Þjóðviljinn - 22.06.1980, Blaðsíða 23

Sunnudagur 22. júni 1980 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 23
* unglingasíðan *
Umsjón:
Jórunn
Sigurðar-
dóttir
Þaö var einu sinni maöur,
sem hét Sergej Tretjakov. Hann
fæddist rétt fyrir slöustu alda-
möt í borginni Riga I Lettlandi,
sem nil tilheyrir Sovétrikjunum.
Sem ungur maöur baröist hann
meö bolsjevikum fyrir fram-
gangi byltingarinnar. Seinna
vann hann svo sem blaöamaöur
og rithöfundur þangaö til Stalín
lét setja hann og konu hans I
fangabUöir I Slberlu þar sem
hann var skotinn 1939. Og þegar
hann var bUinn aö liggja I mörg
ár I gröf sinni fékk hann svo
loksins uppreisn æru.
Eins og ég sagöi áöan vann
Tretjakov viö blaöamennsku og
af þvl læröi hann til rithöfundar
eöa svo segir hann sjálfur I bók,
sem hann skrifaöi um þaö aö
vera rithöfundur. A einum staö I
þessari bók biöurhannunglinga
um aö hjálpa sér aö skrifa vasa-
bók. Ekki þannig bók aö hUn sé
svo lítil að hUn passi i vasa,
heldur bók um vasa, þaö er aö
segja þaö sem er I vösum fólks.
Ef ég til dæmis segi ykkur alveg
án þess aö svindla hvaö ég er
meö í jakkavösunum mínum þá
eruö þiö á margan hátt nær um
þaö hvers konar manneskja ég
er eöa hvers konar llfi ég lifi. Og
ef ég segi ykkur um hvern hlut
sem ég er meö I vösunum hvaö-
an, hvernig og til hvers ég fékk
hann — ja þá vitið þiö næstum
allt um mig.
P6 aö margur hefði kannske kosiö aö dansa endurgjaidslaust I miðbænum á sautjándanum, virtist enginn svikinn I Laugardals-
höllinni umrætt kvöld.
KOMUM I LEIK
Þetta er ekkert hlægilegt —
vasabók er I þessu tilviki sem
sagt bók um innihald vasa og
sögu þess. Þvi hver einasti hlut-
ur sem þd heldur á I hendi þér á
sér sina sögu, eiginlega sitt
eigið lif. Hann hefur ekki alltaf
litiö eins út og hann hefur ekki
alltaf veriö I hendinni á þér.
Maöur veröur aö fá hlutina til
þess aö segja frá sjálfum sér.
Eigum viö aö athuga hvort viö
getum skrifaö vasabók I sam-
einingu?
Ég hef náttúrlega ekki hug-
mynd um hvort ykkar finnst
þetta nokkuö sniöugt þó mér
finnist þaö. Og ef engu ykkar
finnst þessi vasabókarhugmynd
spennandi þá dettur hún náttúr-
lega um sjálfa sig og siöan ekki
söguna meir. Mér þætti þá hins
vegar spennandi aö vita af
hverju. En enga svartsýni, ef
þiö hafiö áhuga á aö vera meö I
vasabókinni — þá einn, tveir og
þrlr.
Hvernig fer efnissöfnunin
fram? Fyrst skalt þú lesa þess-
ar leiöbeiningar gaumgæfilega,
slöan skaltu finna þér einhvern,
sem er tilbúinn til þess aö af-
henda þér innihald vasa
sinna. Auövitað geturöu llka
fariö I eigin vasa. Mest spenn-
andi er náttúrlega aö athuga
vasann hjá mörgum og mis-
munandi persónum — krökkum
úr ólikum fjölskyldum o.s.frv.
Þaö er náttúrlega mikilvægt aö
enginn svindli og setji eitthvaö
ofsalega sniöugt I vasann eöa
taki eitthvaö Ur honum, sem
hann eöa hUn heldur aö hún eöa
hann þurfi aö skammast sln
fyrir, því þá er ekkert gaman aö
þessu lengur.
Sannleikurinn er nefnilega oft
miklu meira spennandi og lygi-
legri en Tinni og allir hans árar
til samans. Jæja, nú situr þú
fyrir framan hrúgu af allskonar
dóti. Og þaö er sama hve
ómerkilegir hlutirnir mega
viröast.þaö veröur aö segja frá
þeim öllum, I hvaöa ástandi þeir
eru, hvernig þú komst yfir þá —
hvort þér voru gefnir þeir eöa
þú tókst þá einhversstaðar,
stalst þeim og þá líka hvernig
þaö geröist og I hvaöa tilgangi.
Þú veröur llka aö geta þess I
hvaöa vasa hver hlutur var.
Hlutir sem eru mikiö I notkun
bera t.d. þeir sem eru rétthentir
I hægra vasa en þeir sem eru
örvhentir I vinstra vasanum. t
lokin skaltu svo greina frá hvort
eigandi vasans býr I sveit, borg,
eöa þorpi og viö hvaöa störf fjöl-
skyldan hans starfar. Og þá er
bara aö byrja góöa skemmtun.
Heil og sæl öll sömul.
Ekki hafiö þiö nú veriö nógu
dugleg viö aö skrifa upp á slö-
kastiö. Kannske hafiö þiö heldur
ekki haft neina ástæöu til þess.
Þó á ég bágt meö aö tráa þvi. Ég
held aö á hverjum degi gerist
fleiri hundruö og fimmtiu smá-
atvik, sem eru smáumhugs-
unarverö. Auövitaö er nauösyn-
legt aö veija og haina, þaö er jú
ekki hægt aö sitja bara og hugsa
ailan daginn. Jöröin mundi aö
vfsu halda áfram aö snúast, en
ætli margur hugsuöurinn félli
ekki saman úr hor áöur en langt
um liöi. Sem sagt þaö sem ég
vildi sagt hafa er:slöuna vantar
efni frá ykkur — lesendur góöir
Þaö má vera aö ég sé löt, en
ég nenni ekki aö sitja viö ritvél-
ina og pikka og pikka til þess aö
vakna einn góöan veöurdag upp
viö þann vonda draum aö þaö
eru allir löngu hættir aö lesa þaö
sem ég hef veriö aö skrifa. Notiö
tækifæriöog fáiöefni ykkar birt
á einu unglingaslöu landsins —
fari ég meö fleipur biö ég um
leiöréttingu —■ á Unglingaslöu
Þjóöviljans!
Upp meö pennana.
Jórunn
Kæra Unglingasiöa.
Við ætlum að leita álits þins á
atviki sem geröist hér um dag-
inn. Viö viljum taka það fram
hér I byrjun aö ekkert kvik-
myndahús er hér I sveitinni og
ekki um annað aö ræöa sér til
skemmtunar en skóladiskótek-
in, sem eru einu sinni I mánuði.
Þetta byrjaöi meö þvi aö
ákveöiö var aö hafa diskótek
eins og venjulega, en þá var
verið að sýna sérstaka mynd i
kvikmyndahúsi i nágranna-
kaupstaðnum hér. Þá kom upp
sú hugmynd aö fara frekar i bió
en aö hafa diskótek, svona til til-
breytingar. En þannig var aö
viö vorum búnar aö sjá þessa
mynd. Og til þess aö koma
kennara og einni óviökomandi
manneskju fyrir I rútunni var
okkur meinaö afi koma meö, þó
aö væri eitt sæti laustJmeöan
hinir krakkarnir skemmtu sér
frá 3—10 (um kvöldiö) sátum
viö heima meö sárt enniö.
Nú viljum viö vita hvort þér
finnst þetta ekki óréttlátt I okk-
ar garð.
Meö fyrirfram þakklæti fyrir
birtinguna og gott svar fljót-
lega.
Steina og Dóra.
Elskulegu stöllur
Jú, vlst þykir mér þiö hinu
mesta óréttlæti beittar. Og ég
skil ekkert I kennaranum ykkar
aö hafa ekki skilning á þvl hve
mikilvægt þaö er fyrir ykkur
sem og annaö fólk aö vera þátt-
takendur I þvi, sem er aö gerast.
Þaö er ekki bara bióið eöa þessi
ákveöna mynd, sem lokkar og
laöar i þessu tilfelli.heldur lika
það aö gera eitthvaö meö félög-
um slnum. Þaö er engu likara
en veriö sé aö hegna ykkur fyrir
að fara f bió aö eigin frumkvæöi.
Og kannske heföuö þiö líka séö
eitthvaö nýtt út úr myndinni viö
að sjá hana I annað sinn og þaö
heföi kannske getaö komiö
skemmtilegum umræöum af
staö. Þaö væri lika gaman aö
vita hvernig hinir krakkarnir
brugöust viö aö þiö skylduö ekki
fá aö fara meö. Ég trúi ekki
ööru en aö þau heföu verið
reiöubúin til aö þrýsta sér ögn
saman t.d. á aftasta bekknum I
rútunni til þess aö þiö gætuö
komist meö. Og hvaö heföi einn
kennari svo sem getaö gert ef
heil rúta af krökkum heföi staö-
iö saman um jafnsjálfsagöan
hlut. Ef allir bara sitja og tuldra
hver fyrir sig gerist náttúrlega
ekki neitt. Samstaða er þaö
mikilvægasta fyrir alla þá, sem
eiga allt sitt undir boöum og
bönnum einhverra, sem þykjast
standa þeim ofar.
Þakka ykkur innilega fyrir
bréfiö — góöa skemmtun i sum-
ar.
Jórunn