Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.1984, Blaðsíða 4

4
DV. ÞRIÐJUDAGUR 24. JULl 1984.
„Ferðir til útlanda eiga ekki
að vera á kostnað þess að
ferðast um eigið land”
— segir Kjartan Lárusson, forstjóri Ferðaskrifstofu ríkisins, en
skrifstofan rekur 18 Edduhótel víðsvegar um landið
I þeirri miklu umræöu um feröa-
lög Islendinga sem fram hefur fariö
undanfariö hefur sjónum manna
einkum veriö beint til ferðalaga er-
lendis en minna til þeirra möguleika
sem bjóðast innanlands.
„Ferðir til útlanda eiga ekki aö
vera á kostnað þess að feröast um
eigiö land,” sagöi Kjartan Lárusson,
forstjóri Ferðaskrifstofu ríkisins, er
starfsemi Edduhótelanna var kynnt.
„Þegar rætt er um ferðakostnað þá
vita allir sem feröast hafa erlendis
að þaö er dýrt og einnig aö því fylgir
ýmiss dulinn kostnaöur. Fram til
þessa hefur verið litiö á ferðalög,
jafnt innanlands sem utan, sem mun-
aö en þetta þarf aö breytast í aö vera
eðlileg neysluvenja.
Ovíða í heiminum er önnur eins
bílaeign og hér á landi og óvíöa dýr-
ari og fínni bílar. Heildarfjárfesting-
in er það mikil aö nýtingin felst í því
aö nota hana. Og það gerist helst
meö því að nota bílinn til feröa um
sitteigiðland.”
Rekstur Ferðaskrifstofu ríkisins
og Edduhótelanna gekk vel síöasta
ár, enda töluverö aukning á margs
konar þjónustu sem skrifstofan veit-
ir innlendum og erlendum ferða-
mönnum.
Feröaskrifstofan er fjárhagslega
sjálfstæö og þiggur enga styrki úr
rikissjóði en greiðir hinsvegar tekju-
skatt í formi landsútsvars til ríkis-
sjóös auk aöstöðugjalds og annarra
opinberra gjalda sem tengjast at-
vinnurekstri. Á skrifstofunni starfa
15 manns á vetrum en 25 yfir sumar-
tímann.
Miöað við það form sem er á
rekstri skrifstofunnar þá lít ég oft
svo á aö hér sé um að ræöa „einka-
fyrirtæki í eigu rikisins”.
18 Edduhótel
um allt land
I sumar eru rekin 18 Edduhótel
víösvegar um landið. Þar hefur veriö
leitast viö að bæta enn þjónustu við
gesti eftir því sem hægt hefur veriö á
hverjum staö. Á Laugarvatni er
þetta komiö lengst, meö seglbretta-
leigu, bátaleigu og hestaleigu svo
nokkuö sé nefnt. Auk Edduhótelanna
hefur feröaskrifstofan umsjón meö
rekstri Hótel Borgamess, sem rekið
er allt áriö, en Hótel Edda á Kirkju-
bæjarklaustri og nýjasta Edduhótel-
ið á Isafirði eru einnig opin allt áriö.
Að sögn Kjartans á ferðaiðnaður-
inn ekki viö eins mikil vandamál aö
stríöa og margir aðrir atvinnuvegir í
landinu. Vissulega mætti þar ganga
betur og þá helst meö því aö augu
manna opnuðust fyrir því aö ríkið
losaöi um ýmsar þær hömlur sem
lagöar væru á ferðaþjónustuna.
Hvaö varöaöi rekstur Edduhótel-
anna þá hefðu fjárveitingar til skól-
anna minnkað og víöa væri viðhald í
ólagi. Greidd væri ágæt leiga fyrir
skólahúsin sem notuö væru sem hótel
en sú leiga færi aö mestu í viðhald, en
ef allt væri í lagi þá heföi mátt nota
þetta fé til að endurbæta umhverfi og
aðbúnaö.
Deilt hefur verið á afskipti ríkis-
ins af ferðaiðnaðinum, einkum
vegna reksturs Edduhótelanna.
Þessu vildi Kjartan svara á þann veg
aöhér álandivantaðiallaaðstoðvið
hótelrekstur. Þeir sem hyggja á
hótelrekstur hafa ekki slikan aöila aö
leita til og leita því til okkar. Sérstak-
lega á þetta viö um skólanefndir sem
hafa yfir aö ráöa húsnæði sem hentar
til hótelreksturs og hafa því leitað til
okkar um rekstur hótels.
Feröaskrifstofan rekur almenna
upplýsinga - og sölustarfsemi fyrir
innlenda og erlenda ferðamenn á
tveimur stöðum, í söluturninum viö
Lækjartorg og á aöalskrifstofunni í
Skógarhlíð 6. Þar er opið frá 8 til 18
virka daga og 8 til 14 um helgar. Þar
geta ferðamenn fengið upplýsingar
og keypt ávisanir á ferðir, hótel og
ýmsa aöra ferðaþjónustu á sama
veröi og þessir aöilar selja beint.
Hefur oröiö mikil aukning á því aö
innlendir feröamenn notfæri sér
þessa þjónustu.
Einnig hefur orðið mikil aukning á
þeim fjölda Islendinga sem fariö
hafa í hópferðir um landiö á vegum
feröaskrifstofunnar. Einkum eru 10
daga hringferöir um landiö og 9 daga
ferðir um Snæfellsnes og Vestfirði
vinsælar.
-JR.
Feröaskrifstofa ríkisins rekur 18 Edduhótel um allt land auk þess sem það er
aðili að rekstri á Hótel Borgarnesi.
Lyktir rútuferðar Kvennalistans:
BJÓDA FRAM ÚTl
A LANDINÆST
„Þessi rútuferö okkar um landiö
hefur gert okkur mun bjartsýnni í okk-
ar starfi og þaö er ekkert vafamál aö
Kvennalistinn býöur einnig fram úti á
landsbyggðinni í næstu kosningum,”
sagöi Kristín Halldórsdóttir alþingis-
maöur er hún ásamt fleiri kvennalista-
konum kynnti blaðamönnum þann lær-
dóm er kvennalistakonur hafa dregið
af stöðu og viðhorfum kvenna úti á
landsbyggðinni eftir rútuferöina
frægu.
Alls tóku 40 konur þátt í rútuferð-
inni, sem hófst 5. júní sl. en endaöi hinn
29. júní á Þingvöllum. Kvennalistakon-
umar sögöu að árangurinn heföi veriö
mjög góöur. Auk heimsókna á vinnu-
staöi heföu verið haldnir 27 fundir á 60
stöðum, allir eftirminnilegir. „Viö
fórum í þeim tvíþætta tilgangi aö
kynna starfsemi Kvennalistans og
ýmsa starfsemi kvenna og svo til þess
að kynnast viðhorfum fólks á lands-
byggðinni og þá einkum kvenna sem
lítið heyrist frá. En því er ekki að leyna
aö viö vildum einnig kynna okkur
hvaöa hljómgrunn viö ættum og hvort
það væri áhugi á útbreiðslu samtak-
anna. Og svo reyndist vera. Þessi ferð
var ein allsherjar vítamínsprauta,”
sögöu þær.
— Hvaða árangri skilar þessi ferð í
þingsölum næsta vetur?
„Þaö sem einkennir viöhorf kvenna og
'auövitaö karla líka úti á landi er
fábreytni atvinnulífs, lág laun og léleg-
ir menntunarkostir. Aö ööru leyti erum
viö allar að velta sömu hlutunum fyrir
okkur,” sagði Kristín. „Það voru
haldnar dagbækur og fundargerðir
alla ferðina og þar fest á blað þau mál
er brenna á fólki. Allt þetta þarf að
athuga vel. En ef ég á aö nefna ein-
hvern einn málaflokk þá eru þaö
menntunarmálin. Þaö er dýrt fyrir
fólk úti á landi að senda börn sín til
mennta og viö urðum varar við óskir
og vilja um meiri stuðning viö
menntunarkostnaö. Síöan teljum viö
mikla þörf á aö auka fulloröins-
fræöslu.”
Varðandi launamálin þá sagöi
Kristín að þær kvennalistakonur heföu
orðið varar við mikla andúð á bónus-
kerfinu. .Jívennaofbeldi kallaöí ein
kona fyrir austan bónusvinnuna,”
sagöi Kristín. „Þaö var greinilega
mikil óánægja með bónusinn.”
Kvennalistakonurnar sögöu aö þær
heföu komist að raun um það aö þær
heföu ekki komið við á nógu mörgum
stööum og sums staðar verið á of
mikilli hraöferö, svo áö þær ráögeröu
nú helgarferö í Dalina og áreiöanlega
fleiri feröir.
þjh
Hljómsveit Ingimars
Eydals til Mæjorka
Hljómsveit Ingimars Eydal hefur
nú í sumar skemmt dansglöðum
Sjallagestum. Sjallinn hefur verið f jöl-
sóttur og hefur þar verið margt ferða-
manna, enda veöur meö eindæmum
gott á Akureyri í sumar. Auk þess aö
spila í Sjallanum hefur hljómsveitin
komið fram á sumarsæluviku Skag-
firðinga og á skemmtun, Omars
Ragnarssonar í Veitingahúsinu
Broadway. Þann 25. júlí heldur hljóm-
sveitin til Mæjorka á vegum feröa-
skrifstofunnar Atlantik. Þar mun hún
leika fyrir Islendinga og aöra sumar-
leyfisgesti á hótelunum Royal Playa
del Palma og Jardin del mar. Einnig
mun hljómsveitin leika í grísaveislu á
herragaröinum Son Amar.
í dag mælir Dagfari
í dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Sósíalskar kanasleikjur
,Þeir sem báru eitt sinn borða
og spjöld brosa nú fyrir yfirvöld”
eftir Olgu Guðrúnu Árnadóttur
ki •rkomcndul Snorra Uf (imm-
.uwnMHiim n.)))w^,iiu*i.(.- toa cr nr. nrcmcnt mlike bari juiahnkinu kr á klakanum yítr
jmúnnum i>t hcriioúvaJnduiA- mcinUui litlckkur piHur. icm I miU|ónamarkaðinn7 Mikið
u.rm i—■» ag aðUruOll mum. Þcjar icndihcrrann r<ðiír nyiur þcti að umtanjait mcrlum víð þ> vcn þakklir
lcnvka tðtialitu umi brajð of
hcfur dujið til ið brjóu mður
mðitioðu indfinc. cikimða oj
Nuhcynr það vnukuld ekki til
tíðmda að Itlendrnjar (laðn upp
um Utlcnda hö(ðmj)a Oj amcr
lika icndiriðið hcíur lonjum
haft iCntakt aðdrkturafl (ynr á-
kvcðna tcjund landa vorra, icm
> mAli tðiialnta ha(a jjarnan
i jcnfið undir vamncfnmu .kana-
I ilcikjur' og vcrið (eðraðir (hald-
inu. En það var reyndar ekki
Mojja hylkið iem þa/na rcikaði
út I þjóðhátiðarmorguninn mcð
kanakokklcil i cðum, heldur al-
vcj ný tcgund i btantanum. - tcm
iá cinvala lið flcnikra iðilalnlal
(nilcja komið i tiiku
Þad er ömurleg stadreynd ad Ihópi sósíalísia á
Islandiskuli vera að finna fólk sem álíturþað
upphefd að vera í vinfengi vid útsendara amerí-
skra sijórn valda hírlendis. Fólk sem hefur
skemmtun af að tipla Isparifötum innan um vopn-
aða lífverði og CIA menn.
h|> h
esL
amerftka tcndiráðinu icm oflaat.
Innan vtnun yfintCltannnar
þykir tnpnn lcngur maður mcð
mönnum tcm ckki jclur talið
Kndihcrrahjðnm iil a m k jððra
þýðuhandalajimaður oj fyrrvcr
andi borjarfulltnii þcu (ynr val-
inu. A.m.k. annar rítil)ðn h)ðð
vil)ani cr tiður jeitur á heimili
iendihcrrah|ðnanna
það cr dálitið iCrkcnmlcjt (rá
minum bcjardyrum iCð llvað
hujvanlcja IcjiA að bakl
getur huj
þctium br
lyndi (ramh)á þeirn itaðrcynd að
imllinjalamliliðið hefur um ára
btl vcrið I fylkmgarbrjðiti i har-
um á liúndi7 Er það •( hujijón
OJ cmlrgn tamúð mcð ivlcnikri
amcriikra U|ðmvalda? Er hann
•ð hjálpa vmitri mðnnum að
finna lcið nl að koma hernum úr
landi7 Er vcnð að undirbúa tðti-
aUtka byltingu ( höfuðiioðvum
littamcnn úr hðpr hcruoðvaand
itrðinja Ilangar rcnur td Cvuðt
cifuu Tandi á kotlnað amcrítka
ríkitim? Er Mr Brcmcnl c.t.v.
bjartaua von rðttrkra Itlcntkra
eríiku itjðmvðldunum þakklál.
undirjcfm oj prúð.
þvl vitaikuld vill kcrlmg hala
nokkuð fyrir inúð unn. Og hefur
hún ckki hcgar boríð löluvcn úr
býtum7 Marthall Brcmcnt cr
ckki fyrtti bandartiki tcndi-
hcrrann icm gclur mnfrddum á-
hnfamðnnum undir (ðtinn, cn
hann er tá fyrtti icm hcfur lckiU
að lá framimenn úr Alþýðu-
bandalagmu oj hatramma hcr-
ttððvaanditrðinja tvo rrkilcga
til við tig að þcn lcggja frá lCr
borða og tp|Old oi flykkiatt uin I
vcnlujlauminn. hanniki hcfur
bara cnjum fynrrcnnara hani
•ð (mna fölk tcm álitur það upp-
hcfð að vcra i vinfcnji við uticnd-
ara amcrtikra ujörnvalda hCr-
lendit. Fðlk icm hefur ikcmmtun
af að tipla i tpanfolunum innan
um vopnaða lifvcrði oj C.I.A.-
mcnn oj láta uka drykkjurauuð
úr ijilfu tCr upp á falm tcjul-
bond þctta Iðlk niðurlrjir ckki
bara tjilfl uj það ictur ttnin-
arblctt i barittu þcirra tugþút-
unda Itlendinja icm um langt
irabil hafa lajtt gcjn bandaríik-
um itokum I iilentku þjóðlifl
lilcntk Uiórnvðld undirbúa nú
jarðvcginn (ynr ttðraukin umivif
amcriika hcrvclditint hCrlcndit
I þcim átokum tcm Iramundan
cru vcrður okkur litið lið i tnöbb-
uðum tamkvemiihetjum oj uA-
Þjóöviljlnn hefur að undanförnu
lagt bandariska sendiherrann á ís-
landl í elnelti, eftir að honum varð
þaö á að bjóða til amerískrar þjóð-
hátíðar í Árbæjarsafnl. Sjálfsagt er
að gera góðlátlegt grin aö blessuðum
ambassadornum og þó sér í lagi há-
æruveröugum gestum hans sem
myndaðir voru meö bjórdósir á lofti
á þessari útisamkomu. Þóttl
mörgum lítið leggjast fyrir æðstu
ráðamenn þjóðarinnar að láta bafa
sig út í bjórfyllirí og gróðursetningu
í frekar plebeisku stuðpartíi á
amrískri þjóðhátíð.
En grínið gengur of langt þegar
þessl annars ágæti sendiherra
veröur fyrir skítkasti dag eftir dag
fyrir þá einu sök að eiga vingott við
lslendinga og bjóða þeirn upp á Bud-
weiser. Áráslr Þjóðviljans bera þess
merkl að geðshræringin og ofstopinn
á sér elnhverjar annarlegar skýr-
ingar. Og maður líttu þér nær. Nú er
gátan ráöin.
Á föstudaginn birtlst grein í Þjóð-
viljanum eftir Olgu Guðrúnu Arna-
dóttur, tltluð sem rithöfundur, og
hafði hún þetta m.a. að segja:
„Að morgni þjóðhátíðardagslns,
17. júní sl., voru misjafnlega
drukknir íslendingar að tinast út úr
húsakynnum bandaríska sendi-
herrans við Laufásveg eftir veglegt
hóf. Þessi prúðbúna sveit hafði kosið
aö eyða aðfaranótt þjóðhátíðardag-
sins í félagsskap æðsta umboðs-
manns ameriskra stjórnvalda hér-
lendis við glasaglaum og erlendar
góðgerðir í veislusölum herraþjóðar-
innar.”
Guðrún segir að þetta fólk gangi
almennt undir heitlnu „kana-
sleikjur” sem flaðri upp um útlenda
höfðingja og drekki með þeim. En
þetta var ekkl „Moggahyskið” sem
þarna var á ferðlnni heldur „einvala-
lið íslenskra sósíalista”, segir hún.
„Það er nefnllega komlð i tísku
hjá hinum stoltu framvörðum þjóð-
frelsis, sósíalisma og verkalýðs-
baráttu,” heldur rithöfundurinn
áfram, „að drekka sig fulla í
ameriska sendiráölnu sem oftast....
aö minnsta kosti annar ritstjóri Þjóð-
viljans er tiður gestur á heimilí
sendiherrahjónanna.”
Hér er ekki verlð að vanda
kveðjurnar. Þetta hafa þeir á Þjóð-
viljanum lengi vitað enda séð á eftir
öðrum ritstjóranum i kanapartíin
ásamt öðrum lagsbræðrum. I reiði
sinni og bræði hefur blaðlð tekið sér
fyrir hendur aö skammast út í sendi-
herrann og Steingrim greyið tll aö ná
sér niðri á sinu eigin fólki, kana-
sleikjunum í Alþýðubandalaginu.
Þetta er nokkurs konar Albaníuað-
ferð til að koma skilaboðunum á
framfæri. Olga Guðrún Arnadóttir er
hins vegar ekki nógu lærð í aö koma
aftan aö hlutunum eins og Þjóð-
viljans er slður og misslr þvi sann-
leikann út úr sér. Hún upplýsir opin-
berlega að „vihstri sinnaðir
menningarvitar, listamenn og rit-
stjórar, séu orðnir að snobbuðum
samkvæmishetjum sem láta hella
sig fulla af brennivíni og múta sér
meðglingri.”
Það er sem sé aukaatriði hvort
Steingrímur þambar bjór í Árbæjar-
safninu, heldur er sökin fólgin i þvi
að „íslenskir sósíalistar tlpla á sparl-
fötum innan um vopnaða lífverði og
CIA-menn láta taka drykkjurausið
úr sjálfum sér upp á falln segul-
bönd”.
Nú er það út af fyrir sig nokkuð at-
hygllsvert hverjir eru helstu sam-
kvæmisvinir bandaríska sendi-
herrans en ef hann kýs að dekra við
íslenska sósíalista þá veröi honum að
góðu. Þá verði honum einnig að góðu
kveðjurnar í Þjóðviljanum. Honum
skal hins vegar bent á að mistök
hans liggja i því að bjóða bara öðrum
ritstjóranum. Ef hann man eftir að
bjóða þeim báðum eða öllum.Olgu
Guðrúnu og öllu beila genginu á
vinstra kantinum, þá þarf hann ekki
að hafa áhyggjur af skitkasti úr
Þjóðviljanum. Þá koma þær allar í
halarófu, „kanasleikjurnar í ein-
valaliði islenskra sósialista”.
Dagfari