Dagur - 12.06.1993, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - Laugardagur 12. júní 1993
Sigbjörn Gunnarsson, fyrrum knattspyrnumaður, kennari og
kaupmaður á Akureyri, tók afdrifaríka ákvörðun fyrir nokkrum
árum þegar hann ákvað að hella sér út í pólitík og fór í framboð
fyrir Alþýðuflokkinn í Norðuriandskjördæmi eystra. Hann fór
fyrst inn á þing á liðnu kjörtímabili þegar hann var varamaður
fyrir Árna Gunnarsson, bar síóan sigur úr býtum í prófkjöri fyrir
síðustu kosningar og hefur nú starfað á þingi í tvö ár. Hann tók
strax við erfiðu embætti, sem var starf formanns í heilbrigðis- og
trygginganefnd, en í hrókeringum Alþýðuflokksins síðustu daga
var farið fram á það við hann að hann tæki við formennsku í
fjárlaganefnd alþingis, einni mestu virðingarstöðu þingsins.
En af hverju í pólitík?
Stór ákvörðun
„Þaó var fljótlega ljóst hvert hugur minn
stefndi. Ég ólst upp í miklu pólitísku starfi og
miklum pólitískum áhuga og fór fyrst í fram-
boö 1979 fyrir Alþýðuflokkinn, var þá í
þriöja sæti á lista hér í kjördæminu. Eftir að
hafa verið varaþingmaður kjörtímabilið hér á
undan var engin spurning um að ég hafði
áhuga á að róa á þessi mið og reyna fyrir mér
í þessu. Hins vegar er það meira en að segja
þaó að taka ákvörðun af þessu tagi og ég
hugsa að fæstir geri sér almennilega grein
fyrir því af hvaóa stærðargráöu hún er. Mað-
ur stekkur ekki bara til og tekur ákvörðun
sem snertir alla fjölskylduna án þess að ræða
þessi mál við hana. Þetta hefur auðvitað haft
gríðarlegar breytingar á okkar högum í för
með sér því ég fór í prófkjör, hafói betur og
er nú með annan fótinn í Rcykjavík en hinn
hér fyrir norðan hjá fjölskyldunni.“
Sigbjöm segir það í raun aldrei hafa kom-
ið til tals að fjölskyldan tæki sig upp og fiytti
suður því hann telji mjög mikilvægt aó þing-
maður búi í því kjördæmi sem hann situr á
þingi fyrir. „Þaó eru alveg hreinar línur að þú
finnur ekki hvernig púls kjördæmisins slær
komirðu ekki í það nema sem gestur örfá
skipti á ári. Þar fyrir utan er ég mikill Akur-
eyringur í mér og tel miklu betra og
skemmtilegra fyrir krakkana að alast upp hér
en í Reykjavík.“
Viðurkenning fyrir vel unnin
störf
Það er enginn dans á rósum að ætla sér að
fara á þing og menn veröa að vera tilbúnir í
höró átök, þora aó taka ákvarðanir og standa
við þær en ekki síður að geta brynjað sig fyrir
því þegar baráttan er á persónulegu nótunum.
Slagurinn byrjar strax í prófkjörinu.
„Þaó er í sjálfu sér ekkert erfitt að berjast
við andstæðingana. Það versta í þessu er bar-
áttan við félagana og samflokksmenn því
stundum draga prófkjörin dilk á eftir sér. Ég
held að þegar farið var af stað meó prófkjörin
á sínum tíma hafi þau verið drengilegri og
þótt lýðræðisleg og góó leió til þess aó velja
á milli frambjóðenda. Prófkjörin hafa auðvit-
að sína kosti en málió er að þau geta valdió
óeiningu ekkert síður en þegar raðaó var á
lista eftir gamla forminu. Þaó er til dæmis al-
veg ljóst að ákveóinn klofningur varð í hreyf-
ingunni hér í bænum við síóasta prófkjör.
Mér er það fullkomlega ljóst að ákveðnir
menn vildu annan kandídat en mig og vió því
er í raun ekkert að segja. Astæðan er eflaust
sú að menn hafi ekki haft trú á mér, ekki talió
mig hafa næga þekkingu á þessum málum og
þar af leiðandi ekki koma til með að hafa
nein áhrif. Þessar raddir heyrðust og þær hafa
kannski átt rétt á sér að einhverju leyti. Ég tel
þó að ég hafi sýnt það með störfum mínum
síóan að áhrifa minna hefur gætt meira en
margir áttu von á. Ég hef styrkt stöðu mína
innan flokksins og get t.d. varla túlkað það,
að ég sé beðinn um að taka að mér þaó veiga-
mikla embætti sem formaður fjárlaganefndar
gegnir, á annan hátt en sem viðurkenningu
frá félögum mínum fyrir vel unnin störf. Þaó
hefði verið einfalt mál að ganga fram hjá mér
í hrókeringunum sem áttu sér stað innan
flokksins nú í vikunni og hefði ég verið
áhrifalaus hefði aldrei verið farið fram á þaö
við mig að ég tæki þetta að mér.“
í hnotskum:
Vandamenn: Fæddur á Akureyri 1951,
sonur hjónanna Guðrúnar Sigbjömsdótt-
ur, deildarstjóra, og Gunnars Steindórs-
sonar, fyrrum kennara. Systkini Sigbjöms
eru Steindór, lögfræðingur og fram-
kvæmdastjóri, Kristín, bankastarfsmaður
og Gunnar, kaupmaður. Sigbjöm á fjögur
börn með konu sinni, Guðbjörgu Þot-
valdsdóttur: Hildi Björk, Guðrúnu Yr,
Þorvald Makan og Rósu Maríu. Þau feta
öll menntaveginn. Að auki á hann son
með Þóru Sigurbjömsdóttur, Bjöm Þór.
Hann er fréttamaður.
Menntun: Gekk í Bamaskóla Akureyrar
og lauk prófum í Gagnfræöaskóla Akur-
eyrar 1966. Stúdentspróf tók jiann 1972
og var síóan eitt ár við nám í HÍ.
Starfsferill: Kennari við Gagnfræðaskóla
Akureyrar 1972-1974 og veturinn 1975-
1976. Var kaupmaður i Sporthúsinu á
Akureyri 1976-1991 en sneri sér þá að
þingstörfum. Að auki hefur Sigbjöm
gegnt fjölmörgum öðrum störfum. Hann
var formaður íþróttaráðs Akureyrar
1986-1990, formaður Alþýðuflokksfélags
Akureyrar 1990-1991 og er í flokksstjóm
Alþýðuflokksins. Var í aóalstjórn KA
1982-1986 og í ýmsum nefndum og ráð-
um á vegum félagsins um árabil. Hann
var um tveggja ára skeið ritari Golf-
klúbbs Akureyrar og hefur setið í stjóm
KSI. Sigbjörn er fulltrúi í Evrópuráðinu
frá 1991 og formaður fiskveiðinefndar
Evrópuráósins. Hann hefur tvívegis verið
fulltrúi Islands á þingi SÞ, situr í fiugráði
frá 1992 og auk þess gegnt ýmsum
nefndarstörfum fyrir Alþýðuflokkinn og
íþróttahreyfinguna.
Séreinkenni og skoðanir: Dökkhærður,
fremur lágvaxinn og mikill áhugamaður
um íþróttir hvers konar, sér í lagi knatt-
spymu. Hann segist mest hrifinn af
lamba- og svínakjöti en kvartar þó undan
því aó lambakjötið sé alltof dýrt. Það
versta sem hann lætur ofan í sig segir
hann vera pasta. Stærsti ókostur stjóm-
málamanns er, að hans mati, þegar menn
tala og tala og geta ómögulega gert grein
fyrir skoðunum sínum. Stærsti kosturinn
er á hinn bóginn fólginn í því aó geta tek-
ið erfiðar ákvarðanir og staðið vió þær.
hann talar í ræðustóli. Það er auðvitað bara
vettvangurinn út á við, það sem snýr að þjóð-
inni og menn verða að gera sér grein fyrir að
þar eru engar ákvaróanir teknar. I nefndum
þingsins og þingflokkunum eru allar ákvaró-
anir teknar; þar fer meginstarfið fram. Það er
því miður allt of algengt aó menn tali of lengi
og stundum að því er virðist í þeim tilgangi
einum að tefja framgang mála. Þetta er ósiður
í mínum huga og ég held að menn eigi alveg
að geta sagt skoðanir sínar í tilteknum málum
án þess að eyða í það meira en u.þ.b.15 mín-
útum.“
í liðinu eða ekki
Sigbjöm segir það alveg rétt að þingmenn
stjómarflokkanna séu minna í ræðustóli en
þingmenn stjómarandstöðu og þar af leiðandi
kannski minna áberandi.
„Viö getum ekki staðið í því að vera að
karpa við félaga okkar enda höfum við
væntanlega haft áhrif á þá stjómarstefnu sem
er mörkuð. Menn eru ekki alltaf sammála í
þingflokknum og stundum er hart deilt áður
en komist er að niðurstöðu. Þegar henni er að
endingu náð una menn henni og standa sam-
an, jafnvel þótt þeir hafi þurft að gefa eftir að
einhverju leyti. Þetta er eins og í fótboltan-
um. Við erum lið sem er að vinna saman að
ákveðinni stefnu, sem búið er að marka, og ef
menn ætla að vera með einleik veróa þeir að
finna sér annað lið. Menn geta t.d. ekki leyft
sér aö stíga í pontu og flytja frumvarp sem
hefur mikil útgjöld í för með sér því með því
er verið að koma aftan að samflokksmönn-
um. Ég skal nefna sem dæmi að hér á að fara
að byggja nýja álmu við Fjórðungssjúkrahús-
ið og um það hefur náðst breið og góð sam-
staða í stjórnarflokkunum. Það hefði auðvitað
ekki gengið að ég, eða einhver annar þing-
maður, hefói flutt um þetta mál frumvarp á
liðnu hausti án þess að vinna málinu fram-
gang innan ríkisstjómar. Hér er nefnilega um
að ræða framkvæmdir upp á um 400 milljónir
króna á næstu árum, sem samsvarar öllu
framkvæmdafé heilbrigðisráðuneytisins, og
slík tillaga hefði aldrei náð fram að ganga.
Hefði getað talað og rifið kjaft
Þingmaðurinn segir mjög vel hafa verið staó-
ið að heilbrigðismálum, verulegur árangur
hafi náöst í spamaði og lækkun rekstrar-
kostnaðar og það gefi mönnum möguleika til
aukinna framkvæmda.
„Það var mjög mikilvægt að mínu viti að
hér tókst að sameina Kristnesspítala og
Fjórðungssjúkrahúsió og það hefur mikið að
segja í því sambandi að ákveðið var að ráðast
í framkvæmdir hér. Um þaö hefur verið
mörkuð stefna að stærri sjúkrahúsbyggingar
verði á tveimur stöðum í landinu; á Akureyri
og í Reykjavík. Það er stórmál fyrir kjör-
dæmið, og raunar allt Norðurland, að ráðist
skyldi í þessa byggingu hér en ekki í Reykja-
vík.
Annað gott mál sem unnist hefur á þægi-
legum nótum á síðustu misserum er stofnun
kennaradeildar við Háskólann á Akureyri.
Þessi tvö mál eru mjög mikilvæg fyrir lands-
byggðina í heild ég er mjög ánægður með að
geta sagst eiga þátt í því að hrinda þeim í
framkvæmd. Ég gaf aldrei nein stór loforð í
kosningabaráttunni og alls ekki loforð um að
vinna að einhverjum þröngum sérhagsmuna-
málum fyrir Norðurland. Hins vegar ef ég
hefði verið í stjómarandstöðu hefði ég verið
algerlega áhrifalaus. Ég hefði geta talað og
rifið kjaft og hugsanlega komið að
einhverjum almennum ágætum málum en
ekki verið í neinni aðstöðu til þess að vinna
að málum með eins áhrifaríkum hætti og ég
geri sem þátttakandi í stjórnarlióinu."
. Fótboltaliðið í 8. stofu. Fremri röð frá vinstri. Örn Stcinarsson, Jónas Karlesson, Sigbjörn
Gunnarsson, Sævar Örn Sigurðsson og Tómas Guðmundsson. Aftari röð: Eiríkur Stefánsson,
Kristján Pétur Sigurðsson, Pálmi Matthíasson, Sigurður Kristinsson, Guðmundur Óli
Guðmundsson og Þorbergur Ólason.
Of mikið talað
Aðspuróur, hvort ekki sé talsvert til í því að
störf manna á þinginu séu oft metin eftir því
hversu hátt þeir hafa í fjölmiólum, segir Sig-
bjöm það vel geta verið. Umræðan um þingið
sé oft mjög mikið á neikvæóu nótunum og ef
til vill sé það vegna þess að fólk geri sér ekki
fyllilega grein fyrir því hvemig menn vinna
þar á bæ.
„Þeir sem sitja á þingi eru ekkert annað en
þverskurður af þjóðinni á hverjum tíma. Það
er jú hún sem kýs okkur til starfa. Hitt er svo
annaó aö það er ekki hægt að setja neitt
samasemmerki á milli vel unnina starfa og
því hversu hátt tiltekinn þingmaður eða ráð-
herra hefur í fjölmiðlum eóa hversu lengi
Vildi ekki síður
stól formanns fjár-
laganefndar en
einhvers ráðherra
-Sigbjörn Gunnarsson, alþingismaður, í helgaruiðtali