Dagur - 24.12.1948, Blaðsíða 10

Dagur - 24.12.1948, Blaðsíða 10
10 JÓLABLAÐ DAGS Tjald Checklins skammt frd Herðubreið fíngeröra þokubeltanna. Loftið var tart, og fjöllin sýndust nálæg og ekki torgeng. Eftir að hafa horft inig fullsaddan á hið ókunna. riilti eg til baka, á móti næðingnum, í átt til sjóndeildarhringsins, sem var eld- rauðiir. Eg var þreyttur, en glaður. Af því að viðjifttm í nútíðinni, er allt nýtt svo lifandi. Að fcrðast á íslandi er eins og að hoppa nótu af nótu á tónstiganjum. Frá Heklu lá leið mín um fögur héruð til Gull- foss og Geysis. Þar rigntli dag og nótt, og eg hafði því afsökttn, þótt eg sæti daglangt á greiðasöltinni og skrifaði. Hinn þungi niður vatnsfallsins varð að orðaflaumi, sem fladdi úr penna mínum á pappírinn. Eg sá Gullfoss f öllum skapbrigðum, og eg skildi við hann á sólfögrum degi og tók slefnuna á Hvítár- valn. 1‘egar það var að baki mér, sló eg upp tjaldi mínu í skjóli við grýtta hæð. Glælraleg viðureign við Blöndu. Eg hafði ætlað mér að halda austur á bóginn, allt til Öskju, og fara yfir jökulárnar á litlum gúmmfbát, sem eg hafði meðfcrðis, en eg hafði ekki reiknað mcð ógnarkrafli beljandi jökulánna, sent ryðjast til sjávar gruggtigar og fskaldar. Eg reyndi að komast yfir Blöndu þarna uppi í óbyggðunum, en slraumþunginn Itreif skelina mfna og ára- spaðarnir reyndust alveg máttlausir. Eg barst ósjálfbjarga með straumnum, yfir flúðir og steina, svo að við sjálft lá, að þeir rifu gat á gúmmíbátinn og kæmu sjálfum mér á sund. En eg gat loks stýrt til sama lands og tók þá iil bragðs að leita til sæluhússins á Hvera- völlum. En eina nótt enn varð eg að eiga einn á eyðisöndunum, sem nístingskaldur vindur leikur um. En daginn eftir voru allar sorglr gleynrdar. Þá hvíldist eg áhyggjulaus í rúini í sæluhúsinu og satip Pepsi-kóla, sem einhver var svo htigulsamiir að gefa mérl I'arna var mannaferð og umferð. Norður Húnajjing. Húnavatnssýsla er stórt, hallandi flatlendi, markað ísrúnum fornaldarinnar, sundurskor- ið af hæðum, dölum og gljúfrum straunr- þungra íljóta. Við landanræri hennar er hringur blárra fjalla; suin eru þau kollótt, en önnur tindólt, en öll fær göngumanninum. Vötnin eru kyrr og grunn og gróðurrík. — Hvítir fjallasvanir una þar vel. F.g horfði brátt yfir Svínadalinn, þar sem áin liðast niður í vatnið í fjarska, fram hjá myndarlegum bændabýlum. F.kki langt í burtti var lilönduós. Seiiina kom eg til Skaga- strandar, og gekk þaðan urn Laxárdal, langa leið um fagurt land. lr.g sló upp tjaldi mínu ofarlega í fjallshlíðunuin, því að kvöldgangan leiddi mig frá rökkurhuldu láglendinu, 'og það var göfug inorgunskemmtun að lialda niður í dalina, sem eru svo fagrir og sér- kennilegir á íslandi. Fótgangandi yfir Siglufjarðarskarð. Þessari mynd bregður aftur og aftur upp í liuga mínum, þegar eg rifja upp ferðalagið frá votlendinu við Satiðárkrók, fram hjá há- rcistum fjöllunum við Hofsós, og skemmli- legri höfnin þar, eftir bugðóttúm veginum til Haganesvíktir, og síðan upp í móti, í gegiium hátt skarð, upp að skýjaröndinni. l>að var um klúkkan sex að morgni, er eg sá Siglufjörð fyrst, þar sem bærinn hvílir í skjóli í milli snarbrattra fjalla, við niynni ennþá eins af liinuin dásamlegu dölum. í höfninni var fjöldi fiskibáta, sein höfðu leitað ]iar lands fyrir storminum. Reisulcgir stafnar þeirra og siglutrjáaskógurinn minnlu á galciðuflota. Eg var svo heppinn að kom- ast í samband við fiskifræðing, sem starfaði 1

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.