Dagur - 21.09.1988, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - 21. september 1988
Framhaldsskólinn að Laugum settur:
„Hátíðisdagur í Þingejjarþingi“
- segir Steinþór Þráinsson, skólameistari
Stcinþór Þráinsson skólameistari flytur setningarræðu.
Framhaldsskólinn að Laugum í
Reykjadal var settur í fyrsta
sinn, fimmtudaginn 15. sept.
sl. Það var bjart og fallegt veð-
ur er nemendur, foreldrar og
gestir komu heim að Laugum
til að vera við skólasetninguna,
og mörgum, bæði gömlum og
ungum Laugamanni var einnig
bjart og glatt í sinni á þessum
tímamótadegi í sögu staðarins.
Þann 1. sept. var starfsemi
Héraðsskólans á Laugum hætt
en Framhaldsskólinn á Laug-
um tók formlega tii starfa.
Rekstraraðilar skólans eru átta
sveitarfélög, auk ríkisins.
í vetur munu tæplega 150 ungl-
ingar stunda nám við Laugaskóla
en þar er nemendum 9. bekkjar
grunnskóla kennt auk nemenda í
tveimur fyrstu bekkjum fram-
haldsskóla. Aðsókn að skólanum
var mjög góð, svo að vísa varð
frá tugum nemenda í haust. Það
var glæsilegur hópur sem mætti
að Laugum á fimmudaginn til að
takast á við vetrarstarfið. Unga
fólkið var frjálslegt, vel klætt og
glaðlegt, að vísu sást bregða fyrir
smákvíðabliki í einstaka auga,
enda ekki á hverjum degi sem
unglingur fer að heiman til
vetrardvalar, ef til vill í fyrsta
sinn. Og kannski hefur þessi
kvíðasvipur verið missýn blaða-
mannsins, rétt eins og að í ljós
kom að margir sem hann taldi við
fyrstu sýn vera nemendur við
skólann, reyndust þegar betur
var að gáð vera foreldrar eða
kennarar unglinganna.
Framhaldsskólinn var settur af
Seinþóri Þráinssyni skólameist-
ara, í gamla íþróttahúsinu þétt-
settnu. Einnig flutti Birkir
Þorkelsson, skólameistari Fram-
haldsskólans á Húsavík ávarp,
óskaði hann Laugaskóla allra
heilla og afhenti málverk eftir
Kára Sigurðsson, myndmennta-
kennara á Húsavík, ber myndin
nafnið Falin glóð.
í upphafi setningarræðu sinnar
sagði Steinþór: „15. september
1988 er hátíðisdagur í Þingeyjar-
þingi, dagurinn í dag er dagur
bjartrar framtíðar og glæstra
vona, í dag er sigurdagur í skóla-
sögu okkar Þingeyinga. Sú saga
er nokkuð löng og stórbrotin á
mælikvarða ungrar þjóðar. 15.
september 1988 skal skipa veg-
legan sess í þeirri sögu, þegar
Framhaldsskólinn að Laugum er
settur fyrsta sinni.
En hvað er svo merkilegt við
það þótt litlum héraðsskóla norð-
ur í landi sé breytt í lítinn fram-
haldsskóla? Var ekki verið að
stofna háskóla á Akureyri fyrir
skemmstu? Meira að segja án
þess hann byggði á eldri grunni
þar í sveit! Jú, og það var vissu-
íega merkur áfangi í sögu Norð-
lendinga, í sögu landsbyggðar-
innar allrar. A nokkrum árum
hafa risið framhaldsskólar um allt
land, ísafirði, Egilsstöðum,
Sauðárkróki, Selfossi, Keflavík
svo einhverjir séu nefndir - og nú
síðast á Húsavík. Allt eru þetta
eftirtektarverðir atburðir og
verðugir minnispunktar í sög-
unni. En saga Laugaskóla er
nokkuð með öðrum hætti. Stofn-
un Laugaskóla í upphafi var ein-
stakur viðburður, og þótt ótrú-
legt megi virðast er sú breyting
sem nú er staðreynd og við fögn-
um í dag þegar Framhaldsskólinn
á Laugum tekur við af hérðas-
skólanum gamla, stórkostlegur
áfangi.
Margsinnis hefi ég rakið þá
sögu er ungir, framsýnir Þing-
eyingar stofnuðu Laugaskóla fyr-
ir rúmum 60 árum. Áhugi þeirra
og eldmóður, eflaust blandinn
nokkrum ungæðishætti, jafnvel
fífldirfsku, vissa þeirra og trú á
nauðsyn þess að mennta þyrfti
ungmenni héraðsins, alþýðu
landsins; allt þetta höfðu þeir í
veganesti og þurftu ekki annað.
Með slíkt farteski þóttust þeir
geta flutt fjöll - hvað þá stofnað
og byggt heilan skóla. Og það
síðarnefnda gerðu þeir. En því
var meira átak að stofna skóla
hér á Laugum fyrir 60 árum en
alla þessa skóla sem ég taldi upp
áðan hálfri öld síðar? Jú, aðstæð-
ur voru heldur aðrar þá en nú.
íslenskt þjóðfélag 3. áratugarins
sigldi hraðbyri inn í kreppuna
miklu fyrir síðari heimsstyrjöld-
ina, einfalt, fátækt bændasam-
félag norður við heimskaut. En
okkar menn skynjuðu breytta
tíma, þekktu nýja strauma úti í
heimi, iðnbyltingin þaut eins og
eldur í sinu um allan heim,
nýjungar í atvinnumálum og
tæknivæðing atvinnuvega ruddu
sér leið um lönd og álfur. Það er
ljóst að tækju þjóðir ekki við
Mæðgurnar Stella Stefánsdóttir og Aðalbjörg Gunnlaugsdóttir sem voru að
fylgja bróður og syni að Laugum.
Aðalbjörg Gunnlaugsdóttir:
„Fæ alltaf
heimatilfirmmgu“
Sigurður Viðar Sigmundsson, áfangastjóri:
„Nemendurmr hafa íþróttahúsið
nánast alveg fynr sig“
Ingimundur Jónsson, yfirkennari Framhaldsskólans á Húsavík og Sigurður
Viðar Sigmundsson, áfangastjóri Framhaldsskólans á Laugum.
„Mér er glatt í sinni í dag því
mér fínnst það vera stórkost-
legur áfangi að við skulum
vera búin að fá framhaldsskóla
hér að Laugum,“ sagði Aðal-
björg Gunnlaugsdóttir, hús-
freyja að Rein í Reykjahverfi,
er Dagur hitti hana að máli
skömmu eftir skólasetninguna.
„Á tímabili var ég skelfingu
lostin, óttaðist að héraðið yrði
svipt því að eiga hér skóla sem
við gætum sent börnin okkar til
að loknu námi í grunnskóla. Hér
er svipað umhverfi og þau hafa
alist upp í og mér finnst mjög
þroskandi fyrir einstaklinga á
þessum aidri að búa við visst
aðhald og aga og þurfa að taka
tillit til annarra á heimavistinni.‘‘
Þrjátíu ár eru liðin síðan Aðal-
björg kom fyrst að Laugum sem
nemandi við héraðsskólann en
þar kynntist hún eiginmanni
sínum, Stefáni Óskarssyni, bygg-
ingameistara. Aðalbjörg var að
fylgja syni þeirra í skólann en
hann er fjórði af sex börnum
þeirra sem stundar nám við
Laugaskóla.
„Staðurinn hérna er alveg ein-
stakur, ég veit ekki hvernig ég á
að lýsa því en ég fæ alltaf heima-
tilfinningu þegar ég kem hingað.
Þar sem maður finnur sig heima
þar er gott að vera og á þannig
stað er gott að koma með börn
sín til vetrardvalar. Áðan kom í
ljós sú skemmtilega tilviljun að
drengurinn verður á sama her-
bergi og faðir hans hafði fyrir 30
árum síðan, ýmis svona atriði
minna mann á gang lífsins,
hvernig ein kynslóð tekur við af
annarri. Ég vil nota tækifærið til
að óska forráðamönnum skólans
til hamingju með stofnun fram-
haldsskólans og Laugaskóla alls
góðs í framtíðinni." IM
Sigurður Viðar Sigmundsson
er áfangastjóri Framhaldsskól-
ans á Laugum. Hann hefur
kennt við Laugaskóla í 25 ár.
„Mér hlýtur að líka vel hérna
fyrst ég er ekki farinn en búinn
að vera hér allan þennan
tíma.“
„í dag er bjartsýni efst í huga
mér.“
- Finnst ykkur kennurunum
þetta vera mikil tímamót þegar
framhaldsskólinn er settur í
fyrsta sinn?
„Ég býst við því, kannski sér-
staklega mér sem er búinn að
vera hérna svona lengi. Þetta hef-
ur þó nokkra breytingu í för með
sér. Ég reikna með að þetta verði
til að við færumst ofar í skóla-
kerfinu og framtíðin verði sú að
hér verði fyrst og fremst fram-
haldsskóli og það með fjölbrauta-
sniði.“
- Hvernig nemendur eru það
sem sækja framhaldsskóla úti í
sveit í dag?
„Það er ákaflega misjafnt, mín
reynsla er sú að það eru fyrst og
fremst góðir nemendur sem
sækja til okkar. Reyndar dregur
íþróttahúsið dálítið mikið til sín,
það er alveg geysiskemmtilegt.
Að sjálfsögðu eru skemmtileg
íþróttahús víða annars staðar en
munurinn er ef til vill sá að hér er
svo lítið um frjálsa félagsstarf-
semi íþróttafélaga að ræða að
nemendur skólans hafa íþrótta-
húsið nánast alveg fyrir sig. í
kaupstöðum taka íþróttafélög oft
meirihlutann af tímanum í hús-
unum. Krakkar koma því mikið
hingað vegna íþróttahússins og
því erum við með nokkuð sterka
íþróttabraut.“' .
- Finnst þér heimavistarskólar
vera að komast í tísku?
„Ég býst við að svo sé hjá
nemendum og ekki sfður hjá for-
eldrum. Margir foreldrar voru á
sínum yngri árum í heimavistar-
skóla og þeirra bestu minningar
eru kannski ekki að hafa lært
þessa og þessa grein heldur að
hafa verið í sambýli í hérðasskóla
og lært að taka tillit til annarra
sem með þeim bjuggu. Þeir telja
sig hafa fengið mikinn félagsleg-
an þroska einmitt á því að vera í
heimavistarskóla og vilja að
börnin þeirra njóti þess sama og
hvetja þau til að fara á stað eins
og þennan. Ég held að það sé
staðreynd að í svona skóla sé
mikið meira félagslíf en í þeim
skólum þar sem nemendur tvístr-
ast í allar áttir þegar skóladegi er
lokið. Hér verða nemendur að
búa saman í sátt og samlyndi
hvort sem þeir vilja eða vilja ekki
og verða nánast að skapa sína
dægrastyttingu sjálfir á staðnum,
því ekki er hlaupið á bíó eða
diskótek einhversstaðar úti í bæ.
Ég vil gjarnan koma á framfæri
þakklæti til Þingeyinga, hvað þeir
studdu geysilega vel við bakið á
okkur þegar stofnun þessa skóla
stóð tií, þá sást hvað þeir hafa
sterkar taugar til Laugaskóla."
IM