Þjóðviljinn - 24.12.1977, Síða 28

2 8 SIÐA —-ÞJOÐVILJ-INN Laugardagur 24. desember 1977
I Reykjavík eru sem
kunnugt er starfrækt 8
kvikmyndahús. Nú um
jólin tekur það níunda til
starfa, Regnboginn við
Hverfisgötu. Þessi bíóhús
bjóða nú upp á 13 jól-
amyndir, þar af 5 sem
fiokkast undir barna- eða
f jölskyldumyndir. Af
þessum 13 myndum eru 2
breskar, ein norsk, ein
sænsk og afgangurinn
,,made in USA".
Disney
Tvö kvikmyndahús, Gamla-
bió og Hafnarbió, hafa komið
sér upp föstum hefðum i
sambandi við jólamyndir.
Gamlabió sýnir Waltdisney,
Hafnarbió Chaplin. I ár verður
Gamla bió með myndina „P'lótt-
inn til Nornafells” sem fjallar
um systkin er búa yfir „dulræn-
um hæfileikum”. Þetta virðist
vera dæmigerður Walt Disney
„þriller” — skuggalegir
náungar reyna að notfæra sér
hæfileika barnanna i gróðra-
skyni, en góður maður gerist
vinur þeirra og hjálpar þeim.
Myndinni stjórnar John Hough
og i aðalhlutverkum eru Eddie
Albert, Ray Milland, Donald
Pleasance og börnin Kim
Richards og Ike Eisenmann.
verk leika Jack Nicholson og
Louise Fletcher og myndin er
tekin á raunverulegu geð-
veikarhæli.
Æyintýralönd
Háskólabió sýnir bresku
myndina „The Slipper and the
Rose” eða „öskubusku, einsog
hún heitir á islensku. Þetta er að
sjálfsögðu ný útgáfa af ævintýr-
inu gamla sem allir þekkja.
Myndinni stjórnar Bryan
Forbes og aðalhlutverk leika
Richard Chamberlain og
Gemma Crayen. Rómantiskur
söngleikur, vel leikinn og vel
skrifaður — segja gagn-
rýnendur.
Rómantikin er einnig yfir-
þyrmandi i barnamyndinni sem
Stjörnubiósýnir, norsku mynd-
inni Ferðin til jólastjörnunnar,
Bióið hefur gefið yngstu kyn-
slóðinni forskot á sæluna og er
byrjað að sýna myndina.
Ég hef lúmskan grun um að
afar og ömmur hafi meira
gaman af þessari mynd en
blessuð börnin sem húh er ætl-
uð. Þetta er gamla sagan um hið
góða sem sigrar að lökum. Um
litlu sætu góðu prinsessuna og
vonda greifann, um álög og
jólastjörnuna og jólasveina-
landið og allt það. Vonandi hef
ég rangt fyrir mér og börnin
vilja óð og uppvæg sjá einmitt
þessa mynd. Ferðin til jóla-
stjörnunnar er byggð á leikriti
eftir Sverre Brandt en kvik-
myndastjóri er Ola Solum.
Aðalhlutverk leika Hanne
Gamanhrollur
Nýjabió sýnir sambland af
gamanmynd og hrollvekju:
„Silver Streak”. Aðalhlutverkin
eru leikin af Gene Wilder og Jill
Clayburgh, en leikstjórinn heitir
Arthur Hiller. Ég hef það eftir
ábyrgum gagnrýnendum úti i
heimi að lokaatriði myndarinn-
ar sé það sem kallað er „vel
heppnað” og glöggt dæmi um
þær tækniframfarir sem orðið
hafa siðan Hitchock gerði
myndina „Númer sautján” árið
1932. 1 báöum myndunum nem-
ur járnbrautarlest ekki staðar
þegar hún á að gera það. 1
„Silver Streak” kemur hún
æðandi gegnum vegginn á
járnbrautarstöðinni i Chivago.
Þetta ku lika vera æsispennandi
stórslys. En það gerist ekki
fyrren siðast i myndinni.
Þarfyrirutan er hún ekkert sér-
stök, segir heimildarmaður
minn. Að visu segist hann hafa
hlegið þegar hetjan er trufluð i
kelerii við kvenhetjuna við það
að lik hangir allt i einu i lausu
loft fyrir utan lestargluggann —
og hverfur svo út i nóttina.
Regnboginn
Og þá er það rúsinan i pylsu-
endanum: Regnboginn. t
skinandi fróðlegu viðtali þeirra
Þorsteins Jónssonar og Friðriks
Þ. Friðrikssonar við Friðfinn
Ólafsson, formann Félags kvik-
myndahúsaeigenda i útvarpinu
á mánudaginn var sagði
Chaplin
Hafnarbió sýnir „Circus”.
Þegar gagnrýnendur skrifa um
þessa mynd fara þeir venjulega
að tala um einkalif Chaplins i
sömu andrá, og það er enginn
tilvijun. Astæðan er sú, að
einmitt meðan Circus var i
framleiðslu stóö Chaplin I skiln-
aðarmáli i annað sinn á ævinni.
Það var mjög lciðinlegt mál og
óspart notað af andstæðingum
„litla mannsins” til að sverta
hann á alla lund. I raun og veru
varð þetta að pólitisku máli og
ofsóknirnar fóru mjög illa með
taugar Chaplins. Margir
þykjast sjá þess merki i mynd-
inni, sem er yfirleitt ekki talin
til mestu Iistaverka hans. Engu
að siöur er óhætt að fullyrða að
ef leggja ætti listrænt gæðamat
á jólamyndirnar i ár hlyti
Circus að lenda mjög ofarlega á
listanum. Forráðamenn
Hafnarbiós eiga sannarlega
þakkir skildar fyrir svo ágætt
framlag til kvikmyndamenn-
ingar höfuðborgarinnar sem
Chaplin-hefð þeirra er.
Forman
Þvi er stundum haldið fram
að bióstjórar leggi sig alla fram
um að hafa jólamyndirnar
„alveg sérstaklega góðar”. Nú
er það vissulega matsatriði
hvað er „góð” kvikmynd og
hvað ekki. En ef við hugsuðum
okkur að átt væri við kvikmynd
sem skipti einhverju máli, skip-
aði einhvern sess i kvikmynda-
sögunni, sé ég ekki betur en bió-
stjórarnir hafi staðið sig illa i
ár. Fyrir utan Chaplin er aðeins
ein mynd sem reikna má með aö
einhver muni viku eftir aö hætt
veröur að sýna jólamyndirnar.
Þar á ég að sjálfsögðu viö
„Gaukshreiörið” eftir Milos
Forman, áem Tónabió sýnir.
Um „Gaukshreiðrið” hefur
svo márgt og mikið verið skrif-
aö að mér þykir litt árennilegt
að bæta þar nokkru við, fyrren
ég hef séð myndina. Það er lik-
lega óþarfi að hvetja menn til að
láta ekki þessa mynd fram hjá
sér fara. Að öðru leyti má geta
þess að myndin er byggð á sög-
unni „One flew over the
cuckoo’s nest” eftir Ken Kesey,
sem út kom árið 1962. Aðalhlut-
Krosh, Knut Risan og Bente
Borsum.
Um fuiiorðinsmyndina sem
Stjörnubió ætlar að gæða okkur
á um þessi jól veit ég fátt, annað
en að hún heitir Iljúpið (The
Deep), er leikin af stjörnunum
Jaqueline Bisset og Nick Nolte
og gqrist að miklu leyti neðan-
sjávar. Kafarar eru að grafa
þar upp týnda fjársjóði.
Einhver likti þessari mynd við
„Ókindina” (Jaws) — sem mér
persónulega finnast klén
meðmæli.
Stórslys
„Skriðbrautin” (Roller-
coaster) nefnist jólamynd
Laugarásbiós. Leikstjóri er
James Goldstone og meðal
leikara eru George Segal,
Richard Widmark, Timothy
Bottoms, Henry Fonda og Susan
Strasberg. Ungan mann langar i
miljón og ákveður að gera eitt-
hvað i málinu. Honum finnst
það helst til ráða að sprengja
upp nokkra skemmtigarða.
Þetta virðist vera mynd sem
byggir á lögmálum stórslysa-
myndanna. Á meöan
áhorfendur stara villtum skelf-
ingaraugum á skriðbraut fulla
af fólki sem vitað er að springur
i loft upp eftir örfáar sekundur,
gleyma þeir sinum eigin smá-
vandamálum: óðaverðbólgu,
atvinnuleysi, uppgangi
fasismans osfrv. Þetta er, með
öðrum orðum, æsispennandi
mynd.
Poppiö
Lasse Hallström heitir sænsk-
ur kvikmyndastjóri sem gert
hefur a.m.k. eina þokkalega
mynd um sænskan
hversdagsleika — En kille och
en tjej, sem sýnd var á mánu-
dagssýningum i Háskólabió fyrr
i vetur og hét þá Piltur og
stúlka. Nú hefur Lassi þessi
hinsvegar gert mynd um
sænskan óraunveruleika:
h 1 jómsvei t i na Abba.
Austurbæjarbió ætlar að gera
unglingum borgarinnar þann
greiða að sýna þessa mynd um
jólin. Vafalaust er hún vel gerð
og skemmtileg, a.m.k. fyrir þá
sem hafa áhuga á þessari
bisniss-grúppu.
Friðfinnur að kvikmyndahúsa-
eigendur „berðust i bökkum”. Á
meðan hann tvitók þessa setn-
ingu með grátstafinn i kverkun-
um var 40 manna hópur
iðnaðarmanna önnum kafinn
við að afsanna hana i aðeins
nokkur hundruð metra fjarlægð
frá útvarpshúsinu. Þeir leggja
nótt við dag, strákarnir, til þess
að hægt verði að opna salina
fjóra — rauða, gula, græna og
bláa — á annan i jólum. Til þess,,
væntanlega, að eigandinn geti
farið að „berjast i bökkum”,
sem hlýtur að vera eftirsóknar-
vert hlutskipti, hvað sem liður
mæðulegum uppgjafatóni Frið-
finns.
Stærsti salur Regnbogans tek-
ur 320 manns i sæti og þar á að
sýna „Járnkrossinn” eftir Sam
Peckinpach. Peckinhah er af-
skaplega frægur maður og gerir
ofbeldisfullar og grimmar
myndir. Hér er hann i essinu
sinu enda viðfangsefnið ekki
slorlegt: heil heimsstyrjöld.
Myndin er byggð á sögu eftir
Willi Heinrich og fjallar um
þýskan herflokk á austurvig-
stöðvunum 1943. Aðalhlutverk
leika James Coburn, Maxi-
milian Schell og James Mason.
Listabió?
I tveimur 110 manna sölum
sýnir Regnboginn barnamynd-
ir: Flóðið mikia, er segir frá
flóðunum i Hollandi hér á árun-
um og ævintýrum nokkurra
barna i sambandi við þau, og
svo mynd um hundinn Benji.
Minnsti salurinn tekur 80 manns
i sæti og mun ætlunin að sýna
þar myndir sem ekki laða að sér
stóra skara áhorfenda. Ef rétt
verður á málum haldið má þvi
búast við að við séum i þann
mund að eignast „listabió” við
Hverfsigötuna. Og hefur oft ver-
iðhrópaðhúrra af minna tilefni.
Um jólin á að sýna þarna
bresku myndina „Voices”.
Rétt er að benda værukæru
fólki á að sjónvarpið ætlar að
sýna þá ágætu mynd Cabaret á
annan i jólum. Myndin var sýnd
hér i Háskólabió á sinum tima,
auk þess sem leikritið hefur
veriðflutti Þjóðleikhúsinu. Efni
myndarinnar er sótt i sögur
Christophers Isherwoods um
Berlin og lifið þar rétt áður en
striðið skall á. Liza Minelli leik-
ur aðalhlutverkið.