Dagblaðið Vísir - DV - 11.07.1987, Blaðsíða 10

Dagblaðið Vísir - DV - 11.07.1987, Blaðsíða 10
10 LAUGARDAGUR 11. JULÍ 1987. Frjálst.óháð dagblað Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF. Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON Ritstjórar: JÓNAS .KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON Auglýsingastjórar: PALL STEFANSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift, ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022 Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11 Prentun: ARVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 550 kr. Verð I lausasölu virka daga 55 kr. - Helgarblað 65 kr. Gorbatsjov og gróðinn Gorbatsjov Sovétleiðtogi er að reyna að efla hagstyrk Sovétríkjanna og auka hagkvæmni efnahagslífsins. Hann hefur áttað sig á, að til þess þarf hann að virkja gróðahvatir og leyfa markaðsöflum að leysa miðstýr- ingu af hólmi. Um þetta standa deilur í flokki hans. Aðgerðir Gorbatsjovs stefna ekki að annarri þróun í átt til lýðræðis og mannnúðar en nauðsynleg kann að reynast til áð ná hinum hagrænu markmiðum. Opn- un í þjóðfélaginu er ekki markmið út af fyrir sig, heldur ill nauðsyn til að gera Sovétríkin arðsamari og ríkari. Hinn villimannlega styrjöld Sovétríkjanna i Afgan- istan er rekin af sömu hörku og fyrr. Fólki hefur ekki verið gert auðveldara að flytjast frá Sovétríkjunum. Ekkert lát er á misþyrmingum andófsmanna á geð- veikrahælum. Leppríkin eru tugtuð í sama mæli og áður. Jákvæð áhrif af hagstefnu Gorbatsjovs sjást helzt í samskiptum austurs og vesturs. Frumkvæði Sovétríkj- anna í tilraunum til samkomulags um takmörkun og samdrátt vígbúnaðar er mikilvægur þáttur í að beina afli atvinnulífsins að hagkvæmari verkefnum. Hin hagrænu sjónarmið, sem eru að baki þíðustefn- unnar, draga ekki úr gildi hennar fyrir Vesturlönd. Atlantshafsbandalagið þarf að mæta frumkvæðinu á virkari hátt en gert hefur verið að undanförnu og láta þíðuna leiða til samninga um hjöðnun vígbúnaðar. Heima fyrir má búast við frekari deilum um hina nýju hagstefnu Gorbatsjovs. Yfirstétt kommúnista- flokksins mun ekki átakalaust sleppa neinu umtals- verðu af völdum sínum og lífsþægindum. Þegar hefur verið reynt að spilla fyrir breytingunum og tefja þær. Herferðin gegn ofneyzlu áfengis hefur gengið fremur illa. Ennfremur hafa tilraunir til að leyfa mönnum að stunda brask utan vinnu í mörgum tilvikum haft þveröf- ug áhrif, því að kerfið hefur einmitt tekið þá hastarlega í gegn, sem ætluðu að hafa hag af nýbreytninni. Hinir fjölmörgu og valdamiklu, sem hafa hag af kyrr- stöðu, bíða þess færis, að í ljós komi, að efnahagsávinn- ingur breytinganna reynist lítill, en herkostnaður sé of þungbær, til dæmis í formi of mikillar tilætlunarsemi hinnar nýju miðstéttar, sem eflist í breytingunum. Mikil valdastreita út af þessu getur á óbeinan hátt aukið ófriðarhættuna í heiminum. Það er gamalkunnug saga, að menn reyna að draga úr ágreiningi inn á við eða breiða yfir hann með því að draga upp ýkta mynd af erlendum óvini, sem menn verði að sameinast gegn. Ef hins vegar Gorbatsjov tekst að herma vel eftir Ungverjum og Kínverjum í að virkja markaðshyggjuna, er óhjákvæmilegt, að sovézka þjóðfélagið fari að ókyrr- ast og vilji losna úr fleiri spennitreyjum. Það getur leitt til friðsamari og hættuminni Sovétríkja í framtíðinni. Gorbatsjov er að hreinsa flokk, ríkisbákn, her og leyniþjónustu. Hafin eru endurmenntunarnámskeið til að sníða nýja tegund stjórnenda. Alls staðar er þörf á menntuðu fólki til að gera Sovétríkjunum kleift að fylgja efnahagslega í humátt á eftir vestrinu. Þetta hámenntaða fólk sættir sig ekki endalaust við að hafa ekkert að segja í stjórnmálum og þurfa að sæta ömurlegum fjölmiðlakosti. Það fer að heimta frelsi til að hafa fjölbreyttar skoðanir og til að njóta íjölbreytts upplýsingaflæðis utan kerfis ríkis og flokks. Gorbatsjov getur misst völdin eins og Krjústjoff. Til- raun hans er vörðuð hættum, bæði heima fyrir og út á við. En hún getur einnig reynzt efla frelsi og frið. Jónas Kristjánsson Réttlætið kemur í reykvískt hús Einu sinni var réttlætið á ferð í Reykjavík. pað ákvað að fara inn í eitt hús þar. Og auðvitað fór það íyrst inn í þvottaherbergið. Þar hafði verið regla að hver íbúð ætti sinn ’ þvottadag, en nú fór réttlætið fyrir hjartað í- ungu fólki á annarri hæð. Auðvitað var það skólagengið og sagði: Þvottur verður'ekki óhreinn á ein- hverjum ákveðnum dögum, svo það er órökrétt að hver íbúð hafi fastan þvottadag. Þeir dagar eiga að vera eftir þörfum. Nú lögðu allir heilánn í bleyti, og að sjálfsögðu sigruðu rökin. En hvemig átti að leysa jafii erfitt mál, eftir að niðurstaðan var fengin? Það var gert með heimilistölvu og gamli listinn tekinn niður. Hver tölva sendi boð inn á aðrar tölvur run „óhreinindamagnið" í þvotti íbú- anna. Og þá vildi svo til og állt æxlaðist þannig, að óhreinindin fóru jafnt í þvottinn, eftir komu tölvanna, svo að allar íbúðir fengu sama þvottadag. Yfir þessu stóðu allir á gati. Eng- inn réð neitt við neitt. Og að lokum varð lausnin sú, að allir fluttu úr húsinu,- Húsið stóð autt í nokkum tíma. Síðan fór nýtt fólk að spá í það. Og að lokum losnaði fasteignasalan við það í hendur bráðungs fólks, sem var að byxja lífið, nýkomið úr skólunum. Nú er það vitað að hús búa í mönn- um og menn búa í húsum, enda hefur skáldið sagt það, svo innan skamms hófst sami vandinn en í nýrri mynd. Réttlætið fór að snuðra í kringum húsið. Og þegar það fór inn byijaði það ekki að djöflast i þvottahúsinu, heldur hljóp það í stigana. Áður hafði það verið regla að hver íbúð sæi um ræstingu á stigum, nið- ur á næstu hæð, í einn mánuð í senn. Þetta hafði gengið prýðilega. En núna sagði afskaplega fær maður í reikningi: Þótt allir séu tvífættir, það er bæði rökrétt og jafhrétti i því, þá fara þeir ekki jafn oft upp og niður stig- ana. íbúamir á annarri hæð til hægri geta verið með meira rennirí en íbú- eunir á stigapallinum til vinstri. Og þess vegna er það rangt að skipta stigaþvottinum rétt niður á íbúðir. Auðvitað sá þetta hver heilvita maður, og það vom allir í húsinu. En hvemig átti að leysa jafn gífúr- lega flókið mál? Það var gert með því að nota sömu aðferð og þegar umferð er talin á vegum, lítil svört leiðsla lögð fyrir framan dyr hverrar íbúðar og hún tengd kassa. Mælingin stóð yfir í mánuð, en síðan var umferðin reiknuð út á árs- grundvelli. Og þá kom í ljós að í húsinu var svo mikið jafhrétti í umferðarmálum að það var farið hnífjafht út úr öllum íbúðunum. Svo einn daginn vom allir íbúamir komnir með skúringarfötur í stig- ana. Þar rakst hver á annan, svo ekkert varð um stigaþvott. Og í stað- inn fyrir hann hellti hver úr sinni fötu yfir náungann. Við það varð svo mikill uppsteytur að enginn réð neitt við neitt. Þá var eina lausnin að allir fluttu úr húsinu. Auðvitað gat enginn ráðið við svona flókna stöðu. Og þá er bara að leysa vandann með því að fara. Nú beið húsið autt, uns farið var að auglýsa það til sölu, og svo byggð- ist það nýju fólki. Og aftur sönnuð- ust orð skáldsins, að menn búa í húsum og hús búa í mönnum. Það kom fram í því, að visir hlutir em landlægir í húsum, þótt alltaf sé ver- ið að skipta um íbúa. Svona er skýringin á ljóði skáldsins auðsæ. Og nú hljóp réttlætið í húsið og lagð- ist á hitaveituna, sem hafði verið sameiginleg til þessa. Það er ekkert réttlæti að skipta þvottadögum á milli ibúða. Karlmaður, sem var sprenglærður pípulagningameistari, sagði að ekki notuðu allir íbúamir jafn mikið heitt vatn, því misjafnlega margir byggju í íbúðunum. Og hann sagði það ekki, þótt hann meinti það, að piparkarl á fyrstu hæð væri alltaf í baði og eyddi meira vatni en fjölskylda hans, sem var bamafjölskylda. En allir skildu, og þess vegna fékk hver sína lögn, og þá hljóp hitaveitukostnað- urinn svo upp úr öllu valdi að íbúamir hlupu hreinlega úr húsinu og reyndu að forða sér. Og jafnréttið líka, því það hafði aldrei komist í annað eins hús og valdið þvílíkum usla. Nú stendur húsið autt og er óselj- anlegt. Og það er vegna þess að væntanlegir kaupendur, sem koma til að skoða húsið, sjá að húsþakið er ekki jafnt yfir því öllu. Og svo er gmnnurinn ekki heldur jafh undir því. Þannig að ef einhver flytti í það væm íbúamir þar ekki á jöfiium gmndvelli. í því er ekkert réttlæti. Auðvitað getur enginn leyst þetta. Og þess vegna verður húsið molað niður. I talfæri Guðbergur Bergsson

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.