Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1986, Blaðsíða 14

14
DV. ÞRIÐJUDAGUR 15. APRÍL 1986.
Spurningin
Ganga íslendingar vel
um landið?
Runólfur Þórhallsson nemi: Nei, það
finnst mér ekki, það mætti allavega
bæta umgengnina og reka þá meiri
áróður fyrir því. Mér finnst mjög
mikils virði að við hugsum vel um
landið okkar.
Ásmundur Einarsson tæknimaður:
Ég myndi telja að í flestum tilfellum
sé ekki gengið nógu vel um, en ég
reyni sjálfur alltaf að gera það.
Guðlaugur Omar Leifsson sölumað-
ur: í heildina held ég að það sé, já,
það er okkur öllum í hag í alla staði.
Ragnar Antonsson sjómaður: Já, það
held ég og með mig verð ég að segja
já.
Dómhildur Jónsdóttir safnaðarsyst-
ir: Ég held að það hafi batnað, en
samt er ekki nóg komið. Ég er gam-
all skáti og reyni ætíð að ganga vel
um landið.
Jóhann Hauksson trésmiður: Já, í
miklum meirihluta held ég að það
sé og ég er í þeim meirihluta.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Rafeindavirkjar
mega fa langt frí
Launþegi skrifar:
Er þetta ekki að verða hlægilegt með
samninga á þessum almenna vinnu-
markaði hér á landi? Það er aldrei
lokið svo samningum við flestalla
landsmenn að ekki komi til einhvers
konar „seinni verkfalla" hjá einhverj-
um sérhópum fólks, sem þykist vera
út undan og vill fá sérstaka samninga
fyrir sig.
Nú eru að koma fram á sjónarsviðið
þessir sérhópar. Einn þeirra er raf-
eindavirkjar. Þeir gerðu þá kröíú að
ríkið semdi við Sveinafélag rafeinda-
virkja um kaup og kjör. Og þeir gengu
af vinnustað í sömu andrá og lokuðu
svo gott sem sjónvarpi landsmanna
og takmörkuðu starísemi Pósts og
síma.
Héðan af á ríkið að halda þeirri
stefnu að líta ekki við að semja við
svona sérhópa - og standa við það.
Það á enginn ráðherranna að gefa
eftir í þessu máli. Það er búið að semja
við þorra landsmanna og þessir hópar,
sem þykjast sitja eftir, geta fengið
sömu launahækkanir og aðrir og sömu
kjör og það er mál málanna.
Að ganga af vinnustað er ekki í takt
við tímann og minnir óhugnanlega á
lögbrot ríkisstarfsmanna hjá ríkisfjöl-
miðlunum, þegar útvarp og sjónvarp
lagðist af og upp risu útvarpsstöðvar,
sem landsmenn hlustuðu á meðan á
neyðarástandinu stóð.
Síðan voru menn dæmdir, þvers og
kruss, bæði ríkisstarfsmenn og þeir
sem björguðu því sem bjargað varð
með því að koma upp hljóðvarpi til
landsmanna hér og þar um lands-
byggðina.
Ef þessir menn verða ekki dæmdir
fyrir lögbrot þá eru ekki allir lands-
menn jafhir fyrir lögunum.
Best hefði verið að láta þessa raf-
eindavirkja sigla sinn sjó og leyfa þeim
að yfirgefa sitt starf fyrir fúllt og allt,
en dæma þá fyrir lögbrot. Þeir hljóta
að geta fengið sér starf á hinum al-
menna vinnumarkaði eins og aðrir.
Síðan á ríkið að auglýsa eftir nýjum
starfskröftum, sem sætta sig við þau
kjör sem gilda á vinnumarkaðinum,
og nýbúið er að semja um.
Hins vegar er ekki mikils að missa
þótt sjónvarpið detti út - þar er lítið
afþreyingarefai. Og sjónvarp verður
aldrei fræðslu- eða kennslumiðill,
hvað sem menn ítreka þann mögu-
leika.
Nú, hvað snertir rás 2 þá er hún
hvorki fugl né fiskur, mest graðhesta-
músík, nema á fimmtudögum, þegar
Svavar Gests er við stjómvölinn.
Við höfum Keflavíkurútvarpið á
kvöldin og á nóttunni og þar eru sí-
fellt leikin létt og þægileg lög allan
sólarhringinn.
„Ég tel vÍ6t að okurlánaramir viti
að með lánum sínum cfla þeir bol-
magn eiturlyflasala þvi það er
alveg gefið að slíkir menn skipta
við vafasama lánardrottna.“
Stjómvöld
á bandi
glæpa-
manna
Þórarinn Sveinsson hringdi:
Heldur þykir mér langt gengið í
tillitsseminni að birta ekki nöfn
þeirra manna sem stundað hafa
okurlán án minnsta tillits til þess
tjóns sem starfsemi þeirra hefúr í
för með sér. Á sama tíma og þess-
ir menn sleppa eru daglega birt
nöfri þeirra sem húsin em seld ofan
af á nauðungamppboðum, meðal
annars vegna þessara glæpa-
mannfl. Og þegar fólk veit ekki
hveijir okurlánaramir em grunar
það þá sem saklausir em. Ég tel
víst að okurlánaramir viti að með
lánum sfnum efla þeir bolmagn
eiturlj’flasala því það er alveg gef-
ið að slíkir menn skipta við
vafasama lánardrottna. Og ég
bara á ekki orð yfir það að sé ve-
rið að hylma yfir með glæpamönn-
um sem hagnast á sálartjóni
saklauss fólks.
Nú, hvað snertir rás 2 þá er hún hvorki fugl né fiskur, mest graðhestamúsík,
nema á fimmtudögum, þegar Svavar Gests er við stjómvölinn.
Aðgát skal höfð í nærveru hesta
Jón skrifar:
Það er alveg makalaust hvað öku-
menn á Kaldárselsvegi geta verið
tillitslausir við hestamenn og aka
framhjá þeim á miklum hraða. Osjald-
an hefur það gerst að steinn hefur
spýst undan hjólbarða í hest eða ná-
lægt honum, hann fælst og knapinn
dottið af baki. Svínin virðast jafiivel
njóta þess að gefa hressilega í við hlið
hestsins og enn aðrir flauta óspart.
Hvenær banaslys verður er einungis
tímaspursmál við óbreytt ástand. Ekki
hegða allir ökumenn sér á þennan
máta, en nógu margir samt, og ég tel
að eina Ieiðin til úrbóta sé að hefta
umferð ökutækja um þennan aðalreið-
veg hafnfirskra hestamanna. Mætti
gera það með hliði sem læst væri um
helgar öðrum en sumarbústaðaeigend-
um tímabilið 15. febrúar til 15. júní
ár hvert.
Svo er það óaðgæsla vélhjólamanna
sem ég held að stafi fyrst og fremst
af þekkingarleysi. Flestir hestar skelf-
ast nefnilega vélhjól og allmargir
skelfast einnig reiðhjól. Af þessum
sökum hefúr margur knapinn fengið
byltu við að mæta vélhjóli eða við fra-
múrakstur þess þó það farartæki hafi
ekki verið á mjög miklum hraða. Það
eru því vinsamleg tilmæli mín til vél-
hjólamanna að þeir sýni fyllstu tillits-
semi í námunda við reiðmenn.
Græðum minna
en af er látið
1287-4766 hringdi:
Ég er sjómaður í Vestmannaeyjum
og get ekki orða bundist vegna frétta
um gámafisk þar sem skilja má sem
svo að bátasjómenn stórgræði á því
að selja fisk erlendis. Þetta er al-
rangt og það sem sérstaklega þarf
að koma fram er það að ef frystihú-
sið vantar fisk þá fer okkar fiskur
þangað undantekningarlaust. Það
er því aðeins í þeim tilfellum þegar
nóg er af fiski í frystihúsinu að við
seljum erlendis. Fyrir, jú, 48 krónur
kílóið, en.að frádregnum kostnaði
fáum við um það bil 21 krónu fyrir
kílóið, sem er mjög svipað og hér
heima.
Annað serr. ég vil að komi fram
er það að í fæstum tilfellum vinna
konur okkar í frystihúsinu en ég
þykist vita að það sé trú margra sem
um þessi mál hugsa að þær kvarti
ekki vegna þess að mennimir þeirra
séu að selja úti í löndum fyrir miklu
meiri peninga.
„Flestir hestar skelfast nefnilega vélhjól og allmargir skelfast einnig reiðhjól."
HRINGIÐ í SÍIYLA
27022
MIL1<I KL. 13 OG 15
EÐA SKRIFIÐ