Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.1987, Side 14

14
FÖSTUDAGUR 9. OKTÓBER 1987.
Frjálst, óháö dagblaö,
Útgáfufélag: FRJALS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFANSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 600 kr.
Verð I lausasölu virka daga 60 kr. - Helgarblað 75 kr.
Reynir á ráðherrann
Framkvæmdastjórn Verkamannasambandsins beinir
þéirri áskorun til aðildarfélaga sinna, að þau samþykki
ekki fyrir sitt leyti, að erlent verkafólk fái atvinnu í
greinunum. Hlíf í Hafnarfirði hafði áður samþykkt að
mæla ekki með atvinnuleyfi útlendinga þar. Verkalýðs-
félögin ráða þessu að vísu ekki. En þau skjóta sínum
samþykktum til úrskurðar Jóhönnu Sigurðardóttur fé-
lagsmálaráðherra. Guðmundur J. Guðmundsson,
formaður Verkamannasambandsins, segir, að félags-
málaráðherrar hafi aldrei gengið gegn vilja viðkomandi
verkalýðsfélaga í þessum efnum. Því reynir nú á ráð-
herra. Aðstæður eru breyttar. í þetta sinn á ráðherra
ekki að láta félög í Verkamannasambandinu segja sér
fyrir verkum. Feti önnur sambönd í fótspor Verka-
mannasambándsins og reyni að hindra innflutning
útlends vinnuafls, svo sem frá öðrum Norðurlöndum,
er vá fyrir dyrum. Menn deila um fjöldann, en fróðir
menn telja, að hér skorti 3-5 þúsund manns á vinnu-
markaðinn.
Það kann að reynast erfitt fyrir Jóhönnu Sigurðar-
dóttur að bregðast nú rétt við. Hún hefur löngum talið
sig fulltrúa verkafólks. Aðstoðarráðherra hennar, Lára
V. Júlíusdóttir, kemur beint úr starfi hjá Alþýðusam-
bandinu. En nú er Verkamannasambandið að freista
þess að nota afstöðu sína sem vopn í kjarabaráttu. Það
segir: engir erlendir verkamenn nema við náum góðum
samningum við vinnuveitendur. Þetta er röng málsmeð-
ferð. En fyrst og fremst mundi það skaða íslendinga,
ef hér skortir áfram þúsundir manna til vinnu.
Átölulaust hefur árum saman komið hingað nokkuð
af fiskvinnslustúlkum frá Ástralíu og Nýja-Sjálandi. En
hvað nú, þegar rætt er um háar tölur? Eðlilegt væri,
að verkalýðsfélögin stæðu gegn innflutningi vinnuafls,
ef hér væri atvinnuleysi, ef verið væri að taka störf frá
íslenzku verkafólki. En enginn getur haldið því fram,
að svo sé. Þvert á móti tala hinir sömu forystumenn
Verkamannasambandsins um flótta fólks úr ákveðnum
greinum. Hér skortir fólk. Hvað mundi gerast, ef ekki
yrði bætt úr þeim skorti?
Við mundum framleiða minna. Þjóðartekjur minnk-
uðu frá því, sem verið hefur. Menn gætu kannski hugsað
sér, að fylla mætti í skörðin með enn aukinni yfirvinnu
íslenzks verkafólks. En hver vill það? Ekki biðja verzl-
unarmenn í Reykjavík um kvöldvinnu til viðbótar því,
sem fyrir er, þegar rætt er um aukinn afgreiðslutíma
verzlana, svo að dæmi sé tekið. Fjöldi fólks hér, líklega
þorrinn, vinnur nú þegar of langan vinnudag. Hvernig
standa menn eftir til dæmis 16-18 stunda vinnu? Auðvit-
að eru afköstin orðin miklu minni en ella. Slysahætta
eykst geysilega, þegar vinnutíminn lengist. í fiskvinnsl-
unni, þar sem kröfur um vönduð vinnubrögð fara
sívaxandi, er ekki stætt á svo löngum vinnutíma. Svar-
ið er því, að við verðum, þjóðarinnar vegna, að flytja
inn vinnuafl eins og málum er komið.
Visslega ber að vanda sig við slíkt. Við verðum að
forðast vandamál, sem upp hafa komið annars staðar,
að til hafa orðið undirmálsmenn frá öðrum löndum, sem
vinna skítverkin. Ekkert bendir enn til, að í slíkt stefni
hér. Við getum gengið í forða mikils fjölda atvinnu-
lausra í nálægustu löndum.
Félagsmálaráðherra verður nú að sýna stjórnvizku
en ekki láta skammsýna verkalýðsforingja ráða.
Haukur Helgason
Frá landsfundi Borgaraflokksins á Hótel Sögu.
Flokkur með
framtíð
Nú er fyrsti landsfundur Borgara-
flokksins afstaðinn. Samþykktar
hafa verið skipulagsreglur flokksins
og stjóm kjörin ásamt því að stefna
flokksins í þjóðmálum hefur verið
mótuð.
Á síðum fjölmiðla undanfarið og í
tengslum við landsfundinn hefur
umræðan snúist um varaformann
flokksins og önnur atriðið sem ann-
aöhvort kynnu að valda ágreiningi
eða einstök mál sem tekist var á viö
á þessum fyrsta landsfundi Borgara-
flokksins. Athyglin beindist hvorki
að skipulagi flokksins né þeim mál-
efnum sem flokkurinn ætlar að beita
sér fyrir á þingi og í þjóðmálaum-
ræðunni. Það eina sem tönn á festi
í þeim efiium vom vangaveltur
ýmissa blaða um hvort Borgara-
flokkurinn væri vinstri, hægri eða
miðjuflokkur, eða hvort hann væri
afsprengi annars flokks. Fyrir hinn
almenna borgara hefði umfjöllunin
átt að snúast um þann grundvöll
sem flokkurinn ætlaði aö starfa eftir
og þau málefni sem þetta nýja afl
ætlar að setja á oddinn í sinni stjóm-
málabaráttu. Þar sem farist hefur
fyrir að ræða um þetta á síðum blað-
anna leyfi ég mér að gera hér örlitla
grein fyrir uppbyggingu og málefna-
grunni Borgaraflokksins.
Skipulag
í þeim skipulagsreglum sem Borg-
araflokkurinn samþykkti á lands-
fundinum var við það miðað að sem
styst yrði á milli hins almenna
flokksmanns og þeirra sem áhrif
hefðu út á viö fyrir flokkinn. Flokk-
urinn á að vera fyrir fólkið en ekki
öfugt og þarfir þess eiga að endur-
speglast í athöfnum og skoðunum
trúnaðarmanna flokksins á þeim
vettvangi sem þeir starfa. Skipulags-
reglumar byggjast á því að hvert
Kjördæmi hafi fulltrúa í aðalstjóm
flokksins en sé að öðm leyti algjör-
lega sjálfstætt í sinni innri upp-
byggingu og starfi. Auk þeirra átta
sem eiga sjálfkrafa sæti sem fulltrú-
ar. kjördæmanna eiga formaður
flokksins, varaformaður og ritari
sæti í aöalstjóminni ásamt fjórum
öðrum sem kosnir em á landsfundi
beinni og óhlutbundinni kosningu.
Með þessu fyrirkomulagi á að
tryggja jafnrétti milli kjördæmanna
og að þau hafi, þrátt fyrir þing-
mannsleysi, áhrif á ákvarðanir sem
teknar em af trúnaðarmönnum
flokksins. Lýðræðið er tryggt með
því að æðstu embættismenn flokks-
ins, ásamt fjórum aðalstjómar-
mönnum, era kjömir af landsfundi,
af öllum flokksmönnum en ekki að-
eins Kjömum fulltrúum sem valdir
era til setu á landsfundi. Flokksmað-
urinn er grunneinging flokksins og
það afl sem Borgaraflokkurinn
byggir tilverurétt sinn á.
KjaHarinn
Guðmundur
Ágústsson
þingmaður Borgaraflokksins
í þjóðfélagjnu og líta á manninn og
þarfir hans sem grunnþátt en ekki
ríkisvaldið eins og hingað til hefur
verið gert. Sníða verður því ríkis-
kerfið þannip að það fulinægi
þörfum hins einstaka en ekki líta á
hóp einstakiinga og álykta að þeir
hafi sömu þarfimar. Viðurkennd er
því nauðsyn þess að ríkisvaldið komi
inn í ýmsa þætti mannlegs lífs til
jöfnunar, fulinægingar og réttarbóta
milli þegnanna. I þessu sambandi er
það nauösyn að skipta upp stjóm-
sýsluvaldinu og draga úr miðstýr-
ingu. Eins og staðan er í dag era
völdin í höndum fárra aðila í Reykja-
vík sem taka ákvarðanir með þarfir
hagsmunaaðila í huga en ekki fólks-
ins í landinu. Borgaraflokkurinn
telur þjóðamauðsyn að höggvið sé á
þessa miðstýringu og völdin sem á
umiiðnum árum hafa safnast fyrir í
„Borgaraflokkurinn byggir stefnu sína
á þörfum einstaklingsins. Mannúö og
mildi eru hornsteinarnir í baráttuaö-
ferðum Borgaraflokksins fyrir rétti
einstaklingsins.“
Stefna og markmið
Málefnalega byggir Borgaraflokk-
urinn á sjálfstæði einstajdingsins og
því að honum skuh búin þannig ytri
skilyrði af ríkisvaldsins hálfu að
hann megi vera fijáls til athafiia,
skoðan og áhrifa í þjóðfélaginu. Jafii-
framt því að viröa rétt einstaklings-
ins byæir Bqrgaraflokkurinn á því
að einstaklingurinn eigi þá kröfu á
hendur ríkisvaldinu aö hann megi
leita aðstoðar þess bjáti eitthvað á í
lífinu eða ef hann á erfitt með að sjá
sér farboða á eigin spýtur. Þannig
sver Borgaraflokkurinn sig bæði til
hægri og vinstri á þeirri pólitísku
mælistiku er mælir hugmyndafræði
út frá ríkisafskiptum. Borgaraflokk-
urinn tekur í senn tillit til þarfa
einstaklingsins og velferðar þeirra
sem minna mega sín í þjóðfélaginu.
Andstætt Sjálfstæðisflokknum hafn-
ar Borgaraflokkurinn nýfijálshyggj-
unni, lögmálinu sem byggir á
ótakmörkuðu frelsi einstaklingins
og hæfni hans til að komast af í þjóð-
félaginu því sú stefna tekur ekki
tillit til þeirra sem verða undir eða
áttu þess aldrei kost að vera með í
þeirri baráttu sem fram fer á víg-
velli þjóðfélagsins.
Að vera í senn hægri og vinstri
flokkur, þegar litið er til stefnumiða
Borgaraflokksins, getur mörgum
vrist tvískinnungur en í nútímaþjóö-
félögum er ekki raunhæft með tilliti
til þjóðfélagsgerða að umbreyta ríkj-
andi skipulagi. En tímabært er hins
vegar að breyta áherslum og gildum
stofnunum og embættum í Reykja-
vík verði færð út til byggðarlaganna
til ákvörðunar af heimamönnum
svo stöðvaður verði flóttinn af lands-
byggðinni sem að töluverðu leyti
má rekja til skilningsleysis stjóm-
valda.
Borgaraflokkurinn er ekki kom-
inn til að umbreyta þjóðfélagsgerð-
inni, heldur hefur á sinni stefiiuskrá
fyrirætlanir um að endurskipuleggja
hana með hag hins almenna borgara
að leiðarljósi. Borgaraflokkurinn
byggir stefnu sína á þörfum einstakl-
ingsins. Mannúð og mildi era
homsteinamir í baráttuaðferðum
Borgaraflokksins fyrir rétti einstakl-
ingsins. Borgaraflokkurinn lítur til
framtíðar og telur breytinga þörf í
þjóðfélaginu svo það verði tilbúið að
mæta þeirri tæknibyltingu sem á
næstu árum verður á öllum sviðum
mannlegs líf.
Niðurlag
Hér í þessu greinarkomi hef ég
aðeins htillega rætt um grunn-
hugmyndir Borgaraflokksins en
vonast til að geta gert þeim betri
skil á þingi og í fjölmiðlum svo lands-
menn geti betur en hingað til tekið
afstöðu til okkar nýja flokks sem var
á vordögum stofnaður til að halda
uppi merkjum hins almenna borg-
ara gegn ofurvaldi hinna fáu og
ríkisvaldsins sem þeir með einum
eða öðrum hætti stióma.
Guðmundur Ágústsson