Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.1991, Qupperneq 27

LÁtíGÁRfoAGtt'ft tí. 'JOLf fið9l]
39
Fékkstu vitrun,
Hallgrímur?
- Hallgrímur gekk hefðbundinn
menntaveg í læknisfræði og útskrif-
aðist frá Háskóla íslands 1976 og fékk
almennt lækningaleyfl 1979. Hann
fór í frekara nám til Gautaborgar og
lagði stund á deyfingar og svæfinga-
lækningar. Hvenær á ferbnum
kynntist hann þessum óhefðbundnu
skoðunum og er hægt að segja að
orðið hafi þáttaskil á hans ferli að
þessu leyti?
„Þetta kom nú hægt og rólega,"
segir Hallgrímur. „Ég kynntist nál-
arstunguaðferð í Svíþjóð vegna míns
sérnáms. Síðan sá ég að það í sjálfu
sér var engin lausn og hélt áfram að
grúska og kynna mér þessi mál. Það
er fyrst og fremst fróðleiksþörf. Sem
betur fer hefur aukist mjög framboð
á lesefni á síðustu árum.
Ef við horfum á sársauka sem slík-
an þá er hægt að leiða að því rök að
hann stafi í flestum tilfellum af súr-
efnisskorti. Líkami mannsins er að
70% vatn og vatn er að massa til 85%
súrefni þannig að súrefni er mikill
hluti af okkur. Nýir ávextir inni-
halda gífurlega mikið vatn og sömu-
leiðis allt kolefni sem er stór hluti
kornmetis. Þetta er sú fæða sem
kemur okkur að bestum notum.
Eggjahvíta inniheldur 25% súrefni
og fita um 12%. Kannski sýnir þetta
að mataræði getur haft áhrif á verki
og þá erum við að tala um fyribyggj-
andi aðgerðir.
Við erum vatn
Við erum vatn að stórum hluta.
Viö íslendingar eigum besta vatn í
heim og því ættum við að vera að
drekka alla þessa gosdrykki, djús og
þvílíkt? Allur þessi matur, sem við
drekkum, er dauður matur og líkam-
inn þarf að nota sín efnahvörf til
þess að búa til vatn úr þessu. Þess
vegna er ekki sama hvaða vökvi er.
Ef við borðum lifandi súrefnisríkan
mat þá getum við haft áhrif á verki.
Viö erum ein heild og þess vegna
getum við ekki fullyrt að ef eitt líf-
færi kemur með einhver sjúkdóms-
einkenni að þá sé ekki allur líkaminn
undirlagður. Sjúkdómar eða heilsu-
leysi hljóta að vera afleiðing af því
að við höfum brotiö þau lögmál sem
við eigum að fylgja. Við verðum að
hfa á jörðinni eins og grasið og trén
og dýrin. En við eigum að vera herr-
ar sköpunarverksins því Guð skap-
aði okkur í sinni mynd. Ef við erum
vond við jörðina og hugsum illa um
hana þá kemur það niður á okkur
sjálfum."
Varðar ekki um
álitannarra lækna
- Hvernig hafa aðrir læknar tekið
skoðunum af þessu tagi?
„Þetta eru mínar persónulegu
skoðanir," segir Hallgrímur. „Mig
varðar í sjálfu sér ekkert um álit
annarra á þeim.“
- Líturþúáþigsemhlutaafnýaldar-
hreyfingunni svokölluðu?
„Sá skilningur sem ég vil leggja í
það er að treysta sér til að taka eigin
ákvarðanir en, já, ég lít á mig sem
hluta af þessum breytta hugsunar-
hætti. Við verðum að leyfa einstakl-
ingseðhnu að blómstra og leyfa okk-
ur að hafa skoðanir í friði þótt þær
stangist á við viðteknar skoðanir.
Ég ht svo á að við séum að snúa
af þeirri braut sem við höfum verið
á og höfum uppgötvað að er röng.
Sannleikurinn er sá sami og var fyr-
ir 2.000 árum en hann er kannski enn
bitrari í dag en þá,“ segir Hallgrímur
og er þungbúinn.
Erum á rangri braut
„Ég tel að við íslendingar séum á
rangri braut. Við erum að reyna að
selja hreina ímynd landsins á sama
tíma og við viljum koma því svo fyr-
ir að það fyrsta sem ferðamenn sjái
verði tvö álver og stálbræðsla við
komuna til landsins. Nýtt álver mun
spúa 200 þúsund tonnum af koltví-
sýringi á ári.“
Sagan um apana
- Þótt Hallgrímur virðist láta sér í
léttu rúmi hggja að vera í andstöðu
Við erum það sem við borðum.
við stéttarbræður sína og dálítið á
skjön við embætti landlæknis þá
hlýtur sú spurning að vakna til hvers
sé barist.
Hallgrímur svarar með því að segja
söguna af apahópi á eyjum við Japan
sem vísindamenn voru að fylgjast
með þegar einum apanum datt í hug
að auka fjölbreytni í fæðuvali hóps-
ins með nýjum rótarávexti. Apinn
datt niður á þá aðferð að þvo ávöxt-
inn áður en hann borðaði hann. Áður
en varði voru allir apamir farnir að
þvo matinn sinn, ekki bara þeir sem
lifðu á þessari tilteknu eyju heldur
einnig á nærliggjandi eyjum. Fyrst
tóku þeir yngri það upp en hinir eldri
síöast.
„Þeir eru komnir 99 og sá hundrað-
asti kemur á morgun," segir Hall-
grímur heimspekhega og vhl með
þessu meina að hugmyndir hans hafi
sáð frækomum í huga fólks sem vaxi
þar og dafni.
„Skoðanir verða að fá að vera til í
friði og dafna óáreittar. Þörf fólksins
er augljós. Það er fuht út úr dyrum
á jóganámskeiðum og alls staðar eru
ahir að leita. Þetta tekur fólk mis-
langan tíma.“
Hvernig
geðrannsókn?
Hahgrímur neitar að lýsa þeirri
geðrannsókn sem hann fór í að
beiðni landlæknis en eftir því sem
DV kemst næst felur slík rannsókn
í sér tvær eða fleiri heimsóknir th
geðlæknis eftir atvikum og próf af
ýmsu tagi. Er slíkt heppileg aöferð
th þess að sannreyna geðheilsu
manna?
„Ég er ekki dómbær um það,“ segir
Hahgrímur og brosir þreytulega.
Betra að vera skítugur
að utan en innan
Eitt af því sem Hahgrímur hefur
vakið athygh fyrir er persónulegt
hreinlæti hans en hann notar næst-
um enga sápu og aldrei sjampó í hár-
ið. Hvernig stóð á því að hann tók
upp þessa siði?
„Ég hef haft þennan sið í meira en
ár,“ segir Hallgrímur og hrosir.
„Þetta átti í rauninni aldrei að kom-
ast upp og í fjölmiðlum hefur verið
dregin upp frekar neikvæö mynd af
þessu.
Staðreyndin er sú að ég tel að vatn-
ið, sem er svo stór hluti af okkur, sé
nóg th þess að halda okkur hreinum.
Mér líður mun betur eftir að ég tók
upp þessa siði. Ég fer í sund á hverj-
um degi og þvæ mér í vatni. Ég tel
að óhófleg sápunotkun nútíma-
mannsins sé sprottin af hreinlætis-
þörf sem vaknar vegna þess að okkur
finnst við vera óhrein. Það er vegna
þess að við erum óhrein hið innra
og húðin er hluti af hkamanum en
ekki eitthvert hylki og okkur finnst
við vera óhrein vegna þess hvað við
borðum. Þetta er í rauninni aðeins
hluti af breyttum lífsháttum. Það er
ekki nóg að reyna að hemja mengun
frá bílum en halda áfram að fylla sjó-
inn með mengandi sápusamböndum.
Sá sem vhl halda umhverfi sínu
raunverulega hreinu veröur að
hugsa um hveija hreyfingu og aht
sem veldur mengun verður að end-
urskoða.
Jónas Kristjánsson sagöi að það
væri betra aö stunda smávegis sóða-
skap hið ytra en vera fullur af skít
hið innra,“ segir Hahgrímur að lok-
um.
-Pá