ef
hún hefði mátt ráða! Þetta mun ekki
vera fyndni hjá Guörúnu. Hins vegar
átti það að vera fyndni hjá Ölafi
Þórðarsyni þegar hann svaraði
Guðrúnu því tU að jöfnuðurinn í ís-
lenskri mannkynssögu kæmi best
fram í því að skipstjórinn færist með
skipshöfninni þegar skip týndist!
Af þessu má sjá og heyra að þing-
menn taka sjálfa sig alvarlega. Ekki
vUja þeir einasta búa söguna tU með
löggjafarstarfsemi og málatilbúnaði
á þingi. Þeir vUja einnig ráða því
hvemig sagan segir frá þeim.
íslandssögunni á að fjarstýra úr
þingsölum og mun þá ráðast af
meirihlutanum hverju sinni. Gott ef
ekki verður tekin upp rússneska að-
ferðin og afmáðir jafnóðum þeir
kaflar sem stríða gegn pólitísku
meirihlutavaldi á Alþingi. Sagnfræð-
ingar munu þá sitja á þingpöUum og
fræðast um íslenska sagnfræði eftir
því hver er í ræðustóU. Verður það
skrautleg íslandssaga og skemmti-
leg.
Af þessu öUu má skilja hvers
vegna flutt er tUIaga um lögboðin
ljósker um hábjartan dag. Þingmenn
verða að rata um sínar eigin sögu-
slóðlr.
Dagfari.