Dagblaðið Vísir - DV - 10.04.1984, Blaðsíða 14

14
DV. ÞRIÐJUDAGUR10. APRIL1984a
Frá æfinga- og tilraunaskóla
Kennaraháskólans
Skólaárið 1984—1985 veröur boðin fram kennsla fyrir 5 ára
nemendur sem búsettir eru í skólahverfinu eins og verið hefur
undanfarin ár.
Innritun fer fram í skólanum til 30. apríl nk.
SKÓLASTJÓRI
Styrkir
til háskólanáms eöa rannsóknarstarfa á
ítalíu
Itölsk stjórnvöld bjóða fram í löndum sem aðild eiga að
Evrópuráðinu nokkra styrki til háskólanáms á Italíu háskóla-
áriö 1984—85. Styrkirnir eru ætlaðir til framhaldsnáms eða
rannsóknarstarfa að loknu háskólaprófi. Umsóknum skal
skila til menntamálaráðuneytisins, Hverfisgötu 6, 101
Reykjavík, fyrir 25. apríl nk., á sérstökum umsóknareyöublöö-
um, sem þar fást.
MENNTAMÁLARÁÐUNEYTIÐ
5. apríl 1984.
MftLWIWGAR
VÖRUR
INGÓLFSSTRÆTI 5 - SÍMI 29660
/
Málning með
20%
afslætti
VERÐLISTA OKKAR
VERÐ: VERÐ:
10 1 mött 659 528
100 Imött 6200 4960
10 I kópal tón 1130 904
100 I kópal tón 10300 8240
IwaVLNINGAR
VÖRUR
INGÓLFSSTRÆTI 5 - SÍMI 29660
/
ST0RUTSALA
STÓRÚTSALAN
PRJ0NAGARNI
STENDUR ÚT
ÞESSAVIKU.
Af því tilefni ve'itum við
10%
afslátt aföllum útsaumsvörum
SJÓN ER SÖGU RÍKARI
PÓSTSENDUM DA GLEGA
HOF
- INGÓLFSSTRÆT11 Sími 16764
Menning Menning Menning
GLÆSILEGUR
HÁPUNKTUR - FLAT-
NESKJULEG 1
FNfllR
Kammertónleikar Sinfóníuhljómsveitar ís-
lands í Gamla blói 5. aprfl.
Stjórnandi: Jean-Pierre Jacquillat.
Einleikari: Joseph Ognibene.
Efnisskrá: Jean Phillippe Rameau: Les Indes
Galantes; Wolfgang Amadeus Mozart: Horn-
konsert nr. 2 í Es-dúr KV 417; Gabriel Fauré:
Pelléas et Mélisande, op. 80, Sergei Prokofieff:
Sinfónia nr 1, op. 25 (Klassíska sinfónían).
Fjóröu og síöustu tónleikarnir í
röö Kammertónleika Sinfóníuhljóm-
sveitarinnar á þessu starfsári hófust
meö því aö minnst var nýlátins
fyrsta konsertmeistara hennar,
Bjöm Olafssonar. Ætlunin mun aö
minnast hans á næstu reglulegu tón-
leikum hljómsveitarinnar og helga
þá minningu hans. 1 upphafi lék
hljómsveitin lokakafla, sorgarljóö,
úr svítu Faurés, Pelléas og
Mélisande.
Þetta varö enn frekar til aö
styrkja þá mynd sem Jacquillat mál-
aöi meö hljómsveitinni af þessum
tveimur löndum sínum úr tónskálda-
stétt, Rameau og Fauré. Á þeirri
mynd uröu þeir furðu líkir. Nærri
hálf önnur öld skilur garpana aö og
því hefði ég ætlaö aö þá bæri aö túlka
hvorn meö sínum hætti. En vera má
aö Jacquillat hafi fundið meö þeún
einhvern samnefnara í franskri tón-
listarsögu og ekki dettur mér annað í
hug en aö hann viti manna best
hvemig túlka beri músík sinnar eigin
þjóöar.
Stórkostlegur hornleikur
Eitt var þaö atriöi á tónleikum
þessum sem valdið hefur því aö til
þeirra hef ég hlakkaö meir en
annarra í allan vetur, einleikur
Josephs Ognibene í öörum Hom-
konsert Mozarts. Þegar hljómsveitin
okkar fór Mið-Evrópuför sína um
áriö fékk hún léöan þennan frábæra
hornleikara og hefur haft vit á aö
Nákvæmnina skorti
Síðasta verkefniö var Klassíska
sinfónían, eitt alvinsælasta verk
Prokofieffs. Sjálf ur kynntist ég henni
sem ballettverki og hún er sannar-
lega skemmtileg sem slík, ef vel
tekst til. Það er kannski þess vegna
sem í mér situr þessi haröa krafa um
nákvæmni í leik hennar, nákvæmni
sem vantaði í leik hljómsveitarinnar
okkar þetta kvöldið. Og þá fer fyrir
mér sem fleirum aö þykja lítið púöur
í þessu annars afar hressilegu verki.
Einkanlega kom þetta fram í loka-
kaflanum, molto vivace, og þótt
betur tækist til þegar hann var
endurtekinn sem aukalag þá verkaöi
þaö nánast sem yfirklór. Þar meö
fengu þessir tónleikar, meö sínum
glæsilega hápunkti, heldur flat-
neskjulegan endi — því miöur.
EM.
gleyma aö skila honum aftur. Leikur
Josephs Ognibene í Hornkonsertin-
um var stórkostlegur. Hann, meö
sinn undurfagra tón og frábæru
tækni, beitir hárfínum „dyna-
Tónlist
Eyjólfur Melsted
miskum” blæbrigöum af næmi sem
samboöiö væri hverjum ljóöasöngv-
ara. Viö megum vera stolt af aö
annar eins öndvegisblásari skuli
telja sér samboðið aö leika í hljóm-
sveitinni okkar.
Flautur
og fiðlur
Tónleikar Listvinafélags Hallgrímskirkju f
Hallgrímskirkju 3. aprfl.
Fiytjendur: Þórhallur Birgisson, Kathleen
Bearden, Guðrún S. Birgisdóttir, Martial
Nardeau, Guðrún Þórarinsdóttir, Inga Rós
Ingótfsdóttir, loan Stupcanu, Elfn Guömunds-
dóttir.
Efnisskrá: Heinrich Franz Biber: Sonata no. XV
í C-dúr f. fiðki og bassocontinuo; Georg Philipp
Telemann: Dúett f G-dúr f. flautu og fiðlu;
Michel Blavot: Sónata f g-moll f. flautu og
bassocontinuo; Georg Friedrich Hfindel:
Konsert f D-dúr f. tvœr fiðlur; Antonio Vivaldi:
Konsert f C-dúr f. tvœr flautur og strengi.
Þegar fréttist af stofnun Listvina-
félags Hallgrímskirkju rak marga i
rogastans og sýndist sitt hverjum.
Sumum fannst þaö bera vott um
tilgerð, án þess að nánari skýringar
fylgdu. öðrum fannst þaö hreinasti
óþarfi og enn öðrum skaölaust, en áttu
erfitt meö að sjá þörfina og tilgang-
inn. Líkast til eiga menn erfitt meö
aö sjá tilgang meö félagi sem á sér
ekki fyrirmynd (aö minnsta kosti
ekki hérlenda). En hvað um þaö —
félagiö hefur nú veriö viö lýöi í um
þaö bil ár og hefur stutt viö bakið á
Tónlist
Eyjólfur Melsted
margs kyns listastarfsemi í
Hallgrímskirkju. Oft eru tónlistar-
viöburöir félagsins nátengdir helgi-
haldi og því ekki beinir tónleikar. En
nú réöst hópur á vegum félagsins,
eins konar fjölskyldufyrirtæki, í aö
halda baroktónleika þar sem flautur
og fiölur báru hitann og þungann.
Sérstætt efnisval
Efnisvabö varö því nokkuð sér-
stætt á tónleikum þessum og einkar
ánægjulegt að fá aö heyra verk eftir
nánast alóþekkta menn, eins og tékk-
neska tónskáldið Franz Biber og
hinn sjaldheyrða Miehel Blavet. Það
er athyglisvert hvemig Biber notar
scordadura, þ.e. breytta stillingu, í
kirkjusónötum sínum. (Scordare
þýöir eiginlega aö vanstilla.) En
erfitt hlýtur slík stilling aö gera
flytjandanum fyrir. Hann verður aö
varpa sínum lærðu gripum fyrir borð
oghlustasigframúrnýjum. Sónat-
an um krýningu Maríu hljómaði
ljómandi vel í flutningi Kathleen
Bearden. Annars er varla rétt aö
taka eitt fram yfir annaö á tónleikum
þessum. Þar var valinn maöur í
hverju rúmi — og þó get ég ekki stillt
mig um aö geta sérstaklega leiks
Martinals Nardeau í Blavetsónöt-
unni — þar var blásiö af mikilli
snilld.
Þetta voru aðrir merkistónleikar
Listvinafélagsins á skömmum tíma
og um tilgang þess þarf enginn
lengur að fara í grafgötur. Standi
félagiö jafnvel aö baki öörum listum
og tónlistinni má ætla að fullgerð
veröi Hallgrímskirkja ein stóreflis
listamiöstöð. EM