Þjóðviljinn - 04.03.1979, Blaðsíða 17

Þjóðviljinn - 04.03.1979, Blaðsíða 17
Sunnudagur 4. mars 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 17 viö skákborðið Mikhail Tal fyrrum heimsmeistari i skák og Viktor Henkin blaðamaður og skák- meistari voru staddir á Ritstjórnarskrifstofu eins af dagblöðum Moskvu nú fyrir skemmstu. Þeir skipt- ust á nýjustu fréttum úr skákheiminum, en drápu siðan á nokkur atriði varðandi hina sálfræðilegu hlið bar- áttunnar við skákborð- ið. Þetta efni hefur vakið áhuga fjölda manna undanfarin ár. Vonum að okkar les- endur hafi þar einnig af nokkurt gaman. Henkin: Tvær höfuðmeining- ar um skákiþróttina er aö finna meöal skákmanna. Aöra oröaöi hinn þekkti pólski stórmeistari Akib Rubenstein i byrjun þess- , arar aldar. Hann sagöi: „Ég tefli minum mönnum gegn mönnum andstæöingsins”. Þetta merkti aö hann leiddi per- sónu andstæöingsins algjörlega hjá sérogtókekki marká neinu nema leikjum hans á skákborö- inu. Emmanuel Lasker oröaöi hina andstæöu skoöun þannig. „bað eru ekki tréfigúrur sem eigast viö á skákboröinu heldur tveir menn”. Hann var vitring- ur i skákinni og tók alltaf tillit til veikleika andstæðingsins, ekki aöeins i skákinni heldur og almennt, i mannlegum viöskipt- um. Um þetta er deilt enn þann dag i dag. Ymsir skákmenn, þar á meöal júgóslavneski stór- meistarinn Svétosar Gligorits, fylgja skoöun Rubinsteins en aðrir þar á meöal Botvinik, fyrrum heimsmeistari hafa not- aö hina sálfræöilegu aöferö Laskers. Lr Heimsmeistarinn Anatoli Karpov kýs hinn „gullna meöal- veg”: „Min taflmennska bygg- ist mikiö á tækni”, segir hann. ,,ÉS reyni aö tefla skákina rétt og tek aldrei áhættu eins og til dæmis Larsen eða Tal. En ég vel si'öur en svo einföldustu leið- ina af þeim sem mögulegar eru, heldur þá haldbestu. Séu nokkr- ar jafngóðar leiöir, sem ég get valið um, þá fer valiö aö tölu- veröu leyti eftir andstæöingn- um. Tefli ég til dæmis viö Korts- noj eöa Tal reyni ég aö ná ein- földum stööum, sem ekki falla aö þeirra sköpunarþörf, en and- spænis Petrosjan reyni ég aö flækja máliö. En blasi viö mér sú einaréttaleiö, þá vel éghana * hver svo sem situr I stólnum andspænis mér”. Tal: Fischer sagöi einu sinni aö hann heföi yndi af þvi aö sigra andstæöinginn. „Mér finnst gaman aö því, hvernig þeir engjast”, bætti hann viö. Mér finnst lika gaman aö vinna, en sannasta ánægju hef ég af leiknum sjálfum. Hvað sálfræðina snertir hef ég yfirleitt ekki áhuga á ööru en minni eigin liöan.l einvi'gi verö ég aö finna til innblásturs á svipaöan hátt og hljóöfæraleik- ari sem heldur konsert. A keppi- nautnum hef ég ekki áhuga umfram þaö aö hann, sam- kvæmt oröalagi hins gaman- sama skákmanns Savelí Tarta- kovér, hefur lika sinn rétt til aö lifa. Henkin : Sálfræöiþátturinn á skákkeppni hefur ótviræö áhrif á gang mála, hvort sem stór- meistararnir viðurkenna þaö eöa ekki. Ég á ekki viö þaö eitt aö und- irbúa sig skákfræöilega meö miöi af keppninautnum, heldur ekki siður huglæg viðskipti keppinauta, þegar skákmaður tapar stööugt fyrir einhverjum einum. Þannig tapaöi Frank Marshall, sem var amerlskur meistari I mörg ár, alltaf fyrir Capablanka.enda þótt hann ynni hina frábærustu sigra á öörum stórsnillingum. Danski stór- meistarinn Bent Larsen tapar kerfisbundiö fyrir Spasský. Fisher getur heldur ekki hrósaö sigrum yfir Tal, þaö best ég veit. Tai: Nei, ég er einn fárra skákmanna sem hafa hagstætt vinningshlutfall á móti Fischer. Ég hef unnið hann í fjórum skákum og tapað tveim auk fimm jafntefla. Ég hitti hann slðast fyrir 16 árum viö skák- boöiö og Bobby klæjar greini- lega enn út af þvi aö hafa ekki getað gert upp þá reikninga. Þeir eru aö visu lika til sem valda mér svipuöum hrekkjum en ég ætla ekki að nefna þá meö nafni „af öryggisástæðum”. Um getur veriö aö ræða „óþægilega” keppinauta, og þaö liggur ekki i styrk þeirra, heldur er orsaka að Ieita i þeim hug- lægu þráöum sem liggja á milli manna á meöan þeir etja hvor gegn öröum. Þaö getur veriö um persónulega andúö aö ræöa, nei- kvæö geöhrif sem setiö hafa eft- ir siðan slöast og reyndar margt annaö af þvi tagi sem okkur er ennþá „terra incognita”. En þaö eru einnig til sjáanleg merki sem hægt er aö greina andlegt ástand keppinautarins á. Ég man aö i slöustu umferö um meistaratitil SSSR áriö 1958 tefldi ég þýðingarmikla skák viö Boris Spassky. A ákveönu stigi I skákinni bauö hann jafntefli. Eftir stöðunni aö dæma var þýö- ingarlaust fyrir mig aö tefla til vinnings, en ég undraöist mál- róm Spasskýs, sem var breyttur og annarlegur. Ég fann I honum kviöa og öryggisleysi og hafnaði jafnteflinu. Eftir nokkra leiki lék Spassky af sér og tapaöi. Þaö má reyndar oftast fá nokkuö glögga mynd af sálar- ástandi keppinautarins með þvi aö fýlgjast náiö meö honum. Skákmenn roöna á eyrunum ef þeir veröa mjög kviöafuflir. Botvinik togar i bindiö sitt, Fischer hossar sér á tá. Þaö er sagt aö mig megi sjá út á dofn- andi augnaráöi. Henkin : En er þaö háttvisi aö rýna andstæöinginn aö tafli? Ég veit aö margir skákmenn nota þetta aö hafa andstæöinginn „i sigti”, þar á meðal Karpov, Fischer og — þú fyrirgefur — Tal. Tal: 1 fýrsta lagi er ekkert kveöiö á um hreyfingar augn- anna ! keppnisreglunum. Og i ööru lagi er hægt að fylgjast meö keppinautnum án þess aö vera uppáþrengjandi, án þess aö trufía hann viö aö hugsa um næsta leik sinn. í æsku syndgaöi ég dálítiö meöforvitni I óhófi, þaö er rétt, en Kotnov stórmeistari gaf mér einu sinni lexlu i þvi efni. Ég tefldi eitt sinn viö hann einvigis- skák og tók upp á þvi aö fylgjast náiö með honum eitt sinn, eftir aö hafa leikiö minn leik. Þá leit hann upp frá skákboröinu og rak mig I gegn meö sinu mikilúðuga augnaráöi undan upplyftum, þykkum dökkum brúnum. Þannig horföumst viö á i nokkrar sekúndur rétt eins og i' barnaleiknum „Horfast hér i augu...”, siðan skelltum viö upp úr og héldum viöureigninni á skákborðinu áfram eins og ekkert heföi I skorist. Ég man nú ekki lengur hvernig þessi skák fór, en ég lyfti ekki sjónum á keppinautinn meir. Henkin: Þaö eru einmitt svona tilfelli sem koma af staö sögum um dáleiöslu. Alékhin var á slnum tima grunaður um aö nota leynda töfra og Lasker meöslgarettu milli tannanna og djöfullegt augnaráð. Textinn varsvohljóöandi: „Dáleiösla og reykur — minn sterkasti leikur” Tal: Ég hef veriö sakaöur um hiö sama. Fyrir einum fimmtán árum kom PalBenkötil tafls viö mig meö dökk gleraugu. „Ég get ekki teflt viö Tal, hann dáleiöir mig”, sagði hann við dómarana. Þá tildraöi ég lika svörtum gleraugum upp á mitt nef og þannig tefldum viö skák- ina, einsog viö værum staddir á sólarströnd, Benkö stóöst ekki þrjátiu leiki. „Já”, —and- varpaði hann um leiö og hann gaf skákina” — „þetta er greinilega ekki undir gleraug- unum komið”... Henkin: Aörir skákmenn hafa oröiöfyrir svipuöum ásökunum. Fischer til dæmis. En þaö er eins og Bent Larsen sagöi I til- efni af þessu: „hverskonar dáleiösluáhrif annars skák- mannsins á hinn eru gjörsam- lega útilokuö”. Viö skulum því láta dáieiösluna liggja milli hluta. Hinsvegareru huglæg áhrif eins skákmanns á annan ekki bara möguleg heldur hreinlega óum- flýjanleg. Ætli það sé ekki þaö sem átt er við þegar menn kalla Tal „sterkan persónuleika”? Tai:Orþvifariöeraötala um mig á annað borö, þá tel ég mig ekki til „sterkra persónuleika”. Hvaö taugaboö áhrærir er ég fremur „viötæki” en „sendir”. Ég dreg ekki dul á þaö aö mér tekst stundum aö „hlera” hugsanir andstæðingsins. Ég getekkiútskýrthvernigsllkt fer fram, en þaökemur fyrir aö ég hef hálfpartinn á meövitundinni hvernig keppinauturinn muni bregðast viö þeim leik sem ég leik, finn á mér að hánn muni ganga I gildruna. En þetta er auövitað engin dáleiösla. Hvaö áhrifavald „sterks persónuleika” áhrærir, þá veröið þiö aö hafa mig afsak- aðan; ég hef aldrei oröiö fýrir neinu sliku. Ég neita þó ekki sllkum möguleika. J Glefsur um ALJÉKÍN Þegar nöfn mikilla leikfléttu- meistara berast mönnum til eyrna og vegiö er og metiö hver snjallastur sé, er Alexander Aljé- kln, heimsmeistari 1927-35, 1937- 46ofarIega I hugum manna, e.t.v. efstur. En Aljékin var meira en snjall leikfléttumeistari, hann var svo ekki veröur um deilt einn af feörum nútima skáklistar. Þá rætt er um nútlma skáklist þá ætla menn Lasker, Capablanca, Rubinstein og fleiri mikiö hlut- verk i þvi tilviki en svo er ekki. Jósé Raul Capablanca var llk- lega mesti snillingur allra tlma, en sú vinna sem hann lagöi af mörkum I undirbúningi var ákaf- lega takmörkuö og jafnvel undir þau tvo heimsmeistaraeinvlgi sem hann háöi um dagana t.d. viö Emanúel Lasker þá var undir- búningur hans nánast enginn. Hann tefldi m.ö.o. méö brjóstvit- inu og hæfileiki hans nægöi svo til alltaf til aö hnekkja snjöllu heimabruggi andstæöingsins. Fræg er t.d. skák hans viö Marshall en þegar hún var tefld var Marshall búinn aö biöa I heil 8 ár meö afbrigöi þaö sem nú er kennt viö hann (Marhsall-árás- in). Allt kom fyrir ekki, fyrir- hafnarlaust rataöi Capa á snjalla leiö og meöhöndlun hans þykir enn þann dag I dag fullnægjandi. Sömu sögu er aö segja um Lask- er, þann heimsmeistara sem lengst hélt titlinum samfellt. Hann kom til borösins lítt eöa ekki undirbúinn og beitti þess I staö mikilli sálfræöilegri her- kænsku til aö yfirbuga andstæö- inginn. Þessu var ööru visi farið meö Aljékin. Hann varöi mörgum klst. til rannsóknar á byrjunarkerfum helstu andstæöinga sinna, reit bækur meö einhverjum snjöllustu skýringum sem um getur. Eftir Aljekins daga tóku aörir upp þráöinn, Mikhael Botvinnik hóf kerfisbundiö aö rannsaka skák og árangurinn lét ekki á sér standa. Hann varö heimsmeistari áriö 1948 og hélt honum meira og minna til ársins 1963. Eftir honum hafa sovéskir stórmeistarar tekiö upp vinnubrögöin enda engin til- viljun hvilika yfirburöi Sovétrlkin hafa I skákheiminum. Skákin sem fer hér á eftir er ein sú frægasta sem Aljekin tefldi um dagana. Hún er lýsandi dæmi um Aljékin þegar hann var uppá sitt besta. Byrjunin er tefld af mikilli nákvæmni, afrakstur heimarann- sókna, miötafliö og lok skákar- innar hreint snilldarlega. Allir út- reikningar Aljékins 100% ná- kvæmir, en þaö þarf meira til, innsæiö sem Aljékin haföi I svo rlkum mæli. Þeir sem einu sinni hafa skoöaö þessa skák gera þaö örugglega aftur meö litlu minni ánægju en I hiö fyrsta sinn. Hinir eru öfundsveröir. Baden — Baden 1925 Hvltt: Richard Reti Svart: Alexander Aljékin Reti-byrjun 1. g3 (Aöur ræddi ég um feður nú- timaskáklistar og Reti er örugg- lega einn þeirra. Hann var upp- hafsmaöur hinna svokölluöu vængbyrjana, sem hefjast meö textaleiknum, 1. Rf3 1. b3 og 1 c4. Hugmyndir hans voru ekki I mikl- um metum fyrsta kastiö hjá sam- tiðarmönnunum, en þegar sjálfur Capablanca varö aö lúta i lægra haldi fyrir Reti á Alþjóöa-mótinu i New York 1925 fóru menn fyrst aö taka þessa hæglátu byrjana- leiki alvarlega.) 1. ..e5 (Nú i dag myndu menn llklega leika 1. -g6 eöa 1. -c5, en Aljékín haföi trú á skjótri liösskipan og til þess er leikurinn vel brúklegur.) 2. Rf3 (?) (Nákvæmara er 2. Bg2 eöa 2. d3. Aljékin er fljótur aö refsa hvitum fyrir frumhlaupiö.) 2. ..e4 3. Rd4-d5 (Skarpara er 3. - c5 4. Rb3 c4 5. Rd4 Bc5 en þá höfum viö fengiö upp Aljéklns-vörn á hvolfi. Leikjarööin gæti veriö 1. e4 Rf6 2. e5 Rd5 3. c4 Rb6 4. c5 Rd5 5. Bc4. Eini munurinn er aö nú er hvitt peö á g3. Reynslan hefur sýnt aö þaö er hvitum frekar til trafala heldur en hitt.) 4. d3-exd3 5. Dxd3(?) (Hvitum hefur oröiö á mistök tvisvar I þessari skák og hefur ekki leikið nema 5 leikjum. Þaö er þó vert aö taka þaö fram aö þessi mistök eru einungis fræðilegs eölis og sú vitneskja sem nú ligg- ur fyrir var ekki kunn þeim miklu meistarum sem tefldu þessa skák. Hugsum aftur á hvolfi (þaö getur veriö hollt til samanburöar t.a.m.) Eftir 1. e4 Rf6 2. e5 Rd5 3. d4 d6 4. Rf3 g6 5. c4 Rb6 6. exd6 er kominn upp þekkt staöa I Aljékin. Ekki undir neinum kringumstæö- um væri hér drepið á d6 meö drottningu. Eftir 6. -cxd6 hefur svartur gott mótspil gegn mið- boröi hvits, sem reyndar er hug- myndin meö Aljékins-vörninni.) 5. ..Rf6 6. Bg2-Bb4 + (Þaö þarf dýptarmæli á svona leiki! I stuttu máli mun hug- myndin vera sú að lokka hvitan til aö leika 7. c3 en þá er d3-reiturinn tilfinnanlega veikur og þaö gæti svartur reynt aö notfæra sér. Þá Umsjón: Heigi ólafsson myndi riddaranum vera mein- aöur aögangur aö c3-reitnum.) 7. Bd2-Bxd2+ 9. C4 8. Rdx2-0-0 ( Einkennandifyrir hugmyndir Retis. Hann hyggst blása llfi i stiröa limi biskupsins á g2 meö þessum leik.) 9. ..Ra6 14. Hfdl-Bg4 10. Cxd5-Rb4 15. Hd2-Dc8 11. Dc4-Rbx5 16. Rc5-Bh3! 12. R2b3-c6 17. Bf3 13. 0-0-He8 (Peöiö er banvænt: 17. Bxh3 Dxh3 18. Rxb7 Rg4 19. Rf3 Rde3! 20. fxe3 Rxe3 21. Dxf7+ Kh8 22. Rh4 Hf8 og vinnur.) 17. ..Bg4 19. Bf3-Bg4 18. Bg2-Bh3 20. Bhl (Reti hafnar augljósu jafn- teflistilboði svarts, enda sjálfsagt taliö sig hafa betri stööu. Sé svo eru þeir yfirburöir mjög litlir. Hvaö um þaö. An þessa leiks’heföi skákin sem viö veröum vitni aö aldrei veriö skráö hér.) 20. ..h5! (Aætlun svarts er einföld. Hann hyggst veikja g3-reitinn meö framrásinni h7-h5-h4. Sú veiking reynist afdrifarik.) 21. b4-a6 23. a4-hxg3 22. Hcl-h4 24. hxg3-Dc7 Framhald á 22. siðu.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.