Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.1995, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 25. JANÚAR 1995
Spumingin
Lesendur
ingur neytenda
Samhugur og f réttaf lutningur
Hver verður bikarmeistari
í handbolta?
GATT og ávinn-
Jóhann Karl Hermannsson: Valur.
Ragnar skrifar:
Nokkuð hefur borið á því að þeir
sem fram hafa komið í umræðu um
voðaatburðina í Súðavík og á Reykj-
hólum haldi því fram að fjölmiölar
hafi farið of geyst í flutningi af frétt-
um og viðtölum við fólk. Þetta skipt-
ist þó í tvö horn og finnst mér meiri-
hluti þeirra sem rætt hefur verið við
ekki sjá verulega agnúa á þessum
fréttaflutningi. - Það er hins vegar
að vonum að menn greini á í afstöðu
sinni um hvernig taka eigi á svona
málum og engar reglur eru til um
hvemig standa eigi að fréttum um
slys og vá. Verður heldur ekki séð
hvernig eða hvort yfirleitt eigi að
setja sér einhverjar reglur þar um.
Mitt álit er aö hér hafi í flestu ver-
ið vel að verki staðið hjá öllum fjöl-
miðlum landsins. Auðvitað má ræða
eitt og eitt tilvik, einstaka spurning-
ar. En ef rangt hefur verið spurt sýn-
ir þaö varla annað en einlægan og
falslausan vilja til að dreifa vitneskju
til landsmanna. Varla verður neinn
fréttamaður á þessum dögum ásak-
aður um að hafa vísvitandi þjarmað
að hinum syrgjandi eða sent frá sér
ósæmilega tilkynningu frá slysstöð-
unum.
í það heila tekið finnst mér að það
hafi einmitt verið hinn nákvæmi
fréttaflutningur og návígi þjóðarinn-
ar við hörmungarnar með hjálp
fjölmiðla sem hafi þjappað lands-
mönnum saman í órofa heild og
myndað þann samhug sem svo
greinilega myndaðist hjá þjóðinni
allri. - Þessi samhugur er enn ríkj-
andi og verður svo lengi sem þessa
atburðar verður minnst. Óskandi
væri að við gætum staðið svo þétt
saman um hin smærri en oft þýðing-
armiklu mál sem varða þjóðina alla.
Árdís Hrafnsdóttir: Skagamenn.
íris Hervör Sveinsdóttir: Skaga-
menn.
Haukur Sigurðsson: Afturelding.
Þjóðvakinn á ystu nöf
Sigurður Þórðarson skrifar:
Eg er ekki viss um að almenningur
hér á landi hafi gert sér nægilega
grein fyrir þeim mikilsverða ávinn-
ingi sem þjóðir heims hlutu með því
að staðfesta GATT-samninginn. Nú
erum við íslendingar meðal stofnað-
ilanna og það þýðir einfaldlega að
íslenskar útflutningsvörur njóta
lægri tolla í ýmsum viðskiptalöndum
okkar. Á sama hátt munu íslending-
ar þurfa að lækka sína tolla á inn-
fluttum vörum og þá ekki síst á mat-
vörum sem hér hafa verið mjög hátt
verðlagðar gegnum árin.
En þá kemur babb í bátinn. - ís-
lendingar virðast ekki ætla að fara
eftir hinum nýja samningi nema að
litlu leyti. Það á sem sé að setja hér
upp tollmúra að gamla laginu og það
ekki litla. Á flestar innfluttar mat-
vörur, sem helst mátti vænta góðs
af til verðlækkunar, á að setja tolla
sem nema hvorki meira né minna
en nokkrum hundraðshlutum. -
Gleggsta dæmið er af erlendum
kjúklingum sem á að leggja á milli
400 og 500% toll á!
Varla þarf að taka fram að þessi
fyrirhugaði tollur brýtur í bága við
áöurnefndan GATT-samning. Og það
er hér sem almenningur hér á landi
staldrar við og hugsar sitt. Eru ís-
lensk stjórnvöld þá á móti verðlækk-
un á matvælum eftir allt? Eru stjórn-
Með þvi að lækka verð á nauðsynjavörum er hægt að koma á sæmilegum
friði um kaup og kjör í landinu, segir m.a. í bréfinu.
völd að verja minni hagsmuni fyrir
meiri með því að neita að horfa á
staðreyndir, sem blasa við, og byrja
að brjóta ákvæði GATT-samningsins
að nýgerðu samkomulaginu? - Ætlar
Alþingi íslendinga að vinna gegn
hagsmunum almennings með gróf-
um viðskiptalagabrotum?
íslenskir stjórnmálamenn verða að
skilja það að eingöngu með því að
lækka verð á nauðsynjavörum verð-
ur hægt að koma á sæmilegum friði
um kaup og kjör í landinu. Ef menn
hafa ekki til hnífs eða skeiðar, hve
hátt kaup sem samið er um, þá þýðir
heldur ekki að halda áfram með við-
ræður á vinnumarkaðinum um eitt
eða annað. Það er þó verið að ræða
kaup og kjör til að verja hagsmuni
fólkins, að maður hélt.
Guðfinnur Finnbogason skrifar:
Litlu munaði að Þjóðvakinn, hreyf-
ing Jóhönnu Sigurðardóttur og
nokkurs hóps fólks, sem ekki hefur
hlotið þá upphefð í þjóðfélaginu og
það sjálft telur sig verðskulda og
fylgir því henni að málum, yrði sér
til minnkunar í þeirri dimmu viku
dapurra tíðinda sem nýliðin er. -
Alveg fram á miðvikudagskvöld hinn
18. janúar sl. auglýsir Þjóðvaki kynn-
ingarfund í Reykjaneskjördæmi, sem
átti að vera degi síðar. - Þetta er að
gerast löngu eftir að önnur stjórn-
málaöfl höfðu aflýst öllum fundum á
sínum vegum í kjölfar hinna hræði-
legu atburða í Súðavík að morgni
Fundur hjá „hreyfingu fólksins", Þjóðvaka.
þess 16. þ.m.
Framsóknarflokkurinn, sem hafið
hafði nær því þriggja mánaöa kosn-
ingabaráttu, og jafnvel hin herskáu
samtök kennara aflýstu öllum fund-
um sínum samstundis. Öll samtök
aflýsa fundum og öðrum mannfagn-
aði tafarlaust nema samtökin Þjóð-
vaki. Fundinum í Reykjaneskjör-
dæmi er ekki aflýst fyrr en sama dag
og hann á að halda, þann 19. janúar.
„Hreyfingu fólksins" nefnir Jó-
hanna samtök sín. - í fjármálaheim-
inum er oft talaö um viðmiðunar-
gengi. Skyldi mat Jóhönnu og við-
miðunargengi á kjörum fólks á ís-
landi enga breytingu hafa tekið við
þessa válegu atburði?
En á meðan allt þetta gengur yfir
auglýsa samtök Jóhönnu fundi um
réttláta skiptingu þjóðartekna. Er
nema von að manni gremjist. - Getur
ekki hugsast að Jóhanna Sigurðar-
dóttir og margir aðrir stjórnmála-
menn þyrftu nú að koma til sjálfs sín
á nýjan leik og skilgreina stefnumál
sín upp á nýtt í kjölfar slíkra at-
burða? Byrja á því að spyrja sig
nokkurra einfaldra spurninga, þ.á
m.: Hvað eru góð og slæm kjör, góðar
og slæmar aðstæður, og hvað er að
búa við velgengni og öryggi?
Ólafur Páll Gunnarsson: Ekki Skaga-
menn þetta árið.
Birgir Brynjólfsson: Náttúrlega Val-
ur.
Hringið í síma
563 2700
milli kl. 14 og 16
- eða skriffð
» *
DV
Kassakvittanir
fylgi
Ásdis hringdi:
Ég er þess fullviss að fjármála-
ráðherra og hans fólk er ekki
nærri nógu vakandi yfir því aö
öllu sé til skila haldið varðandi
virðisaukaskattinn. Á veitinga-
húsum, jafnt og í ýmsum verslun-
um, verður maður var við að
kassakvittanir eru ekki sjálfsagð-
ar í viðskiptum. Um þær þarf að
biðja. Þetta eru ekki réttlætanleg-
ir viðskiptahættir og engan er þar
verið að svíkja meir en þig sjálfan
þegar þú ferö þannig út úr við-
skiptunum. - Þig og þjóðfélagið.
Fólkiðflýrflóðin
Friðjón skrifar:
Þaö er engin furða þótt fólk vilji
flýja flóðin ógurlegu þar sem
þeirra er von. Það stoðar lítt fyrir
stjómmálamenn að benda á
ágæta höfn, góð fiskimið og ann-
að í þeim dúr á þeim stöðum sem
ógnirnar eru yfirvofandi. Fólkið
verður sjálft að velja. En það má
ekki hvetja það til dáða á röngum
forsendum.
Enginn hvalur,
enginn hákarl!
Bjössi hringdi:
Ég álpaðist inn í matvöruversl-
un eina nýlega til að kaupa mér
einn þorrabakka, svona rétt til
að taka forskot á sæluna. Bakk-
inn kostaði rúmar 800 krónur og
átti víst að nægja fyrir tvo. Það
gerði hann nú engan veginn, því
aðeins var í honum eitt stykki
svinasulta (ekki sviðasulta) og lít-
ið af öðru. Og enginn hvalur og
enginn hákarl! Hafl þetta hins
vegar átt að vera fyrir einn, var
þetta æði dýr þorrabakki. Ég hvet
fólk til aö kanna vel og vandlega
hvað þorrabakki verslana inni-
heldur því það er ótækt að selja
bakkana á slíku verði og fá ekki
allt sem þorramat tilheyrir.
Lýður kominn
íLágmúlann
Einar Gunnarsson skrifar:
Ég hef síðustu áratugi látið
klippa mig hjá sama rakrarnum,
honum Lýð í Nóatúninu, og sem
þar áður var í húsi Eimskips í
Pósthússtræti. Nú ætlaöi ég að
ganga beint að minni rakara-
stofu, hjá Lýð í Nóatúninu, rétt
eftir áramótin en þá var hann
fluttur og mundi ég ekkert eftir
hvert hann hafði flutt. Góðviljað-
ur maður sem ég hitti sagöi mér
að nú væri rakarastofa Lýðs flutt
í Lágmúla 7 og létti mér mjög við
að vita hið rétta heimilisfang. -
Þetta vildi ég upplýsa ef einhver
lúnna mörgu gesta sem Lýður
snyrtir vissi ekki.
Furðulegur
feluleikur
Sveinn Jónsson skrifar:
Á undanfórnum áratugum hef-
ur þjóðin orðið vitni að furðuleg-
um feluleik ákveðins stjórnmála-
flokks. Flokks, sem gefið hefur
sjálfum sér ýmis nöfn, eða eitt-
hvað í líkingu við skáldið sem
orti um reiðhross sitt: Vakri
Skjóni hann skal heita/honum
mun ég nafnið veita/þó að meri
það sé brún, - Á svipaðan hátt
hefur ofangreindur flokkur kall-
að sig; Kommúnistaflokk íslands,
Sameiningarflokk alþýðu - Sós-
íalistaflokk og síðast Alþýöu-
bandalag. Og i hvínandi haúærí
ætlar hann enn að breyta til og
bæta viö sig orðinu „óháðir".
Hætt er við að niðurstaðan verði
svipuð og hjá leifum Borgara-
flokksins, sem í öngum sinum tók
upp á að kalla sig „óháða".