Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1995, Blaðsíða 2

2
MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1995
Fréttir
Þau létust í
snjóflöðinu í Súðavík
Hrefna Björg Hafsteinsdóttir Kristján Númi Hafsteinsson Aðalsteinn R. Hafsteinsson Hafsteinn Björnsson Júlíanna Bergsteinsdóttir
7 ára, fd. 10.8. 1987. 4 ára, fd. 7.10. 1990. 2 ára, fd. 29.9. 1992. 40 ára, fd. 9.7. 1954. 12 ára, fd. 21.3.1982.
Bella Aðalheiöur Vestfjörð Petrea Vestfjörð Valsdóttir Hjördís Björnsdóttir Birna Dís Jónasdóttir Helga Björk Jónasdóttir
39 ára, fd. 15.3. 1955. 12 ára, fd. 21.3. 1982. 37 ára, fd. 15.10. 1957. 14 ára, fd. 23.8. 1980. 10 ára, fd. 17.5. 1984.
Sveinn G. Salómonsson Hrafnhildur Þorsteinsdóttir Hrafnhildur Þorsteinsdóttir
48 ára, fd. 29.10. 1946. 49 ára, fd. 2.7. 1945. 1 árs, fd. 8.9. 1993.
Sigurborg Guömundsdóttir
66 ára, fd. 14.8. 1928.
Björgimarsveitarmaður sem kom örmagna heim eftir störf 1 Súðavík:
Ef tirköstin algjört niðurbrot - ég bara grét
- líkir Elmu Frostadóttur, 14 ára, við Guðlaug Friðþórsson, Vestmannaeying
„Þegar ég kom meö skipinu til ísa-
Qarðar eftir leitina í Súðavík var ég
svo örmagna að ég treysti mér ekki
til að aka heim og fékk far hjá björg-
unarsveitarmanni. Þegar ég kom
heim var ekki á mér þurr þráður
eftir allt vökvatapið um nóttina og
daginn. Ég klæddi mig úr með hjálp,
fór í bað og fór meö bæn. Þá komu
eftirköstin og algjört niðurbrot. Ég
bara grét eins og bam. Þá rann upp
fyrir mér hvað hafði gerst,“ sagði
bj örgunarsveitarmaður á ísafirði
sem var í einn sólarhring við hjálpar-
störf í Súðavík.
Maðurinn kvaðst hafa áralanga
reynslu af leitar- og björgunarstörf-
um á Vestfjörðum, m.a. í Tungudal
og Óshlíö - reynslu sem mjög hefur
tekið á mannlegar tilfinningar. Hann
sagði að hjálparstarfið í Súðavík
hefði verið verra en öll hans fyrri
björgunarstörf til samans.
Steinsteypt hús
kubbuðustsundur
„Þegar maður kom til Súðavíkur á
mánudag sá maður eyðilegginguna.
Maður varð fyrir geysilegu áfalli. Ég
var búinn að sjá eyðilegginguna í
Tungudal og á Seljalandsdal en þar
voru bara timburhús. í Súðavík voru
steinsteypt íbúðarhús sem kubbuð-
ust í sundur eins og eldspýtustokkar
með ógnarkrafti og bílamir lágu eins
og leikfóng í hrúgu.
Á einum stað þurfti að grafa 4-5
metra niður á fast. Undir einu hús-
þakinu fannst Elma, 14 ára. Það
þurfti að ijúfa þakið til að komast
aö henni.
Þegar fregnimar komu settu þær.
gífurlegan kraft í allt fólkiö inni í
frystihúsi. Þeir sem sátu stóðu upp,
fólk vildi fara út og binda sig saman
og flýta sér að finna þá sem eftir
voru. Þegar tekið var á móti Elmu á
sjúkradeildinni í 'frystihúsinu kom
sú tilfinning yfir menn að við vissum
ekki hvort hún næði að lifa af næstu
klukkutíma vegna kuldans. Sem bet-
ur fer höfðum við góðan lækni, Þor-
stein Jóhannesson, yfirlækni á
sjúkrahúsinu á ísafirði."
Elma mátti ekki sofna
„Að öömm ólöstuöum fannst mér
Gunnar Björgvinsson, sjúkrabfi-
stjóri á ísafirði, standa upp úr þegar
Elma kom inn í hús ísköld. Fötin
voru klippt í burtu og henni pakkað
inn og nudduð tíl að koma blóðinu á
hreyfmgu. En hún mátti ekki sofna.
Hún var spurð um hina og þessa
hluti. Þetta gekk í marga klukku-
tíma. Með gífurlegri þolinmæði og
dugnaði spjallaði Gunnar við Elmu
og hélt henni gangandi, þaö gekk
kraftaverki næst.“
Köstuðumst til í 12 vindstigum
„Við fóram síðan um borð í Haffara
með stúlkuna. Þar var læknir sem
var kominn til að annast hana. Við
fórum með til að aðstoða en það
reyndist lítið gagn í okkur vegna sjó-
veiki. Við voram alla vega einn og
hálfan klukkutíma á leiðinni í 12
vindstigum. Fólk kastaðist nánast á
milh veggja - allir nema einn vora
sjóveikir, þar á meðal læknirinn.
Annar maður tók síðan við af honum
tíl að annast Elmu sem var róleg aUa
leiðina og leið þokkalega vel.
Ég Uki þessari stúlku við Guölaug
Vestmannaeying - að vera þama í
þessum kulda og orðið þetta kalt,
þetta var ekki minna þrekvirki að
Uggja þama í kuldanum í 15 klukku-
stundir.“
Elma er að ná sér eftir hrakning-
ana sem hún lenti í ásamt foreldram
sínum og bróður. Hún er ekki í lífs-
hættu. -ótt