Dagblaðið Vísir - DV - 14.03.1986, Side 30

42
DV. FÖSTUDAGUR14. MARS1986.
SM4
^Kíf'S*'
TVÆR TRAUSTAR
TALKING HEADS -
AND SHE WAS (EMI)
Dáldið gamaldags lag, en
skemmtilega útsett og í
meðförum Talking Heads
verður ótrúlegasta tónlist
áheyrileg. Melódían er
einföld, en samt verður
þetta lag tæpast mjög vin-
sælt vegna sérstöðunnar.
MIKE ANDTHE
MECHANICS-
SILENT RUNNING (WEA)
Fyrst og fremst góð meló-
día og hæfílega íburðar-
mikil útsetning. Ruther-
ford stælir félaga sinn, Phil
Collins, hvað sönginn
varðar, enda ekki leiðum
að líkjast. Gítar setur
skemmtilegan svip á lagið,
enda höfundurinn gítar-
leikari að atvinnu. Gott
lag.
AÐRARÞÓNOKKUÐ
TRAUSTAR
HERBERT GUÐMUNDSSON
- WON’T FORGET (BJART-
SÝNI)
Þetta er ekki týpískur
smellur, hvað sem öðru
líður. Til þess vantar lagið
grípandi viðlag. Hins vegar
er þetta afskaplega vel
pússað popp af mýkra tæ-
inu og stendur sem slíkt
hvergi að baki samskonar
erlendu poppi. Bráðhuggu-
legur bassaleikur og
skemmtilegir hljóðgervlar
halda laginu uppi og engin
ástæða til annars en að
óska Hebba til hamingju.
SAM HARRIS-I’D DO
IT ALL AGAIN (MOTOWN)
Ekki alveg nýtt en þess
virði að um það sé skrifað.
Þessi drengur hefur feikna
góða rödd og þrátt fyrir að
lagið sé í hefðbundnum
bandarískum rokkstíl hef-
ur það þennan neista sem
þarf til að hlustendur fara
að raula með á annarri
spilun. Efnispiltur.
JACKSON BROWNE-
FOR AMERICA (ASYLUM)
Jackson Browne er orð-
inn fullrokkaður fyrir
minn smekk og sá sjarmi
sem hann hafði þar með
horfinn. Þetta er ósköp
venjulegt bandarískt rokk,
textinn að vísu betri en
gengur og gerist, en mætti
ég biðja um The Loadout
og Stay.
LATIN QUARTER -
RADIO AFRICA (ARISTA)
Prýðisgott reggae lag;
bassinn syngur skemmti-
lega undir góðu viðlaginu.
Reggae-popp einsog það
gerist áheyrilegast. -SþS-

ÝMSIR - ROCKYIV
Kvikmyndapopp
I fyrstu Rocky-myndinni var eitt lag
sem var gegnumgangandi, fallegt og
gott lag sem heyrist enn. Að öðru leyti
var tónlistin ekki til að yfirkeyra
myndina. Nú er öldin önnur. Tónlist-
inni í fjórðu Rocky-myndinni er gert
hátt undir höfði og ekkert til sparað
- stór nöfn fengin til að flytja hana.
Árangurinn er, þegar hlustað er á
Rocky IV, sæmileg rokkplata.
Það er ekki mikið um eiginlega
kvikmyndatónlist á Rocky IV. Á ég
þar við tónlist sem samin er beinlínis
við kvikmynd en platan er að meiri-
hluta skipuð einstökum lögum sem
gætu eins staðið fyrir utan myndina.
Sá sem er skrifaður fyrir tónlistinni
í Rocky IV heitir Vince DiCola og
hefði mátt halda að hann ætti ein-
hvern þátt í sköpun laganna. Því er
ekki svo farið. Þrjú lög af tíu eru
skrifuð á hann og þar af eru tvö lög,
War og Training Montage, einu rétt-
nefndu kvikmyndalögin. bæði ein-
göngu spiluð og greinilega samin í
kringum atriði.
Önnur lög á plötunni eru dæmigerð
amerísk popplög og eru misjöfn að
gæðum. Fyrst ber að telja hljómsveit-
ina Survivorsem flytur Burning Heat
sem vinsælt hefur verið að undan-
förnu. Það er í raun eftiröpun á Eye
of the Tiger sem sama hljómsveit
flutti fyrir Rocky III - ósköp litlaust
og leiðigjarnt lag. Eye of the Tiger
prýðir einnig þessa plötu og þrátt
fyrir samlíkinguna er þar á ferðinni
mun betra lag. Þá má nefna ágætan
dúett Kenny Loggins og Gladvs
Knight sem eru með lag eftir Paul
Williams, Double or Nothing, og gera
þvíbærilega skil.
Tvímælalaust besta einstaka lagið
á plötunni er Living in America sem
gamla kempan James Brown flytur.
Þess má geta að hann flytur það í
eigin persónu í myndinni. Þetta er
kröftugt lag sem samið er af Dan
Hartman. Einnig má nefna ágætt lag
með Go West, One Way Street.
Ekki eru allir listamennirnir, sem
koma fram á Rocky IV, þekktir. Nöfn
eins og Robert Tepper, John Cafferty
og Touch eru ekki þekkt hérlendis
og ekki verða þau lög, sem þessir
listamenn flytja, til að breyta þvi í
neinu. Sérstaklega er þetta neyðar-
legt með lagið sem Touch flytur en
bersýnilega gerir hljómsveitin allt til
að líkjast Survivor sem mest.
Rocky IV er sem sagt í heild ósköp
venjuleg amerísk rokkplata sem á
alla frægð sína og vinsældir að þakka
kvikmyndahetjunni Rocky sem von-
andi fær að hvíla í friði í nánustu
framtíð. HK.
RAY PARKER jr. - SEX AND THE SINGLE MAN
Ray Parker jr. á að baki nokkuð
eftirtektarverðan feril sem tónlistar-
maður. Hann var um áraraðir einn
eftirsóttasti stúdíóhljóðfæraleikari
vestanhafs. Hafði hann á tímabili
mikið og gott samstarf við Stevie
Wonder og um leið aðra tónlistar-
menn sem voru á samningi hjá
Motown, en þar hafði hann bæki-
stöðvar. Fyrir nokkrum árum tók
Fjölhæfur náungi
hann upp á því að hefja sólóferil og
einbeitti sér í fyrstu að soultónlist
með ágætum árangri. Náði meira að
segja að fara með nokkur lög inn á
bandaríska vinsældalistann.
Það var svo f'yrir rúmu ári að hann
vakti heimsathygli fyrir meðferð sína
á hinu ágæta titillagi kvikmyndar-
innar Ghostbusters. Lagið var nokk-
uð rokkaðra en tónlist Parkers hafði
verið áður og hefur það sjálfsagt haft
áhrif í þá átt að nýjasta plata hans,
Sex And The Single Man, er nokkurs
konar blanda afsoul og rokki.
Lögin á plötunni eru tíu og hefur
hann skrifað bæði tónlist og texta.
Það eru lög innan um sem eru bæði
grípandi og lipurlega flutt. Ber þar
fyrst að nefna titillagið og svo Girls
Have More Fun sem bæði gætu gert
það gott, sérstaklega þó vestanhafs,
enda í anda þeirrar tónlistar sem
vinsælust er þar. Bitastæðari lög að
mínu mati eru Men Have Feelings
Too og One Sided Love Affair.
Ray Parker jr. er Qölhæfur tónlist-
armaður. Það er ekki nóg með að
hann skrifi alla tónlist heldur leikur
hann jöfnum höndum á ásláttarhljóð-
færi, hljómborð og gitara og situr svo
sjálfur við stjórnvölinn. I heild er Sex
And The Single Man lótt og grípandi
plata sem þó verður nokkuð leiði-
gjörn þegar til lengdar lætur. Ein-
hvern veginn hef ég það á tilfinning-
unni að Ray Parker jr. geti gert
metnaðarfyUri tónlist ef hann vill.
En það er með hann eins og svo marga
tónlistarmenn í svipuðum gæða-
flokki. Vinsældalistarnir heilla þá.
HK.
|HJALTI GUNNLAUGSSON-SANNLEIKURINNIMINU LIFl|
Með trúna að leiðarljósi
Eins og flestir vita var mikil og
fjölskrúðug plötuútgáfa fyrir síðustu
jól. Urðu þar margar ágætar plötur
útundan í harðri samkeppni. Sann-
leikurinn í mínu lífi með Hjalta
Gunnlaugssyni er þó ein þeirra sem
nokkra athygli vöktu. Sérstaklega
fyrir það að hér var komin poppuð
tónlíst með textum sem langflestir eru
trúarlegs eðlis.
Hjalti Gunnlaugsson, sem greini-
lega er trúaður maður, sýnir hér að
hann á einkar auðvelt með að koma
boðskap til skila í auðmeltum og
melódískum lögum. Ekki það að lögin
eru nokkuð misjöfn að gæðum. Þau
bestu eru mjög frambærileg þegar
miðað er við allt það magn sem gefið
er út. En þegar platan er dæmd í heild
eru það fyrst og fremst textarnir sem
skera sig frá annarri svipaðri tónlist.
Það er greinilegt að hér er ort í ein-
lægni.
Svo vikið sé að lögunum þá byrjar
platan á Langt er síðan sem cr að því
er ég held eina lagið sem hefur heyrst.
eitthvað á öldum ljósvakans, enda
bráðskemmtilegt og vel flutt lag og
sker það sig nokkuð úr að gæðum á
fyrri hlið plötunnar. Lagið er létt-
rokkað og sungið með tilfinningu.
Hjalti hefur nokkuð sérkennilega
rödd sem hann beitir vel og tekst
honum að mínu mati mun betur upp
í hröðum lögum en þeim rólegri. Má
nefna ÁTVR sem dæmi um lag þar
sem rödd hans passar ekki vel við.
Enda er það svo að bestu lögin af
rólegri gerðinni eru Hann heyrir, sem
Helga Bolladóttir fer vel með, og
Sannleikurinn, sem byggist upp á
góðum kvartettsöng. Eins og áður
sagði nýtur Hjalti sín vel í hraðari
lögum og má nefna Þá gleymist þú
sem dæmi og að sjálfsögðu Langt er .
síðan.
I heild er Sannleikurinn í mínu lífi
áheyrileg plata án nokkurs byrjenda-
brags. Svo hlýtur það að sjálfsögðu
að vera mjög persónulegt hvort fólki
líka textarnir.
HK
Sæ! og blessuð,.. Þá er það
á hreinu að Wham! eru
hættir! George Michael
leysti frá skjóðunni enrfan-
lega í sjónvarpsþættí í Bret-
landi fyrir skðmmu þrátt
fyrir að ætlunin hefði verið
að biða með tiikynninguna
fram á sumar. George sagði
að þeir Anrfrew hefðu orðið
ásáttir um það fyrir sjö
mánuðum að tilgangslaust
væri að halda samstarfinu
mai
sem þeir settu sér er Wham
var stofnuð fyrir fjórum
árum, hefðt öllum verið náð
og gott betur en það. Fram-
undan væri því bara hjakk i
sama farinu þvi ekki mætti
valda fólki vonbrigðum. Þeir
George og Andrew ætla að
hittast i Los Angeles í þess-
ari viku til að hljóðrita sið-
ustu Wham! smáskifuna
sem kemur út með vorinu...
Gamli glanspopparinn Gary
Glitter v£ ir fluttur meðvit-
llfltlcirilTli! um vegm a spitaia a oogun- i töfiuáts. Náði
hann sér i sagt að h f ai/iA nf É-i /on bráðar og var ann hefðí i ógáti
lcKIU Ol S svefntöffui gleypa vii hélt gula | fram aA l riOrdii sKammt af u. Ekki vildu alfir S þeirri sögu og pressan enska því ullffóir normurinn
1*0111 dU i heföi ætla morð i ö yfirvofandi uiiiior garmurinn ö að fremja sjálfs- rvæntingu vegna i fangelsisdóms
fyrir ölvun við akstur. Frekar tæpur á tauginni ef satt er... Bretar bíða nú með vaxandi hrá offir Iriimcúnínnii Í/niL
myndarinn n * _ i uuicipiiiirju ar - Absolute
meðal David Bowie, Ray
Davis og Sade. Þetta fólk
semur líka tónlíst við mynd-
ina og er titíllagið - Ab-
solute Beginners - flutt og
samið af Davíd Bowie, ný-
komið út á smáskífu. Mynd-
in verður annars frumsýnd
opinberlega í London þriðja
april en forsýning fer fram
næstkomandí föstudag á
Camden hátíðinni... Alfar
líkur eru nú á því að Rolling
Stones muni leggja land
undir fót tíl hljómleikahalds
þegar á næsta árí. Mick
Jagger var að visu orðinn
afhuga frekari hljómleika-
ferðunr (hann er samt með
aðeins rúmlega fertugur) en
hljómleikarnir sem Stones
héldu um daginn i einkasam-
kvæmi i London, og við
sögðum frá, virðast hafa
hresst hann við. Það er þvi
kannski ekki öll nótt úti enn
fyrír okkur islendinga að fá
að berja steinana augum
áður en þeir verða elHærir...
sælaðsinni... -SþS