Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1984, Blaðsíða 14

14
DV. MIÐVIKUDAGUR16. MAl 1984.
Óskum eftir fólki
til að innheimta smáaugl. í Keflavík.
Upplýsingar veita Sigurbjörg og Valgerður
í síma 27022.
iiim
ÁSKRIFTARSfMINN ER
27022
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 19., 22. og 24. tbl. Lögbirtmgablaösins 1984 á Reyni-
völlum 7, Egilsstööum, tal. eign Unnars Heimis Sigursteinssonar, fer
fram eftir kröfu innheimtumanns ríkissjóðs á eigninni sjáifri þriöju-
daginn 22. maí 1984 kl. 14.00.
Sýsiumaðurinn i Suður-Múlasýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 134., 137. og 140. tbi. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Leifsgötu 3, þingl. eign Elínar B. Jensen, fer fram eftir kröfu Ólafs
Gústafssonar hdi. á eigninni sjálfri föstudaginn 18. maí 1984 kl. 11.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 134., 137. og 140. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Skaftahlið 12, þingl. eign Daníels Kjartanssonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar i Reykjavík á eigninni sjálfri föstudaginn 18. mai
1984 kl. 10.45.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem augiýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingablaðs 1984 á hluta í Þóru-
felli 16, þingl. eign Ingunnar Ólafsdóttur, fer fram eftir kröfu Gjald-
heimtunnar í Reykjavík og Veðdeildar Landsbankans á eigninni
sjálfri föstudaginn 18. maí 1984 kl. 14.15.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 134., 137. og 140. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Kjartansgötu 3, þingl. eign Böðvars St. Bjamasonar, fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík, Kristjáns Stefánssonar hdl., Guð-
mundar I. Sigurðssonar hrl., Áma Einarssonar hdl., Hákonar H.
Kristjónssonar hdl, Jóns Ingólfssonar hdl. og Ólafs Ragnarssonar hrl.
á eigninni sjálfri f östudaginn 18. maí 1984 kl. 11.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á hluta í Reykjahlíð 12, þingl. eign Hauks Hjalta-
sonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni
sjálfri föstudaginn 18. maí 1984 kl. 10.30.
Borgarfógetaembættið i Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 113., 117. og 120. tbl. Lögbirtingablaðs 1983 á hluta í
Þórufelli 6, þingl. eign Gunnars Þórs Óskarssonar, fer fram eftir kröfu
bæjarfógetans á Akureyri föstudaginn 18. maí 1984 kl. 14.00.
Borgarfógetaembættið i Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 9., 12. og 15. tbl. Lögbirtingablaðs 1984 á hluta í
Völvufelli 46, þingl. eign Gústafs Ásmundssonar, fer fram eftir kröfu
Guðjóns Á. Jónssonar hdl. á eigninni sjálfri föstudaginn 18. maí 1984
kl. 13.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
Menning Menning Menning
ferðir austur og vestur einar til að
oma sér við. En trésmiðir virðast
ekki kunna við sig í öldudalnum og
samsöngvar kórsins nú vom gleðileg
andstæða við frammistöðu þeirra í
fyrra. Jöfnuður er ágætur meö rödd-
unum og yfirbragö söngsins hið
hressilegasta. Kórinn syngur þokka-
lega hreint. Söngstjórinn heldur vel
utan um sitt lið og velur því fram-
bærileg verkefni sem það ræður vel
við. Trésmiöakórinn syngur ekki
lært og hann leggur að vonum ekki til
atlögu við stórvirki tónbókmennt-
anna, en hjá honum er að finna þá
hjartans gleði og einlægni sem stund-
um vill dofna eftir því sem listrænn
metnaður kemst á hærra stig. Tré-
smiöir hafa því enn veitt okkur
sönnun þess að íslensk alþýðukúnst
er langt f rá því að bera nokkur alvar-
leg uppflosnunareinkenni.
-EM.
Tónleikar Samkórs Trósmiðafólags Reykja-
víkur (Gamla b(ói 12. ma(.
Stjórnandi: Guðjón Böðvar Jónsson.
Píanóleikari: Lóra Rafnsdóttir.
Á efnisskró: Skosk, þýsk, spœnsk og ensk
þjófllög og sönglög eftir: Work, Kuhlau, Con-
radi, Weyse, Pfeil, Taube, Andersen, Wemer,
Ibsen, Schubert; J.S. Bach og Wade.
Þau em fá stéttarfélögin sem
halda úti músíkstarfsemi sem því
nafni getur heitið. Lögreglan og Tré-
smiðafélagið halda úti kórum.
Verkalýðsfélögin í Reykjavík og
Álþýöusambandið styðja við bakiö á
Lúörasveit verkalýðsins. Eina
verkalýðsfélagiö sem fært mun hafa
verið talið um að mynda heila stór-
sveit, eingöngu skipaða meðlimum,
Félag bókagerðarmanna, hefur
aldrei látið í slíkri sveit heyrast utan-
félags. Því hafa trésmiöir haldiö á
lofti alþýðlegri sönglist í nafni verka-
lýðshreyfingarinnar.
Það þekkja allir sem nálægt
músíkstarfi áhugafólks hafa komið
að misjafnlega gengur aö halda
starfseminni úti. Byggist það oft á
miklu og fómfúsu starfi örfárra og
vill því gjarnan ganga í bylgjum. I
fyrra var Samkór Trésmiðafélagsins
í öldudal eftir að hafa siglt á öldu-
toppum skömmu áður og farið í
frækilega söngför allt austur í
Kirjálabotna. Sum félög tekur það
Tónlist
Eyjólfur Melsted
langan tima aö ná sér upp úr slíkum
öldudal og sum gera það alls ekki,
heldur tóra sem fámenn kjamaklíka
sem hefur minningar um hljómleika-
A f reglugerö nr. 185
Nýverið gaf Iðnaöarráðuneytið á
Islandi út reglugerð, sem hefir
þennan langa og skondna titil:
„Reglugerð nr. 185, 4. apríl 1984 um
breytingu á reglugerð um raforku-
virki nr. 264, 31. desember 1971 með
síðari breytingum.” Og þar sem ég
undirritaður hefi talsverðan áhuga á
náttúruvernd svo og aö kynna mér
nýjungar, einkum frá því opinbera
sér í lagi, var forvitni min vakin.
Reglugeröarkorn þetta stafar frá
þeim ráðherra Islandsmála sem
þekktur er fyrir að láta sér ekkert
fyrir brjósti brenna jafnvel þó hann
sé rekinn i vörðurnar. Þá á hann til
meö aö hef ja stafkrók einn, gamlan
og örvasa, upp í hæstu hæöir meö
löngum lofræöum meö tilheyrandi
handapati, skólanemendumogÐestu
almúgafólki til mestrar armsöu,
enda litil þörf lengur ef þá nokkur
fyrir staf þennan í Qóru islenskrar
stafsetningar.
Reglugerö þessi kveður á um ýmsa
hluti tengda raforkuvirkjum,
þ.á m. lagaheimildir, tilgang,
stjómun og starfrækslu, eftirltt og
kostnað af því, skilyrði til lög-
gildingar A,B,C og D gerö, ítarlegri
reglur og undanþágur frá reglum.
Akvæði eru og um ábyrgð, sektir og
eftirlit og athygli mín beinist að eftir-
farandi klausu sem hefir að yfir-
skrift: „Um skaðabótaskyldu”:
„Þótt eftirlitsaðili hafi látið skoða
raforkuvirki sem eru ekki þeirra
eign, og leyft þau eða viðurkennt, eru
þessir aðilar ekki skaðabótaskyldir
vegna skemmda er kunna að verða á
raforkuvirkjunum eða tjóns er þau
kunna að valda beint eða óbeint.”
Trúlega verður oft vitnaö í klausu
þessa i dýrðlegum málaferlum á
Islandi. Þá munu ófáir lögfræðingar
hafa í nógu að snúast viö aö koma
skaðabótaskyldunni yfir á einhvem,
en svo sem ívitnuð klausa er orðuð
væri nær að tala um ábyrgðarleysi
eða eitthvað í þá áttina.
Dæmalaus
reglugerð
I þessari dæmalausu reglugerð er
dálítill texti, sem hefir aö yfirskrift:
„Fagleg gerö, viðhald, útlit, náttúru-
vernd”. Þar segir m.a.:., .Sérhvert
raforicuvirki skal vera faglega gert
og þannig frá þvi gengiö aö þaö veröi
ekki að þarflaasu til lýta i umhverfi
Kjallarinn
GUÐJÓNJENSSON
PÓSTAFGREIÐSLUMAÐUR.
sínu", (auök. af mér). Þaö er gott og
vel að setja svona ákvæöi í reglu-
gerö, en hversvegna er haft oröalag
sem í eðli sínu verður til að gera
ákvæði reglugerðarinnar að þessu
leytinu til að viðrini? Telur ráðherra
orkumála á Islandi að náttúruvernd
á Islandi sé gerður einhver greiði
með svona vitaóþörfu orðalagi? Hér
er augljóslega ekki um prentvillu að
ræöa heldur þá viðleitni vissra afla í
þessu þjóöfélagi að draga sem mest
úr virkri náttúruvemd með nógu
flatneskjulegu orðavali til að þeir
sem telja sig þurfa, geti haft sem
frjálsastar hendur.
Og það er meira blóð í kúnni:
„Framkvæmdum við raforkuvirki
skal haga þannig að sem minnst
mengun, tjón eða röskun á náttúru
og umhverfi eða lýti hljótist af. Ef
deilumál rísa um mat á mengunar-
hættu, náttúruspjöllum eða lýtum
skal haft samráð viö náttúru-
verndaraðila eða skipulagsyfir-
völd”, (auðk. af mér). Hér hefði
þurft að kveða skýrt að, við hverja
.jláttúruverndaraðila” á að hafa
samráð, því að þeir eru allmargir og
ekki alltaf ljóst hvert réttast er að
múa sér. (Þetta orð „aðili” hefir átt
óskiljanlegum vinsældum að fagna
meðal kontórista á Isiandi og verður
vcntanlega einhvem tíma að gera
atlögu að þessu orði með aðstoð
góöra móðurmálsmanna). Og
skipulagsyfirvöldin? — Eru það
þessi með reglustikurnar og
óskapnaðarhugvitið? Ef átt er við
embætti skipulagsstjóra ríkisins,
samanber lög 19/1964, þá er það all-
kyndugt því að undir það heyra nær
eingöngu skipulagsskyld svæði, en
þaö eru allir kaupstaðir, kauptún og
þorp með 100 íbúum eða Qeiri.
Líklega verða raforkuvirki aldrei
nokkum tíma bústaðir fólks jafnvel
þótt það kynni að vera einhvemveg-
inn mögulegt.
Ráðherra orkumála á Islandi,
Anno Domini 1984, hefði gjarna mátt
draga uppáhaldsbókstaf sinn fram
og aftur um reglugerðaruppkastið,
a.m.k. um þær setningar
reglugerðarinnar sem hér hefir verið
dokaö við. Þessi ákvæði munu
líklega ekki koma náttúruvemdar-
sjónarmiðum að neinu gagni, því að
tÚ þess aö svo megi vera, verða þau
að vera sett upp á einfaldan hátt svo
að eigi verði unnt með útúr-
snúningum að gera þau verri en
engin. Vel ber að vanda sem iengi
skal standa, rctt eins og raforkuvirk-
in.
Athugasemd
Þar sem ég var fundarstjóri á
aöalfundi Fulltrúaráðs framsóknar-
félaganna í Reykjavík 10. apríl sl. sé
ég mig neyddan til að skýra frá
gangi mála og leiðrétta rangfærslur.
Um leið og kosning hófst í stjóm
Húsbyggingarsjóðs Framsóknar-
flokksins tilkynnti ég að kjósa ætti
tvo menn. Eftir að kosning hófst var
spurt hvort seðillinn væri gildur þó
aö aðeins væri skrifað eitt nafn.
Valdimar segir að ég hafi svarað
þessu játandi. Það er alrangt, ég
sagðl aldrei já við þessari spumingu.
Eg spurði Olaf Jóhannesson um
þetta atriöi og hann sagði aö fundar-
stjóri gæti ráöið þessu. Eg tilkynnti
þá að seöillinn væri því aöeins gildur
að tvö nöfn væm skrifuö. Enginn
fundarmaðu{ gerði athugasemd við
þennan úrskurð minn.
Viö talningu kom í ljós að þrír seðl-
ar vom aðeins með einu nafni og þeir
gátu breytt úrslitum kosninganna.
Nokkrir fundarmenn fullyrtu að
þegar úrskurður minn kom, um að
kjósa yrði tvo, hafi margir verið bún-
ir að kjósa og byrjað að safna saman
seðlum. Þessir sömu fundarmenn
lögðu fast að mér að taka þessi at-
kvæði gild.
Eg tók þá ákvörðun að skera ekki
úr þessu ágreiningsmáli á fundinum
f.eldur vísa því til Framkvæmdar-
stjórnar Framsóknarflokksins.
Fundurinn stóð lengi eftir þetta og
enginn mótmælti þessari ákvörðun
minni.
Þorsteinn Úlafsson, kennari.