Dagblaðið Vísir - DV - 05.09.1984, Blaðsíða 12

12
DV. MIÐVHÍUDAGUR 5. SEPTEMBER1984.
Spurningin
Sœkiröu kirkju?
Guðmundur Daníelsson bifrelðar-
stjórl: Nei, ég geri lítið af því. Astæðan
er einfaldlega sú að áhuginn er ekki
fyrir hendi.
Jóhannes Sveinsson blfvélavlrki: Eg
fer svo til aldrei í kirkju, því að ég hef
engan áhuga á því. Það kemur þó fyrir
að ég er við jarðarfarir.
Björg Ingólfsdóttir húsmóðir: Nei, ég
sæki ekki kirkju þó aö í rauninni sé ég
trúuö. Ástæðu þessa veit ég einfaldlega
ekki.
Bjöm Ásgeirsson skipstjóri: Já, það
geri ég þegar ég er í landi. Eg hef
mikla og sterka trú og fer, eins og ég
sagði, alltaf í kirkju þegar tækifæri
gefst.
Stefán Garðarsson, starfsmaður Hag-
kaups: Nei, éggerih'tiðafþviaðfaraí
kirkju þó að ég hafi vissulega mína trú.
Eg hef ekki tíma til þess.
Brynjólfur Hllmisson vélamaður: Nei,
ég sæki htið kirkju, af hverju sem það
nú stafar. Ætli ég fari ekki einu sinni á
áriogþáífermingar.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Biðraðir í bankana
Viðskiptavinur bankanna skrifar:
Furðulegt verður aö teljast að ekki
skuli hafa myndast biðraðamenning
í íslenskum bönkum, þ.e.a.s. aö fólk
skuli ekki hafa rænu á því að bíða
eftir því að röðin komi aö því. Þannig.
er nefnhega mál meö vexti að ef ver-
ið er að taka fé út úr banka þá kemur
röðin aö þér þegar gjaldkerinn kahar
nafnið þitt upp, þú getur engin áhrif
haftþará.
Þegar fólk er aftur á móti að
greiða reikninga og annað slUct,
getur veriö gagnlegt aö bíöa við
afgreiðsluborðið. Best væri náttúr-
lega að bankarnir heföu sér gjald-
kera fyrir þess konar viðskipti og þar
mætti einnig leggja inn á ávísana-
reikninga. Máhð er nefnUega að oft
þegar viðskiptavinui- á viðskipti í
banka, er hann með fé í höndunum
sem hann kannski kærir sig ekkert
um að almenningur sé meö nefið
niðri í. Svo hefur maður hka heyrt að
ef þú sért svo óheppinn að fá vit-
lausa upphæö hjá gjaldkeranum þá
þýði ekki að fara fram á leiðréttingu
nema þú teljir peningana fyrir fram-
an gjaldkerann — um leiö og þú ert
kominn í burtu þá er ekkert aö
marka þín orð.
Lausnin er vitanlega sú að hafa
línu eöa einhver mörk sem þýddi aö
inn fyrir hana mættu aðeins þeir
stíga sem hefðu verið til þess
kallaðir. Þetta mundi bæöi flýta fyrir
BiðraOir ibankana" er krafa viðskiptavinar þeirra.
afgreiöslunni og létta undir meö vera erfitt aö vinna með tíu til segjast vera næstir. Sem sagt,
gjaldkerunum, því þaö hlýtur að tuttugu manns á annatímum og alhr biöraðir í bankana, takk fyrir.
Hvar er síminn?
Jóhanna hringdi:
Mig langar að koma með fyrirspum
til bókaklúbbs Amar og örlygs vegna
áskriftarsöfnunar þeirrar sem átti sér
stað fyrir um ári síðan. Söfnuninni var
þannig háttað að ef klúbbfélagi safnaði
vissum fjölda nýrra áskrifta þá átti
viðkomandi aö fá forláta síma að
launum. Eg tók þátt í þessari söfnun en
símann hef ég ekki séö. En nú veit ég
að símamir margfrægu eru komnir til
landsins og því er mér spum:
Hvar er síminn?
DV hafði samband við örlyg
Hálfdánarson hjá bókaklúbbuum:
Hann sagði að ástæðan fyrir því hvað
símarnir voru lengi á leiðinni væri sú
að fyrirtækiö sem símarnir vom fluttir
inn hjá hefði pantað tækin í Taiwan. En
þegar til kom hefði þurft að breyta
bylgjulengd símanna og sökum þess
hve smá pöntunin var, hefði hún ein-
hvem veginn „týnst” í kerfinu þar
ytra.
En símarnir væm nú loksins komnir
til landsins og væri fyrsti hluti sending-
arinnar kominn th viðtakenda. Því
miður væru ekki tök á aö dreifa allri
sendingunni í einu en stefnt væri að því
að símarnir yröu komnir tU eigenda
sinnafyrir haustið.
íslenskir braikarar aru góðir, sagja þeir Ragnar og Valgeir.
Margir vilja varðveita fyrstu skó barnsins og stilla þeim jafnvai upp. Hverjir
taka að sór að bronsa þá eða siifurhúða?
Hver bronsar barnaskó?
I grein sem nýlega birtist á lesenda-
síðu DV kom fram ósk frá Freygerði
nokkurri um að hún yrði látin vita ef
einhver tæki að sér að bronsa bama-
skó. Fleiri hafa nú haft samband við
blaðið og borið fram sömu ósk.
Til þess að fleiri geti notið góðs af og
látið bronsa fyrstu skó barnsins, gera
úr þeim bókastoöir eða annað slíkt, er
þeim tUmælum komið á framfæri að
menn hafi samband viö lesendasíöu
DV ef þeir vita hverjir taka shkt að sér og
þávUjumviöeinnigvitahvaðþaðkostar. |
Lélegir breikarar
Ragnar og Valgeir úr MosfeUssveit
skrifa:
Við skmppum saman í bíó um dag-
inn og sáum hina æðislegu breikdans-
mynd, Beat Street. Okkur tU mikiUar
undrunar og feginleika sáum við ekki
hina misheppnuöu Magnificent Force
sem voru sagöir leUca í myndinni.
Okkur finnst því þetta aðeins
ómerkileg auglýsingabrella af háhu
fyrirtækjanna sem stóðu að komu
þessara svindlara. Við vUjum meina
það að íslenskir breikarar séu stór-
kostlegir miðað við þá og þar er
fremstur í flokki Magnús Þór úr Mos-
feUssveitinni, aðeins 11 ára gamaU.
Við félagarnir skorum á fyrirtækin,
sem hér eiga hlut aö máli, aö svara
fyrir sig sem fyrst og afsaka þetta
háttemi sitt.
Nýtt númerakerfi á bfía
B.V.S. skrifar:
Á meðan Bifreiðaeftirht ríkisins fer
langt fram úr kostnaðaráætlun sinni
sitjum við borgaramir uppi meö
rándýrt og gjörsamlega úrelt númera-
kerfi á bílum okkar. Þá er ónefnt
hversu mikU óprýöi þessi númera-
spjöld eru, þau eru þjóðinni tU há-
borinnar skammar.
Peningarnir, sem nýtt númerakerfi
myndi kosta, myndu skUa sér fljótt inn
með mörgum sinnum færri
skráningum. Það eina sem þarf í
rauninni að gera er að láta ný spjöld á
bifreiðir landsmanna því númera-
kerfið er tU og kaUast fast númer og er
í skráningarskírteinum í dag eins og
flestirkannskivita.
Spamaöur yrði óhjákvæmUegur
vegna þessara föstu númera, svo ekki
sé minnst á möguleikann að gera
númerin mun smekklegri.
En nú spyr einhver hvers vegna
þessi tiltölulega einfalda spamaðar-
ráðstöfun sé ekki framkvæmd þegar í
stað. Ekki er hægt að sjá neina hindrun
í vegi fyrir því að hún komi til fram-
kvæmdar. Eða hvaö Uggur að baki?
Hverjir eru það sem hafa annars
lægstu og bestu númerin? Kannski er
máhð þaö að þessir áhrifamiklu aöUar
vilja ekki breytingar.