Dagblaðið Vísir - DV - 29.12.1988, Blaðsíða 28
28
FIMMTUDAGUR 29. DESEMBER 1988.
Andlát
Bryndís Elín Einarsdóttir lést af slys-
fórum í Connecticut, Bandaríkjun-
um, 26. desember.
Baldvin Ringsted tannlæknir er lát-
inn.
Agnar Kristjánsson forstjóri lést í
Landspítalanum aöfaranótt 27. des-
ember.
Jónína Sigurðardóttir frá Hoffelli,
Vestmannaeyjum, andaðist í Landa-
kotsspítala 27. desember.
Kristín Ingileifsdóttir, fyrrv. ljós-
móðir frá Vík í Mýrdal, lést 27. des-
ember á Hjúkrunarheimilinu Skjóli.
Jón Kristjánsson, Dvalarheimilinu
Hlíð, Akureyri, andaðist þriðjudag-
inn 27. desember.
Baldur Ólafsson, Boðahlein 20,
Garðabæ, er látinn.
Jarðarfarir
Jónina Þorleifsdóttir frá Ólafsfirði
lést á Hrafnistu þriðjudaginn 27. des-
ember. Jarðað verður í Olafsfirði en
minningarathöfn fer fram í Foss-
vogskapellu fóstudaginn 30. desem-
ber kl. 15.30.
Hulda Siguijónsdóttir, fyrrum hús-
móðir í Firði, Seyðisfirði, andaðist
12. desember sl. Jarðarfórin hefur
farið fram.
Anton Sigurðsson leigubifreiðar-
stjóri, sem andaðist 16. desember,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni
í Reykjavík fóstudaginn 30. desember
kl. 13.30.
Útíor Jörundar Þórðarsonar frá In-
gjaldshóli fer fram frá Hallgríms-
kirkju í dag, 29. desember. kl. 13.30.
Anton Sigurðsson leigubifreiðar-
stjóri verður jarðsunginn frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík fóstudaginn 30.
desember kl. 13.30.
Sveinn Ólafsson, Faxabraut 66,
Keílavík, verður jarðsunginn frá
Keflavíkurkirkju fóstudaginn' 30.
desember kl. 14.
Útför Sigríðar Jónsdóttur, Kvíum í
Þverárhlíð, fer fram frá Norðtungu-
kirkju föstudaginn 30. desember kl.
14. Bílferð verður frá Umferðarmið-
stöðinni í Reykjavík kl. 10. f.h.
Ólína Kristín Jónsdóttir frá Ölvalds-
stöðum, Bjarnarstíg 7, Reykjavík, er
lést í Borgarspítalanum fimmtudag-
inn 22. desember, verður jarðsungin
frá Fossvogskapellu fóstudaginn 30.
desember kl. 10.30.
Ólafía Jónsdóttir frá Hlíð, Klappar-
stíg 17, er lést í Landakotsspítala 20.
þessa mánaðar, verður jarðsungin
fóstudaginn 30. desember frá Snóks-
dalskirkju kl. 14. Bilferð verður frá
Umferðarmiðstöðinni í Reykjavík kl.
9 árdegis.
Magnús Axelsson lést 19. desember.
Hann fæddist í Króki í Garði 11. nóv-
ember 1927, sonur hjónanna Axels
Sovétmenn þakka
Sendiráð Sovétríkjanna á íslandi
lætur í ljós innilegt þakklæti sitt til
allra þeirra sem lýst hafa yfir samúö
sinni vegna hörmulegra afleiðinga
náttúruhamfaranna í Armeníu og
svo til þeirra stofnana og einstakl-
inga sem hafa á ýmsan hátt hjálpað
nauðstöddum íbúum Armeníu.
Pálssonar og Sesselju Magnúsdóttur.
Magnús settist í Sjómannaskólann
þar sem hann lauk farmannaprófi.
Árið 1963 yfirtók Magnús rekstur
Dráttarbrautar Keflavíkur hf. sem
hann rak til dauðadags en auk þess
rak hann síðustu misserin útgerðar-
fyrirtækið Vör hf. Eftirlifandi eigin-
kona hans er Kristín Þóröardóttir.
Þau hjónin eignuðust fjögur börn.
Útför Magnúsar verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag kl. 14.
Þórunn Úlfarsdóttir lést 21. desem-
ber. Hún fæddist 31. janúar 1903.
Foreldrar hennar voru hjónin Úlfar
Jónsson og Guðlaug Brynjólfsdóttir.
Þórunn giftist Birni Haraldi Sigfús-
syni en hann lést árið 1931. Þau hjón-
in eignuðust tjögur börn. Árið 1939
hóf Þórunn sambúð með Sveini
Sveinssyni en þau slitu samvistum
eftir nokkurra ára sambúð. Þau eign-
uðust saman einn son. Þrír synir
Þórunnar eru á lífi. Útfór hennar
verður gerö frá Dómkirkjunni í dag
kl. 15.
Lúther Salomonsson lést 17. desem-
ber. Hann fæddist 4. nóvember árið
1900 í Mávahlíö í Fróðárhreppi. For-
eldrar hans voru Lárusína Lárus-
dóttir Fjeldsted og Salomon Sigurðs-
son. Lúther lærði pípulagnir og starf-
aði lengi við sjálfstæðan rekstur.
Lúther giftist Sveinsínu Oddsdóttur
og eignuðust þau fimm börn. Þau
slitu samvistum. Áður hafði Lúther
eignast einn son. Útfór Lúthers verð-
ur gerð frá Fossvogskirkju í dag kl.
13.30.
TiBcyimingar
JólahraðskákmótTafl-
félags Seltjarnarness
Hið árlega jólahraðskákmót Tatlfélags
Seltjarnarness verður haldið í Valhúsa-
skóla í kvöld, 29. desember, kl. 20. Þátt-
taka er öllum heimil og verða vegleg
verðlaun veitt. Þátttakendur eru hvattir
til að mæta stundvíslega.
Jólasýning Alþýðuleikhússins
Milli jóla og nýárs heldur Alþýðuleik-
húsið áfram sýningum sínum á Kossi
kóngulóarkonunnar eftir Manuel Puig í
kjallara Hlaðvarpans að Vesturgötu 3.
Leikritið var frumsýnt í október sl. Sýn-
ingum fer nú fækkandi. Sýningar verða
í dag, 29., og fóstudaginn 30. desember
kl. 20.30.
Tónleikar
Orgeltónleikar
í Grensáskirkju
Árni Arinbjarnarson heldur orgeltón-
leika fóstudaginn 30. desember kl. 20.30
á hið nýja orgel Grensáskirkju, sem sett
var upp í kirkjunni og vígt sl. haust, en
orgelið var smíðað í orgelverksmiðjunni
Bruno Christensen & Sönner í Dan-
mörku. Á efnisskrá tónleikanna eru org-
elverk eftir Pachelbel, Buxtehude, Bach,
d’Aquin og Boellmann og eru sum þess-
ara verka tengd boðskap jólanna. Að-
gangur er ókeypis og öllum heimill.
Happdrætti
Happdrætti Styrktar-
félags vangefinna
Dregið var í happdrætti Styrktarfélags
vangefmna 24. desember sl. Vinningar
komu á nr. 74654, bifreið, Subaru station
1800, kr. 1.000.000, nr. 30327, bifreið,
Honda Civic 4D GL, kr. 835.000. Bifreið
að eigin vaU á kr. 500.000 kom á nr. 40057,
43738, 46092, 51305, 55036, 59123, 81633 og
90877.
Alúðarþakkir færi ég öllum þeim sem minntust mín
með heillaóskum á 100 ára afmæli mínu 21. des. sl.
Börnum mínum og afkomendum færi ég sérstakar
þakkir fyrir hversu ógleymanlegan daginn þau geróu
mér með samsæti í Sóknarsalnum nefndan dag.
Bið ég Guð að blessa ykkur öll.
Guðmundur Ólafsson
Kaplaskjólsvegi 37
Meiming______________________________dv
Notaö og nýtt
Lilja
Garðar Þór Cortes og Einar Örn Einarsson ieika Nonna og Manna.
Kvikmyndin Lilja var gerð árið
1978 eftir lítilli sögu Halldórs Lax-
ness. Leikstjóri var Hrafn Gunn-
laugsson. Hún var endursýnd í
sjónvarpinu í gærkvöldi.
Smásagan Lilja er hreinasta
perla, sennilega einhver allra besta
smásaga sem rituð hefur verið á
íslensku. Fyrir utan það að hægt
er að nota hana sem kennslubókar-
dæmi um frábærlega vel upp
byggða smásögu bregöur höfund-
ur, á þann hátt sem honum er ein-
um lagið, Ijósi á ævisögu tveggja
einstaklinga sem ekki var skapað
nema að skilja.
Halldór les sjálfur texta sögu-
mannsins og það eitt gerir myndina
nokkurs virði þó að hún hafi að
mörgu leyti illa þolað tímans tönn.
Veldur þar miklu fatatíska þess
tímabils sem hún er tekin á en sá
furðufatnaður vekur bros í dag og
truflar áhorfandann.
Betra hefði verið að miða klæðn-
að persóna við þann tíma sem sag-
an á að gerast á enda veröur stúss
°gamla mannsins með kol og spýtur
til uppkveikju algjör tímaskekkja
miðað við alla ytri umgjörð mynd-
arinnar.
Hins vegar er það best við mynd-
ina hvað Hrafn nálgast viðfangs-
efnið af mikilli virðingu og er sögu-
efninu trúr. Tæknilega séð gæti ég
trúað að höfundi hennar þyki hún
óburðug í dag enda hefur mikið
vatn runniö til sjávar síðan hún
var gerð.
En með því að nota sögumann
tengjast myndskeiðin nettlega
saman og furðuvel tekst að koma
viðkvæmu efni sögunnar til skila
ef frá eru taldir þeir annmarkar
sem fyrr er getið.
Saga gamla mannsins raðast
saman smátt og smátt eftir því sem
líður á myndina þó að hann hafi
fá orð þar um sjálfur. Og tregi og
einmanaleiki heillar ævi rúmast
líka í lokaorðum myndarinnar þeg-
ar Lilja, æskuvina hans, sem eign-
aðist þrettán böm með manni sin-
um, segir: Ég var líka alltaf ein.
Nonni og Manni
Eitt af þvi sem forráðamenn
RÚV-sjónvarps hafa gert til þess
að gleðja hjörtu landsmanna nú um
jólin er að taka til .sýninga fram-
haldsþætti sem sýndir eru undir
samheitinu Nonni og Manni.
Við gerð þáttanna koma margar
þjóðir við sögu en leikstjóri er
Agúst Guömundsson og þeir Nonni
og Manni eru leiknir af tveimur
íslenskum drengjum, Garöari Thor
Cortes og Einari Erni Einarssyni.
Þáttaröð þessi er aö nafninu til
byggð á sögum Jóns Sveinssonar
um bræður tvo sem flestir íslend-
ingar þekkja en handritshöfundar
fara mjög frjálslega með þann efni-
við svo að ekki sé meira sagt.
Leiklist
Auður Eydal
Reyndar er vandséð hvað þættirnir
eiga sameiginlegt með Nonnabók-
unum utan nafnið eitt.
Börn og unglingar geta sjálfsagt
haft nokkurt gaman af því að fylgj-
ast með baráttu bræöranna fyrir
því að ekkjan, móðir þeirra, giftist
manni að þeirra skapi en það virð-
ist enn sem komið er vera megi-
nefni þáttanna.
Hinn illi Magnús reynir með
klækjum að klófesta frúna og vílar
ekki fyrir sér að saka meðbiðil
sinn, Harald, um að hafa framið
ódæðisverk. Með því að koma sök-
inni á morði, sem hann hefur sjálf-
ur framið, á Harald slær Magnús
margar flugur í einu höggi svo að
það er engin furða þó að hann reyni
ákaft að hafa hendur í hári Harald-
ar þegar sá góði maður fiýr til
fjalla.
Tenging við Nonnabækumar er
mjög óljós. Nú er búið að sýna fióra
af sex þáttum og hingað til hef ég
aöeins séð tvö atriði í öllu þessu
pródúkti sem gæti verið fengið úr
Nonnabókunum en það eru hrakn-
ingar þeirra bræðra á bátsskel úti
á rúmsjó í þoku og síðan heilmikið
ísbjarnablús þar sem stórfurðuleg-
ir bjössar herja á saklaust fólkið á
Skipalóni.
Að öðru leyti er varla hægt að
segja að höfundar handrits ómaki
sig við að glugga í bækurnar nema
rétt til að fá stikkorð sem einhver
alveg ný saga er síðan prjónuð út
frá.
Þó aö þekktum andlitum ís-
lenskra leikara bregði fyrir í auka-
hlutverkum og drengimir tveir,
sem leika þá Nonna og Manna, séu
ósköp þekkilegir er fátt sem tengir
þessa þætti íslandi. Landslagið og
hestamir (reyndar rollumar líka)
standa að vísu alltaf fyrir sínu en
það nægir engan veginn til að gera
þættina áhugaverða þar sem at-
burðarás er mjög hæg og efnið rýrt.
Bregði maður fyrir sig hinu
glögga gests auga og reyni að
ímynda sér hvernig þetta muni
koma útlendingum fyrir sjónir
verður því miður það sama uppi á
teningnum. Handritið virðist held-
ur flausturslega gert þó að nógu
margir séu skrifaöir fyrir því og
augljósar gloppur í efnisþræðinum.
Um þverbak keyrði í þættinum í
gærkvöldi þegar veðrabrigði voru
með þeim ólíkindum aö áhorfendur
voru farnir að skellihlæja að allri
vitleysunni og eru þó bornir og
barnfæddir Islendingar ýmsum
veðrum vanir.
Það sem sætir einna mestum tíð-
indum við sýningu þáttanna hér
er sú nýlunda að íslenskur texti
hefur verið talaður inn á myndina
í stað þess upphaflega (enska).
Víða um lönd eru menn harðir á
því að „talsetja” allar erlendar
myndir og hafa náð mikilli leikni í
þeirri íþrótt. Óneitanlega hefur
manni oft fundist skondið að sjá
þekkta vesturheimska leikara
mæla af munni fram á óaðfinnan-
legri þýsku, frönsku eða ítölsku en
aítént er það oftast mjög vel unnið,
tæknilega séð.
Það kann að stafa af reynsluleysi
hérlendra að ekki hefur tekist sem
skyldi að stemma saman munn-
hreyflngar leikenda og talaða ís-
lenska textann. Þetta eykur á stirð-
leikann sem var þó ærinn fyrir.
Gamlir aðdáendur þeirra Nonna
og Manna hljóta sem sagt að verða
fyrir vonbrigðum því aö lítið er í
þessum þáttum af þeirri ljúfu og
mannúðlegu stemningu sem bæk-
umar era svo ríkar af og fátt eitt
finnst af saklausu ævintýrunum
sem þeir bræöur lentu í.
En bækumar standa alltaf fyrir
sínu og þá er bara að taka þær í
hönd og endumýja kynnin við ver-
öld sem var.
AE
Eftirlitsmaðurmn
Jólaleikrit útvarpsins var Eftir-
litsmaðurinn eftir Nikolai Gogol.
Þýðinguna gerði Sigurður Gríms-
son og leikstjóri var Þorsteinn
Gunnarsson.
Það er skemmst frá að segja að
hafa mátti af flutningi verksins
hina bestu skemmtun.
Meira en aldargömul ádeila Go-
gols á hræsni, snobb og yfirdreps-
skap er enn í fullu gildi. Óg er ekki
þjóðarleiðtogi þeirra austur í Sovét
í dag einmitt að berjast viö og gagn-
rýna misbeitingu valds, misferli
embættismanna og samtryggingu
kerfiskalla, rétt eins og Gogol gerði
með öðram hætti í þessu leikriti
sínu?
Höfundur Eftirhtsmannsins leik-
ur sér eins og köttur að mús að
spilltum embættismönnum, grann-
vitrum borgurum og undirlægjum
sem láta alla spillinguna í friði á
meðan þeir hafa einhverja von um
að njóta góðs af molunum sem falla
af borðum höfðingjanna.
Leiklist
Auður Eydal
Allt þetta lið fær ærlegt kjafts-
högg þegar upp kemst að gestkom-
andi piltungur, sem borgarbúar
héldu af misskilningi að væri eftir-
litsmaður frá stjórainni í Péturs-
borg, er í raun aðeins venjulegur
ferðamaður, staurblankur og
valdalaus.
Til þess að kaupa sér frið höfðu
allir keppst við að gera sem best
við hann og veita honum allt sem
hugur hans girntist og stóðu svo
afhjúpaðir þegar hið sanna komst
upp.
Þorsteinn Gunnarsson stýrði
völdu liði leikara sem margir
hverjir hafa flutning leikins texta
í útvarpi fullkomlega á valdi sínu.
Nægir þar að nefna ErUng Gísla-
-son, Sigurð Sigurjónsson, Baldvin
Halldórsson, Róbert Arnfinnsson,
Margréti Helgu Jóhannsdóttur og
Sigrúnu Eddu Björasdóttur.
Flutningurinn var hressilegur og
lifandi eins og við átti og tækni-
vinna með ágætum.