Þjóðviljinn - 24.12.1977, Page 11
Laugardagur 24. deacmber I»77 ÞJÓÐVILJINN — SIDA 11
r
A tilraunastigi
— Hvaða plöntutegundir telur
þú hagkvæmastar i Skagafirði?
— Eg gat þess áðan, að skóg-
ræktin hér á landi væri enn á
margan hátt á tilraunastigi og i
Skagafirði er hún það að mestu
leyti. En af þeim tegundum, sem
þar hafa verið reyndar, tel ég aö
besta framtíö eigi: birki, stafa-
fura, bergfura, lerki og sitka-
greni. Blágreni og rauðgreni get-
ur einnig komið til greina, en þó
naumast nema i skjóli af öðrum
stormþolnari tegundum. Plöntur i
garða tel ég ekki hér með. bar
koma vissulega margar tegundir
aðrar til greina, og sé þar um
góða umönnun að ræða, geta jafn-
vel viðkvæmar plöntur orðið álit-
legar i skrúðgörðum.
Fjárskorturinn
versti þröskuldurinn
— Hvað virðist þér að standi
skógræktinni i Skagafirði mest
fyrir þrifum?
— Skortur á fjármagni. bar á
ég ekki einungis við Skagafjörð,
heldur allt Norðurland vestra. Ég
tel að ekki væri áhætta að verja
nokkru meira fé frá þvi opinbera
til skógræktar á þessu svæði, þvi
hingað til hefur það, að mér virð-
ist, verið næstum þvi skoplega lit-
ið.
Sýslusjóður Skagafjarðarsýslu
hefur árlega lagt nokkra fjárupp-
hæð til skógræktar i héraðinu, og
vonandi orðið þar til fyrirmyndar
öðrum sýslufélögum á landinu.
betta er vissulega ekki stór upp-
hæð, en hún sýnir skilning sýslu-
nefndar á góðu málefni.
Skógarhögg
— I hverju er starf þitt fólgið?
— Ég annast rekstur uppeldis-
stöðvar Skógræktar rikisins i
Laugarbrekku hjá Varmahlið,
ásamt dreifingu plantna þaðan
um mitt umráðasvæði, svo og
umsjá og eftirlit með skógræktar-
girðingum og leiðbeiningastarf-
semi.
Erfid
skógræktarskilyrdi
— bau eru dálitið erfið, einkum
vegna vor- og siðsumarfrosta.
Næturfrost i júnimánuði eru
nokkuð algeng, t.a.m. siðastliðið
vor varð 7 stiga frost við jörð á
Hólum i Hjaltadal aðfaranótt 5.
júni. Svona kuldi, eftir að hlýindi
hafa gengið, getur oft orsakað
skemmdir á trjágróðri og þess
hefur gætt talsvert i Skagafirði og
raunar viðasthvar á Norðurlandi.
beir eru kátir yfir uppskerunni. Alfur Ketilsson (annar frá v.), stjórnarmaður i Skógræktarfélagi Skagfirðinga, Sigurður Jónasson (þriðji frá
v.), Matthias Eggertsson, kennari á Hólum (horfir til fjalls) og Hólasveinar. — Mynd: sibl.
— Nú var ég að frétta að þið
Sigurður Blöndal, skógræktar-
stjóri, hefðuð brugðið ykkur norð-
ur i Hóla fyrir nokkru og stundað
þar skógarhögg um skeið?
— Já, það er rétt. Skógræktar-
félag Skagfirðinga fékk land á
Hólum á sinum tima fyrir atbeina
Kristjáns heitins Karlssonar, sem
þá var skólastjóri þar. Var svo
um talað að félagið fengi þarna
eina 80 ha. Svo voru girtir um 20
ha árið 1957 og siðan sett upp
girðing i Raftahliöinni 1960. í
þessar girðingar hefur svo öðru
hvoru verið plantað og mun nú
búið að planta i um 50 ha. Ég held
að segja megi að þessum plönt-
um hafi mörgum farið vel fram.
Skógræktarskilyrði á Hólum eru
aö ýmsu leyti góð, eftir þvi sem
um er að gera þar nyrðra. Við
hjuggum þarna núna 300 jólatré
og auk þess 80 — 90, sem af voru
teknir toppar og greinar. I raun
og veru var þarna fyrst og fremst
um nauðsynlega grisjun að ræða,
en ekki er lakara að geta komið
trjánum i verð og á þvi eru engin
vandkvæði. Flest þessi tré voru
gróðursett 1963 og 1964. Og þetta
hefur þó tognað úr þeim á þessum
13-14 árum.
— mhg
— Hvernig eru skilyröi til skóg-
ræktar i Skagafirði?
Hér er verið að flokka trén og laga þau til heima á llólum. Á miðri mynd má greina Matthias Eggertsson, kennara. Turn Hóladómkirkju I bak-
sýn. — Mynd: sibl.
bá ber þess að geta, að gróöur-
setning hefur yfirleitt farið fram
á graslendi (um lynglendi er
naumast að ræða). Sakir þessa
hafa oft orðið nokkur vanhöld þar
sem grasvöxtur hefur verið mik-
ill, en umhirða, sem kostar mikla
vinnu, ekki verið nægjanleg.
Skógarvörður i
skóglausasta
landshlutanum
— bú ert skógarvörður á Norð-
urlandi vestra. Hvenær tókstu við
þvi starfi?
— Já, svo á það að heita, skóg-
arvörður i skóglausasta hluta
landsins, þar sem naumast finn-
ast nokkrar eldr^ skógarleifar.
Aöeins skógræktargiröingar hér
og hvar, sem gróöursett hefur
verið i á siöari árum, og viða eru
plönturnar það ungar, að þær eru
naumast farnar að gægjast upp
úr grasinu. bað væri þvi ekki
óliklegt að starfsheitið skógar-
vörður þætti naumast raunhæft
við þessa aðstöðu. Ég var ráðinn
skógarvörður i þessu umdæmi
árið 1950, en hafði þá starfað að
skógrækt um 5 ára skeið.
Skógarhögg er ekki alltaf tekið út með sitjandi sældinni. Með jólatré á
bakinu niður Raftahlið. — Mynd: sibl.
Hér er Sigurður Jónasson skógarvörður (til h.) og einn Hólasveina að
virða fyrir sér stafafuruna I Raftahlið, inn og upp af Hólastað. bessi
stafafura var gróðursett 1963 og hefur vaxið mun betur en i Kolluláginni.
— Mynd: sibl.