Dagur - 19.12.1951, Síða 13

JÓLABLAÐ D AGS
13
Pabbi og lítið skip í úfnum sjo
Frásögn eftir Clarence Day
Pabbi hélt því fram, að stærsta
vandamálið í sambandi við heimil-
ispeningana væri að komast til
botns í 'þvl, hvers vegna upphæð-
irnar væ'rtí svona óskaplega (ijafnar
frá mánuði til mánaðar. Hann
ságði:
— Maður skyldi ætla, að eftir
nokjturt tímabil kæmist kyrrð og
jalnvægi á, svo að maður gæti áttað
sig á því, hvernig hægt væri að
sernja fjárlög fyrir heimilið, en það
koma bara aldrei neinir tveir mán-
uðir eins, og eg hef ekki hugmynd
um með hverju eg á að reikna.
Mamrna sagði, að Jrað vissi hún
heldur ekki. Það færi allt eftir því,
hvernig kaupin gerðust á eyrinni.
— En Jjað er alls ekki nauðsyn-
legt að bíða eftir því, Vinnie, sagði
pabbi. Og Jrað nær engri átt að láta
guð og lukkuna ráða í heimilisút-
gjöldunum. Eg leyfi slíka óreiðu
heldur ekki í mínum húsum.
Mamma sagðist alls ekki sjá, hvað
hún gæti í málinu gert. Hún vissi
bara þai^ eitt, að þegar reikning-
arnir hrúguðust svona upp, þá
sannaði Jrað, að hún eyddi ekki
lausafé heimilisins fyrirhyggjulaust.
— Einmitt J)að, sagði pabbi. —
En Jrað skyldi Jró ekki vera merki
Jress, að Jni hafir Jregar eytt stórum
upphæðum?
Hún horfði þrjózkulega á liann.
Bókin um „pabba“ eftir Clarence
Day er víða kunn og vinsæl, ekki
sízt af leikritinu um sama efni og
flutt var í Þjóðleikhúsinu á sl.
vctri. Eftirfarandi kafli er gott
sýnishorn af því, sem gerðizt á
sviði Þjóðleikhússins f fyrra. —
L
Hún gat ekki beinlínisneitaðþessu,
en hins vegr fannst henni hann alls
ekki geta verið þekktur fyrir Jiað að
segja þetta.
Staðreyndirnar stóðu oft yfir höf-
uðsvörðum mömmu. Þær vitnuðu
illilega gegn henni, en hún lét þær
aldrei kúga sig. Hún var hvorki
hrædd við pabba né nokkurn skap-
aðan hlut annan. Hún kunni held
eg ekki að hræðast og hún var alltaf
reiðubúin' að taka upp baráttu
gegn harðstjórn, í hvaða mynd sem
hún birtist. Það \ar aðeins þegar
samvizkan var ekki alveg hrein, sem
baráttuvilíinn s\eik liana. I Jressu
eliii stóð pabbi miklu betur að
vígi, Jr\ í að hann hafði alltaf hreina
samvizku. Og hann hafði enga hug-
mynd um að hann væri harðstjóri.
Hann leit auk heldur á sjálfan sig
sem engil Jrolinmæðinnar og uni-
burðarlyndisins holdi klæddan.
Hann taldi Jressa eiginlcika skína