Þjóðviljinn - 24.12.1963, Qupperneq 53

Fjölteflið mikla
hann taka ákvöröun og lagði
um leið andlitið i virðulegar
íellingar.
— Ég get ekki mælt með
Zeno. Ég hef mínar megin-
reglur.
Viðstaddir kinkuðu kolli
tungir í bragði. — Ég á að
tefia við Kereslof, sagði Pét-
ur og horfði dapurlega á hand-
ritið. — En Nottingham hefur
á réttu að standa.
Kereslof þekkti ég af af-
spurn. Síðustu sex mánuðina
hafði stærsta taflfélag Moskvu
, haldið vikuleg mót með bisk-
up á móti riddara. Kereslof
hafði unnið öll. „Og ég á að
tefla við Botvinnik," sagði Jón
Bradley. Hann bætti við: „En
ég stend með Nottingham. Við
getum ekki sóma okkar vegna
mælt með Seno.“
Botvinnik var ósköp venju-
legur heimsmeistari. „Jæja —
t>á það“, sagði ég. „Doktor
Smidt. Ég er hræddur um að
við neyðumst til þess að beina
viðskiptum okkar til sviss-
neska skáksambandsins."
Þetta var hreinn og beinn
, innblástur, og enn þann dag
, i dag undrast ég hvað Notting-
, ham sagði næst. Hann snéri
( sér að lögregluþjóninum:
; „Herra minn! Þér krefjizt 500
dollara tryggingu fyrir dr.
Smidt?“
r „Stendur heima."
; Nottingham ljómaði. „Við
eigum meir en það i sjóði'S
( spurði hann mig.
, „Vissulega. Við eigum 514
dollara en þar af fara 500 f
húsaleigu. Horfðu ekki svona á
mig.“
..Stjórn þessa félags“. sagði
Nottingham. hátíðlega „fyrir-
skipar þér hér með að gefa út
500 dala ávísun á dr. Srnidt."
„Ertu genginn af göflunum",
Spurði ég. „Hvar á ég að fá
aðra 500 dollara fyrir húsaleig-
una Þið neyðizt til að tefla
skák úti á miðri götu!“
, „Þetta hér“ — svaraði Nott-
ingham kuldalega — „er mesta
afrek skákbókmenntanna síðan
Murray gaf út Sögu skáktafls-
ins. Þegar við höfum lesið
, handritið er ég sannfærður um
, að við getum fengið það prent-
, að. Ætlar þú að reynast þránd-
Ur í götu?“
Pétur Páll lét ekki á sér
standa heldur sagði ásakandi:
»,Þó þú getir ekki verið vin-
Veittur Seno, gætirðu að
minnsta kosti hugsað um hag
félagsins og skáklistarinnar i
heild. Þú hagar þér vægast
eagt grunsamlega í þessu máli.”
„Já en hann er ekki raun-
Verulegur skákmaður,“ sagði
Bobby Blaker í meðaumkunar-
tón. „Við höfum aldrei haft
gjaldkera sem kunni almenni-
lega. mannganginn."
L Og Nottingham bætti við:
„Timi til kominn að fá sér
annan og betri gjaldkera,"
„Látum svo verá“, sagði ég
aumur. „Ég var bara að hugsa
um það hvað ég á að segja við
húseigandann í næstu viku.
Hann er heldur ekki raunveru-
legur skákmaður." Ég leit á
lögregluþjóninn. „Gjörið svo
vel að koma hér að borðinu.
Ég skal gefa yður ávísun." En
þá kom enn eitt babb í bátinn.
Lögregluþjónninn leit í kring-
um sig og sagði með ískaldri
fyrirlitningu: „Ávísun frá hóo
af skákmönnum. Ekki til f ð
nefna! Prófessorinn kemur með
mér.“
Og þá skeði minnisverður at-
burður.
Einn af óbreyttum félags-
mönnum — réttara sagt sauð-
svörtum almúganum — tók til
orða. .,Ég er James Brown aí-
þingismaður — einn af skák-
idíótum þessa félags. Ég skal
ábyrgjast þessa ávísun".
Síðan heyrðist stól ýtt harka-
lega til hliðar og járnbrautar-
félagsmilljónerinn ruddi sér
braut gegnum þvöguna. „Ég er
Johnsson forstjóri Railvood h.f.
Vér skákmenn stöndum saman
á slíkum stundum sem þessari.
Ég skal einnig ábyrgjast þessa
ávísun. Og vel á minnzt. Nott-
ingham. hafðu engar áhyggjur
út af húsaleigunni. Alþingis-
maðurinn og ég sjáum um
það.“
Það var að mér komið að
reiðast. Það var ég en ekki
Nottingham, sem þurfti að hafa
áhyggjur vegna leigunnar. En
auðvitað tóku þér ekkert eftir
mér. Ég var ekki raunveruleg-
ur skákmaður.
Lögregluþjónninn var nú
hinn blíðasti. „Ég tek við pen-
ingunum og skal sjá um ótak-
markaða framlengingu á dval-
arleyfi dr. Smidt.
Nokkrum mínútum síðar stóð
ég einn fyrir utan húsið og dró
að mér svalan kvöldblæinn.
Lögregluþjónninn gekk fram-
hjá mér áleiðis að bifreið sinni.
„Góða nótt“ sagði ég.
Hann kipptist lítilsháttar við
og leit síðan upp. Þegar hann
svaraði virtist hann tala meir
við sjálfan sig en mig.
„Þetta var skrítið. Mér sýnd-
ist lítil rotta hlaupa rnitli
borða og tefla skák. Auðvitað
tefla rottur ekki skák. Aðeins
mannlegar verur." Hann leit á
mig yfir gleraugun eins og
maður, sem ekki veit hverju
hann á að trúa. „Það skyldi
þó aldrei hafa verið rotta
þama inni?“
„Nei“ svaraði ég. „Þarna
inni var engin rotta og raun-
ar ekki mannlegar verur held-
ur. Aðeins skákmenn."
Milljónamæringurinn var að
taka til í veskinu sínu. Allt
í einu sagði hann stundarhátt:
— Hva! Tíkall innan um
peningana!
i R -ilst

JÓLiN NÁLGAST
Við viljum minna félagsmenn og aðra á, að hjá
okkur fáið þið flest það, er þarf til jólanna.
Gagnlegar vörur til gjafa. Allt í jólabakstur-
inn — Jólaávextina — Nýlenduvörur allskonar
— Hreinlætisvörur — Tilbúinn fatnað — Vefn-
aðarvöru — Skófatnað og aðrar fáanlegar nauð-
synjar. — Gleðileg jól! Farsælt komandi ár.
Þökkum viðskiptin! Eflið ykkar eigið verzlun-
arfélag með því að skipta fyrst og fremst við
það.
Kaupfélag ísfirðinga
□ VIÐGERÐIR OG
□ LEIÐRETTINGAR
□ A ATTAVITUM,
Konráð Císlason
Verbúð 4 v/, Tryggvagötu,
Sími 15475.
Gleðileg jól:
Óskum öllum velgengni á komandi
ári. Þökkum góð og ánægjuleg við-
skipti á árinu sem er að líða.
Kaupfélag Grundfírðinga
Grafarnesi.
JÓLABLAÐ - 53