Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.1991, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 26. FEBRÚAR 1991.
Spumingin
Ætlar þú í sólarlandaferð
í sumar?
Lesendur
Heilbrigðisþjónusta við fanga:
Ókleif ur kostnaður
J.S.S. skrifar:
Ég er einn þeirra sem hef þurft að
afplána refsingu í fangelsi hér á
landi. í þessu tilviki var um að ræða
þriggja mánaða dóm, afplánaöur í
fangelsinu á Litla-Hrauni. Á meðan
ég dvaldi þarna, þurfti ég að gangast
undir smá aögerð sem vart er í frá-
sögur færandi, ef ekki hefði komið
til óheyrilega hár, og að mínu mati
ósanngjarn, reikningur frá læknin-
um sem aögerðina framkvæmdi.
Fyrir tveggja mínútna skoöun
þurfti ég að greiða 900 kr. og í fram-
haldi af því var ég boðaöur aftur að
viku liöinni. Þá var umrædd aögerð
framkvæmd og tók aðeins fáar mín-
útur. Aftur þurfti ég að greiða 900
kr. Þetta er há upphæð fyrir fanga
sem hefur 1.500 kr. á viku í laun. -
Ég hélt að þeir menn sem enga mögu-
leika hafa á að vinna sér inn hærri
laun nytu einhvers konar verndar
gegn sérfræðikostnaði, a.m.k. þeirr-
ar, að ríkið sæi um að greiða þá þjón-
ustu fyrir skjólstæöing sinn.
Það virðist hins vegar engin leið til
að fá leiðréttingu á þessu, og því
miður gildir þetta um alla heilbrigð-
isþjónustu sem fangar þurfa á að
halda. Þar með er talin tannlækna-
þjónusta og öll önnur sérfræðiþjón--
usta. - Hvemig á maður með áður-
nefnd laun að rísa undir þessu auk
annarra nauðsynlegra aðfanga, svo
sem e.t.v. tóbaks og símkostnaðar?
Það raunalega við þetta er aö ekk-
ert þýðir að bera sig upp við yflr-
menn fangelsisns, þar fást engin við-
hlítandi svör, heldur sagt að svona
sé þetta samvæmt gildandi reglum
um fangelsismál. En þessi þáttur er
þó aðeins einn af mörgum öðrum
þáttum í fangelsismálum sem er í
algjörum ólestri. Ég skora á ráða-
menn þessa lands að bæta úr að-
búnaði, svo og réttarstöðu fanga.
Þeir eru menn með sömu þarfir og
aðrir, en hafa hvorki aðstöðu né fé
til aó njóta sjálfsagðrar heilbrigðis-
þjónustu, sem frjálsir menn njóta.
Kristrún Kristinsdóttir nemi: Ég ætla
til Ástralíu í sumar og vera þar í ár.
Langur byggingartími íbúða:
Stytting á tíma
þýðir sparnað
Bestu matvælin hér heima
Valgerður Guðmundsdóttir húsmóð-
ir: Nei.
Pétur Guðmundsson lögregluþjónn:
Nei, það er ekkert á dagskránni.
Helgi Sigurjónsson skrifar:
Ég las fróðlega grein í DV sl.
flmmtudag eftir Stefán Ingólfsson
um byggingarkostnað hér á landi og
nauðsyn þess að lækka hann og
stytta byggingartímann. Þetta er
nokkuð sem húsbyggjendur þurfa að
gefa gaum, og þeir geta gert ýmislegt
til að stuðla að hvoru tveggja.
Eins og Stefán bendir á í grein
sinni, tók það menn ekki nema
nokkra mánuði að byggja einbýlis-
hús fyrir hálfri öld. Þau hús, t.d. hér
í Reykjavík, eru mörg hver best
byggðu húsin og hafa staðið af sér
alla nútima kvilla, svo sem alkalí-
skemmdir og þakleka, sem nú hijá
flestar nýrri byggingar. - Á seinni
árum hefur tekið allt að 30 mánuði
að byggja blokkaríbúð, og hátt á
fjórða ár að byggja venjulegt ein-
býlishús!
Allt þetta gerir það að verkum að
byggingar verða óhemju dýrar hér
og ekki lækka lánin með vaxtabyrði
og verðbótaþætti. Ég er þess fullviss
að nú er rétti tíminn til að gera veru-
legt átak í því að lækka byggingar-
kostnað og stytta byggingartíma. Nú
þegar tími verkefnafátæktar rennur
upp hér, stuðlar hann að því að hægt
verður að velja úr þá verktaka sem
vilja aðlaga sig breyttum tímum og
Húsbyggjendur verða sjálfir að þrýsta á verktaka og byggingameistara.
leggja metnað sinn í að skila traust-
um byggingum á sem skemmstum
tíma.
Staðreyndin er að fólk veigrar sér
við að leggja í að byggja á eigin spýt-
ur (sem er skref aftur á bak) en þykj-
ist betur sett með aö festa sér íbúð
eða hús með þeim afarkostum sem
enn eru við lýði á húsamarkaðinum.
- Hvaö verður svo ofan á er óljóst,
en það er einungis í valdi lands-
manna sjálfra að lækka byggingar-
kostnaðinn. Engin stjómvöld og ekk-
ert húsnæðisapparat getur eða hefur
skilning á að þrýsta þessum kostnaði
niður með valdi. Húsbyggjendur
verða að þrýsta á verktaka og bygg-
ingameistara með framboðs- og eftir-
spurnarlögmálinu, skipta við þá eina
sem sýna viljann í verki og koma til
móts við viðskiptavini sína. Það em
þeir sem borga brúsann.
I. G. skrifar:
Það var lærdómsríkt að horfa á sjón-
varpsþáttinn um búskaparhætti á
Bretlandseyjum. Bretland er þó ekk-
ert einsdæmi um svona matvæla-
framleiðslu, þótt þarna hafi verið
sýnt hvað við ættum aö forðast í
lengstu lög. í hænsnabúunum, sem
sýnt var frá, var svo þröngt að segja
má að vesalings dýrin hafi verið
hvert ofan á öðru, enda var allt löðr-
andi í salmonellu-sýklum og öðmm
viðbjóði þarna. - Síðan var öllum
skítnum ekið til nautgripabúanna.
Til þess að allir íbúar Bretlands
lægju nú ekki alveg flatir í dúndr-
andi niðurgangi, var einhveijum
kynstmm af lyfjum, aðallega fúkka-
lyfjum, dælt í fénaðinn allan ársins
hring. - Já, þetta voru „ódýru“ kj úkl-
ingarnir sem alltaf er verið að tala
um að við megum til að flytja inn. -
Og svo tala menn um dásamlega góða
nautakjötið, sem sé svo ódýrt, t.d. í
Bretlandi, og að við verðum líka að
fá að flytja það inn. Vita menn yfir-
leitt nokkuð hvað þeir era að tala
um þegar krafist er innflutnings á
kjöti frá Evrópu?
Elfa Benediktsdóttir skrifstofumað-
ur: Nei, það ætla ég ekki.
Hrafnhildur Loftsdóttir búðarkona:
Nei, alveg örugglega ekki, ég feröast
frekar innanlands.
Þórunn Lárusdóttir: Nei, ekki í sum-
ar, ég fer frekar i slíkar ferðir á vor-
in og haustin því ég vil vera á ís-
landi á sumrin.
Islenska kjotið er heilbrigö og goð fæða, segir bréfritari.
íslenska kjötið er svo langt fyrir
ofan þetta breska kjöt, hvað gæði
snertir, að óþarfi ætti að vera að
ræða það. En kunnum við að meta
það? Okkar ómengaða kjöt, sérstak-
lega dilkakjötið - og reyndar hrossa-
kjötið einnig, er heilbrigð og góð
fæða. Kjúklingakjötið okkar er án efa
einnig betra en annars staðar. Við
ættum því að hætta þessu hjah um
innflutning á kjöti, við fáum það
hvergi betra en hér.
13 V
Samstaðatil
skammar-í
Kaupmannahöffn
Ólafur Jónsson skrifar:
Ég veit ekki um aðra, en mikið
varð ég sár og reiður, þegar ég
heyrði, að fuUtrúar íslensku
stjómmálaflokkanna hefðu valið
Kaupmannahöfn sem sameigin-
legan Uúndarstað fyrir fyrsta
íf amboðsfundinn fyrir næstu al-
þingiskosningar. - Þetta var
veralegá ósmekklegt af islensk-
um stjórmnálamönnum. Meira
aö segja var upplýst um nýtt
framboð, sem enginn hafði áður
heyrt um.
íslenskir kjósendur og almenn-
ingur hér á þessa niðurlægingu
sannarlega skilið, ef hann tekur
þessum löðrungi þegjandi. Hvaða
ríkisstjórn gæti verið þekkt fyrir
að fara til einhvers erlends ríkis
til að byija kosningabaráttu sína?
Ekki Bretar, ekki Danir, ekki
stjómmálamenn frá nokkra öðru
landi en íslandi.
Erfforsetaembætt-
iðmisskilið
Gísli Ólafsson skrifar:
Það hefur komiö fram í fréttum,
að váraforseti Sovétríkjanna
virðist kenna forseta íslands um,
að íslendingar ganga fram fyrir
skjöldu í að viðurkenna Litháen.
- „Það er allt í lagi að Vigdis Finn-
bogadóttir spretti úr spori í mara-
þoni, en hún ætti að fara sér
hægar í stjórnmálunum en hún
hefur gert,“ sagði varaforseti
Sovétríkjanna í viðtali við
sænska fréttastofu, er viðurkenn-
ingu íslands á Litháen bar á
góma,
Hér heima hefur ekkert svar
verið birt annað en það að vara-
forsetinn virðist hafa misskilið
íslenska stjórnskípan, er hann
kennir íslenska forsetanum af-
skiptin af Litháen. - En er ís-
lenska forsetaembættið bara ekki
misskilið af fleirum?
Hverfaframboð, ný
oggóðhugmynd
Kristinn skrifar:
Ég tek undir hugmynd Ásgeirs
Hannesar Eiríkssonar alþm. um
sérstakt hverfaframboð í Breið-
holti og öðrum íbúahverfum
borgarinnar í næstu alþingis-
kosningum. Einmitt til að leggja
áherslu á fækkun þingmanna,
einmenningskjördæmi og þar
■með jafnan kosningarétt fyrir
Reykvíkinga og aöra landsmenn.
- Eg furða mig á hve lítið hefur
veriö rætt um þessa hugmynd.
Hugmyndin er djörf, gengur
þvert á alla gömlu flokkana og
hristir ærlega upp í löngu úreltu
flokkakerfi hagsmunagæslunn-
ar. Svona framboð getur látið
gott af sér leiða. - Hún á örugg-
lega marga fleiri stuðningsmenn.
Komaekki
skátarnir?
Knútur hringdi:
Það er oft gaman aö heyra
framámenn okkar afgreiða
spurningar þegar þeir koma fram
í opinberam viðtölum. Margir
þeirra era stirðir í málfari og
þungt um tungutak. - Sumir eru
þó alltaf með á nótunum og verð-
ur aldrei svars vant eða athuga-
semdar þegar fjölmiölar era ann-
ars vegar.
Nýlega birtist forsætisráðherra
á skerminum ásamt umhverfis-
ráðherra, sem var að sækja sorp
til hins fyrmefnda (nú er það í
tísku að ráöherrar hirði sorp
hver frá öðrum). Fréttamenn og
ljósmyndarar voru á staðnum. -
Allt í einu spuröi forsætisráð-
herra upp úr eins manns hljóöi:
„Koma ekki skátarnir?“ - Mér
fannst þetta alveg dýrðleg setning
úr munni ráðherrans. Eða hvað
finnst ykkur?