Þjóðviljinn - 24.12.1955, Qupperneq 8

Þjóðviljinn - 24.12.1955, Qupperneq 8
 rauninni Kafa borgarbúar á ís- landi lifað, ekki tímana tvenna og þrenna, heldur marga. Gaml- ir Reykvíkingar hafa lifað meiri hreytingar en áður gerðust á mörgum öldum. Tíminn hefur þarna annað g'ildi, ekki sízt þá er langnættið bannar nætur- svefn, en í gömlum stórborgum, sem hafa gamlan, gróinn mið- bæ og jafngróna borgarastétt. Til þess að geta skilið þessa undarlegu og athafnasömu borg, þyrfti maður helzt að vera fútúristi. Það sem mestu máli skiptir, er ekki það sem fram er komið, heldur hitt, sem ókomið er fram. Hvernig sem maður vildi vanda sig að lýsa því sem þegar er fyrir hendi, þá er jafnvíst, að sú lýsing yrði úreit á meðan verið væri að skrifa hana. Breyt- ingarnar eru svo snöggar, að hugurinn hefur varla við, og engu líkara en að hið ótrúleg- asta sé hið raunverulegasta. Allt er ein verðandi, allsstaðar er bent á það sem koma skal í stað þess sem er til bráða- birgða. Höggmyndir af hetjum og stórmennum frá liðnum tímum gnæfa yfir grösum og manngrúa, og það er auðséð, að þessir fyrirmenn eru að horfa móti framtíðinni. Stór- hýsi, svo sem Þjóðleikhúsið, Há- skólinn og Þjóðminjasafnið gnæfa einnig sem sjálfgerðar eyjar upp úr þessu umróti hinnar verðandi borgar, og benda til framtíðarinnar. Eðli þessarar borgar er framkvæmd og hugur, hún siglir hraðbyri móti hinu ókomna, móti því að verða mikil hafnar- og iðn- aðarborg, frægt norrænt lær- dómssetur, stórborgin í Atlanz- hafi, seguiaflsvæði miííi hímiá tveggja meginlanda. ÍÞað er ekkert minna en þettá, sem hún ætlar sér. íbúarnir benda manni á það, að um hana geti orðið þjóðleið milli Ameriku og Evrópu, vegna þess hve lega hennar er frábær til þess.. Og með tiHiti til hins ótrúlega vaxtar sem er að hlaupa í alla hluti, hví skyldi Reykja- vík þá ekki einnig geta átt mikla framtíð? Hin ofurstutta saga hennar vitnar um það, hið stórkostlega er dálæti henn- ar og hið ótrúlega framkvæmd|' hennar, og útlendingnum er það fyllilega ljóst, að hverju tækifæri, sem býðst, muni hún taka. Það er eitt hið merkilegasta og ótrúlegasta, að landið um- hverfis er eitt hið allra hrjóstr- ugasta, sem fyrirfinnst á ís- landi, og að þetta er samt sá staður, sem einna elztar sagnir eru um í þessu landi, og á Norðurlöndum. Ingólfur Arn- arson nam þama land og j byggði bæ sinn. Hann hafði þá verið svo lengi í landinu, að hann þekkti marga staði sem betri voru til að reisa bú á, og ónumda að auki. Samt kaus hann þenna stað, því þar rak öndvegissúlurnar á land, þar höfðu goð hans valið honum samastað. Á næstu öldum varð þessi staður ýmsum ófrægari í sögum, því flestir voru betri. í austurátt frá Reykjavík er á fimmtíu kílómetra leiðum ekki annað að sjá en hinar hrjóstr- ugustu heiðar. í suðri er hinn mikli skagi Reykjanes, allur eldbrunninn, og ennþá hrjóstr- ugri og verri, og beitilandið svo magúrt sem mest má verða. úti á þessu vogskoma nesi, sem nú er bráðum allt orðið að borgarstæði, og með- fram vogunum norður af, norð- ur að Esju, sem virðist rísa úr sjó rétt fyrir utan hvern norð- urglugga í bænum, en er þó í margra mílna fjarlægð, eru mjóar landræmur, þar sem unnt er að stunda landbúnað. Ég þori ekki að fullyrða, að hið óskiljanlega staðarval Ing- ólfs Arnarsonar sé lykill að þeirri gátu sem Reykjavík vorra daga er ókunnugum manni, en það er fyrst á vor- um dögum sem hin undarlega ákvörðun átrúnaðargoða Ing- ólfs Arnarsonar hefur fengið sannarlega þýðingu fyrir Is- land, og þær myrku og duldu röksemdir, sem komu þessum hinum fyrsta landnámsmanni til að fleygja goðamyndum sín- um í hafið, eru hvorki myrk- ari né duldari en þau hulins- öfl, sem nú eru að smiða ís- landi framtíð með brauki og bramli. Borgin breiðist yfir dældir og leiti á nesinu, þar sem áður spratt lyngkló og mosi. Til að sjá minna öll þessi nýju hús helzt á fugla sem vaggast á bárum. JEn aldrei hef ég séð jafntært loft yfir jafnstórri borg. Tumspirur og há sam- býlishús gnæfa yfir byggðina, en fáir reykháfar. Mikill hluti borgarinnar hefur hitaveitu frá heitu laugunum, sem borgin dregur nafn af, og Ingóifur sá fyrstur manna þá er hann fann öndvegissúlurnar sínar úti á nesinu, vatnsósa guðamyndir. (Wochenpost) — VUjið þér ekki brosa svolít- ið , fröken? (Eulenspiegelt (Berliner Zelrtung) lllllfllHllimiHIIIIHIHIIIIIHIMHMH 4UHMHUUMMMHMUUHHMII LÝSI • • »g MJOL h.f. við Hvaleyrarbrdut, Haínaríirði Símar 9297 og 9697 Símneíni: Lýsimjöl FRAMLEIÐSLUVÖRUR: 1 iftv 'ý' • • , ■< ■ I : ! ii ! i ! | i i Gleftlleg jól! Gleðflegt nýtt ár! t : i •■.\v. Þökkum viðskipin á liðna árinu Fiskimjöl, Síldarmjöl, Síldarlýsi, Þarskalýsi RAFTÆKI h.f. IIHIIIIUWIIIHHIIUIHIIIIIIIIIIIIIIIHIIIimilllllllHIIIIIHHIHHUMHIMMMIMUHO M ■ i | i i Skólavöxðustíg 6

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.