Þjóðviljinn - 03.05.1978, Blaðsíða 16

16 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 3. mai 1978.
Auglýsfng
um aðalskoðun bifreiða í
lögsagnarumdæmi Reykja
víkur í maímánuði 1978
Þriöjudagur 2. mal R-18401 til R-18800
Miðvikudagur 3. mal R-18801 til R-19200
Föstudagur 5. mai R-19201 til R-19600
Mánudagur 8. mai R-19601 til R-20000
Þriðjudagur 9. mai R-20001 til R-20400
Miðvikudagur 10. mai R-20401 til R-20800
Fimmtudagur 11. mai R-20801 til R-21200
Föstudagur 12. mai R-21201 til R-21600
Þriðjudagur 16. mai R-21601 til R-22000
Miðvikudagur 17. mai R-22001 til R-22400
Fimmtudagur 18. mai R-22401 til R-22800
Föstudagur 19. mai R-22801 til R-23200
Mánudagur 22. mai R-23201 til R-23600
Þriðjudagur 23. mai R-23601 til R-24000
Miðvikudagur 24. mai R-24001 til R-24400
Fimmtudagur 25. mai R-24401 til R-24800
Föstudagur 25. mai R-24801 tii R-25200
Mánudagur 29. mai R-25201 til R-25600
Þriðjudagur 30. mai R-25601 til R-26000
Miðvikudagur 31. mai R-26001 til R-26400
Bifreiðaeigendum ber að koma með bif-
reiðar sinar til bifreiðaeftirlitsins, Bilds-
höfða 8 og verður skoðun framkvæmd þar
alla virka daga kl. 08:00-16:00
Bifreiðaeftirlitið er lokað á laugardögum.
Festivagnar tengivagnar og farþegabyrgi
skulu fylgja bifreiðum til skoðunar.
Við skoðun skulu ökumenn bifreiðanna
leggja fram fullgild ökuskirteini. Sýna ber
skilriki fyrir þvi að bifreiðaskattur og vá-
trygging fyrir hverja bifreið sé i gildi.
Athygli skal vakin á þvi að skráningar-
númer skulu vera læsileg.
Vanræki einhver að koma bifreið sinni til
skoðunar á auglýstum tima verður hann
látinn sæta sektum samkvæmt umferðar-
lögum og bifreiðin tekin úr umferð hvar
sem til hennar næst. Þetta tilkynnist öll-
um sem hlut eiga að máli.
Lögreglustjórinn i Reykjavik
26. april 1978
Sigurjón Sigurðsson
Óskilamunadeild
lögreglunnar
1 vörslu lögreglunnar er nú margt óskila-
muna , svo sem reiðhjól, fatnaður, lykla-
veski, lyklakippur, veski, buddur, úr,
gleraugu, barnavagnar o.fl.
Eru þeir, sem slikum munum hafa týnt,
vinsamlega beðnir að gefa sig fram i
skrifstofu óskilamunadeildar á Hverfis-
götu 113 (gengið inn frá Snorrabraut)
næstu daga kl. 2-7 e.h. til að taka við
munum sinum, sem þar kunna að vera.
Þeir munir sem ekki verða sóttir, verða
seldir á uppboði.
Lögreglustjórinn i Reykjavik
Tilkynning til
sjófarenda
Rafstrengur Rafmagnsveitu Reykjavikur
i Kleppsvik i Sundahöfn hefur verið rofinn
og fluttur um set.
Unnið er að dýpkun á svæðinu og hefur
belgjum og öðrum merkingum verið
komið fyrir.
Sjófarendur eru beðnir að gæta varúðar
við siglingu um svæðið og hafa samband
við hafnsögumenn.
Hafnarstjórinn i Reykjavik
Bændur þurfa sinn
hvíldartíma
eins og aðrir
siðustu 30—40 árin miðast við
það, að þjóðin hafi sem allra
mest upp úr vinnu bænda. Til
þess hefur rikið kostað aö
nokkru fjölmenna ráðunauta-
stétt, erlagt hefur á ráðin um
fullnýtingu bændastéttarinnar,
vinnulega séð. Birtarhafa verið
afurðatölur árlega og skrár yfir
þá bændur er lengst hafa náð
með búfé sitt til mikilla afurða.
Það ætti að vera öllum ljóst, aö
þessar skrár segja i raun allt
annað, eða nefnilega það, að
þetta fólk lifir ekki fyrir sjálft
sig heldur er til vegna kúnna t.d.
Það er augljósasta dæmið. Allar
tækni- og afkastaframfarir, er
orðið hafa i landbúnaði, hafa
fyrst og fremst komið öllum
öðrum en bændum að notum.
Þvi tel ég nú brýnasta hags-
munamál bændastéttarinnar
vera skipulagða hjálparþjón-
ustu við hin vanabundnu bú-
störf, sem þrælbinda okkur,
nema þá að við þolum við vegna
vanans. Áhugaleysi valda-
manna á hvildarfrium bænda-
stéttarinnar byggist sennilega á
þvi, að við hvild og frí þá mund-
um við almennt vakna til skiln-
ings á vandamálum okkar og
öðlast möguleika á saman-
burði við aðrar stéttir. Ég er hér
ekki að hallmæla ráðunautum
sérstaklega, þvi auðvitað er
sérfræðiþjónusta ekkert eins-
dæmi i landbúnaði. Mér skilst
að það þyki nauðsynlegt að hafa
slika menn i öllum atvinnu-
greinum, til þess að fullnýta
sem best vinnugetuna.
Auðvitað tekst nú sem alltaf
áður að sundra samstöðu
bænda, eins og tókst i nýaf-
stöðnu skyndiverkfalli launa-
stéttanna. Að minu viti er það
glöggt dæmi um sundrung
launamanna og sýnir að rikj-
andi valdastétt getur gert það
sem henni dettur i hug til að
halda völdum sinum. Að minu
viti, er minnihlutinn, sem ekki
fór i verkfall, sekur um stéttar-
brot. Alveg sama þótt þessi
minnihluti hafi verið á móti
verkfallsákvörðun, þá varð
hann að standa með þeim meiri-
hluta, sem ákvörðunina tók.
En einmitt reynslan nú frá 1.
mars sýnir, að engra breytinga
er að vænta. Verðbólgan verður
látin ráða ferðinni, jafnvel þótt
hinir svonefndu vinstri flokkar
komist til valda eftir kosningar,
þvi þá gerast hægri flokkarnir
harðvitugir verkfallsflokkar,
eins og dæmin frá vinstri stjórn-
arárunum sanna. Þvi þó að und-
arlegt sé þá fylgir mikill hópur
launamanna hægri flokkum
landsins, sem um leið verða
verkfallsflokkar til þess að
halda fylgi „nytsamra sakleys-
ingja” úr launamanna- og
bændastétt.
Nú heyrir maður að ekki sé
hægt að framfleyta fjölskyldu
nema fyrirvinnur séu tvær. í
landbúnaði hefur útivinna hús-
mæðra aukist mjög, sem þýðir
aukna framleiðslu er aftur
skapar lægra verð. Hér er um
vitahring að ræða, sem á eftir
að verða meira vandamál en
það er nú. Þrátt fyrir að bænd-
um fækki jafnt og þétt þá mun
framleiðslan aukast og vinnuá-
lagið, enda verður búskapur
ekki stundaöur á tslandi nema
með mikilli vinnu, en þá verður
bændastéttin lika að skapa sjálf
sinn fritíma.
Velflestir undirstöðuatvinnu-
vegir landsmanna virðast eiga
mjög erfitt fjárhagslega nú. Þvi
hugsa forustumenn þannig, að
þann vanda verði að leysa fyrst
og sfðan þá bænda.
Að minu mati er ekkert meira
áriðandi fyrir okkar stétt en að
öðlast rétt til árlegar hvildar.
Markaðsvandamál landbúnað-
arins eru ekki einkavandamál
hans, ekki persónuleg vanda-
mál hvers og eins heldur höfum
við viðskipta- og landbúnaðar-
ráðuneyti. Þar hljóta þessi mál
að verða leyst án þess að það
komi fjárhagslega niður á
hverri einustu bændafjölskyldu
i landinu.
Allir eru sammála um að fjár-
málalíf þjóðarinnar sé ekki heil-
brigt. Úr þvi verður að bæta. Og
þar liggur meinsemdin, en á-
stæðan til þessa alls verður ekki
rakin hér nú.
Að lokum skora ség á framá-
menn bænda að skapa okkur
möguleika á hvildartima ár-
lega, (orlof). Afleysingafólk, er
vinni skipulega við bústörf, er
það sem koma skal.
Hliðskóguin, 30/3, 1978,
Jón Aðalsteinn.
Tengsl viö bændur
A nýafstöðnum fundi Til-
raunaráðs landbúnaðarins kom
til umræðu hvcrnigbetur mætti
tryggja, að niðurstöður rann-
sókna bærust til bænda. Bænd-
ur eru jafnan fljótir að tileinka
sér rannsóknarniðurstöður, ef
þeir sjá sér hag i þvi. Hér á
landi er rótgróin hefð i búnaðar-
fræðslu i útvarpi og svo er einn-
ig viða erlendis.og þar er sjón-
varpi einnig viða beitt i
búnaðarfræðslu. Bændur búa
m jög dreift um iandið og störfin
cru margþætt og vandasöm.
Þeir hafa þvi meiri þörf fyrir
slika fræðslu en fiestar ef ekki
allar aðrar starfsstéttir I þjóð-
félaginu.
A s.l. ári gerðist það hinsve'g-
ar, að búnaðarfræðsla i útvarpi
var með öliu feild niður. Hafa
margir aðilar látið i ljósi itrek-
aðar óskir um, að hún verði tek-
in upp að nýju og var m.a.
samþ. ályktun þess efnis á fundi
Tilraunaráðsins 2. des. s.l.
A fundinum 14. april var þetta
mál enn tjl umræðu og var
samþ. samhlj. svofelld ályktun:
„Fundur nýskipaðs tilrauna-
ráðs Rannsóknarstofnunar
landbúnaðarins haldinn á
Keldnaholti 14. april 1978, árétt-
ar tillögu ráðsins til Útvarps-
ráðs frá 2. des. 1977, sjá bréf
dags. 15. 12. 1977, um að taka
upp að nýju þáttinn „Spjallað
við bændur” og að aukin verði
fræðsla um landbúnað i útvarpi
og sjónvarpi”.
—mhg
VOf
Umsjón: Magnús H. Gíslason
I
■
I
i
■
I
■
I
■
I
m
1
'm
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
i
■
I
m
I
■
I
■
I
■
I
i
■
I
■
I
■
I
■
i
■
I
■
I
■
I
■
I
■
I
■
B
■
I
■
'!
i
■
I
■
I
Jón Aðalsteinn skrifar:
Mér virðist með nokkrum
■ rétti hægt að halda þvi fram, að
5 launa- eða afkomubarátta okk-
■ ar bænda sé svo illa á vegi stödd
sem raun ber vitni, vegna þess,
| að forustumennirnir þurfa ekki
■ að lifa af landbúnaðartekjum,
I þótt jafnvel bændur séu. Þessir
■ menn, sumir hverjir, eru þing-
menn og kannski einrnitt þess-
vegna koma ekki afgerandi til-
lögur um úrbætur frá þeim nú,
I það er svo stutt til kosninga.
Allir stjórnarþingmenn óttast
| fylgishrun, sem eðlilegt er. Við
■ bændur, sem erum einungis
I bændur, höfum hvorki tima,
B getu né efni á að standa i fé-
■ lagslegri baráttu. Til þeirra
| hluta hafa yfirleitt valist bænd-
■ ur, sem hafa lifibrauð sitt af
I embættisstörfum og eða hlunn-
J indum, hafa tima og efni á að
| mennta sig og að taka þátt i
■ stéttabaráttunni. Án þess að ég
I þekki nægjanlega til þá finnst
B mér ákvörðun S’téttarsam-
■ bandsfundar i haust, um kjarn-
* fóðurskatt, bera vott um að full-
■ trúar þar þurfi yfirleitt ekki að
I framfleyta fjölskyldum sinum
■ af landbúnaðartekjum.
Sú stefna, sem ráðið hefur hér