Þjóðviljinn - 17.12.1978, Blaðsíða 22

Þjóðviljinn - 17.12.1978, Blaðsíða 22
22 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 17. desember 1978 ■ IEIIIH ■ Ný skáldsaga eftir Desmond Bagley. Tólfta bók þessa vinsæla sagnameistara, kom út í Englandi íseptemberoger þar efst í sölu nýrra bóka. DESMOND BAGLEY DESMOND BAGLEY UITIN GULLK JÖLURINN fy rsta skáldsaga Desmond Bagley, hefur verið endurprentuð. Saga þessi gerði höfund hennar strax frægan, enda er hún afburðaskemmtileg og vel skrifuð eins og_allar bækur Desmond Bagley. UPP Á LÍF OG DAUÐA ný skáldsaga eftir Charles Williams. Æsispennandi saga eins og fyrri bækur höfundar. ^ÞJÖOLEIKHÚSIÐ 3*11-200 MATTARSTÓLPAR ÞJÓÐ- FÉLAGSINS Frumsýning annan jóladag kl. 20 2. sýning miövikud. 27. des. 3. sýning fimmtud. 28. des. 4. sýnlng föstud. 29. des. SONUR SKÓARANS OG DÓTTIR BAKARANS laugardag 30. des. kl. 20. Litla sviðið: IIEIMS UM BÓL eftir Harald Mueller { þýö- ingu Stefáns Bladurssonar Leikmynd: Björn G. Björnsson Leikstjóri: Benedikt Arna- son Frumsýning fimmtud. 28. des. kl. 20.30 Miðasala 13.15-20 Sími 1-1200 Vinstrihreyfing Framhald af bls.4 hreyfingu fólks sem beröist fyrir sósialisku þjóöfélagi. Hins vegar væri erfitt aö dæma um hversu virk hún gæti reynst i stéttarfélögum, þar sem verka- lýössamböndin eru tvö. Annars vegar væri þaö Intersindical þar sem kommúnistar væru alls ráö- andi og hins vegar UGT (Uniao Geral de Trabalhadores) þar sem Jafnaðarmenn og aörir borgara- legir flokkar ættu sterk Itök. 1 hinu siöarnefnda væri meira um skrifstofufólk og iönaöarmenn, og væri þaö skýringin á styrk borgaralegu flokkanna. Kommúnistar hafa verið nokkuö fyrir utan stjórnarmynd- anir i Portúgal, en Castro Guerra sagöi aö styrkur þeirra væri mun meiri i Suöur- Portúgal heldur en i norðurhluta landsins. Hann sagði ennfremur aö þrátt fyrir atburöina i Alentejo og baráttu bænda þar fyrir aö halda landi þvi sem þeir fengu eftir byltinguna (og stjórnarskrá landsins tryggir þeim), þá sé landbúnaðaðurinn ekki eina vandamálið I Portúgal. 1 gegnum árin hafi er- lendir atvinnurekendur hænst aö Portúgal vegna ódýrs vinnuafls, en nú sé atvinnuleysið mikið vandamál. Um niu til tólf af hundraði vinnufærs fólks i land- inu sé atvinnulaust og á þvi verði að ráða bót. Þvi sé nauösynlegt aö útrýma þeim gamla fjandskap sem rikir á milli sósialista og kommúnista i Portúgal. (ES) Gerið skil sem fyrst í happdrætti Þjóðviljans Landsleikir í handknattleik Danimir koma! ísland — Daiunörk í Laugardalshöll í kvöld, sunnudag, og á morgun, mánudag, kl. 21.00 bæði kvöldin Allir i Höllina — hvetjum ísland til sigurs Forsala aðgöngumiða hefst kl. 13.00 á sunnudag í Laugardalshöllinni. Áfram ísland! HSI A* XUSTURBAKKI HF SKEIFAN 3A.SIMAR 38944 30107 Það var einn hráslaga- legan haustdag að Linda dóttir læknisins í litla þorpinu og Margrét dóttir fína þingmanrisins úr borginni voru úti í skógi að ganga. Sú síðarnefnda var í sumarleyfi með móður sinni/ sem var góð vinkona móður Lindu. Margrét var Ijóshærð með lokkað hár (sem var nú raunar alveg slétt í verunni) og dálítið stór upp á sig, eða að minnsta kosti f annst Lindu það, en það máttu læknishjónin ekki heyra: Hún Margrét litla sem var svo dásam- lega vel upp alin og kurteis. Þú verður að vera góð við hana. Hún er svo ný hérna! Kurteisi! O, svei. Sífellt var Margrét grobbandi og með mikilmennskulæti, Linda beinlínis þoldi hana ekki. Aldrei mátti hún sjá neitt sem var óhreint né heldur dýr, en aftur á móti elskaði Linda öll dýr og yfirleitt allt sem hrærðist í náttúrunni. Linda var dökk á brún og brá, f rek- ar lítil og grönn, ellefu ára,og eins og fyrr sagði elskaði hún öll dýr, en átti þó engin sjálf. Þetta var seint i sept- ember og dálítil skúr, og stelpurnar voru að hugsa um að snúa við, þegar þær heyrðu spangól. Þeim dauðbrá og Margrét greip í kápuermi Lindu og kveinaði: „Hvað var þetta?" „Láttu ekki eins og kjáni, þetta var hundur. Komum og gáum hvað er að honum," sagði Linda gremjulega. „Nei, nei, þetta gæti verið f lækingshundur, óhreinn og villtur," skrækti Margrét. „Auðvitað er þetta f lækingshundur, fyrst hann er að flækjast úti í skógi. Komum nú, hann gæti verið að deyja," sagði Linda, því nú heyrðist spangólið aftur, enn ámáttlegra en fyrr. „Farðu þá, ég bíð hér. Ég vil ekki eiga á hættu að villihundur bíti mig til bana." „Þá það," sagði Linda og þaut af stað. Hún reyndi að hlaupa á hljóð- ið sem nú var hér um bil stanslaust. Eftir smástund kom hún í lítið rjóður, þar sem eigandi ails hávaðans lá. Þetta var tík sem var greinilega að því komin að gjóta. Hún var öll í slæmum sárum á fótun- um og virtist kveljast mikið. „Veslings skinnið," hrópaði Linda og fleygði sér á hnén við hlið hunds- ins, án þess að hugsa um bleytuna á jörðinni. „Líður þér alveg hræðilega, veslingurinn," sagði hún bliðlega og smeygði sér úr nýju regn- kápunni sinni og lyfti varlega undir tíkina og vafði kápunni utan um hana. Þá tók hún eftir hálsbandi sem á var fest járnplata. „Tína" stóð máðu letri á henni. „Jæja, skinnið, heit-

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.