Dagblaðið Vísir - DV - 09.01.1986, Blaðsíða 24

24
DV. FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR1986.
Íþróttir fyrir alla
Trimmnefnd ISÍ heldur námskeið í íþróttum fyrir
alla laugardaginn 11. janúar nk.
- Kennari: Kent Finanger prófessor, USA.
- Kennslustaður: Húsakynni ÍSÍ, Laugardal, Reykjavík.
- Tími: Námskeiðið verður laugard. 11. jan. kl.
13.15-18.00.
- Innritun: Skrifstofa ÍSÍ - sími 83377.
- Þátttökugjald kr. 200,-
TRIMMNEFND ÍSÍ
aö 80-150 manna veisl-
urnar og árshátiöirnar eru
haldnar á Hótel Hoh •
aö veislumaturinn, kaffiö,
meðlætiö og þaö allt er til
reiöu?
aö þér er óhætt aö
hringja eöa koma og fa upp
lýsingar? _______
TTTacTviö^eigum þá von a
þér.
Seljum í dag

Ijósblár, beinskiptur, 5 gíra, ekinn
Saab 900 GLE árg. 1982, 4ra dyra,
blágrár, sjálfsk. + vökvastýri,
21 þús. km, sumar- + vetrardekk topplúga, litað gler, rafmagnslæs-
-dekurbíll.
ing o. fl.
Saab 99 GL árg. 1982, 2ja dyra, Saab 900 GL árg. 1981, 5 dyra,
hvítur, beinskiptur, 5 gíra, mjög Ijósblár, beinskiptur, 4ra gira,
fallegur og góður bill. Skipti á ekinn aðeins 36 þús. km. Skipti
ódýrari möguleg.
möguleg á ódýrari.
TÖGCUR HF.
UMBOÐ FYRIR SAAB OG SEAT
BlLDSHÖFÐA 16, SlMAR 81530-83104
Menning
Menning
Menning
Með þremur litlum spilurum
Tónleikar íslensku hljómsveitarinnar í
Langholtskirkju 2. janúar.
Stjórnandi: Guðmundur Emilsson.
Einleikarar: Þóroddur Bjarnason, Lóa
Björg Gestsdóttir, Kolbrún Berglind
Grétarsdóttir.
Efnisskrá: Gioacchino Rossini: Kvartett
nr. 4 i B-dúr; Malcolm Arnold: Three
Shanties; Jónas Tómasson: Concertino
Trittico; Sigurður Ingvi Snorrason: Álf-
hóll.
Nýárstónleikar íslensku hljóm-
sveitarinnar voru uppi bornir af
blásaradeildinni. Eins og aðrir
tónleikar hennar á þessum vetri
voru þeir íyrst haldnir á nokkrum
stöðum utan Reykjavíkur áður en
höfuðborgarbúum hlotnaðist að
hlýða á þá.
Þessi ráðstöfun íslensku hljóm-
sveitarinnar, að færa hluta af starf-
semi sinni út fyrir höfuðborgina,
sem í músíkölskum skilningi er
fordekruð samanborið við lands-
byggðina, er góðra gjalda verð.
Reyndar verður undirritaður að
taka sér ærlegt tak og hlýða á
einhverja af tónleikum hljómsveit-
arinnar utan súlna í stað þess að
skrifa jafnan um síðustu tónleika
hverrar lotu eftir að búið er að
prufukeyra þá á öðrum stöðum. Til
að hnykkja á um ætlan sína að
færa músíkina út úr einokunar-
veldi höfuðborgarinnar sótti hún
einleikara sina nú i raðir nemenda
tónlistarskóla þeirra staða sem hún
hefur haldið tónleika sína á í vetur.
Að standa einstaklingsfram-
laginu jafnfætis
En það var Rossini sem fyrsta
orðið átti þetta kvöldið. Hvort sem
hann samdi nú sína fyrstu kvart-
etta sem blásara- eða strengja-
kvartetta skiptir ekki ýkjamiklu
máli. Þennan sem hér var leikinn
hef ég líka heyrt spilaðan af streng-
um og verð að segja eins og er að
mér finnst hann snöggtum
skemmtilegri blásinn en strokinn.
Að segja, með því skilyrði uppfylltu
að blásararnir séu betur samspilað-
ir en þeir voru þetta kvöldið. Þarna
léku þrír nemar í framhaldsnámi,
sinn úr hverri áttinni, ásamt Kol-
beini Bjarnasyni flautuleikara, og
þótt hver og einn stæði sig vel út
Jónas Tómasson tónskáld -
„kann þá kúnst að semja fyrir
smáfólkið“.
af fyrir sig vantaði töluvert upp á
að samleikurinn stæði einstakl-
ingsframlaginu jafnfætis. Enn
skýrar kom það í ljós í leik Mal-
colms Arnolds að sjóarasöngvun-
um írsku. En tekið skal fram til að
fyrirbyggja allan misskilning
vegna kynningar á Malcolm Arn-
old: Víst hlaut hann Óscarinn fyrir
Tónlist
EYJOLFUR MELSTED
músíkina við „Brúna yfir Kwai
ána“, en marsinn fræga sem blístr-
aður var fékk hann að láni hjá
náunga að nafni Alford, gömlum
lúðrasveitajaxli. Svo hafði hann vit
á að krefjast þess að Lúðrasveit
írsku varðliða hennar hátignar
spilaði og blístraði það sem við
átti í myndinni. í framhjáhlaupi
sakar kannski ekki að geta þess,
svona rétt í tilefni þess að ótal
músíkantar keppast um að leggja
göfugu hjálparstarfi lið, að í fram-
haldi af leik sínum í myndinni voru
írsku varðliðarnir fengnir til að
vera hin opinbera lúðrasveit
heimsmeistarakeppninnar í knatt-
spyrnnu sem haldin var í Chile.
Fyrir þóknun sína í þeirri keppni
reistu þeir heimili íyrir nokkra tugi
munaðarlausra barna sem enn er
starfrækt og ber þeirra nafn, The
Irish Guards Cottages.
Svo voðalega óaðgengileg
hlýturhún að vera
Nóg af framhjáhlaupum í bili því
að aðalefni tónleikanna var Con-
certino Trittico, eða þrír litlir
konsertþættir fyrir þrjá litla spil-
ara, eftir Jónas Tómasson. Þess eru
því miður of fá fordæmi að tónskáld
okkar hafi sest niður og samið
músík handa litlum músíköntum
sem ekki væru komnir lengra en í
fyrstu þrep þess óralanga stiga sem
listabrautin er. Þó eigum við nokk-
ur ágæt dæmi í íslenskri tónlistar-
sögu og nægir þar'að nefna barnaó-
peru Þorkels Sigurbjörnssonar og
blásarakonsert Leifs Þórarinsson-
ar sem dæmi. Jónas kann vel þá
kúnst að semja vel hljómandi línur
handa litlu einleikurunum sem
falla vel að öllu flóknara mynstri
vefsins sem ofinn er handa þeim
sem meira kunna. Ekki þurfti
Jónas þó að marki að víkja af þeirri
línu sem hann hefur að mestu fylgt
í sínum tónsmíðum. Sést kannski
best af þessu hversu voðalega óað-
gengilegar nútímatónsmíðar hljóta
að vera. Einleikararnir þrír stóðu
sig eins og hetjur og vonandi eigum
við eftir að upplifa mörg atvik eins
og þetta sem verði tónlistaræsku
og atvinnumúsíköntum landsins
hvatning til samstarfs.
Endapunktur tónleikanna voru
svo afar smekklegar útsetningar
Sigurðar Ingva Snorrasonar á is-
lenskum álfalögum, teknum saman
í litla svítu undir heitinu Álfhóll.
Handverkið er Sigurði Ingva býsna
tamt og svítan hin áheyrilegasta
en fyrir næsta sinn vildi ég biðja
hann allra vinsamlegast að láta af
hógværð sinni og leyfa mönnum
að heyra frumsamda blásaramúsík
í stað sinna einkar snotru útsetn-
inga.
- EM
I landi fáránleikans
Kalli kúluhattur
Ole Lund Kirkegaard
Þýðandi: Þórgunnur Skúladóttir
Útgefandi: Iðunn, 1985.
Ole Lund Kirkegaard var einn
alskemmtilegasti barnabókahöf-
undur sem Norðurlandabúar hafa
átt á seinni árum. Þekkja flestir
sögur hans um Gúmmí-Tarsan,
Fúsa froskagleypi, Albert, Ottó
nashyrning og fleiri hetjur. Að mig
minnir lést höfundurinn árið 1979
og hefur Kalli kúluhattur skv. því
komið út í Danmörku þremur árum
eftir lát hans.
Það sem einkenndi Ole Lund
Kirkegaard sem höfund var skop-
skyn hans og hæfileiki til að
skrumskæla veruleikann á maka-
lausan hátt. Hugmyndaflug hans
var einstaklega auðugt og ekki má
gleyma myndlistarhæfileikunum.
Ole Lund myndskreytti allar sínar
bækur sjálfur og er það albesta
leiðin til að mynd og texti falli
saman. Enda undirstrika myndirn-
ar einstaklega vel fáránleikann og
fyndnina í sögum hans.
í kærustuleik
Kalli kúluhattur er safn smá-
sagna um mismunandi persónur.
Fyrsta sagan, Ökuferðin hennar
ömmu, er skelmisleg skrítlusaga
af litla, mjóa, hægláta karlinum og
feitu, freku kerlingarbrussunni
sem lætur sér ekki allt fyrir brjósti
brenna. Þá er saga um Tarsan og
Jane, eða öllu heldur Leó, sem vill
leika Tarsan, og stelpu sem hann
ætlar að setja í hlutverk Jane. Þau
tvö fara í kærustuleik og gifta sig
í kirkju. Þá er sagan Á leið í skóla
sem er mjög ævintýraleg og endar
úti í sveit þó Fróði og Mía hafi
ætlað sér í heimsókn í skólann.
Höllin bak við hæðirnar er
skemmtileg saga um krakka sem
liggja úti í grasinu í sumarsólinni
Bókmenntir
HILDUR
HERMÓÐSDÓTTIR 1
og segja hvert öðru furðusögur af
eigin reynslu.
„Eg sá líka einu sinni fugl með
gleraugu.“
- „Hvemig var hann á litinn?“
spurði Jakob.
„Rauður,“ sagði Maja. „Með
bláum röndum. Hann var með orm
íhendinni." (bls. 58-59)
Að búa til persónu
Krakkarnir fá síðan smiðinn til
að segja sér soguna um það þegar
hann var einu sinni bakari hjá
soldáninum, bakaði eitt brauð fyrir
þúsund manns og fékk borgað í
gulli sem hann geymir í húsinu bak
við hæðina. Þessi saga er mjög vel
gerð og sögð í dálítið öðrum tón
en flestar sögur Ole Lund Kirke-
gaards. Þetta er eina sagan í bók-
inni sem ekki er myndskreytt.
Lestina í þessu sögusafni rekur
sagan Kalli kúluhattur. Þetta er
líka sérkennileg saga sem íjallar
um gamla skáldið sem langar til
að búa til nýja sögu. Gallinn er
bara sá að enginn vill vera með í
nýju sögunni. Höfundurinn grípur
þá til þess ráðs að búa sér til per-
sónu „með hugmyndafluginu".
Þetta er lítill náungi, Kalli kúlu-
hattur, sem ekur á rauðum kapp-
akstursbíl um lönd hins óþekkta.
Ýmislegt ber fyrir augu hans, s.s.
tindurinn sem er troðfullur af fólki
sem er einmana, land drykkjurút-
anna og land villidýranna. En Kalli
lætur ekki fara með sig hvernig
sem er og stelst loks út úr sögu
skáldsins og fer að lifa eigin lífi.
Glettnislegt mál
Eins og sjá má vantar ekki hug-
myndaflugið í þessar sögur. Spum-
ingin er hvort þær hafa verið full-
unnar af hendi höfundarins eða
hvort sumar þeirra hafa kannski
verið drög að lengri og betri sög-
um? En óneitanlega sýna þær fjöl-
hæfni hins látna höfundar.
Bókin finnst mér mjög vel þýdd
á fallegt og glettnislegt mál. Á
frummálinu heitir hún Tippe top-
hat og andre fortællinger. Hefði
gjarnan mátt fylgja með nafninu í
íslensku þýðingunni að bókin inni-
héldi fleiri sögur en eina til að
hægt sé að byrja lesturinn með
réttum formerkjum.
HH