Dagblaðið Vísir - DV - 10.04.1984, Blaðsíða 10

Útlönd Útlönd Útlönd Útlönd
Frá Martila. Ástandið er sagt hafa versnað þar mikið á aiira siðustu árum og götubörnunum fer fjöigandi.
Ef nahagskreppan á Filippseyjum dregur dilk á eftir sér:
liriMII ICI AIICID
nomiuoLMu^iii
SMÁKRAKKAR
SEUA SIG Á
GÖTUM MANILA
DV. ÞRIÐJUDAGUR10. APREL1984.
Smákrökkum sem selja sig og
hópum bama sem ráfa betlandi um
göturnar fer stööugt f jölgandi.
Þaö er ófögur mynd sem frétta-
maður sænska dagblaösins Dagens
Nyheter dró af ástandinu í Manila,
höfuöborg Fillippseyja, og efnahags-
kreppunni þar. Fréttamaðurinn var
þarna á ferö í þriöja sinn fyrir
skömmu og segir áberandi hversu
ástandiö hafi versnaö mikiö frá fyrri
feröum hans til Filippsey ja.
Ástandiö sem blasir viö á götum
Manila er aðeins hluti af stærra
mynstri, sem einkennist af því aö
milljónir Filippseyinga selja líkama
sína eöa vinnu sína í atvinnugreinar
sem fæstir vilja koma nærri. Þeir eru
hluti af því vinnuafli sem þróunar-
löndin leggja iönaöarlöndunum eöa
olíulöndunum til.
Þúsundir stúlkna frá Filippseyjum
eru keyptar sem eiginkonur af
bandariskum, evrópskum og
áströlskum karlmönnum. Aörar eru
ráönar á vændishús í Japan.
Tugþúsundir annarra stúlkna, sem
teljast heppnari, eru ráönar sem
vinnustúlkur á heimili í Hong Kong
eöa í Miöausturlöndum.
Milljónir
til útlanda
Karlmennirnir eru margir hverjir
verkamenn í landbúnaöinum í
Bandarikjunum, byggingarverka-
menn í oliulöndunum eöa sjómenn. I
Bandaríkjunum er ein milljón inn-
flytjenda frá Filippseyjum. I Mið-
austurlöndum er ein og hálf milljón
verkamanna frá Fiiippseyjum.
tbúar Filippseyja eru 53 milljónir og
fá lönd eru ofar á töflunni yfir út-
flutning vinnuafls en einmitt Filipps-
eyjar.
I Pagsanjan, litlum feröamanna-
bæ í tveggja tíma fjarlægð frá
Manila, lifa margar fjölskyldur á
kynhverfum karlmönnum sem keypt
hafa syni þeirra og búa meö þeim
þar.
Ein þeirra sem séð hefur hvernig
heimilislausum bömum fer stööugt
fjöigandi í Manila er Josephine
Gutierez hjúkrunarkona. Tvö kvöld í
viku starfar hún í „björgunarsveit”
eöa „miðnætursveit” sem leitar uppi
börnin á götunum og gefur þeim
mat, lyf og Biblíuorö.
I þremur afmörkuðum hverfum í
miöborginni (Quiapo, Avenida og
Luneta) eru um þessar mundir um
300 heimilislaus börn, einkum
drengir. Aöeins um fimm prósent
glæpamenn,” segir Jeosphine
„En þeim á eftir að fjölga vegna
þess aö ástandið er svo slæmt,” segir
Jospehine.
„Flest þessara barna koma frá fá-
tækum eöa uppleystum fjölskyldum.
Þau lifa af því að betla. Ef þau fá
ekki hjálp enda þau sem vasaþjófar,
morðingjar eöa einhvers konar
glæpamenn,” segir Josephine enn-
fremur.
Börn í fangelsum
Oft lenda þessi börn í fangelsum
lögreglunnar. Þaö er þá gjarnan
vegna þess aö lögreglan fær skipun
um aö „hreinsa til” í miöborginni, til
dæmis ef halda á þar eitthvert stórt
alþjóölegt þing.
I fangelsinu fá börnin lélegan mat
og hætta er á aö glæpamenn, sem þar
eru fyrir, misnoti þau. Yfirvöldin
reikna með einum pesó sem dag-
legum skammti fyrir barn í fangelsi.
Þaö er sjötti hluti þess sem einka-
heimili fyrir yfirgefin böm telja aö
séalgertlágmark.
Þá komast börnin betur' af úti á
götunum, a.m.k. svo lengi sem þeim
tekst aö halda sig frá þeim mönnum
sem lifa á því að skipuleggja þjófnað
og vændi drengjanna. Sum bamanna
betla, önnur selja dagblöö eða sæl-
gæti í bílaröðunum eöa minjagripi
um stjórnarandstööuhetjuna
Benigno Aquiano þegar mótmæla-
fundir em haldnir.
Umsjón:
Gunnlaugur A. Jónsson
þiö haldið ykkur frá „rugby” (efni
sem börnin „sniffa”) og aö þiö fáiö
aö sameinast fjölskyldum ykkar á
ný,” segir vel klæddur, ungur maður
viö bömin þegar í samkomustaöinn
er komið.
Minni börnin eiga í erfiðleikum
meö aö halda sér vakandi. Fimm
strákar liggja sofandi hver utan í
öörum. Þetta er eins og spilahús sem
hefur hmniö saman. Eldri
drengirnir, flestir á táningsaldri,
sitja aftast og hlýöa á.
„Allir hafa möguleika... Jesús dó
fyrir ykkur á krossinum,” segir sá
vel klæddi. Sá er boðskapinn flytur
mun sjálfur einhverju sinni hafa
veriö einn úr hópi slíkra götubama.
Flest börnin taka undir
bænalesturinn, hátt og skýrt.
Klukkan er komin fram yfir ellefu
þegar þau fá matarpakka sína meö
hrísgrjónum og dálitlu af kjöti og
grænmeti.
Síöan bíöur alvaran. „Miönætur-
sveitin” keyrir Avenidabömin
„heim” til gatna þeirra. „Annars
yröu deilur við Quiapo-bömin,” segir
einn úr sveitinni til skýringar.
„Margir af drengjunum hér sjá
fyrir sér á heiðarlegan hátt meö því
aö selja notuö dagblöö til þeirra sem
liggja úti,” segir Dough nokkur
Nichols.
Nichols þessi er bandarískur trú-
boöi í hreyfingunni „Christ of Great-
er Manila” sem rekur „miönætur-
sveitina” og barnaheimili meö fram-
lögum velgerðarfélaga í
Bandaríkjunum og Ástralíu. Hann
segir aö jafnvel þó vandamálin eigi
eftir aö aukast á Filippseyjum sé
ástandiö engan veginn eins slæmt og
iKalkútta á Indlandi.
Eftir aö börnin hafa fengið aö
heyra orö úr Biblíunni og fengiö
matarpakkann sinn halda nokkur
þeirra á róluvöllinn fyrir neöan hiö
íburöarmikla Manila-hótel. Einn úr
hópnum gekk rakleitt aö runna þar
og dró þaðan plastpoka sem hann
haföi geymt þar yf ir daginn.
Heimilislaus börn
Bamaheimiliö „Home of Joy”
tekur á móti yfirgefnum börnum og
bömum sem hlaupist hafa aö
heiman.
„Takmark okkar er aö reyna aö
sameina þau fjölskyldum sínum á
nýjan leik,” segir Nerissa Moldez
forstöðukona heimilisins.
„Viö auglýsum í dagblöðum og
höldum uppi fyrirspurnum í sjón-
varpi. Viö keyrum um meö börnin til
aö komast aö því hvort þau kannist
viö sig einhvers staöar. Viö sjáum úr
hvers konar umhverfi þau koma,
pappahúsum þar sem grundvallar-
þörfum þeirra er ekki fullnægt. Á
götunni geta þau borðaö meira. Þau
venjast því þar aö hafa peninga,”
segirNerissa.
„Manila er lokkandi borg. Margar
fjölskyldur úti á landsbyggðinni
selja allar eigur sínar til aö komast
þangaö og hafna síðan í fátækra-
hverfunum þar,” segir hún ennfrem-
ur.
Börnin eru í slæmu ástandi þegar
þau koma á bamaheimilið. Flest
þeirra eru vannærö og óeðlilega smá-
vaxin. Mörg hafa einnig skaðastand-
lega eöa tilfinningalega. Þau
einangra sig, gráta úti í horni og
viljaekkiborða.
Margir foreldranna, sem barna-
heimilin höföu uppi á, vilja í fyrstu
ekki viðurkenna aö þeir eigi viö nein
vandræöi aö stríða. Síöan veröa þeir
oftast glaðir yfir að fá tækifæri til aö
ræða viö einhvern um vandamálin og
erfiöleikarnir koma þá fram í dags-
ljósið.
„Þaö kemur fyrir aö foreldrarnir
vilji fá bömin aftur en aö börnin vilji
ekki til þeirra. Þá er þaö alltaf mjög
erfiö spurning aö svara hvort viö
eigum aö láta börnin af hendi eða
ekki,” sagöi Nerissa Moldez for-
stöðukona.
Fréttamaöur Dagens Nyheter
slóst í för með „miðnætursveitinni”
sem safnar saman börnunum frá
Quiapo og Avenida og keyrir þau aö
litlum samkomustaö í húsnæöi sem
mest líkist bílskúr.
Björgunarstarf
„Við biðjum þess aö þiö getið
breytt lífi ykkar. Viö biöjum þess aö
m--------------->
nierissa Moiez, forstöðukona
barnaheimilisins „Home of Joy",
ásamt tveimur barnanna.