Dagblaðið Vísir - DV - 16.10.1993, Blaðsíða 23

LAUGARDAGUR 16. OKTÓBER 1993
23
Merming
Bókmenntir
Sigríður Albertsdóttir
síöu. Hér er litlu komiö á framfæri
í allt of mörgum oröum.
ívari veröur tíörætt um sjálfsleit
mannsins og er svo sem ekkert að
skafa utan af því í ljóðum sínum
að flestir beri skaröan hlut frá
borði í þeirri leit. í einu slíku, Leit-
iö og þér munuð finna, (7) segir frá
ungum manni sem fer út í heim í
slíka leit og kemur tómhentur til
baka. Það finnst ljóömælanda ofur
eðlilegt og varla tiltökumál. Þaö er
til annað og verra eins og segir í
síðasta erindi ljóösins:
Og margur þekkir þessa göngu sjálf-
ur.
En þeirra örlög tíöar hryggja mig,
sem fóru í leit um allar heimsins álfiar
og ekkert gátu fundiö - nema sig.
Þessi meinlegi tónn læöir sér víða
inn og gefur ljóðunum skemmtilegt
og hressandi yfirbragð, dálítiö
krydd í alvöru lífsins. Og galsinn
hefur yfirhöndina í þrælskemmti-
legu ljóði þar sem spældur kokkáll
fær útrás í lýsingum sínum á
keppinautnum sem ber þaö virðu-
lega nafn Oliver Salomon:
Svo var hann svo voða sætur.
Á vöxt hann af öllum bar,
meö ýstruna ofan á fætur
og undirhökumar.
Áður fyrr þótt hefði ætur
í Ástralíu og þar. (22)
Áfram er haldið á þessum nótum
en ljóðmælandi kemur upp um sig
að lokum því ekkert þráir hann
heitar en vera þessi umræddi Oli-
ver!
Svipaða skemmtun hafði ég af
ljóðinu Kóróna sköpunarverksins
þar sem m.a. er lýst efasemdum
Guðs’þegar hann augum leit Adam
og „fór að velta því fyrir sér, hvort
hann gæti virkilega ekki gert bet-
ur“ (40). Og það gat hann!
Þessi ljóð sitja eftir vegna þess
hve kostuleg þau eru en af mörgum
ágætum ljóðum eru það sérstak-
lega tvö sem skara fram úr að mínu
mati. Annað heitir Ástin - Uppgjör
S-1000
Steypustyrkur
á h e i m s m æ I i k v a r ð a
Rekstrarfélagið Hraun hf. í samstarfi við
Rannsóknarstofnun byggingariðnaðarins hefur fyrst
íslenskra steypustöðva framleitt hástyrkleikasteypu
sem opnar nýja möguleika í notkun steinsteypu
hérlendis og veldur þáttaskilum í gerð mannvirkja
sem verða að standast mikið álag.
S-1000 hástyrkleikasteypan var þróuð og notuð í
fyrsta skipti við gerð á nýjum hafnarkanti í
Hafnarfirði í ágúst sl. Við óskum samstarfsmönnum
okkar í þessu verkefni, starfsfólki Rannsóknar-
stofnunar byggingariðnaðarins, Vita- og
hafnamálastofnunar ríkisins, Böðvars Sigurðssonar
og hafnarstjórnar Hafnarfjarðar, til hamingju með
árangurinn og þökkum þeim fýrir samstarfið og
öllum öðrum sem tóku þátt í verkefninu.
Við erum stoltir af að hafa tekið forystuna í þróun
og framleiðslu á hástyrkleikasteypu hér á landi.
Rekstrarfélagið Hraun hf
Suðurhrauni 2, 210 Garðabæ.
Sími: 65 14 44. Fax: 65 24 73.
Liljublóm kallar ívar Bjömsson frá
Steðja ljóðabók sína sem saman-
stendur af hátt í 60 ljóðum sem flest
eru í bundnu máli. Heiti bókarinn-
ar vísar til kveðskaparins sem
skáldið hefur fram að færa og í
fyrsta ljóði bókarinnar, sem ber
sama heiti og bókin sjálf, lýsir hann
því á tregablandinn hátt hve lítinn
tíma hann hefur haft til að sinna
þessu viðkvæma blómi. Löngunin
til að yrkja verður að láta undan
brauðstritinu en þótt blómið skorti
bæði birtu og yl, lifir það af í forsæl-
unni við bakdyr skáldsins. En það
blóm sem brestur sólskin getur
aldrei orðið lífvænlegt, segir höf-
undur og finnur sig knúinn til aö
vara lesandann viö:
En vafalaust frnnst ykkur fátt um þaö
sem fáiö hér litið þess stofn og blað.
Þótt mér sé nú auðvitað máliö skylt,
það mína sjón ekki getur villt. (5)
Það fer ekki hjá því að manni
finnist afsökunarbeiðnin hrein og
klár ónauðsyn þótt vissulega sé mis-
vel ort. Ljóðin eru sum hver dálítið
þung og upphafin eins og t.d. ljóðið
Svölun (56) sem er langdreginn óður
til vatnsins og byrjar svona:
Vatn,
þú ert guðaveig
á vörum hins þyrsta manns.
Áfram líður ljóðið með upphróp-
unum eins og: „Ó, vatn!“ eða „Æ,
þessi vatnslausa, veglausa, enda-
lausa eyðimörk“ og því er ekki að
neita að maður er orðinn nokkuð
þreyttur á langlokunni á þriðju
(10-11) þar sem fjallað er í sjö erind-
um um hinar ýmsu hliðar ástar-
innar og í hinu, Skelfur Yggdrasill
(45), blása viðsjálir vindar og tor-
tímingin blasir við. Sundurtætt
ósonlag, stríð og eitur. En eitthvað
efast skáldið um að upp úr rústun-
um rísi betri og fegurri heimur og
endar á hugleiðingu sem er um
margt dæmigerð fyrir önnur ljóð
bókarinnar:
Trén eru aö tærast og sölna.
Sjá: feyskjur og flagnaöan börk.
Hvar fmnur nú hann Nói
nothæfan við í örk?
ívar Björnsson,
Liljublóm,
ívar Björnsson 1992.
lifaðaf
í forsælunni