Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.1987, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 11. APRÍL 1987.
„Þegarég
fékkskila-
boðin reyndi
égfyrst að
riijaupp
hvaðaVal-
geirþetta
væri.“
„Þaðereitt-
hvaðí
samspilinu
milli textans
oglagsins
semvið
heyrum ekki
venjulega í
dægurlögum
semgerir
þettalagsvo
hrífandi“
Halla Margrét
Halla Margrét Árnadóttir vill
hvorki tala um græna sófann sinn
né gleymda kærasta. „Það mega aðr-
ir tala um einkalíf sitt. Mér finnst
það ekkert sniðugt," segir hún
ákveðin.
Nú er það vinnan sem á hug henn-
ar allan. Hún og tónskáldið Valgeir
eru þessa dagana að leggja síðustu
hönd á undirbúning á hægu og
hljóðu lagi fyrir Söngvakeppni Evr-
ópusýnar í Belgíu þann 9. maí.
„^íér líður eins og í landsliðinu,"
segir Halla Margrét og brosir að til-
hugsuninni. „Það er einhvern veginn
kominn yfir mig mikill íþróttaandi."
Eitt lag
í húsinu
Þessi íþróttaandi í Hljóðrita er þó
ekki líkur því sem menn sjá til Jóns
Páls og félaga hans sem urra og
gnísta tönnum fyrir framan verkfæri
sín. í hljóðverinu er allt hægt og
hljótt og lagið' sem á að halda uppi
heiðri fslands á erlendri grund
hljómar eins og undirtónn á göngun-
um. Það er bara eitt lag í húsinu.
Endalaust þarf að yfirfara verkið
og tæknimennirnir með Gunnar
Smára fremstan í flokki sperra eyrun
í leit að misfellum.
Halla Margrét er ókunnug vinnu
í hljóðveri. „Þessi stúdíóvinna er
heilt stúdíum," segir hún. Áður en
öll þessi.ósköp dundu yfir vann hún
hjá Vörubílastöðinni Þrótti, milli
þess sem hún sótti tíma í Söngskól-
anum og hafði ekki áhyggjur af
„mixerum“ hvað þá öðrum ónefnan-
legum tækjum.
Söngurinn er hlutverk Höllu
Margrétar í þessu ævintýri. „Eg
vakna á morgnana með keppnina í
huganum og sofna út frá henni,“ seg-
ir hún og nú færist alvara yfir
svipinn. „Ég er kannski ekki svo
spennt,“ heldur hún áfram, „en þessi
sigur kom mér bara svo á óvart. Eft-
ir þetta þarf ég að hagræða ýmsu í
mínu lífi betur en áður. Það á bæði
við um vinnuna og námið. Alltverð-
ur að vera vel skipulagt því tíminn
er naumur.
Ég verð að fá sem mestan svefn og
samt að gera allt sem gera þarf á
þessum 24 tímum sem eru í sólar-
hringnum. Það er svolítið erfitt.“
E>etta bætti ekki
úr skák
Halla Margrét er þó ekki á því að
lífið hafi verið mjög kyrrlátt áður „en
þetta bætti alls ekki úr skák,“ segir
hún og glettnin er aftur komin upp
á yfirborðið. „Það er mjög gaman að
glíma við þetta,“ segir hún og skellir
síðari upp úr: „Þú mátt ekki halda
að þetta sé eins og japönsk glíma.“
• Upphafið að þátttöku Höllu
Margrétar í söngvakeppninni verður
rakið til Valgeirs Guðjónssonar.
Hann frétti að Halla gæti sungið og
lét liggja fyrir henni skilaboð þess
efnis að hann vildi ná tali af þessari
óþekktu söngkonu.
„Þegar ég fékk skilaboðin reyndi
ég fyrst að rifja upp hvaða Valgeir
þetta væri,“ segir Halla Margrét.
„Hvaða Valgeir þekki ég? En ég fór
samt eftir skilaboðunum og talaði
við þennan Valgeir. Hann lék lagið
fyrir mig og vildi vita hvernig mér
litist á og hvort ég væri til í að
syngja það. Ég hélt nú það því ég
hreifst af laginu um leið og ég heyrði
það.“
Ekki bara
textinn
— ekki bara lagið
Sumir segja að Hægt og hljótt sé
of hægt og hljótt lag til að eiga mögu-
leika í Söngvakeppni Evrópusýnar.
Lög verða þó ekki metin með at-
kvæðagreiðslum. Hálf þjóðin hefur
þegar fengið lagið á heilann og Halla
Margrét er í þeim hópi. „Það er eitt-
hvað í samspilinu milli textans og
lagsins, sem við heyrum ekki venju-
lega í dægurlögum, sem gerir þetta
lag svo hrífandi,“ segir hún og horfir
þungbúin niður á borðið. Hún lítur
upp og orðar hugsunina upp á nýtt:
„Það er ekki bara textinn og ekki
bara lagið heldur þetta tvénnt sam-
an,“ segir hún viss í sinni sök og það
er fátt um mótmæli.
Og það er enginn kvíði sestur að í
Höllu Margréti að fást við þetta lag
í úsrslitunum. „Þegar lag fellur
svona að texta þá er gaman að
spreyta sig sem söngvari," segir hún.
„Ef söngvarinn nær ekki til áheyr-
enda þá er allt ónýtt. Því hljóp strax
í mig einhvers konar íþróttaandi og
mig langaði til að spreyta mig.“
Fyrirfram átti Halla Margrét þó
ekki von á að ná í úrslitakeppnina
og hafði raunar orð Valgeirs fyrir
því að svo færi ekki. „Ég man að við
Valgeir ræddum eitt sinn um það
þegar við vorum byrjuð að vinna að
laginú fyrir keppnina í sjónvarpinu
og þá lofaði tónskáldið mér því að
við mundum ekki sigra,“ segir Halla
Margrét og á bágt með að ráða við
hláturinn. „Lagið var ekki endilega
ætlað í þessa keppni og honum þótti
það ekki líklegt til sigurs. Það var
ekki fyrr en við aðra eða þriðju stiga-
gjöf í sjónvarpinu að hjartað tók kipp
- og þar með fór loforð tónskáldsins
fyrir lítið.“
Raulað
í banka
Eftir að keppninni í sjónvarpinu
lauk heyrðist sigurlagið ekki opin-
berlega þar til nú í síðustu viku enda
eru það reglur keppninnar að ekki
mátti leika lögin í úrslitakeppninni
fyrr en eftir 4. apríl. Þau sem vinna
að lokafráganginum hafa þó heyrt
lagið aftur og aftur og „ég er komin
með þetta lag á heilann,“ segir Halla
í einlægu helgarvið
Margrét. „Ég raula það alstaðar og
er hætt að taka eftir því sjálf. Ég ræð
ekki við mig, er byrjuð án þess að
vita af þvi að raula „hægt og hljótt“
í verslunum eða úti í banka.
Ég er eiginlega hissa á að ég skuli
ekki vera búin að fá leið á laginu.
Ég hef undanfarið verið í erfiðum
upptökum þar sem allt er unnið á
hægagangi og hvert einasta atriði
endurtekið aftur og aftur. Eitt vit-
laust orð getur eyðilagt margra tíma
vinnu. Ég er því satt að segja undr-
andi á að vera ekki dauðleið."
Um leið og íslenska útgáfa lagsins
er endurunnin þá er einnig gerð ensk
útgáfa af því. I þeirri útgáfu hefur
lagið fengið vinnuheitið One more
song og það er enn Valgeir sem sem-
ur textann. „Mér finnst lagið koma
síst verr út í ensku útgáfunni,“ segir
Halla Margrét.
„Ljóðið, þetta sem ég er að syngja,
finnst mér skipta miklu máli,“ heldur
hún áfram og nú er tónninn í rödd-
inni ákveðinn. „Er ljóðið að segja
eitthvað sem mörg okkar kannast
við, einhver reynsla sem við eigum
sameiginlega eða er þetta bara texti
út í bláinn?
Undirstaða
í klassíkinni
Það sem ræður úrslitum um hvort
lög lifa er hvort lag og texti slá á
einhverja strengi hjá bæði söngvar-
anum og áheyrendum." Halla
Margrét er að ræða alvöruna sem
býr að baki skemmtilegum lögum.
Margir vilja líkja klassískum söng,
þessu svokallaða óperugauli, við al-
vöru. Þaðan hefur Halla Margrét
undirstöðuna. Hún er nú á þriðja ári
í söngnámi í Söngskólanum. Þessa
dagana verður hún þó að láta námið
sitja á hakanum - og þó ekki alveg.
Þegar hlé er á upptökum, og leiðin-
legir blaðamenn utandyra, þá notar
Halla Margrét tímann til að æfa ar-
iur fyrir próf i vor. „Ég lærði eina
aríu í morgun,“ segir hún hróðug en
það bíður líka bunki af aríum á stól
við hliðina á upptökuborðinu.
„Söngnámið er undirstaðan sem ég
byggi á,“ segir Halla Margrét.
„Klassísk tónlistarmenntun getur
ekki haft slæm áhrif, hvaða tónlist
sem fengist er við. Það er bæði tækn-
in og einnig að þekkja meira en
þennan þrönga heim dægurtónlistar-
innar. Ég hlusta á alla tónlist og þar
með eru talin harmóníkulög. Ef
menn hlusta einlægt á sömu tegund
tónlistar þá lokast menn af. Það er
eins og að standa úti í horni og snúa
andlitinu að vegg. Þess vegna er
betra að snúa baki í hornið og horfa
út.“
V irðingarley si
einu svikin
Þeir sem stífari eru á meiningunni
eru þó þeirrar skoðunar að það séu
ekki annað en svik við málstað
klassískrar tónlistar að syngja dæg-
urlög. Halla Margrét er á annarri
skoðun. „Það er aðeins hægt að
svíkja málstað með því að hætta að
bera virðingu fyrir því sem maður
er að gera,“ segir hún og enn mætir
okkur þessi ákveðni tónn sem stund-
um yfirtekur glettnina í rödd söng-
konunnar. „Ég hef ekki trú á að það
sem ég er að gera núna geti skemmt
fyrir mér því ég finn að þetta er
þroskandi fyrir mig,“ heldur hún
áfram í sama tón og bætir við „sem
listamann vonandi," um leið og al-
varan er rokin út í veður og vind.
Á unglingsárum sínum segist Halla
Margrét ekki hafa haldið upp á einn
poppara öðrum fremur. „Ég hlustaði
bara á hvað sem var,“ segir hún.
„Aðalatriðið er að vera ekki með
fordóma. Það er eins og að skella
hurðinni á nefið á sjálfum sér.
Tónlistin sem ég hef gaman af er
eins mismunandi og skapið er hverju
sinni. Stundum langar mig að hlusta
á hraða tónlist og stundum hæga.“
TJr nógu skapi
að moða
Og þegar skapið er annars vegar
segist Halla Margrét hafa „úr nógu
að moða og það sakar ekki að hafa
skap ef maður kann á það,“ segir hún
og brosir að sjálfri sér.
Nóg um skaphörkuna í söngkon-
unni sem syngur svo hægt og hljótt.
Hún þarf á því að halda næstu daga
því það er hörkuvinna framundan.
„Þegar þessari törn við upptökurnar
lýkur þá taka við nýjar æfingar,“
segir hún með æðruleysi. „Þetta
verður endalaust púl fram að loka-
keppninni. Það stendur til að taka
lagið líka upp á frönsku. Ég hef trú
á að lagið falli vel að því tungumáli.
Ég held að þessi rómantík sem lag-
ið er stílað upp á eigi upp á pallborðið
hjá flestum þjóðum. Þar eru engin
landamæri."
1 lokakeppninni verður lagið flutt
„life“ eins og það heitir á fagmáli.
Þó er leyfilegt að liafa undirleikinn
af segulbandi allan eða að hluta.
Þarna verður því ekkert plat á ferð-
inni og engin leið að ljúka vinnunni
heima og hreyfa síðan bara varirnar
á sviðinu í Brussel.
Halla Margrét segist ekki vera far-
in að hugsa hvernig kvöldið lang-
þráða verður. Hún veit þó að allt
verður skipulagt þannig að ekkert
ætti að koma á óvart. „Núna hugsa
ég aðallega um hvemig ég flyt lag-
ið,“ segir Halla Margrét. „Um
daginn fór ég þó að hugsa um hvern-
ig þetta yrði allt. Verður það svona
eða verður það hinsegin. Ég sá þó
fljótt að með því að hugsa þannig
er stutt í að áhyggjumar hrannist
upp. Ég ákvað því að slá öllum þess-
um vangaveltum á frest og bíða eftir
raunveruleikanum."
Unc
vitur
að
hjálj
En þrátt fyi
kennir Halla
hægt að útilok
veg. „Undirr
áfram. Ég ætla
til að vinna úi
segfr hún og_g;
völdunum. „Ég
um lokakeppni
draumunum. f
martraðir. Ég
martraðir og a
á því núna. E
ljúfir draumar.
Og það þarf
anna eftir kepf
verður spennu
segir hún. „Hv
verð ég að gef
ég geri. Spen
kvæmilega á e
gefa allt sem éf
og það tekur
tankinn aftur.
Ég reikna me
eftir keppnina
dyrum að ljúl
skólanum. Efti
sömu skorður
Nú, jæja. H
þá ekki með si
sigur hrekkur
Þ>essi
spi
„O, hvað þei
ing,“ svarar I
má sjá þreytu
„Ég líeld að þai
um sigur fyrirl
alltof fljótt.
Fólk óskar m
síðan hvort ég
fyrir. Þetta er
því að ég k\
hlakka til. Ég
mér því að lá
breyta áætlun
lega. Ég held
út í sjálfa mig
um eitthvað si
gera.“
Það er held
huga Höllu Mi
minnsta allt o
um að hætta v
ir höfuðið kær
trúuð að ég h
fyrirfram og
hafi verið í þe
Ég hef þessa
nauðsynlegt i
ekki máli hv
kirkju eða á si
Halla Margréi
þá er líka löng
í Brussel 9. m