Dagblaðið Vísir - DV - 22.06.1989, Qupperneq 4

4
FIMMTUDAGUR 22. JÚNÍ 1989.
Fréttir
Um 90 fiskeldisstöðvar í
Noregi senn gjaldþrota?
Bretland
Bv. Börkur seldi í Hull 14.6. 1989
alls 98,4 lestir fyrir 8,594 millj. kr.
Meðalverö 87,32 kr. kg.
Mb. Emma seldi í Hull alls 37 lestir
fyrir 2,8 millj. kr. Meðalverð 76,61 kr.
kg.
Fiskur seldur úr gámum 12.-16.
júní, alls 367.782,50 kg fyrir
33.075.227,12 kr. Meðalv. 89,93 kr. kg.
Þorskur 82,71 kr. kg. Ýsa 96,63 kr.
kg, flatf. 106,28 kr. kg.
Selt úr gámum
Fiskur seldur úr gámum 19.6.1989
í Bretlandi. Alls var seldur fiskur
fyrir 20.348.855,99 kr., 247 tonn. Með-
dverð 82,38 kr. kg. Hæsta verð fékkst
fyrir flatfisk ýmiss konar, 113,61 kr.
kg. Þorskur seldist á 76,07 kr. kg og
ýsa á 85,92 kr. kg.
Þýskaland:
Bv. Engey seldi í Bremerhaven
19.6.1989 alls 311,831 tonn fyrir 14.997
millj. kr. Meðcdverð 49,97 kr. kg sem
er mjög lágt verð.
70-90 eldisstöðvar i Noregi
gjaldþrota á þessu ári
Noregur: Nýlega fór undir hamar-
inn ein af illa stæðum laxeldisstöðv-
rnn Norðmanna. A/S Sparekassen
Vest fékk aðeins 400.000 upp í skuld
við eitt laxeldisfyrirtækið sem hafði
fengið 12 millj. n.kr. til rekstursins.
Svona mun fara fyrir mörgum fyrir-
tækjum á þessu ári að lítið fæst upp
í lánin.
Laxaseiði fyrir milljónir
norskra króna fara í fiskimjöl
Tromsö (NTB). Laxaseiöi fyrir 300
milij. n.kr. munu verða að fiskimjöli
og notað í fiskafóður, segir blaðið
Nordlys. Framleiðsla á laxaseiðum
hefur farið úr böndunum og margar
eldisstöðvamar eru mjög illa stæðar.
Tahð er að á þessu ári veröi 70-90
eldisstoðvar gjaldþrota að sögn rit-
ara fiskeldissamlagsins, Nut Hjelte.
Ennfremur eykur það vandann hjá
inu um veiðar skipa bandalagsins
umfram kvóta.
Mjög mikil umframveiði
Talið er að skip EB-landanna hafi
veitt sem nemur 150.000 tonnum af
síld í Norðursjó og 115.000 tonnum í
Skagerak að sögn Tronds Paulsen.
Síldveiðisamkomulagiö tók gildi 1987
og eru nú í fyrsta sinn rædd brot á
samningunum. Áður en þessir samn-
ingar voru gerðir var árlegur við-
burður að farið væri fram úr til-
skildu marki. Þessi mikla veiði í
Norðursjó skemmir ekki eingöngu
veiðamar þar heldur varðar þetta
einnig veiðamar í Skagerak. Þegar
Sundurl. e. tegundum: Selt magn kg Verð í erl. mynt Meðalverð pr. kg Söluverð ísl. kr. Kr. pr. kg
Þorskur 224.020,00 208.537,00 0,93 18.686.878,68 83,42?!
Ýsa 98.775,00 107.155,60 1,08 9.630.774,93 97,50
utsi 'TiTirjim 11.400,00 4.498,60 0,39 404.109,80 35,45
Karfi 2.415,00 1.367,60 0,57 122.844,67 50,87
Koli 30.375,00 27.878,00 0,92 2.485.940,82 81,84
Grálúða 120,00 140,00 1,17 12.575,50 104,80
Blandað 24.575,00 25.294,10 1,03 2.266.238,74 92.22 |
Samtals: 391.680,00 374.870,90 0,96 33.609.363,14 85,81
eldisstöðvunum að ekki er til litar-
efni til allrar þeirrar framleiðslu sem
gert er ráð fyrir á þessu ári en hún
er 150.000 tonn. Fisk. 16.6.
Laxveiði í miðri Gautaborg
Daniel Liseth. Frá 1. júlí í ár verður
leyft að veiða lax í Slussen við Drotn-
ingartorg. Nokkuð af laxi hefur kla-
kist út og alist upp í Slussen.en síð-
ustu 5 ár hefur verið sleppt 12000
seiðum að tilhlutan Gautaborgar-
póstsins. Ekki er vitað hvað mikið
kemur tíl baka. Nokkuö af þeim laxi,
sem sleppt var 1986, kom til baka ári
seinna og var þá 2 kíló að þyngd.
Afgangurinn synti áfram í hafinu
umhverfis Færeyjar, ísland, Græn-
land og Jan Mayen. Kom síðan eftir
þijú ár í sjó og var þá 6-7 kg að
þyngd. Nokkrir hafa þó veiðst 11 kíló
að þyngd. Nokkuð af hinum 20 cm
langa fiski feUur fyrir stærri fiski og
nokkuð ferst af völdum mengunar.
Fisk. 19.6.
Fiskmarkaðir
Ingólfur Stefánsson
Efnahagsbandalagið brýtur á
Norðmönnum
Norðmenn krefjast skýringa á um-
framveiði skipa Efnahagsbandalags-
ins á sfld í Norðursjó og Skagerak.
Bráðlegá mun sendiherra Norð-
manna í Brassel hefja viðræður við
forráðamenn hjá Efnahagsbandalag-
samningamir vom gerðir var eytt
miklum tíma í að karpa um hvemig
skyldi að staðið ef farið væri fram
úr eða ekki næðist ákveðið magn.
Nú er ekki um að ræða 10.000 tonn,
nú em það hundmð þúsunda sem
um er að ræða.
Mílanó: Lágt verð á laxi
Enn er sama lága veröið á laxinum
og að undanfómu, 600 til 700 lírur
kílóið, og bregður mönnum illilega í
brún miðað við það verð sem var
þegar best var borgað fyrir laxinn,
8000 til 9000 lírur fyrir kfióið á veit-
ingastöðum. Þess vegna bendir
fréttaritari Fiskaren á að gott sé aö
fara og fá sér góðan málsverð og gef-
ur upp afbragðsgóðan matseðil að
hans dómi.
París: Ódýrar rækjur
Á Rungismarkaðnum í París hafa
aðallega verið hollenskar og danskar
rækjur og er talið aö rækjur þessar
séu frá Austurlöndum komnar. Kíló-
ið kostar um 435 kr. Verðiö á laxinum
hefur ekki hækkað og er mjög lágt
um þessar mundir. Vonuðust menn
tfi að verð á fiski færi hækkandi eft-
ir að hitabylgjunni lauk en svo er
ekki.
Mílanó: Svisslendinga selja
mikið af laxi
Danir em hæstir í innflutningi á
laxi. Árið 1988 var innflutningur til
Ítalíu alls 3.600 tonn af laxi. Danir
vom með 53% af öllum innflutningi
á laxi, næstir komu Norðmenn með
25%, síðan Svisslendingar með 18%.
Þessar þjóðir vom með meginhlut-
ann af innflutningnum og kom mörg-
um á óvart að Svisslendingar skyldu
vera með svo mikinn iimflutning.
Alls vora flutt inn tfi ítalíu 780 tonn
af frosnum laxi 1988. Danir vom með
25%, Argentína með 19%, Færeying-
ar með 14% og Norðmenn með 9%.
Aðrar þjóðir vora með minna. Að
undanfómu hefur innflutningur á
laxi breyst nokkuð. Nú er farið að
bera meira á smákaupmönnum sem
skipta beint við innflytjendur og
versla því ekki við stórmarkaöina.
Borið hefur á að þessi viðskipti hafi
ekki alltaf staðist og era menn varað-
ir mjög við að versla við marga þess-
ara kaupmanna öðmvísi en að hafa
tryggt vel greiðslur. Margir telja að
ekki sé notað stórt markaðssvæði,
sem er svæðið fyrir sunnan Róm en
þar býr 21 milljón manna, en engin
sala fer þar fram á laxi að sögn blaða-
mannsins. Nokkrar tafir vilja verða
á bílalestum frá Noregi sem flytja
fisk á Ítalíumarkaðinn en menn era
aö vona að úr verði bætt. Nú eru
heimabátar famir að veiða vel og
dregur það verðið á laxi niður og er
það mjög lágt um þessar mundir.
I dag mælir Dagfari
Lögreglan tekur völdin
Ólafur Ragnar hefur sigað lögregl-
unni á atvinnufyrirtækin hvar-
vetna um landið. Her manna var
gerður út einn morguninn og réðst
til atlögu gegn þessari óþurftar-
starfsemi allri með lása og lakk og
innsiglaði allar útgönguleiðir á
svipstundu. Atvinnurekendumir
áttu sér einskis ills von þegar þessi
útrás var gerð og vom teknir í ból-
inu. Héldu að þeir kæmust upp með
það þennan dag, eins og alla aðra
daga, að opna verkstæðin og verk-
smiðjumar og kontórana og leyfa
fólkinu að ganga til vinnu. Ekki
aldeilis. Þessir kónar mega vita
sem er að það eru komnir nýir
menn tfi valda á íslandi sem vita
hvar skórinn kreppir. Nýja valda-
stéttin undir forystu Ólafs Ragnars
hefur lengi hugsað sér gott tfi glóð-
arinnar gagnvart þeirri hryðju-
verka- og undirplógsstarfsemi sem
þrífst í skúmaskotum atvinnu-
rekstrarins á íslandi. Þessum
hryðjuverkamönnum þarf að sýna
í tvo heimana, koma þeim fyrir
kattamef og kveða þá niður í eitt
skipti fyrir öll.
Atvinnurekendur hafa allar göt-
ur frá því sögur hófust og Alþýðu-
bandalagið var stofnað verið óvinir
alþýðunnar. Atvinnurekendur
hafa haft laun af fólki, stolið sölu-
skatti og grætt á tá og fingri. Al-
þýðubandalagið hefur verið sjálfu
sér samkvæmt og bent á þessa
spillingu í markvissum áróðri sín-
um gegn hinum filu öflum. At-
vinnurekstur er skaðlegur og á
ekkert erindi í þjóðfélag sem boðar
sósíalisma og aílsnægtir öreiganna.
Fráfarandi ríkisstjómir hafa hlift
atvinnurekendum við maklegum
málagjöldum. Hver sljórnmála-
flokkurinn á fætur öðram hefur
vaðið í þeirri villu að lífsKjörin
mundu versna og atvinnuleyisvof-
an svífa yfir ef atvinnurekstur
veröi lagður niður. Þeir hafa sagt
að atvinnufyrirtæki sköpuðu arð
og af arðinum væri greiddur skatt-
ur og af skattinum væm teknir
peningar tfi að standa undir
menntun og heilbrigðisþjónustu.
Öllum þessum áróðri hefur verið
þyrlað upp og Alþýðubandalagið
mátt sín einskis.
Svo kom að því í fyrra að Sjálf-
stæðisflokkurinn vék úr rikis-
sljóm til að Alþýðubandalagið
kæmist að. Sjálfstæðisflokkurinn
varð að láta af völdum til að efla
fylgi sitt með valdaleysi vegna þess
að sumir flokkar leggja meira upp
úr fylgi heldur en völdum. Ál-
þýðubandalagið þakkaði pent fyrir
sig og Ólafur Ragnar settist í fjár-
málaráðuneytiö og hefur nú hafist
handa viö það ætlunarverk sitt og
flokksins að koma atvinnurekstr-
inum á kné.
Það dugar ekki minna en heilt
lögreglulið. Þaö er nú aldeilis mun-
ur fyrir lítinn og fremur misskihnn
flokk að hafa lögregluna á sínu
bandi og geta sigað henni á óvinina
sem liggja í leyni hér og hvar í fyr-
irtæKjunum - þessa désKota sem
annaðhvort hafa eKki skfiað sölu-
skattinum eða ættu að skila sölu-
skatti og þykjast vera að basla við
að halda atvinnustarfseminni
gangandi á kostnað ríkisins og
launafólksins. LoKiö hjá þeim öll-
um, em fyrirmælin frá fjármála-
ráðherra, urrdan, bíttann.
Svo koma þeir grátandi og leggj-
ast á fjóra fætur fyrir framan ráð-
herrann og þá er hann aldeilis í
essinu sínu. Svona eiga sýslumenn
að vera. Láta pakkið krjúpa fyrir
framan sig til að geta valið úr hópn-
um og bent á þá sem geta opnað
aftur og hina sem á að siátra. Að
vísu geta komiö fyrir mannleg mis-
tök og lokað sé hjá röngum aðilum
fyrir misskilning en það verður að
loka samt, segir fjármálaráðherra
og er kampakátur. Pólitíkin er aö
skila sér, markið er að nást. Þeir
hugsa sig tvisvar um, þessir óvinir
alþýðunnar, þessar afætur á þjóð-
félaginu, næst þegar þær leggja út
í áhættuna af einhvers konar starf-
semi sem er í óþökk fjármálaráðu-
neytisins.
Ef fjármálaráðherra og lögreglu-
liöið gengur nógu vasklega fram
þessa dagana em góðar líkur á því
að atvinnureksturinn líði undir lok
áður en Kjörtímabilið er allt. Hver
skuldar ekki söluskatt og hver er
ekki óvinur alþýðunnar? Það verð-
ur ekki dónalegt fyrir Ólaf Ragnar
í næstu kosningum að geta hrósað
sér af því afreki að leggja atvinnu-
starfsemina á íslandi í auðn. Þessi
tíðindi boða mikinn kosningasigur.
Sjá, ég boða yður mikinn fógnuð!
Dagfari