Þjóðviljinn - 28.11.1981, Blaðsíða 16

16SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN
daegurCónlist
GÓLFPLÖTUR
Ég ætla aö leyfa mér I upphafi
þessa skrifs, að vísa á innganginn
hans Jóns Viðars, þar sem við
virðumst eiga við sama vanda-
mál að striöa, nema hvað mlnar
plötur liggja á svefnherbergis-
gólfinu. Best að hafa reglu á ó-
reglunni og taka þetta I sögulegri
röð:
Kamarorghesta-
sveif lurokkkabarett
Bisar I banastuði.fyrsta og eina
hljómplata Kamarorghesta, is-
lensku útlendingahersveitarinnar
i Kaupmannahöfn, komu mér
þægilega á óvart. Eftir að hafa
látið þá æra mig I Háskólabíói
með illa hljóðblönduðum rokk-
kabarett og langdregnum, á und-
an ennþá langdregnari kvik-
myndasýningu (þótt stutt væri),
þá bjóst ég við enn einni af þess-
um söguþráðarplötum (con-
cept-album), þar sem söguþráð-
urinn margtýnist og er ótengjan-
legur, þrátt fyrir góðan vilja
hlustanda. Af slikum plötum Is-
lenskum má nefna t.d. Tivoli
þeirra Stuðmanna og Jack Magn-
et. Þessar plötur eru að vísu pott-
þéttar hvað hljómlistina snertir,
og standa þar þá kannski framar
en Kamarorghestarnir, en bana-
stuð bisanna i Kamarorgbælinu
við Sundið ætti ekki að fara fram
hjá neinum.
Stóran þátt i heillegum sögu-
þræði á stuttur og smellinn sögu-
útdráttur á plötuumslagi „BIs-
anna”, ásamt textum, en þetta
umslag er þaö besta af þeim is-
lenskum sem ég hef augum bariö.
Fyrir þvi eru skrifuö Haraldur
örn Jónsson og Pla Rakel Sverr-
isdóttir. Þó skyggir á að á þvl er
að finna 4 málvillur i textum og
tvisvar er vitlaust skipt milli llna.
Rétt heföi verið af Kamarorg-
hestum aö fara á fjörur við eitt-
hvertmannkerti að yfirfara texta
til að fá rakan hroll og sigra
leyndardóma sem biða þess að
veröa lokið upp-.
Lög þeirra Kamarorghesta
falla mjög vel aö anda hvers
texta, og þarna er að finna rokk,
nýbylgju og ballööur, skemmti-
lega flutt af „Kömrunum”. Þeir
syngja lika tæpitungulausar en
forráðamenn Útvarps þolarLisa
Páls fyrir hönd Kæru Kötu um
samviskubit yfir aö fá sér á snip-
inn og Kristján Pétur f.h. Alla
yfirblsa gengur þannig frá Vögg
löggu aö hann getur bitiö i rass-
gatið á sér, meö áherslu á for-
setningunni upp á vesturlensku.
Og Kilroy, sjóari á sossa i höfn
sem við heyrum kasta af sér vatni
á siðu tvö, syngur: i löngu fund-
inni/ friðarhöfn við sundið/ sitja
gamlir liðhlaupar/ fila sig eins og
frumherjar/ skála fyrir fréttun-
um að heiman/ stónka sig
stjarfa/ eins og styttur af forfeðr-
unum/ gera allt eins og þeir/ allt
sér til frægöar og feigðar.
Umsókn þessi um bisa Kamar-
orghesta verður iengri en til stóð
vegna áöurnefnds plássleysis.
Mér finnst þeir þó eiga plássiö
skiliö vegna sérstöðu Bisa I bana-
stuöi meðal islensku platnanna I
ár. Það er regluleg tilbreyting að
„húmornum” i textunum, eða
eins og segir i Kamarorgblússi:
„Hér veröur sparaö og bruöl-
að/bulliö hvorki né og eða/bæöi
rimað og stuölað”.
Og talandi um rim og stuðla: 1
siðasta textanum á „Bisunum”,
Mebbinn, sýnir Magnea J. Matt-
hiasdóttir fram á aö dægurlaga-
texta er hægt að gera þannig úr
garði að þeir rlsi undir nafninu
kvæði:
Má ekki bjóða þér mebba,
mirapoint, prella eöa stuð,
sýru soldið i nebba,
soldið sem auöveldar puð?
Viltu valla eöa dlsu?
Vinur, afhentu mér
aurana þina, að vlsu
einatt ég svindla á þér.
Hljóðfæraleikur Kamarorg-
hesta á Bisum i banastuöi er allur
hinn þokkalegasti og eins og áöur
segir er túlkun öll i samræmi við
efni textanna. Sérstakiega finnst
mér gitarleikurinn skemmtileg-
ur, röddun Bögga bassa og Lisa
hefur skemmtilega rödd, þótt hún
láti ekki alveg að stjórn I Mebb-
anum hennar Magneu. Æfingin
skapar o.s.frv.. Uppáhaldslag
mitt er „Segðu mér”, útsetningin
algjört æði.
Mórall Kamarbisa er: „rokk er
betra en fúl tæm djobb”, og ekki
efast ég um það. En það er líka
eins gott aö vinnufælnin gripi ekki
svo um sig að enginn hafi efni á að
kaupa þessa skemmtilegu plötu.
Gunnar Þórðarson o.f I.
á „ Himni og jörð"
A „Himni og jörð” hefur Gunn-
ar Þórðarson hrist fram úr erm-
inni 10 pottþétt topplög. A plöt-
unni leikur hann á gitar og bassa
og gerir hvort tveggja helviti vel.
Auk þess stjórnaði hann upptöku
og setti út nema fyrir strengi,
sem Magnús Ingimarsson gerði —
heldur ósparlega á stundum að
mér finnst.
Hljóðfæraleikarar auk Gunnars
á „Himni og jörð” eru Asgeir
Óskarsson, traustur á trommun-
um eins og venjulega, Kristinn
Svavarsson, ekki ónýtur á sax-
ann, Eyþór Gunnarsson á hljóm-
borð (á góðar stundir á pianó) og
Asgeir Eiriksson á nikku. Helga
Möller, Magnús og Jóhann syngja
bakraddir með glæsibrag, og það
er ekki þeim að kenna þótt þau
séu ofkeyrð i „Læknisráði” og
hálfkæfð með Ragnhildi Gisla-
dóttur i annars mjög góðu viðlagi
„Út á llfið”, sem mér finnst þar
aö auki vera heldur dauflega út-
sett miðað við eigin hugrenning-
ar. Ég held að útsetningin sé
dragbitur á þetta ágæta lag. Lik-
lega heföi það fengið ööruvisi
meöhöndlun undir alræðisstjórn
Grýla.
Annars finnst mér áberandi
hvað þau lög sem Shady Owens
syngur eru betur blönduð en hin,
nema kannski Klikulagið Fjólu-
blátt ljós við barinn, þar sem Þor-
geir Astvaldsson kemur reglu-
lega á óvart með frammistöðu
sinni, og titillagið. Annars er það
Shady Owens sem best gerir i
söngvinnunni á „Himni og jörö”,
hún er lika orðin þrælskóluð i
„faginu”. Eirlkur Hauksson
„Startari” er sómasöngvari, og
þeir Björgvin og Pálmi fara vel
með rómantikina.
Gunnar Þórðarson er enginn
fúskari og þetta er I heild, þrátt
fyrir nöldur undirritaörar, mjög
vel unnin plata hljómlistarlega.
Gunnar hefur einnig ætlað að
hafa vaðið fyrir neðan sig hvað
texta varöar og farið á fjörur við
Claf Hauk Simonarson, Birgi
Svan, auk Þorsteins Eggertsson-
ar. Það er skemmst frá þvi aö
segja að Ólafur Haukur ber höfuð
og herðar yfir þá siðarnefndu, en
á þeim tveim finn ég ekki mun.
Þeir eru ekki aivondir, en þeir
eiga þaö sameiginlegt aö bregða
fyrir sig vægast sagt hallærisieg-
um oröum og bullrimi.
En hvað um þaö.— i poppinu er
það músíkin sem blivur, þótt
textaviöbit gott skemmi ekki, og
þessar lagasmiöar Gunnars
Þórðarsonar svikja engan á þvi
áhugasviöi. Splunkuný-.í topp tiu
lög á einu bretti — hvað viljiði
meir?
Start
Mér fellur heldur vel við Start.
Kemur þar t.d. til veikleiki minn
gagnvart þungu rokki og velþókn-
Tónlistarlif næstu viku verður
með fjölbreyttasta móti. Hingaö
til lands eru komnir góðir gest-
ir.norska hljómsveitin Cut.sem
mi*i næstu daga skemmta okk-
ur með leik slnum. Full ástæða
ertil að hvetja fólk til að fara og
hlýða á þvi aö að sögn fróðra
manna er hljömsveitin I fylk-
ingarbrjósti I norsku tónliáar-
ilfi.
Egóiðhans Bubba er farið að
láta kræla á sér hér Ihöfuðborg-
inni og verða báðar hljómsveit-
irnar I N.E.F.S. I kvöld.
Annars er dagskrá næstu viku
á þessa leið:
Ikvöld,laugard.28.nóv., Cutog
Egó i Nefs.
Sunnud.29. nóv. Cut i Tónabæ.
Mánud. 30. nóv Cut á Akranesi.'
Miðv.2.des. Bara-flokkurinnog
Egó I Nefs.
Föst. 4. des. Missisippi Delta
Blues Band í Nefs.
FösL 4. des. Start i Bregás I
Keflavik.
Laug. 5. des. i Nefs.
Þetta eru 4 af 5 liösmönnum norsku hljómsveitarinnar Cut, sem 1
kvöld leika I „Nebbanum” ásamt EGÓi. Söngvarinn Volker Zibell
er lengst til vinstri, þá Atle Gundersen, Arne Lund og Torgrim Egg-
en. A myndina vantar gitarleikarann Don Buchanan.
—Ljósm. gel.
Cut
og NEFS
Rúsínur í
pylsuenda
Þá er verkfalli bókagerðar-
manna lokið og timi til kominn
að huga að jólaútgáfum. Nú
seinustu daga hafa plötur safn-
ast i stóra hauga á stofugólfið
hjá mér.Fyrir vikíð veröur ekki
hægt að gera öllu jafn góð skil
og æskilegt v æri. O g á þe tta sér-
staklega við um útgáfuna hér
heima. Hvað um það, snúum
okkur að súpunni.
Mezzo
Mezzoforte sendi nýlega frá
sér sina þriðju breiðskifu og
nefnist hún Þvilfkt og annað
eins. Þessi plata sver sig I ætt
við fyrri breiösklfur hljómsveit-
arinnar, djassrokkið ræöur rikj-
um. Tónlistin er öllu léttari og
meira gripandi en fyrr. Miklu
meira lifer Ilagasmiðum þeirra
Friðriks Karlssonar og Eyþ&'s
Gunnarssonar en áður.
Um hl jóöfæraleik þeirra
fimmmenninga þarf ekki að
fjölyrða, hann er svo til lýta-
iaus. Þrátt fyrir snilldina tekst
þeimaöhalda lifi i tilfinningun-
um. Og er þaö stærsti kostur
plötunnar.það er nefnilega þræl-
góður „filingur” á henni.
Þvilfkt og annað eins er án efa
besta Mezzoforteplatantil þessa
og verður gaman aö sjá hvort
hún kemur ekki til með að gera
það gott I Englandi.
Mikki
Þá hefur fyrsta sólóplata
Mike Pollock litið dagsins ljós
og sú ekki af verra taginu. Fjöi-
hæfni hans virðast eiga sér litil
takmörk, þvfaö bilið milli Utan-
garðsmanna — Dirty Dan og
sólóplötu hans er stórt.
Take Me Back, en svo nefnist
breiðskifan, er „acoustic” (að-
eins kassagitar og söngur) að
undanskildum þremur lögum.'
Þessi nýja hliö á Mikka kemur
svosannarlegaá óvart þviað ég
hélt að hann gæti ekki gert neitt
án rafmagnshljóðfæra.
Hæfileikar hans sem söngv-
ara njóta sin mjög vel á þessari
plötu. Og hann er mfldu betri
söngvari en ég hafði imyndað
mér. Gltarleikurhans er ágætur
og fellur ósköp vel að söngnum
þó að ekki sé hann sérlega
iburðamikill.
A Take Me Backmá heyra tvö
lög Utangarðsmanna „acoust-
ic”, „The Big Sleep” og „It’s A
Shame”. Það er fyrst I þessum
lögum sem maður áttar sig á
þvi hve gjáin milli þessarar
plötu og Utangarðsmanna er
stór. „It’s A Shame”er hér i æð-
islega góðri Utsetningu og öllu
skemmtilegri en viö áttum að
venjast hjá Utangarðsmönnum.
Fyrst farið er að tala um
skemmtileg lög á þessari plötu
erekki úrvegi aðminnast á eitt
albesta lagið á plötunni „What’s
Real?”. En það er eitt af þess-
um þrem lögum þar sem hann
nýtur aðstoðar. 1 laginu má
heyra bráðskemmtilegt „dub”.
Textar plötunnar eru hinir
ágætustu, allt frá fallegum ást-
arsöngvum yfir I harðskeytta
ádeilutexta.
Titillag plötunnar „Take Me
Back” hefur að geyma faileg-
asta texta plötunnar: „I wake
up in the morning/ I don’t know
what to do/I get so irritated and
restless/ thinking about you./
Mikki kemur á óvart á Take Me
Back.
Two months on the road/ with-
out your loving touch/ It’s
enough to make me crazy/ I be-
Ueve I’ve had enough./ ...” At-
hyglisverðasti texti plötunnar
er tvfmælalaust „Our song”.
Þar má sjá tilfinningar hans i
garð Bubba skömmu eftir að
Utangarðsmenn hættu: „You
Bke to paint the whole world
black/ You like to take, without
giving back/ You like to bathe,
in the spotlight/ Surrounded by
yes mai, both day and night/
...You like to talk, a lot about
nothing/ You have to be at the
center of attention/ If someone
disagrees with you, you flex
your muscles/ animal power is
your law and reason/...”
1 heild þá er hér um afburða
góða breiðskifu að ræða, breið-
sklfu sem gefur fyrirheit um
gott framhald á tónlistarferli
Mikka.