Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1988, Page 35

FÖSTUDAQUU 30. DESEMBER 1988.
55e
Sérstæð sakamál
Morð eða
Leonard Grieves.
Dominic Osborne var rólyndur og
frekar vinnusamur maður og enginn
vissi neitt til þess að hann ætti sér
ástmey eða hefði verið konu sinni
ótrúr. En dag einn fannst hann látinn
undir stýrinu á bíl sínum og þegar
lögreglan kom á staðinn varð ekki
annað séð en hann hefði verið myrt-
ur. Þannig leit það að minnsta kosti
út við fyrstu sýn.
Það vaí
föstudagur
og klukkan orðin um níu um kvöldið
er síminn á lögreglustöðinni í New-
town hringdi en það var upphafið á
þessu óvenjulega máli sem gerðist á
Englandi.
í símanum var frú Miriam Os-
borne. Hún var þrjátíu og níu ára er
atburður þessi gerðist í ágúst síðast-
hðnum. Lögregluþjónninn, sem
svaraði, heyrði þegar að konunni var
allmikið niðri fyrir. Hún sagði frá
því að maður hennar, Dominic, hefði
ekki komið heim úr vinnunni og hún
óttaðist að eitthvað hefði komið fyrir
hann.
Lögregluþjónninn
sem svaraði í símann lét sér ekki
bregða. Það var fóstudagur og því
afar líklegt að Dominic Osþorne hefði
komið við á krá eins og svo margir
gera í vikulokin er þeir hafa fengið
útborgað. Hann sagði því Miriam
Osborne að vera róleg, maður henn-
ar myndi vafalaust skila sér heim er
liði á kvöldið. Engin ástæða virtist
til að ætla að eitthvað heföi komið
fyrir hann. Hann hefði áreiðanlega
brugðið sér út „með félögunum" og
kæmi er þeim þætti sem þeir hefðu
„fengið nóg“.
Morguninn eftir
hringdi Miriam aftur til lögreglunn-
ar og vísaði til samtalsins kvöldið
áður. Sagði hún að maður hennar
væri enn ekki kominn heim og fengi
því vart staðist sú ályktun lögreglu-
þjónsins sem hefði talað við hana
kvöldið áður að maður hennar hefði
brugðið sér á krá með starfsfélögun-
um. Hann væri ekki vanur slíku.
Meira sagði Miriam ekki í þessu sam-
tali sem lauk er hún hafði verið full-
vissuð um að svipast yrði um eftir
manni hennar. Hafði hún þá gefið
upp nafn fyrirtækisins sem hann
vann hjá og nokkurra samstarfs-
manna hans.
Lögreglan
hóf þegar að spyrjast fyrir um Dom-
inic Osborne og talaði í upphafi við
nokkra þeirra sem unnu með hon-
um. Fékkst þannig upplýst að hann
hafði farið heim úr vinnunni klukk-
an tvö daginn áður, á föstudeginum,
en það mátti teljast heldur óvenjulegt
þegar hann átti í hlut. Enginn starfs-
félaganna gat gefið á því nokkra
skýringu hvers vegna hann hefði far-
ið svo snemma af vinnustað.
Er hér var komið sögu þótti ástæða
til að hefja skipulega leit að Dominic
og síðar um daginn bar hún árangur.
Dominic Osborne
fannst látinn um tuttugu og fimm
kílómetra fyrir utan Newtown seint
síðdegis. Sat hann í bíl sínum, undir
stýri, en var með tvo ljóta áverka á
höfði.
Er rannsóknarlögregla hafði verið
kvödd á vettvang og hún haföi lýst
yfir að allt benti til þess að um morð
væri að ræða héldu rannsóknarlög-
reglumenn heim til frú Osborne.
Henni brá við fregnina en er hún
virtist hafa jafnað sig nokkuð báöu
rannsóknarlögreglumennirnir hana
um að svara nokkrum spurningum.
Dominic Osborne.
Vísbending
Frú Osborne sat hljóð á meðan einn
rannsóknarlögreglumannanna
varpaði fram þeirri spurningu hvort
hún gæti komið fram með nokkra
tilgátu um hver morðinginn væri.
Þá sagði hún að nokkru áður hefði
hún komist að því að maður hennar
hefði verið henni ótrúr. Ætti hann
ástmey í næstu borg, Lewkesbury.
Það fannst lögreglumönnunum ekki
ótrúlegt.
Kenning Miriam
var á þá leið að ástkonan hefði myrt
Dominic. Sjálf kvaðst hún skömmu
áður hafa komist að sambandi
mannsins sín og þessarar konu og í
kjölfarið hefði fylgt mikið rifrildi
þeirra hjóna. Kvaðst Miriam hafa
krafist þess að hann hætti þegar að
umgangast konuna. Síðdegis á fóstu-
dag, eftir að hann fór úr vinnunni,
hefði hann vafalaust átt stefnumót
við ástkonuna og sagt henni að hann
myndi nú binda enda á samband
þeirra. Hún hefði þá greinilega
brugðist við með því að ráðast á
hann.
Aðspurð hver ástkonan væri sagð-
ist Miriam ekki vita það. Það þótti
lífsreyndum rannsóknarlögreglu-
mönnunum ótrúlegt því venjulega
ganga eiginkonur hart fram í að fá
að vita hver sú kona er sem ógnar
hjónabandi þeirra við slíkar kring-
umstæður.
Einkennileg
niðurstaða
Þetta var ekki það eina sem vakti
undrun lögreglunnar og olli þeim
sem rannsókninni stýrðu miklum
heilabrotum. Skömmu eftir viðtaliö
við frú Osborne barst niðurstaöa lík-
skoðunar á Dominic Osborne. Sýndi
hún að hann hafði ekki látist af högg-
unum tveimur, sem hann haföi feng-
ið á höfuðið, heldur af koltvísýrings-
eitrun.
Nú þótti rétt að taka á málinu á enn
ákveðnari hátt en fyrr því málið var
búið að taka á sig annarlegan blæ.
Brátt kom líka ýmislegt í ljós sem fáa
hefði grunað.
Miriam Osborne
hafði átt elskhuga, Leonard Grieves
sem var þrjátíu og sjö ára, í rúmt ár.
Þá hafði Dominic Osborne látiö líf-
tryggja sig síðla árs 1987 fyrir jafn-
virði um þriggja og hálfrar milljónar
króna. í líftryggingarskjalinu var
hins vegar ákvæði um að trygging-
arféð yrði ekki greitt ef sá tryggði
svipti sig lífi innan árs frá þeim tíma
er hann haföi keypt trygginguna.
Kenningin
sem lögreglan kom nú fram með var
í fyrstu leyndarmál nokkurra manna
sem héldu á fund frú Miriam Os-
borne en í ljós kom að hún reyndist
rétt.
Er þeir komu heim til hennar hófst
mikil yfirheyrsla og lauk henni með
því að hún sagði allt af létta en það
jafngilti játningu...en þó ekki ját'n-
ingu á því að hafa myrt Dominic
Osborne.
Áfimmtudegin-
um,
daginn áður en Dominic hvarf, haföi
hann komið heim til konu sinnar og
sagt henni að hann hefði komist að
því að hún stæði í ástarsambandi við
Leonard Grieves. Hafði hann borið
sig illa vegna þess vanda sem upp
var kominn.
Morguninn eftir haföi Dominic far-
ið til vinnu og skömmu síðar hafði
kona hans farið að heiman.
Síðdegis, er hún kom heim, fannst
henni eitthvað athugavert við bíl-
skúrinn og er hún fór að athuga hann
nánar sá hún að bíll manns hennar
var í honum og hann í honum. Hún
komst inn í skúrinn og sá þá að hann
hafði svipt sig lífi með því að setja
vélina í gang og bíða þess að eiturguf-
urnar kæfðu sig.
Vandi á höndum
Um hríð hafði Miriam staðið sem
lömuö en svo hafði hún hringt til
Leonards Grieves og sagt honum
hvernig komið væri.
Nokkru síðar kom hann og þá sagði
hún honum að það mætti ekki undir
neinum kringumstæðum komast
upp að Dominic hefði framið sjálfs-
morð því þá fengi hún ekki líftrygg-
ingarféð eftir hann greitt.
Nú voru góð ráð dýr. Hvað var
hægt að gera svo að tryggingafélagið
yrði að horga?
Skömmu síðar varð hugmyndin til.
Um kvöldið
settist Miriam Osborne undir stýrið
á bíl mannsins síns sem lá látinn í
honum.
Hún ók út fyrir borgina að trjá-
lundi og þar dró hún líkið af Dom-
inic undir stýrið en tók síðan fram
þungan hamar og sló tvö þung högg
í höfuðið á líkinu. Síðan íleygði hún
hamrinum í stöðuvatn þarna nokkru
frá.
Leonard Grieves hafði komið ak-
andi á eftir henni í sínum bíl. Er þau
höfðu skoðað öll verksummerki
fannst þeim sem engum sem að kæmi
gæti dulist að um morð væri að ræða.
Er þau höfðu ekið aftur til New-
town hringdi Miriam svo til lögregl-
unnar.
Fyrir rétt
Fyrir nokkru kom Miriam Osborne
fyrir rétt. Málið vakti verulega at-
hygli vegna þess hve óvenjulegt það
er. Reyndar hafa sumir komist svo
að orði að Miriam „hafi myrt látinn
mann“.
Aö sjálfsögðu gat rétturinn ekki
dæmt hana fyrir morð því sannað
var að Dominic Osborne var látinn
er honum voru veittir höfuðáverk-
arnir.
Miriam fékk því aðeins hálfs mán-
aðar fangelsi fyrir að hafa leikið illa
hk og reynt að blekkja lögregluna
með ósannindum.
Leonard Grieves var ekki hægt að
dæma. Hann hafði í rauninni ekkert
annað gert en aka Miriam heim eftir
að hún hafði ekið bílnum að tijálund-
inum og ekki þótti sannað að hann
hefði átt það mikinn þátt í að reyna
að blekkja lögregluna að refsivert
gæti talist.
Miriam og Leonard fluttust
skömmu síðar til annarrar borgar.