Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.1992, Blaðsíða 30

38
LAUGARDAGUR 31. OKTÓBER 1992.

k.
*
Júlíana Gisladóttir hefur flutt inn bandaríska Balinese ketti sem eru síðhærðir siamskettir og hinir einu sinn-
ar tegundar á íslandi. Hún lifir í sátt og samlyndi við átta ketti. DV-myndir Brynjar Gauti
eða tæplega þrjátíu þúsund krónur.
Júlíana hefur gefið kisunum sín-
um sérstakt ræktunarnafn, Fjala-
köttur. Hún hefur sett þá á skrá
hjá kattafélagi í Danmörku en
Kynjakettir hafa gott samstarf við
það félag. Ketthngamir hafa fengið
falleg íslensk nöfn, t.d. Sól Fjala-
köttur, Rós, Gríma, Magni og Móði.
Ekki segist Júlíana þurfa mikið
að hafa fyrir dýrunum. „Ég er með
þijá kassa, hreinsa þá einu sinni á
dag og skipti um sand þegar með
þarf. Síðan gef ég þeim tvisvar til
þrisvar á dag,“ segir hún. „Það er
allt í lagi að skreppa frá þeim því
þeir eru rólegir. Eg spila bridge og
er í Útivist en þegar ég fer í burtu
passar frændi minn kettina.
Júlíana vill ekki meina að erfitt
væri að ala upp börn innan um öll
dýrin. „Þegar ég var í Danmörku í
byijun september hitti ég konu sem
starfar mikið fyrir kattafélagið þar,
hún er með lítið barn og tuttugu
og þijá ketti. Það var ekkert mál
fyrir hana. Ég passaði barn vin-
konu minnar um daginn og það
gekk mjög vel,“ segir hún.
Kynjaköttur
ársins?
Júlíana hefur lofað kettlingun-
um, sem von er á í heiminn, en
mikið hefur verið spurst fyrir um
þá. Á kattasýningu, sem verður í
Tónabæ á sunnudag, verða allir
kettir hennar sýndir fyrir utan
þann kettlingafulla. Júlíana er
reyndar að vonast til að fressköttur
hennar verði valinn kynjaköttur
ársins á sýningunni.
Hreinræktuðu kettirnir hennar
Júfiönu hlaupa ekki inn og út eins
og venjulegir íslenskir kettir. Þeir
þola illa kulda og eru auk þess of
verðmætir til að sleppa þeim laus-
um. Júlíana hefur hins vegar kom-
ið upp stóru kattahúsi í garðinum
hjá sér þar sem hún ætlar að viðra
Sannkölluð
kattamamma
Júlíana Gísladóttir býr með átta síðhærðum síamsköttum
„Það var upphaflega systir mín
sem smitaði mig af þessum áhuga.
Hún var við nám í Bandaríkjunum
og tók með sér íslenska síamslæðu
út. Síðan fékk hún sér Balinese
fress sem eignaðist ketthnga með
þeirri íslensku. Ég fékk einn kettl-
ing úr því goti og þannig kom áhugi
minn tíl,“ segir Júlíana Gísladóttir,
kattamamma í vesturbænum, í
samtali við DV.
Júlíana er með átta ketti, sjö
þeirra eru af sérstöku bandarísku
kyni, Balinese, en það eru síðhærð-
ir síamskettir. Júlíana er sú eina
hér á landi sem á kettí af þessu
kyni. Áður en Júlíana fékk Bah-
nese köttinn áttí hún venjulegan
íslenskan húskött og hann býr enn
hjá henni en lætur htið fara fyrir
sér.
Júlíana er í félaginu Kynjakettir
en í því eru um tvö hundruð katta-
eigendur. Aðalmáhð er að eiga
hreinræktaða ketti. Júlíana flutti
inn hreinræktaðan Balinese frá
Bandaríkjunum um leið og hún
kom heim með kettlinginn frá syst-
ur sinni. „Það var í raun betra að
hafa tvo ketti saman í einangrun-
inni í Hrísey," útskýrir hún.
Júliana segir mjög mikið mál að
flytja inn ketti til Islands eins og
reyndar öll önnur dýr. Ég sótti um
fyrst í janúar 1991 en vegna að-
stöðuleysis i Hrísey fengum við
ekki leyfi. Það var ekki fyrr en sl.
vor sem við gátum komið köttun-
um hingað heim. Þetta var löng
leið fyrir kettina þar sem systir
mín býr nálægt St. Louis. Auk þess
gleymdust kettirnir á Keflvíkur-
flugvelh, þar sem starfsmaður sem
átti að sjá um þá var í fríi, þannig
að þeir komust ekki strax tfi Hrís-
eyjar. Þar fyrir utan er dýrt að
hafa dýrin þar í einangrun þannig
að segja má að þetta sé heiímikið
mál. Kisurnar þurftu aö vera þrjá
mánuði i Hrísey.“
Án atvinnu
Júlíana er viðskiptafræöingur að
mennt en atvinnulaus um þessar
mundir. Hún hefur því nægan tíma
fyrir kettina sína. Hún er einhleyp
og bamlaus en frændi hennar býr
hjá henni. Júhana er með rúmgott
húsnæði og varla veitir af með all-
an þennan kattafjölda. í stofunni
er stórt búr þar sem kisurnar geta
lagt sig í friði og einnig stór kassi
með sandi sem er klósett fyrir fer-
fætlingana. Á efri hæðinni er einn-
ig stór kassi þar sem htlu ketthrig-
amir sofa í rólegheitum. „Þessir
kettir vilja hafa ró og frið,“ útskýr-
ir Júlíana.
íslenski kötturinn er ekkert sér-
lega hrifinn af útlendingunum og
hvæsir að þeim enda er hann
heimaríkur eftir átta ára veru með
Júlíönu. „Sem betur fer er nóg
pláss þannig að þeir eru ekki að
þvælast hver fyrir öðrum,“ segir
Júhana.
Balinese kettirnir eru fallega blá-
eygir. Þeir mjálma hátt og Júlíana
segir að þetta kyn sé mjög hávært.
Einn kötturinn er matvandur og
fær því soðinn fisk og hýðishrís-
gijón í matinn. Til að auka fitu-
magnið bætir Júlíana matinn með
matarohu og lýsi, sérstaklega
vegna þess að læðan er kettiinga-
full og á reyndar von á sér um þessa
helgi. Hinir slá ekki loppunni á
móti kattamat úr dós.
Miklir dýrgripir
Hreinræktaðir síamskettir era
mjög dýrir. Júlíana segist þó hafa
fengið sína á sérstaklega góðu
verði, fyrir fimm hundmö dollara
kettina í góðu veðri.
Júhana hefur unnið með Kynja-
köttum af miklum dugnaði enda
segist hún hafa mjög gaman af því.
„Maöur kynnist svo mörgu
skemmtilegu fólki,“ segir hún. Á
sýningunni á sunnudaginn verða
sýndir 90 kettir svo að þar er margt
að sjá fyrir kattavini.
í Danmörku eru aðeins til 30 kett-
ir af Bahnese kyni. Júhana hefur
kynnst þeirri konu sem fékk fyrsta
köttinn frá Bandaríkjunum. „Hún
hefur boðist til að gefa mér einn
af sínum köttum. Það væri spenn-
andi því þá fengi ég nýtt blóð í
ræktunina,“ segir hún.
- En vilja kisumar ekki koma upp
í rúm og sofa hjá þér?
„Stundum, stundum ekki,“ svar-
ar Júlíana og hlær.
-ELA