Dagblaðið Vísir - DV - 02.12.1988, Side 24

40
FÖSTUDAGUR 2. DESEMBER 1988.
Smáauglýsingar - Slmi 27022
Ný bifreið, Nissan Bluebird 2000 SLX
’89, ekin aðeins 2000 km. sjálfskipt,
overdrive, rafmagn í rúðum og læsing-
um, útvarp og segulband. vökvastýri.
litur dökkblásanseraður. Ath. skipti á
ódýrari. Verð aðeins 900 þús. Uppl.
hjá Borgarbílasölunni. símar 83150 og
83085.
Nissan Sunny coupé '87 til sölu. rauö-
ur, ekinn 48 þús., vökvastýri. verð 600
þús.. skipti á ódýrari, ca 200 300 þús..
eða staðgreiðsla. Uppl. í síma 98-22822
eða 98-22245.
Nauðungaruppboð
eftir krofu Guðjóns Á. Jónssonar hdl. fer fram opinbert uppb'oð á eftir-
greindum lausafjármunum föstudaginn 9 des. 1988 kl. 17.00: 1) Hjóla-
skóflu af gerðinni Fiat Alis fr. 20 árg. ’81, 2) tengivagni af gerðinni XT-
31. Uppboðið verður haldið á geymslustað ofangreindra muna við Fífu-
hvamm i Kópavogi (iðnaðarsvaeði). Greiðsla við hamarshögg.
Bæjarfógetinn í Kópavogi
Nauðungaruppboð
Eftir kröfu ýmissa lögmanna verða eftirtaldar bifreiðar og lausafjármunir seld
á nauðungaruppboði sem fram fer í porti Skiptingar sf., Vesturbraut 34,
Keflavík, föstudaginn 9. desember 1988 kl. 16.00.
G-344 G-4022 G-16413 G-23668 G-24031 H-3842
í-690 1-4199 í-4345 J-21 J-40 J-179
R-11467 R-11962 R-13319 R-14096 R-25503 R-39232
R-50291 R-54536 S-542 S-1928 U-4442 X-1640
X-4332 X-6360 0-181 0-283 0-286 Ö-302
Ö-382 Ö-426 0-496 Ö-560 Ö-570 0-688
Ö-706 Ö-904 0-998 0-1138 0-1259 0-1287
Ö-1292 0-1524 0-1531 Ö-1606 0-1694 0-1727
Ö-1788 Ö-1807 0-1860 0-1898 0-1970 0-1989
Ö-1990 Ö-2050 Ö-2090 Ö-2098 0-2105 0-2144
0-2357 Ö-2439 Ö-2603 Ö-2620 0-2736 0-2753
Ö-2789 0-2823 Ö-2850 0-2853 0-2869 0-2895
Ö-3056 0-3136 0-3217 0-3273 0-3279 0-3337
Ö-3507 Ö-3600 Ö-3707 0-3796 0-3855 0-3863
Ö-3873 0-3965 Ö-4079 Ö-4095 0-4103 0-4187
Ö-4206 Ö-4209 0-4317 0-4333 0-4474 0-4492
0-4525 0-4561 0-4610 0-4648 Ö-4702 0-4755
.0-4809 0-4811 0-4852 0-4934 0-4985 Ö-5053
Ö-5059 Ö-5071 Ö-5072 Ö-5082 Ö-5085 0-5146
0-5163 0-5288 0-5294 Ö-5300 Ö-5308 0-5337
Ö-5382 0-5439 0-5448 0-5485 0-5595 0-5648
0-5680 0-5724 0-5742' 0-5753 0-5766 0-5817
0-5916 Ö-5920 0-5989 Ö-6007 Ö-6009 Ö-6072
Ö-6086 0-6112 0-6161 0-6349 Ú-6370 0-6459
Ö-6481 0-6512 Ö-6700 0-6749 Ö-7009 Ö-7054
Ö-7092 0-7118 0-7169 0-7179 0-7221 0-7232
0-7324 0-7444 Ö-7450 0-7480 0-7551 0-7552
0-7562 Ö-7707 0-7724 0-7853 0-7881 0-7975
Ö-8007 Ö-8025 0-8108 0-8210 0-8444 0-8498
0-8556 0-8581 0-8772 0-8778 0-8974 0-9033
Ö-9042 Ö-9094 Ö-9095 0-9178 Ö-9206 0-9221
0-9318 0-9364 Ö-9402 Ö-9406 0-9424 0-9539
0-9634 0-9674 0-9683 0-9757 0-9771 Ö-9870
Ö-9941 0-9948 0-9961 0-10037 0-10093 0-10230
Ö-10345 0-10407 0-10477 0-10563 0-10579 0-10623
0-10636 0-10649 0-10777 0-10834 0-10995 0-11035
0-11123 0-11249 0-11321 0-11391 0-11449 0-11476
0-11483 0-11498 0-11586 Þ-932
Ennfremur ýmsir lausafjármunir, svo sem sjónvörp, videotæki, hljómflutn-
ingstæki og fleira.
Uppboðshaldarinn í Keflavík, Njarðvík,
Grindavík og Gullbringusýslu
■ Húsgögn
"skápar, sófar, bc betri kaup þú v LeitaÓu ei um h heldur skaltu á ■ Fl >ró og bekkir, arla þekkir. æöirog hóla, okkur B”
i »i«
smAauglysingar SÍMI 27022
Merming
Er framabrautin
alveg þyrnalaus?
Doris Lessing kom hingað til lands 1986-
Dagbók góðrar grannkonu er
þriðja bókin eftir Doris Lessing,
sem þýdd er og gefin út á íslensku.
Hinar tvær eru „Minningar einnar
sem eftir lifði“ þýdd af Þuríði Baxt-
er (Bókaútg. Nótt, 1985) og „Grasið
syngur" sem Birgir Sigurðsson
þýddi (Forlagið 1986). Doris Lessing
kom hingað til lands í boði Listahá-
tíðar 1986 og var þá vakin rækileg
athygli á þessari snjöllu konu hér
heima, þótt þau sem lesa erlendar
tungur hafi auðvitað ekki farið var-
hluta af verkum hennar fyrir þann
tíma. Það er mjög ánægjulegt að fá
enn eiria bóka hennar þýdda og
vonandi verður ekki lát á því starfi.
Doris Lessing er breskra ætta en
fædd (árið 1909) í Asíu og uppalin
að mestu leyti í Afríku, en þar bjó
hún (í Rhodesíu) fram að þrítugu,
þegar hún tók sig upp og fluttist til
Englands, þar sem hún býr enn í
dag. Doris Lessing er tvígift og tvi-
svar fráskilin og þriggja bama
móðir. Fyrsta skáldsaga hennar
Grasið syngur kom út 1950, árið
eftir að hún settist að í London.
Hún hefur verið mjög afkastamik-
ill rithöfundur, skrifað skáldsögur,
langar og stuttar, fjölda afbragðs
smásagna, a.m.k. eitt leikrit og
greinar. Hún hefur hlotið fjölda
verðlauna fyrir verk sín og verið
orðuð við Nóbelinn. Ég sakna þess
að útgáfum þýöinga hennar hér
skuh ekki fylgja hsti yfir verk
hennar og jafnvel stutt kynning á
höfundinum. Slíkt ætti að vera
regla við útgáfu verka merkra höf-
unda.
Langt mál yrði að telja hér upp
ahar bækur Doris Lessing og mér
ofvaxið, svo ég læt nægja að nefna
nokkrar. Skáldsagnabálkurinn
„Chhdren of Violence" í fimm
bindum kom út á árunum 1952-1%9
og ber fyrsta bindið nafn söguhetj-
unnar Mörtu Quest. Þetta er
þroskasaga Mörtu, oft sögð sjálfs-
ævisögulegs eðhs enda á Marta
rætur að rekja til sams konar um-
hverfis og Lessing ólst upp við.
Sjálf hefúr Lessing sagt að tilgang-
ur sögunnar hafi verið aö kanna
vitimd einstaklings í samvistum
við „félagið” - félagið verandi t.d.
fjölskyldan, hjónabandið eða
stjómmálafélög - og í sinni víðustu
merkingu raunar sjálft samfélagjð.
Skáldsagan „The Golden Note-
book“ kom út árið 1962. Það er e.t.v.
þekktasta verk Lessing og ekki að
ósekju þykir mér. í þeirri bók er
fylgst með „frjálsum" nútímakon-
um og umræður kvennahreyfing-
arinnar nýju em að vissu leyti
krufnar löngu áður en þær fóm að
láta á sér kræla upphátt. Eftir því
sem ég best veit, heita tvær nýjustu
sögur Lessing „The Good Terror-
ist“ (1986) og „The Fifth Child“
(1987) og gerast báðar á okkar eigin
tímum og í vestrænu þjóðfélagi
(ólikt fimm binda skáldsögunni
„Canopus í Argus“ sem gerist úti
í geimnum og hefur verið flokkuð
sem vísindaskáldsaga). Efni þess-
ara tveggja síðustu bóka er gripið
úr nærlægri veröld: Sú fyrri segir
á kaldhæðinn hátt frá stúlku, sem
flækist inn í hóp hryðjuverkafólks,
sú síðari frá hamingjusamri fjöl-
skyldu og vanskapnaði sem hertek-
ur líf hennar.
Grannkonan er gömul
ogveik ...
Skáldsöguna Dagbók góðrar
grannkonu gaf Doris Lessing fyrst
út undir dulnefhinu Jane Somers
(1983), en það er nafn söguhetjunn-
ar, þeirrar sem skrifar dagbókina.
í enskri útgáfu bókarinnar (frá
1984) er að finna formála þar sem
Lessing skýrir hvers vegna hún
kaus að senda bókina forlögum
undir fölsku nafni og hvemíg gekk
að fá hana útgefna, hvaða athuga-
semdir forleggjendur gerðu við efni
bókarinnar (einn þeirra benti
„Jane Somers" á hversu miklum
áhrifum frá Doris Lessing hún
væri undir!). Má segja aö bókaút-
gefendur hafi ekki staðist þaö próf
sem Doris Lessing lagði fyrir þá!
'Það væri nokkuð gaman fyrir les-
endur bókarinnar um góðu grann-
konuna og fyrir áhugafólk um bók-
menntir að lesa þennan formála og
e.t.v. sér einhver ástæðu til að birta
hann í tilefni útkomu bókarinnar
Bókmenntir
Magdalena Schram
og sting ég þessari hugmynd hér
með að ritstjóram landsins!
„Dagbókin" er sem sagt skrifuð
af Jane Somers, glæsilegri konu á
miðjum aldri sem er í ábyrgðar-
stöðu á þekktu glanstímariti. Hún
er bamlaus ekkja og tími hennar
er helgaður vinnunni og þvi að
koma vel fyrir. í fljótu bragði séð
lifir hún e.t.v. eftirsóknarverðu lífi
frjálsrar nútímakonu, sem langt er
komin á þymalausri framabraut.
En „það er eitthvað sem vekur mér
óþægindakennd, eins og eitthvað
sé ekki fyllilega eins og það ætti
að vera.“ (bls. 12)
Bókin byijar þar sem hún er að
velta fyrir sér þeim uppgötvunum,
sem hún gerði um sjálfa sig þegar
hún missti manninn sinn og svo
móður sína. Viðbrögðin við veik-
indum og hrömun þessara ástvina
hrella hana. „Ég gerði mér grein
fyrir hve ístööulaus ég var, hve
ósjálfstæð. Það var sárt. Að upp-
götva sjálfa sig sem ósjálfstæða
manneskju. Að sjálfsögðu ekki fjár-
hagslega, heldur sem manneskju.
Vanþroska dóttur, vanþroska eig-
inkonu." (bls. 11) Jane ákveður að
læra að vera öðruvísi. Hún kynnist
gamalh konu - ekki elskulegri eldri
konu heldur „nom“ - Maud Fowl-
er. Hún er forn, ljót, veik, fatæk,
óhrein, eiginlega ógeðsleg. Eins og
Jane skrifar: Frú Fowler er ein af
þeim sem fær fólk til að hugsa: „Af
hveiju era þau ekki á elliheimili?
Komiö þeim í burtu, úr augsýn, þar
sem ungt og hraust fólk sér þau
ekki. Það hugsar - þannig hef ég
hugsað - þannig hugsaði ég: til
hvers er þetta fólk að lifa?“ (bls. 28)
Og Jane reynir í bókinni að svara
þeirri spumingu. Þar segir frá því
hvemig djúp vinátta tekst með
henni og gömlu konunni.
... en á mikið innra
ríkidæmi
Jafhframt segir dagbókin frá því
sem gerist í vinnunni, frá ritstjór-
anum - konu, sem lika kynni að
sýnast lifa hinu eftirsóknarverða
lifi nútímakonunnar - frá ungri
systurdóttur Jane sem á dáhtið erf-
itt með að skilja þessa frænku sína,
sem hún hélt að væri fijáls og
sjálfsöragg gullfrænka í grænum
skógi. Þar segir frá öðram örvasa
gamalmennum, frá fátækt í ahs-
nægtasamfélagi, andlegri ekki síð-
ur en efnislegri, frá vanþóknun
þeirra ungu og hraustu á þeim
gömlu og veiku. Þetta er faheg bók
sem skhur lesandann eftir reiðan á
sama hátt og dagbókarhöfundur-
inn reiðist. Og - held ég hljóti að
vera - efins um þau lífsgildi sem
við eltumst við. „Samkvæmt þeim
stikum og mælikvörðum, sem mér
hefur verið kennt að nota,“ segir
Jane Somers, hefur líf Maud Fow-
ler engan tilgang. Bókin er endur-
skoðun á þeim stikum og mæh-
kvörðum, sem Jane Somers er ekki
ein um að hafa lært að nota. Og
hún spyr á miskunnarlausan hátt:
hvers virði er frelsið th að eltast
við ríkjandi lífsghdi, frama og fjár-
muni ef það er á kostnað mann-
legra samskipta? Það sem fyrst og
fremst gérir bókina afar skemmti-
lega er það hvað Maud Fowler
reynist vera bráðskemmtheg kerl-
ing og merkheg. Söguhetjan, Jane
Somers, er að flestu leyti afar
dæmigerð söguhetja hjá Doris
Lessing: vel gefin og vel sjáandi á
fólkið í kringum sig, en vaknar í
rás sögunnar til gagnrýninnar
meðvitundar um lífsstíl sinn og
umhverfi og gerir uppreisn gegn
því sem hefur stjómað lifi hennar
fram að því.
Útvarpshlustendur munu minn-
ast þessarar sögu eftir afbragðs
lestur þýðandans, Þuríðar Baxter,
á ljósvakanum. Þetta er ein þeirra
bóka sem lesa má aftur og jafnvel
enn aftur og ég er einn þeirra þakk-
látu hlustenda, sem fagna því að fá
nú annað tækifæri th að „heyra“
söguna. Þýðing Þuriðar er mjög
góð. Bókin er gefin út bæði í hörðu
bandi og khjuformi. Enn einu sinni
er hönnuðar úthts að engu getið -
skrítinn siður bókaútgefenda! Þá
ítreka ég það sem áður sagði að ég
sakna þess að ekki skuh fylgja nein
kynning á höfundinum og hsti yfir
önnur verk.
Doris Lessing:
Dagbók góðrar grannkonu
Þýðing: Þuríður Baxter
Forlagiö, Reykjavik 1988.