Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.1987, Blaðsíða 12

12
LAUGARDAGUR 11. APRÍL 1987.
Scotto
Dramatísk
framsögn
Á sviði er innlifun Renötu Scotto
slík að mörgum áhorfendum þykir
nóg um enda er hún ein af þeim
óperusöngkonum sem menn þreyt-
ast aldrei á að þræta um.
Aðspurð um söngstíl sinn segist
Renata Scotto umfram allt vilja
„segja eitthvað markvert" með
söng sínum. „Rödd hennar segir
mér alltaf heilmikið,“ segir starfs-
systir hennar, Zinka Milanov.
I söng sínum gerir Renata Scotto
miklum mun meira en að fylgja
laglínu, hún snýr sérhverri lagh'nu
upp í dramatíska framsögn. Resít-
atíf eru sérgrein hennar og þar
helst allt í hendur, framsögnin, til-
fmningin fyrir blæbrigðum orða og
hrynjandi þeirra í gefinni setningu.
Oft er eins og söngkonan hafi
skipulagt túlkun sína á ákveðnu
hlutverki út í ystu æsar en samt
tekst henni að syngja frá hjartanu,
gefa til kynna að hún sé að upp-
götva nýja vídd á sérhverju hlut-
Renata Scotto.
er ekki hægt að búa til hæfileika-
fólk í söng. Það er hægt að læra
að syngja og hreyfa sig á sviði en
þar með ertu ekki orðinn óperu-
söngvari. Ég fékk hæfileikann í
vöggugjöf."
Bel canto
Mercedes Llopart hafði talsverð
áhrif á söngtækni Renötu Scotto
með því að þjálfa hana í bel canto
söng, aðallega óperum Bellinis og
Donizettis, og naut hún lengi vel
góðs af þeirri þjálfun.
Seinna fór rödd hennar að breyt-
ast, verða „dekkri", lægri og
dramatískari, og fór hún þá að
leggja æ meiri áherslu á óperur
Verdis án þess þó að gefa upp á
bátinn þá Bellini og Donizettis.
Söngunnendur hafa mikið velt
því fyrir sér hvers konar sópran
Renata Scotto sé í raun og veru,
því henni hefur tekist að ganga
þvert á ýmsar viðteknar reglur í
óperusöng.
Hún byrjaði feril sinn með því
að syngja „létt“ hlutverk með mikl-
um dramatískum tilþrifum, fór svo
jafnlétt með fáguð bel canto hlut-
verk og ástríðufull hlutverk í
raunsæisóperum.
Aðspurð segist söngkonan ein-
faldlega vera sópran og ekkert
annað og þá liggur beinast við að
bera hana saman við Mariu Cajlas,
sem einnig forðaðist að einskorða
sig við ákveðna tegund óperu-
söngs.
I læri
hjá Callas
Renata Scotto var einmitt að
stíga sín fyrstu spor við La Scala
þegar Callas réð þar lögum og lof-
um. Án efa hefur hin unga og
framagjarna söngkona fylgst
grannt með söngtækni hinnar
miklu „dívu“. Það er einmitt fróð-
legt að bera saman túlkun þessara
tveggja söngkvenna á sömu ar-
íunni.
Báðar hafa þær einstakt lag á
„dimmum“ tónum, fara vel með
söngtexta, beita dramatískum
áherslum mjög markvisst og lifa sig
inn í sérhvert hlutverk.
Menn deildu líka ákaft um rödd
Callas, kvörtuðu undan hörku í
henni, skerandi hánótum og titr-
ingi á lágu nótunum.
En Renata Scotto lætur ekki
deigan síga þótt komin sé á sex-
tugsaldurinn. Hún kemur hingað
til lands marglofuð fyrir söng sinn
beggja vegna Atlantsála á síðustu
misserum. Við Islendingar eigum
því mikla söngveislu í vændum í
dag. -ai
(Helstu heimildir: Opera News,
Opera People e. R.M. Jacobsen,
Prima Donnas e. Rupert
Christiansen).
La
að áhorfendum. Um sviðsfram-
komu sína segir söngkonan sjálf:
„Á sviðinu er ég eins og ný mann-
eskja en samt hef ég alltaf fullt
vald á röddinni. Það er að vísu
erfitt að finna alveg réttu áhersl-
urnar en það tekst yfirleitt á
æfingum. Það sem síðan gerist á
sviðinu er einskær ánægja hvað
mig snertir."
Renata Scotto fæddist árið 1934
í Savona á ítölsku Rivierunni en
gekk sextán ára gömul í klaustur-
skóla í Mílano. Hún lærði söng hjá
frægum spænskum kennara,
Mercedes Llopart, sem uppgötvaði
gríðarlegt tónsvið stúlkunnar og
kenndi Renötu að beita röddinni.
Nítján ára gömul söng Renata
„Sempre libera“ úr La Traviata í
samkeppni, vann hana og var boðið
að syngja hlutverk Violettu í Te-
atro Nuovo.
Það fórst henni svo vel úr hendi
að henni var boðið að syngja við
La Scala strax árið eftir, eða 1954,
andspænis nöfnu sinni Tebaldi og
Mario del Monaco.
Renata Scotto hefur ætíð haldið
því fram að sönghæfileikar sínir
séu meðfæddir: „Hann er innra með
mér þessi hæfileiki, talento. Það
Renata Scotto er án efa ein fjöl-
hæfasta og virtasta óperusöngkona
vorra tíma og þar að auki síðasta
prímadonnan af gamla, góða skól-
-anum þeirra Callas og Tebaldi: stór
í lundog óhemjulega metnaðarfull.
Allt frá því frægasta söngkona
19. aldar, María Malibran, birtist
La Scotto kornungri á miðilsfundi
og hvatti hana til að halda uppi
merki sínu í nútímanum hefur hún
hvergi gefið eftir í söng heldur
kappkostað að auka við tækni sína,
bæta við sig hlutverkum, koma sér
áfram.
Fyrir vikið hefur Renata Scotto
á valdi sínu fleiri hlutverk heldur
en nokkur önnur núlifandi óperu-
söngkona. Hún getur sungið öll
helstu kvenhlutverk í óperum 19.
aldar, allt frá Bellini til hinna
„raunsærri" (verismo) óperuhöf-
unda. Rupert Christiansen, sem
skrifað hefur heila bók um príma-
donnur óperusögunnar, hefur
eftirfarandi um Renötu Scotto að
segja: „Nokkur kólóratúrahlut-
verk, til dæmis hlutverk Normu,
eru henni sennilega um megn en
hún er verðugur arftaki stórsöngv-
ara eins og Muzio og Tebaldi í
túlkun á óperum Puccinis. Hún
getur sungið af sérstakri mýkt og
innlifun (morbidezza) en einnig allt
að því harðneskjulega en hvort-
tveggja gera túlkun hennar á
hlutverkum þeirra Violettu, Des-
demónu og Manon Lescaut sér-
staklega áhrifamikla. Þekktasta
hlutverk hennar er þó Madame
Butterfly Puccinis sem segja má
að hún hafi endurnýjað og eignað
sér með því að hreinsa það af allri
tilgerð og viðkvæmni sem minni
háttar söngkonur gripu óspart til
þegar gæða átti hlutverkið tilfinn-
ingalegri dýpt.“
verki, hvort sem höfundurinn er
Bellini, Verdi eða Puccini.
Þarna er um að ræða hárná-
kvæmt jafnvægi milli tæknilegrar
fágunar og tilfinningalegra sann-
inda, sem fáum söngkonum er gefið
að fara með.
Einskær
ánægja
Á sviði hefur Renata Scotto orð
á sér fyrir að einangra sig frá sam-
söngvurum sínum og einbeita sér
SKUTBÍLL 1500
<
’TfíJff.Tí? N
LADA
Höfum þennan frábæra farkost til afgreiðslu á
mjög stuttum tíma.
Verð aðeins 216.000,-
Góð greiðslukjör.
Opið virka daga frá kl. 9-18 og laugardaga frá
kl. 10-16. Beinn sími í söludeild 31236.
Verið velkomin.
BIFREIÐAR & LANDBUNAÐARVELAR
Suðurlandsbraut 14 107 Reykjavík, sími 38600 10 línur