Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.1994, Blaðsíða 13

MÁNUDAGUR 15. ÁGÚST 1994
13
Mesta happaskot
seinni tíma
Haglabyssuskotíð á Hágangi II. hef-
ur fært íslendingum upplýsingar
um álit Norðmanna á eigin réttar-
stöðu við Svalbarða. Þeir viður-
kenna með því að kæra ekki fyrir
ólöglegar veiðar rétt íslendinga á
flskverndarsvæðinu við Svalbarða.
- Þar er einfaldlega ekki um ólög-
legar veiðar að ræða.
Kosningabrella
norskra krata
Norðmenn ætluðu með hótunum
og yfirgangi að hræða íslendinga
frá réttí sínum. Þeir einu sem hafa
orðið hræddir er ríkisstjórnin.
Mikill munur er samt á því hve
hræddir hinir einstöku ráðherrar
hafa orðið.
Það er ekkert brot á alþjóðasamn-
ingum þó íslenskur sjómaður skjótí
af haglabyssu. Það blasir við í dag
að skotíð var mikið happaskot.
Norðmenn gleymdu sér í hita leiks-
ins. Þeir hófu skothríð á togarann
og færðu hann síðan tíl hafnar.
Þetta tvennt var það sem þeir ætl-
uðu aldrei að láta gerast. Með því
að færa togara til hafnar varð að
taka ákvörðun af saksóknaravaldi
Noregs um það fyrir hvað væri
hægt að kæra íslendinga. íbúum
Norður-Noregs er í dag ijóst að
norska ríkisstjórnin hefur logið að
þeim. Kosningabrella norskra
krata er sprungin.
Fyrir eitt megum við þó vera
þakklátir Norðmönnum. Með því
að neita að semja við okkur hafa
þeir komið í veg fyrir að ríkisstjórn
íslands semdi af okkur rétt í þessu
máli. Það er þakkarvert.
Skipstjórinn á Hágangi II. ætti að
fá fálkaorðuna fyrir að hafa sýnt
festu, vit og ró á hættustundu.
Skipverjinn sem skaut úr hagla-
byssunni ætti einnig að fá fálkaorð-
una fyrir að hafa orðið til þess að
upplýsa hver réttarstaða Norð-
manna er og algert lágmark að ís-
lenska ríkið greiði allan kostnað
sem hlaust af árás Norðmanna,
hvort heldur það eru fésektir, við-
gerðir á skipinu eða aflatjón vegna
tafa frá veiðum.
Nnrqk hprskip hafa sannað hapfni
KjaUaiinn
Ólafur Þ. Þórðarson
alþingismaður
sína á friðartímum. Þau eru fær
um að skjóta á íslenskan togara og
færa hann til hafnar.
Þakkir ítrekaðar
í utandagskrárumræðu á Alþingi
6. desember í vetur um veiðar í
Smugunni og við Svalbarða færði
ég þeim útgerðarmönnum og sjó-
mönnum sem þær hófu þakkir
mínar. Eg ítreka þær hér með. Við
höfum fullan rétt til að stunda fisk-
veiðar viö Svalbarða. Hve lengi
gengur ríkisstjórn íslands í farar-
broddi þeirra sem vilja að við látum
Norðmenn hræða okkur frá því að
nýta okkur þann rétt?
Samkomulag um að Svalbarði sé
ekki notaður í hernaðarskyni
sviptir íslendinga ekki rétti til að
stunda þar veiðar. Rússar viður-
kenna ekki rétt Norðmanna til að
meina þeim veiðar. Væri um það
að ræða að réttur Norðmanna til
að banna öðrum veiðar við Sval-
barða byggðist á alþjóðalögum
gætu Norðmenn haflð töku rúss-
neskra skipa og óskað eftir her-
styrk Atlantshafsbandalagsins til
að verja sig gripu Rússar til vopna.
Dettur mönnum virkilega í hug
að halda að Norðmenn létu Rússa
veiða innan norskrar landhelgi án
þess að taka þá? Myndu Norðmenn
leyfa Rússum afnot af norsku
landi? Auðvitað ekki.
íslendingar hafa lengi sofið í
Svalbarðamáhnu en þeir hafa ekki
samþykkt yfirráð Norðmanna. Það
hafa Finnar einir gert. Það var
brýnt að fá úr því skorið hvort rík-
isstjórn Noregs þyrði að reka fyrir
norskum dómstóli stefnu á íslend-
inga fyrir að stunda veiðar við
Svalbarða. Geri Norðmenn árásir
á íslensk skip eru þeir í reynd að
brjóta það samkomulag sem þeir
geröu viö aðrar þjóðir um að Sval-
barðasvæðið verði ekki notað í
hernaðarlegu tillití.
Ólafur Þ. Þórðarson
„íslendingar hafa lengi sofið í Svalbarðamálinu en þeir hafa ekki samþykkt yfirráð Norðmanna," segir m.a.
í grein Ólafs.
„Við höfum fullan rétt til að stunda
fiskveiðar við Svalbarða. Hve lengi
gengur ríkisstjórn íslands 1 fararbroddi
þeirra sem vilja að við látum Norð-
menn hræða okkur frá því að nýta
okkur þann rétt?“
Orðsending til bfleigenda
Til að taka af allan vafa vil ég geta
þess að guð skapaði ekki bílinn í sinni
mynd. Hins vegar skapaði hann bíl-
stjórana. Og má deOa um hvort það
var skynsamlegt af honum.
En það er upphaf þessa máls að
nokkrum öldum eftir að hjólið var
fundið upp fóru íslendingar að gera
land sitt kerruklárafært. Hingað
hafði flust hestakerra.
Um svipað leyti var farið að smíða
bfla í útlöndum á færibandi. Og
stóðst það á endum að þegar okkur
hafði tekist með dugnaði og elju að
gera landið kerruklárafært var
fyrsti bíllinn íluttur tíl landsins.
Sá bíll skapaði fleiri vandamál en
hann leystí eins og þingmennirnir
okkar segja þegar þeir ætía ekki
að fella gengið og gera það samt.
Bíllinn komst nefnflega ekki upp
brekkur þótt honum gengi furðuvel
niður þær. En á íslandi fyrirfannst
engin brekka sem lá eingöngu nið-
ur í móti.
Einnig spólaði bíllinn talsvert í
íslensku vegagerðinni og sáu menn
að við svo búið mátti ekki standa.
Eitthvað varð að gera í málinu. Og
var gripiö til þess ráðs sem beinast
lá við. Keyptir kraftmeiri bílar.
Nútíminn
Og nú eru allir bílar orðnir svo
KjaUarinn
Benedikt Axelsson
kennari
kraftmiklir og fullkomnir að ef
bensínið er stigið í botn er hægt að
drepa sig á þremur sekúndum
sléttmn. Fyrsti bíllinn sem fluttur
var til landsins komst hins vegar
upp í 15 km hraöa á klukkustund.
Var lagt til að bannað yrði að aka
á þessum ógnarhraða því að hann
gæti orðið tfl þess að hræða líftór-
una úr skepnum landsins, kúm og
hestum.
Minn fyrsti bíll hét Moskvits 55.
Hann var 10 hestöfl og komst ekki
upp brekkur. Til að auka kraftínn
í honum var heflaö af heddinu á
honum eins og það var kallað og
sett í hann jeppavifta. Þá bræddi
hann úr sér. Eftir þaö var ekki
ekið hratt á þeirri bifreið.
En nú er öldin sem sagt önnur. í
nútímabílum er svo mikið af kúpít-
um og knastásum og tvöfóldum
flækjum og steríógræjum og þjófa-
vörnum og vindskeiðum og króm-
felgum og fjórhjóladrifum að það
er nánast óskiljanlegt.
Svo er víst líka hægt að læsa öll-
um bílhurðum nú tfl dags með einu
handtaki. í Moskvitsinum var ekki
hægt að læsa neinni hurð, hvemig
sem maður reyndi. Allt er þetta
harla gott.
Ef þið akið á okkur...
Tækniundur nútímans eru auð-
vitað ekkert slæm í sjálfu sér. Ég
hef til dæmis ekkert á mótí því að
menn bindi við sig bíl fullan af
knastásum og kúpítum ef það er
ekki gert í öðrum tílgangi en að
koma sér í vinnuna eða skoða land-
ið innan vega. Ef menn ætla sér
hins vegar að drepa okkur hjólríð-
endur með blik í auga og bros á vör
gegnir öðru máli.
Eg vfl því í lokin, af fenginni
reynslu, benda bíleigendum á mik-
ilvægt atriði á máh sem þeir hljóta
að skilja. Ef þið keyrið á okkur sem
hjólum er hætt viö að þiö skemmiö
bílana ykkar.
Benedikt Axelsson
„Eg hef til dæmis ekkert á móti því að
menn bindi við sig bíl fullan af knastás-
um og kúpítum ef það er ekki gert 1
öðrum tilgangi en að koma sér 1 vinn-
una eða skoða landið innan vega.“
Skipun i Rannsóknarráð
FulHrúa at-
vinnulífsvantar
„Við teljum
að þaö vantí
menn úr at-
vinnulífinu
inn í Rann-
sóknarráð.
Rannsóknar-
ráð mótar
stefnuna á Sveinn Hannesson,
sviði vísinda, framkvæmdastjóri
tækni og ný- Samtaka iðnaðar-
sköpunar og in$.
er auk þess stefnumótandi varð-
andi styrkveitingar úr þeim sjóð-
um sem eru í vörslu ráðsins. Þess
vegna þarf rödd atvinnulífsins að
heyrast inni í ráðinu til að auka
lflut fyrirtækja í rannsóknar- og
þróunarstarfl sem allir hér á
landi eru sammála um að þörf sé
á. Þess vegna gerðum við athuga-
semdir í umsögn um frumvarpiö
um Rannsóknarráð þegar það var
tíl afgreiðslu í þinginu í vor - um
að atvinnulífið fengi að tilnefna
fufltrúa til jaflts við menn úr há-
skóla og rannsóknarstofnanir.
Niöurstaðan varð sú að mennta-
málanefnd Alþingis tók inn í lögin
ákvæði um að við skipun í ráðið
skuli ráðherra gæta þess að jafn-
vægi skuli vera á mifli vísinda og
tækni og að sjónarmið atvinnu-
lifsins komi fram í ráðinu. Að
mínu matí hefur gjörsamlega mis-
tekist að halda þessu jafnvægi
þegar hann tílnefhir fimm pró-
fessora og þrjá menn úr rann-
sóknarstofnunum í níu manna
ráð. Þess vegna er það mín skoðun
að það verði að breyta lögunum
við fyrsta uekifæri."
Skipaekkifor-
ystumenn at-
vinnulífs
„Rannsókn-
arráðið er
skipað sam-
kvæmt
ákveðnum
reglum sem
lögin segja til.
um. Háskól-
inn tilnefnir
sex, einn til-
neínir há- menntamálaráö-
skólinn á Ak- herra.
ureyri, einn er tíinefndur af
stofnunum á sviði þjóðlegra
fræða og einn af vísindafélagi ís-
lendinga. Úr þessum hópi vel ég
þrjá. Síðan tilnefna rannsóknar-
stofnanir atvinnuveganna líka
níu. Úr þeim hópi vel ég líka þrjá.
Síðan legg ég fram tillögu um
þrjá án tilnefningar fyrir ríkis-
stjómina. Um jafnvægi milli vís-
inda og tækni tel ég að þess hafi
verið gælt. Mér sýnist misskiln-
ingur ,.atvinnulífsins“ vera fólg-
inn í því að þeir hafi talið að við
ættum beinlínis að skipa ein-
hveija i ráðið sem beinlínis væru
í forystu fyrir atvinnuiífið í iand-
inu. Það er ekki min túlkun á
lögunum. Við erum að skipa hér
í Rannsóknarráð sem fer með vís-
indasjóö, tæknisjóð og bygginga-
og tækjasjóð. Hinu nýja Rarm-
sóknarráði er gert að tilnefha í
hin svokölluðu fagráð. Þau verða
býsna mörg. Þar verður leitaö til
rnaima utan Rannsóknarráösins.
Þá hef ég einnig ákveðið að með
reglugerðarákvæði verði tryggö
virk þátttaka varamanna í stjórn
Rannsóknarráðs. Auk þess á eflir
að tilnefha úthlutunarnefndir
fyrir hina ýmsu íýóði. Þar mun
; m.a. verða leitað tfl aðila í at-
vinnulíflnu. Það er því verið aö
tryggja þessi sjónarmiö með
miklu ákveðnari liætti en áður.“