Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.1995, Side 14

14
MIÐVIKUDAGUR 25. JANÚAR 1995
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjóri: ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og GUÐMUNDUR MAGNUSSON
Auglýsingastjóri: PÁLL STEFÁNSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)563 2700
FAX: Auglýsingar: (91)563 2727 - aðrar deildir: (91)563 2999
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Askrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
ISAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m/vsk.
Verð I lausasölu virka daga 150 kr. m/vsk. - Helgarblað 200 kr. m/vsk.
Er Ögmundur óháður?
Alþýðubandalagið í Reykjavík hefur ákveðið að bjóða
fram í nafni flokksins og óháðra. Þessir óháðu eru Ög-
mundur Jónasson og óskilgreindir fylgismenn hans.
Ögmundur á að taka þriðja sætið á þessum lista og ef
hann nær kjöri á Alþingi situr hann þar í þingflokki
Alþýðubandalagsins sem óháður! Eða svo erokkur sagt.
Nú er það spuming ein og sér hvemig menn geti ver-
ið óháðir í framboði þegar þeir binda trúss sitt við einn
tiltekinn stjómmálaflokk, taka sæti í þingflokki hans og
gegna trúnaðarstörfum á þingi og í nafni þingsins á veg-
um Alþýðubandalagsins. Alla vega mun það reynast
Ögmundi hinum óháða eríitt að sverja af sér hagsmuna-
tengshn sem nú em að skapast og munu vera fyrir
hendi, þá og þegar hann nær kjöri. Það er enginn óháður
sem er háður stuðningi þess þingflokks sem hinn óháði
er háður í þingstörfum sínum.
Ögmundur Jónasson er formaður í Bandalagi starfs-
manna ríkis og bæja. Hann hefur að sjálfsögðu rétt til
þess sem einstaklingur að taka þátt í stjómmálastörfum
og gerast virkur félagi í hvaða flokki sem er. Það á sér
fordæmi. Það er svo stéttarfélaga hans að ákveða hvort
þeir vilja hafa þann mann í forystu í sínum samtökum.
Hitt hefur ekki áður gerst að formaður slíkra hags-
munasamtaka þykist áfram vera utan og ofan við flokk-
ana, á þeirri forsendu að hann sé óháður, en leggi síðan
einum tilteknum flokki hð með framboði sínu. Þar með
er verið að gefa í skyn að formaður BSRB sé í rauninni
að fara fram fyrir hönd BSRB og annarra launþega. En
atkvæðin, sem ætlast er th að frambjóðandinn fái, nýtast
vitaskuld þeim flokki og þeim flokki einum sem hann
leggur nafn sitt við.
Þessi tvískinnungur er hvorki Ögmundi né BSRB til
framdráttar. Ögmundur Jónasson réttlætir þennan
skohaleik með þeim rökum að Alþýðubandalagið standi
næst hagsmunum launþega og siðbótin langþráða eigi
sér helsta von í skírlífi Alþýðubandalagsins. Ogmundur
segir að þjóðfélagið hafi verið notað sem tilraunabú fyrir
frjálshyggjuna og fjármagnið flutt frá almenningi th stór-
fyrirtækjanna. Ögmundur vhl breyta þessu og „flytja
fjármagnið þangað sem þess er þörf‘.
í þessu sambandi er það ómaksins vert að rifja upp
að Ogmundur var á sínum tíma aðili að fyrirtækinu
Svart á hvítu, sem lenti í fjárhagserfiðleikum, og þáver-
andi fj ármálaráðherra, Ólafur Ragnar Grímsson, skar
Ögmund niður úr snörunni með því að létta veðböndum
af húseign hans og láta ráðuneytið kaupa hugbúnað af
Svörtu á hvítu. Sá hugbúnaður reyndist ekkert annað
en hugarfóstur og skuld Svarts á hvítu var á endanum
greidd af fjármálaráðherra með skattpeningum.
Kannske er Ögmundur að launa þann greiða? Kannske
er Ólafur Ragnar að taka út veðið sem hann átti í Ög-
mundi?
Er það svona, með þessum aðferðum, sem Ögmundur
og Alþýðubandalagið vhja færa fjármagnið þangað sem
þess er mest þörf?
Launafólk og foringjar þess geta auðvitað gengið í
stjómmálaflokka og starfað innan þeirra en það heitir
að sigla undir fölsku flaggi að þykjast hvergi nálægt slík-
um flokkum koma en ganga þó undir merki þeirra í
krafti þeirrar forystu sem viðkomandi einstaklingum
hefur verið falin af stéttarfélögum. Hvað segja opinberir
starfsmenn um þessa tvöfeldni? Eru þeir allir sammála
um að BSRB bindist samtökum við Alþýðubandalagið
eitt og sér til að sækja sín réttinda- og baráttumál?
Ehert B. Schram
Frá uppreisninni í Peking 1989. - „Umheiminum brá sem snöggvast. Svo sleikti hann út um: 1200 milljóna
markaður að opnast." Símamynd Reuter
Paradísin Ijóta
Meðan Maó heitinn var önnum
kafínn við að koma á guðlegum
óskeikulleika sínum í Kínverska
alþýðulýðveldinu fór ýmislegt af-
vega í efnahagsstjórn hans. Þá
komu jaröbundnari menn til hjálp-
ar, einkum maður að nafni Deng
Xiaoping. „Það gildir einu hvort
kötturinn er hvítur eða svartur,
bara ef hann veiðir mýs,“ sagði
hann. Með þessa kennisetningu að
vopni reisti hann við efnahag
landsins. Maó líkaði ekki að Deng
Xiaoping skyldi takast það sem
honum sjálfum hafði mistekist.
Hann féll þrisvar í ónáð.
Kötturinn enn
Á þessari tíð tóku ýmsir að efast
um óskeikulleika Maós. En eigin-
kona hans haföi mikla hæfileika til
þess að virkja það illa í mann-
skepnunni. Hún pískaði upp í ungu
fólki ofsatrú á Maó. Síðan sigaði
hún því á háa sem lága. Árangur-
inn varð undraverður. Með ánauð,
pyntingum og morðum tókst að fá
alla til að sitja um alla af svo gagn-
gerri auðsveipni við náðarógn Ma-
ós að enginn var óhultur.
Eftir fráfall Maós og nokkra til-
þrifalitla milUleUd tók ofannefndur
Deng Xiaoping við stjórn og hélt sig
enn við kenninguna um köttinn. A
næstu árum bárust ótvíræðar orð-
sendingar frá Kína til umheimsins:
Nú eiga allir Kínverjar að verða
ríkir. Alþýða manna safnaðist sam-
an á Torgi hins himneska friðar og
vildi fá mannréttindi. Deng lét
skjóta á hana. Það þýddi: Kínverjar
eiga að verða ríkir en ekki frjálsir.
Umheiminum brá sem snöggvast.
Svo sleikti hann út um: 1200 mUlj-
óna manna markaður að opnast.
Öfugmælið
Hagvöxtur í Kína er nú mestur í
KjaHarinn
Birgir Sigurðsson
rithöfundur
heimi og nefndur efnahagsundur.
Faðir þessa undurs er Deng Xiaop-
ing. Fyrir skömmu brá honum fyr-
ir í Sjónvarpinu, níræðum og ör-
vasa og umkringdum Kínverjum
sem hann hafði gert ríka. Hann
hafði heldur ekki gleymt alþýðunni
sem hann frelsaöi forðum með fé-
laga Maó. íslenskir sjónvarpsá-
horfendur urðu þess vísir fyrir
skömmu þegar sýnd var heimilda-
mynd frá borginni Senzhen. Þar fer
fram eins konar tilraun með nútíð
og framtíð Kína, nefnd í gríni öfug-
mæhnu kapítalískur kommúnismi
og þar er útungun stórgróðans
hröðust á jörðinni.
í þessari paradís blómstrar gjör-
spillt yfirstétt sem Maó og Deng og
félagar gátu af sér. Og fyrir hana
og erlenda fjárfesta vinnur alþýða
manna í auðsveipni kynslóðanna
íjórtán tíma á dag alla daga vikunn-
ar. Hún fær tvö þúsund krónur á
mánuði eða svo og hefur engin
mannréttindi. „Þetta venst,“ segir
hún.
Erlendir fjárfestar hlæja gleði-
hlátrum yfir að hafa fengið þetta
hræódýra og vel tamda vinnuafl
að léni fyrir framleiðslu sína. Brátt
mun þessi paradís verða í öllu land-
inu og harmsaga kínverskrar al-
þýðu lengjast enn. Stjórnmála-
menn umheimsins segja: Mann-
réttindi aukast með auknum sam-
skiptum. Þeir láta sem þeir viti
ekki að á þessu nútímaþrælahaldi
er kínverska efnahagsundrið
grundvallað. Þannig fórna þeir
mannréttindum 1/5 hluta jarð-
arbúa í félagi við arftaka Maós og
Dengs og magna upp öflugasta al-
ræðisríki heims.
Og hvað um íslendinga? Þeir
„vilja auðvitað verða virkir þátt-
takendur í þessu ævintýri og fá
sína sneið af kökunni," segir Bjöm
Bjarnason alþingismaður.
Birgir Sigurðsson
„Erlendir ijárfestar hlæja gleðihlátrum
yfir að hafa fengið þetta hræódýra og
vel tamda vinnuafl að léni fyrir fram-
leiðslu sína. Brátt mun þessi paradís
verða í öllu landinu og harmsaga kín-
verskrar alþýðu mun lengjast enn.“
Skoðanir annarra
Kjarasamning fyrir
miðjan febrúar
„Því miður heyrast raddir í þessu þjóðfélagi sem
virðast því nánast fylgjandi aö til átaka komi á vinnu-
markaði og sjá sér jafnvel hag í því að etja saman
launþegahreyfingunni og vinnuveitendum og ýta
mönnum út í harðvítugt verkfall.... Til að koma í
veg fyrir þetta verða því samtök launamanna innan
Alþýðusambands íslands og Vinnuveitendasam-
bands íslands að koma sér saman um nýjan kjara-
samning fyrir miðjan febrúar."
Páll Kr. Pálsson framkvæmdastj. í Mbl. 24. jan.
Viðunandi fjárhagsstaða heimila
„Þrátt fyrir að íjárfesting heimila hafi virst íjár-
mögnuð nær einvörðungu með lánsfé árið 1994, er
reiknað með að hreinn sparnaður verði nokkru
meiri en árin 1992 og 1993. ... Fjárfesting heimila í
heild verður að teljast vel viðunandi. Heildareignir
þeirra, að meðtöldum innistæðum í lífeyrissjóðum,
eru metnar á hátt í þúsund milljarða króna en til
frádráttar eru skuldir við lánakerfið, sem era áætlað-
ar um 290 milljarðar króna.“
Kristjón Kolbeins viðskiptafr. i Vísbendingu 19. jan.
Sameiningarflokkur félags-
hyggjumanna?
„Átök Þjóövaka og allaballa era farin að minna
dálítið á baráttu maóistahópa í framhaldsskólunum
á áttunda áratugnum.... í dag keppa menn um það
hver sé hreinasti, sannasti og rétttrúaðasti samein-
ingarflokkur félagshyggjumanna. Er það Þjóðvak-
inn, Alþýðubandalagið eða jafnvel Alþýðuflokkur-
inn?. Það skyldi þó aldrei vera að niöurstaðan yrði
eins í dag og hjá marx-lenínistunum á sínum tíma:
rifrildin voru vissulega fjörug milli hópanna, en það
höfðu bara engir aðrir en innvígðir áhuga á þeim.“
Garri í Tímanum 24. jan.