Dagur - 24.12.1948, Qupperneq 12

12
JÓLABLAÐ DAGS
DÆGRADVÖL
Hundurinn Karó. > | ' 'f,, *, n'g' vSj
Hér að ncðan gclnr að líta inynd aí lunul imnn Karó. Nú skulnð ]>cr reyna að bna til
svoiía mynd, mcð því að raða saman nnm cruðn pörtnnnm, scm tylgja myndinni.

ölln þcssn, tókst tnér ]>ó að foröast að fara af
rcttri leið.
1‘riðji dagurinn cftir að cg lagði npp frá
Svartárkoti var ánicgjnlegasti dagur fcrða-
lagsins, cnda þótt lciðin vari lorsólt og vara-
söm. Stundum var cg kominn í liálfgerðar
sjálflicldur í liraungjám og hrauiihcllum og
varð að ga:la niín vcl Lil jicss að losna tir
þciin óskaddaður. Herðubreið var cnn langt
undan, og cg cfaði, að cg muntli ná að rótum
licnnar þennan dag. lin ]>á v irlist méii cg sjá
liilla untlir Ijósa rák, sem cg taldi vcra sttiðu-
vatn og ákvað að ná þangað. I'.g komst þang-
að' uin síðir, cn faiin þá, niér til vonbrigða,
að „vatnið" var ckkcrt annað cn rák grárrar
hraunbreiðu!
í Eyvindarkofa.
hað cr saint vatn náhegt Hcrðubrcið, og
það fann cg morguninn eftir, cftir að liafa
átt kalda nótl í hrauninu, enda hafði rcgnið
þá breytzt í snjó. Á bökkum þcss mátti sjá
grcinilcg merki, hvar vatnið hafði staðið, en
nú var aðcins 6 cenlimctra dýpi á nokkrum
fermctruin — gott dæmi um milt sumar.
Jökulsá var nú ekki langt undan, og eg
náði Eyvindarkofa tim miðjan dag og átti
von á að finna þar skjól fyrir íigningunni,
því að á öðru skjólshúsi var nú ckki völ. En
kofi |>cssi er ckkcrt artnað cn dál/til gryfja,
mcð nokkrum röftum fyrir þak, og læk, scm
ríslar í gegnum hana. og cr ckki skjól cða
livíldarstaður fyrir nokkurn mann.. Skanimt
frá cr ofurlítill hcllisskúti, og þar liclt cg
upp á það að hafa náð þessum ál'anga, mcð
því að elda mcr í svanginn.
I’crðin norðtir á bóginn hefði átt að vcra
auðvcldari af landabréfinu að da-ma, en mcr
virtist hún alvcg cins crfið. Fyrst var brotið
hraun, og í sandi þar sá cg spor ferðalanga,
kannskc sji> cnskra stúdcnta, scm fóru um
þcssar slóðir í júlí? Hraunið er þarna í llák-
tim og sandar í milli. Sandtirinn var laus, cn
cg þungur mcð allar bvrðar mínar. og gang-
fari því crfitl. Eg tjaldaði við Gralarlandaá.
Ilandan við skjólgóða hað var slétt sandflöt.
Ilelri mcturstað var erfitl að liiina.
Fallegasta brú í heimi!
Norðanv indurinn þeylli snjókornuiiuni
bcint í andiit nicr. I’að var óþægilcgt, cn vís-
aði mér rctta leið, án |>css ;ið þurfa að trcysta
á koinpásinn. Hraunið og sandurinn voru
crfið yfirferðar, cn mishæðótta landslagið,
scin næst tók við, var enn verra. Alltaf varð
cg að príla ylir hraunbungur. Enginn stígur
var sjáanlegur, cn -eg reyndi að þræða lcið-
ina þannig að' cg hcfði harða, livíta hraun-
mosann scm oftast uiulir fótuni.
l'.ftir aðra næturgislingu í þcssari eyðimörk
voru cnn 30 kílómctrar að Jökulsárbrú. hcssi
síðasti dagur var einna crfiðastur. Vonin tun
fcrðalok og livíld bægði þreytunni frá, cn
þcgar sólin var að ganga undir, og eg liafði
þrammað upp hraunbungur og niður af þcim
altur allan daginn. yfir sanda og fram hjá
lorgcngum hæðum, virtist mcr takmarkið cnn
lílið nar. Eitlu scinna kom cg á götuslóða
og sá tvær kindtir á bcit. hcssi sýn hrcssti mig
licldur en ckki upp. Og þegár cg þrammaði
áfram, vonglaður, sá cg turna jökulsárbrúar
bcra yfir sandinn. Eftir það gat ekkert stöðvað
mig. Eftir að liafa cnn [>rammað noljikra
kílómctra, tók að halla undan læti, og brúin
blasti við inér. Eg stnzaði og tók mynd al
henni, því. að mcr fannst hún þá sttindina
fallcgasta brúin. seni cg hafði nokkrti sinni
scð. — hcgar ylir brúna kom, var cg kominn
að niðurfalli, og gcta má nærri, að eg varð
fegiftn að liitla mæðivcikivörð ]>ar, sem baitð
mcr húsaskjól ylir nóttina. Daginn cflir hélt
cg lil Grímsslaða og hvíldist þar í góðu ylir-
læli.
Dýrniælar minningar.
Eftir þctta liélt cg förinni áfram austur ;j
land, cn það cr nú önnur saga.
hcgar eg koin lil Rcykjavíkur, komst cg
tiin borð í norskt tankskip, scm ílutti núg til
Rottcrdam.
Lauk ]>;u: með 2000 kílómetra fcrð minni
á íslandi, ogrif þciin 2000 km’ fór eg 700, km
lótgangandi. Eg liafði gcrt ýmsar athuganir,
og hafði lieim með inér 2:">_ kg. af rannsóknar-
clni. En cg bafði þó mcira cn það up|> úi*
ferðinni. Eg á tlýrmætar minningay uni mikla
fcgurð, tlásamleg litbrigði og glcði hins al-
gjöra frclsis.
Eg get ckki nefnt allt það fólk, scm hjálp-
aði mér á cinn cða annan hátl. hað cru því
cyður í þessa fcrðasögu, scm imetti fylla mcð
frásiign um skcmmtilcgar stundir mcð
skcmmtilcgu fólki. heir óktt mcr á vörubílum
og tóku mig upp í jeppa. Mcr var alls staðar
vcl tckið og mcr var ol't rcitltlur góður máls-
vcrður. heir, scm lcsa þcssi orð, ínttmt vita,
að cg man það vel og er þakklátur 'öllúm. 1
(Etitislcga ]>ýtt og cmliiisagl. Stytt.)