Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1994, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 7. DESEMBER 1994
Spumingin
Lesendur
Ætlarðu að skoða Þjóðar-
bókhlöðuna?
Haukur Stefánsson: Ég vona það,
einhvem tíma.
Hállur Jónasson: Já, að sjálfsögðu.
Gunnlaugur Höskuldsson: Ég held ég
hafi ekki tíma til þess.
Arnar Gauti Sverrisson: Já. .
Áróðursmaskína í Haf narfirði?
Jóhann Sigurðsson skrifar:
Við fall Guðmundar Árna Stefáns-
sonar, fyrrum félagsmálaráðherra,
úr ráðherrastóli er eins og risið hafi
upp hersveit fólks í heimabæ Guö-
mundar, Hafnarfirði, eins konar
áróðursmaskína, sem sendir skeyti,
í rituðu og töluðu máh í fjölmiðlun-
um, til að bera blak af Guðmundi og
herja í leiðinni á núverandi meiri-
hluta í bæjarstjórn Hafnarfjarðar. -
Þetta eru oft snarpar ádeilur en aug-
sýnilega beinn pólitískur áróður sem
á að duga vel í framboðsmálum fyrr-
verandi ráðherra.
Nú er það stundum svo að þeir sem
fyrir mesta fallinu verða komast oft
furðu fljótt á fæturna á ný og rísa
upp tvíefldir. Þetta á ekki síst við í
stjórnmálum. Mótlætið eflir mann-
inn og samúðin er býsna rík í landan-
um gagnvart þeim sem fer halloka.
Fennir þá oft snögglega yfir ávirðing-
ar á meðan frelsunarátkið stendur
yfir. - Menn muna enn feril Alberts
heitins Guðmundssonar og nú síðast
Jóhönnu Sigurðardóttur sem bæði
máttu þola mikið mótlæti frá sínum
flokksmönnum.
En krossferðin fyrir uppreisn Guð-
mundar Áma í Hafnarfirði er engu
lík. Þar virðast vanir menn að verki
og grunar mig að hér sé um skipu-
lagðan hóp stuðningsmanna eöa
jafnvel samstarfsmanna fyrrv. ráð-
herra að ræða. Þeir eiga ráðherran-
um og fyrrverandi bæjarstjóra áreið-
anlega margt upp að inna ef marka
má það sem komið hefur fram að
undanfömu um mál þessa fyrrver-
andi ráðherra.
Það verður fróðlegt að sjá hvernig
reiðir af framboðum Alþýðuflokks-
ins á Reykjanesi eftir allt sem á und-
an er gengið. Hvort hvort þeir Stef-
ánssynir ríða hvítum fákum frá boð-
uöu auka flokksþingi krata, eða
hvort „karlinn í brúnni" heldur kap-
teinsskírteininu á endursmíðuðu
fiskiskipi Alþýðuflokksins til að
veiða mann og annan.
Ingibjörg Einarsdóttir: Já, kannski.
Jóhanna Ólafsdóttir: Ég má ekki
vera að því.
Atkvæðavæg
ið og ESB-fylgi
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Svo virðist sem Norðurlöndin sigh
inn í Evrópusambandið hægt og bít-
andi. Hvað sem hður niðurstöðunni
frá Noregi er um eða meira en helm-
ingur norrænu landanna þegar geng-
inn því á hönd. Svíar samþykktu fyr-
ir fáeinum vikum og úrshtin þar
urðu eitthvað á þessa leið: já 54% og
nei 46%. Samt verð ég að segja að
mér finnst útkoman í Svíþjóð ekki
vera neinn stórsigur fyrir talsmenn
aðildar þar í landi. Öðru nær.
Reyndar eru endanlegar tölur
skelfilegar fyrir þjóðina, vegna þess
að nærri helmingur landsmanna er
á öndverðri skoðun hvaö málið varð-
ar og segir auðvitað sína sögu. Hægt
er að tala um raunverulegan sigur í
svo stórum málum, þegar og ef at-
kvæði skiptast t.d. í 80:20, eða eitt-
hvað í þá áttina. - Önnur skipting
er hreinlega tap fyrir aha aðila. Hitt
er síðan annað mál, er menn hlíta
slíkum niðurstöðum. Enda ekki um
annað að ræöa úr því sem komið er.
En klár niðurstaða er það ekki.
í svona stórum málum, sem aðild-
arumsókn í ESB óneitanlega er, kem-
ur kannski gleggst fram, hve hugtak-
ið „lýðræði" er gahað. - Þótt lýðræð-
ið, eins og við þekkjum það nú, sé
tvímælalaust skásta kerfið sem völ
er á í heiminum er hinu samt ekki
að neita að það hefur á sér meinb-
ugi. Þá á ég við stjórnmál og öryggiö
er hlýst af þess völdum fyrir þjóðin
gagnvart valdhöfum í eigin landi. En
það er haldhtið á vissum sviðum og
ESB-sinnar í Stokkhólmi fagna samstöðu og úrslitum um inngöngu i banda-
lagið. Simamynd Reuter
fráleitt nógu öruggt, t.d. í þeim tilvik-
um þar sem beita á þjóðaratkvæða-
greiðslu til að mál nái fram að ganga.
En þjóðaratkvæðagreiðslu er einmitt
beitt þegar mjög stór mál eru á ferð-
inni.
En lýðræöið líður þennan gaha. Já,
og sættir sig einnig við að viðkom-
andi efni teljist samþykkt ef 51% at-
kvæða stendur að baki. Samþykkist
með nánast jöfnu atkvæðavægi! Sér-
hver maður hlýtur að sjá aö hér er
í raun ófremdarástand. Mitt mat er
aö þetta þurfi að lúta öðrum lögmál-
um en gengur og gerist, t.d. í hefð-
bundnum alþingiskosningum. Og
hér á ég einirútt við þau tilvik þar
sem augsýnilegt valdaafsal til er-
lendra aðila á sér stað. - En slíks
valdaafsals krefst ESB-aðildin.
Hvar á að taka peningana?
Er meirihluti þjóöarinnar oröinn sjúkur á sál og líkama?
Guðjón Þorsteinsson skrifar:
Mikið er fárast yfir seinagangi í
samningum við sjúkraliða. En fáir
vilja spyija þeirrar spurningar, hvar
eigi að taka peninga til að greiða
sjúkraliðum og öðrum sem á eftir
koma með kröfur sínar. - Vitaskuld
hefur ríkisvaldið gert sig sekt í því
að ríða á vaðiö með launahækkanir
til hjúkrunarfræðinga og meina-
tækna. En ekki bætir það frumhlaup
ríkisstjórnarinnar úr skák.
Sannleikurinn er einfaldlega sá að
það eru hvergi til fjármunir í þjóðfé-
laginu lengur. Og þeir litlu fjármunir
sem skapast eru jafnóðum étnir upp
af þeim er afla þeirra, t.d. sjómönn-
um og síðan öðrum milliliðum sem
búið er að ganga frá samningum við
á þann veg að þar verður engu hnik-
að nema þá með valdboði sem á nú
DV áskilur sér rétt
til að stytta
aðsend lesendabréf.
ekki upp á pallborðið þessa stundina.
Það kann að vera að valdboð verði
engu að síður eina úrræðið sem við
íslendingar eigum eftir til að hefta
og sporna gegn hinni gegndarlausu
eyðslu sem almenningur hefur ánetj-
ast. Sú tækni sem beitt er í dag í
auglýsingaflæði og áskorunum til
almennings, að gera nú verulega ríf-
leg jólainnkaup, að fara til útlanda
og versla og aö fjárfesta í skuldabréf-
um og ríkisvíxlum shgar hugarþrek
margra. Fólk stenst ekki fárið og
mikill hluti þjóðarinnar er orðinn
sjúkur og þarf nú á allri aðhlynningu
að halda, jafnt frá sjúkraliðum sem
starfsfólki á efri stigum heilbrigðis-
keríisins.
Jóhanna hefur
brugðist
Elínborg Einarsdóttir skrifar:
Jóhanna Sigurðardóttir er sú
kona sem ég studdi af alhug. í dag
ftnnst mér hún hafa brugðist mér
og öllu því fólki sem hana hefur
stutt. - Að hlaupa t.d. úr rikis-
stjóm! Því dæmi átti hún að ljúka
því hún ber í raun mesta ábyrgð
á skuldastöðu heimilanna, a.m.k.
hvaö húsbréfin snertir. Hún sem
hafði um 40% stuðningsmanna
sín meghi í flokknum og hafa þar
að auki stuöning varaformanns-
ins átti að vera kyrr og vinna af
alhug að sinni stefnu. Ekki gerast
leiðtogi sundurlausrar hjarðar.
Það getur aldrei orðð jafnaöar-
stefna. Heldur ekki Iramkoma
hennar við varaformann Alþýðu-
flokksins, það er henni ekki til
sóma.
Bókasafniði
Hafnarfirði
H.B. ski-ifar:
Ég hlustaði nýlega í Útvarpi
Hafnarijarðar'á Ingvar Viktors-
son, fyrrv. bæjarstjóra í Hafnar-
firði og núverandi oddvita Al-
þýöufl. Hann ræddi um bókasafn-
ið og hið slæma aðgengi að því,
við Mjósundið. Hann ræddi og þá
hugmynd sina aö „koma bókinni
út til fólksins". í því felst að koma
safninu á einn stað sem yrði að-
gengilegur fyrir alla, heilbrigða
sem hreyfihamlaöa. Hann nefhdi
húsnæði í nýja miðbæjarhúsinu
í því sambandi, Þessi hugmynd
finnst mér frábær. Ég skora á
hann að vinna henni fylgi í bæj-
arstjórn þótt erfitt sé vegna hugs-
unarháttar núverandi meiri-
hluta. - Koma tímar, koma ráð.
Saknakvöld-
þáttanna
Bryndís skrifar:
í uppsveiflu nýju útvarpsstöðv-
anna, einkum Bylgjunnar og Að-
alstöðvarinnar, gerðu þær í þvi
aö útvarpa ýmsum þáttum að
kvöldi til þar sem stjórnandi rab-
baði við fólk. Það voru Eirikur
og Bjami Dagur á Bylgjunni,
Inger Aikmann á Aðalstöðinni,
síðan Rúná Kvaran á Aðalstöð-
inni og fleiri og fleiri. Nú eru
þessir þættir alveg horfnir. Eins
og notalegt var að hlusta á þetta
allt. Hvað varö um þessa kvöld-
þætti? Nú eru nýju stöövamar
allar orðnar útþynntar á kvöldin
og ekkert bitastætt þar aö hafa.
Útskiptaregla
Kvennalistans
Friðrik Sigurðsson hringdi:
Ég tel það pólitískan þroska hjá
Samtökum um Kvennalista aö
halda þeirri hefö að skipta út
þingkonum símnn. Löng seta í
áhrifastöðum getur leitt til spill-
ingar og siðgæðisbrests eins og
umræða síðustu daga sannar.
Aðrir flokkar ættu að fara að for-
dæmi Kvennalistans og setja
reglur um hámarkssetu þing-
manna.
Skírteini sýnd
ÍSVR
Björgvin Kristbergsson hringdi:
Samkvæmt reglum SVR bera
margir hér í borg skírteini sem
ber að sýna vagnstjóra viö inn-
göngu í vagninn eða þegar um er
beöið að öðru leytL Nú er þaö
hins vegar svo að það er allur
gangur á þvi hvort eða hvar beð-
ið er um skírteini af vagnstjóra.
Stundum á stoppistöðvum,
stundum á aðalbrottfararstöðv-
um og stundum alls ekki. Ég legg
til að alltaf verði beöið um skír-
teini, ef viðkomandi gerir sig ekki
líklegan til að borga fargjaldið,
þá sitja allir við sama borð.