Þjóðviljinn - 06.09.1987, Blaðsíða 3

Gestur og Rúna - Rúna og Gestur. (Mynd: E.ÓI.)
Fugl kona fjall.
Og grjót.
Gestur og Rúna sýna í Gallerí Borg
Gestur og Rúna hafa opnað
sýningu í Gallerí Borg við
Austurvöll. Þau eru löngu
kunn fyrir list sína, og nú eru
fjörutíu árfrá því þau komu
heim frá listnámi í Kaup-
mannahöfn. Þá settu þau upp
leirmunaverkstæðið
Laugarnesleir, sem var starf-
rækttil ársins 1954, og þau
endurvöktu árið 1968. A síð-
ustu árum hafa þau einbeitt
sér meira að stærri verkefn-
um, m.a. veggskreytingum
innandyraog utan. Rúna
sýnir leirmyndir og teikningar
sem unnar eru á tveim síðustu
árum. En síðustu þrjú ár hefur
Gestur lagt höfuðáherslu á að
höggva í stein og sýnir af-
rakstur þeirrar vinnu í Galerí
Borg. Elstagranítverkiðvann
Gestur 1949 sem er stillt upp
á Austurvelli, gegntgalleríinu,
ásamtófullgerðum hesta-
steini, upphafi að staupasteini
og óunnum gabbrósteini.
„Gestur og Rúna; í hugum
margra eru þessi nöfn órjúfanleg
heild, vart hægt að hugsa sér ann-
að þeirra án þess að minnast hins.
En jafnframt eru þau tveir sjálf-
stæðir, skapandi einstaklingar,
sem hafa auðgað hvort annað og
íslenskt listalíf í rúma fjóra ára-
tugi. Með kennslu sinni hafa þau
örvað yngri kynslóðir listamanna ,
og enn eru þau síung í list sinni,“ .
en þannig segir Hrafnhildur
Schram, listfræðingur, m.a. í sýn-
ingarskrá.
Að sökkva sér
í grjót
Gestur og Rúna voru að leggja
síðustu hönd á sýningu sína, þeg-
ar blm. hitti þau að máli. „Eg
hætti að vinna fyrir þremur árum,
og hef verið að fást við þetta grjót
síðan," sagði Gestur, „ég reyni
að finna aðferðir til að ná fram
karakter grjótsins, þetta er mikil
vinna og krefst bæði þolinmæði
og undirgefni við efnið. Grjótið
þarf að slípa og höggva og vinna
við einn stein getur tekið marga
mánuði eða lengur, maður málar
ekki yfir neitt. En þetta eru hug-
myndir, „presesjón" í formi, sem
allur skúlptúr byggist raunar á.
t*að sem ég er m.a. að fást við eru
tilraunir með jafnvægi, eðlis-
fræðilegt jafnvægi, þó að hug-
takið sé líka heimspekilegt. En
grjótið er lifandi á sinn hátt, það
gefur andsvar og efnið krefst
mikillar þekkingar, grjótið gefur
frá sér aðskiljanleg áreiti um leið
og það segir frá sér sjálft. Grjót,
umfram önnur efni, býður upp á
samvinnu við fleiri skynfæri.
Maður verður að snerta steininn,
fínna form og áferð. En það er
týpískt við íslendinga, hvað við
notum fá skynfæri til að upplifa
umhverfi okkar. Ég hef fengið
þetta grjót frá Finnlandi og ítal-
íu, þetta er granít, marmari og
reyndar íslenskt gabbró. íslenskt
grjót er annars ekki hentugt til
þessarar listar.“
Japanskur pappír
og kínverskt blek
„Ég hef verið ansi lengi að þróa
þá tækni sem flísamyndir byggj-
ast á, þær hafa eiginlega vaxið út
úr keramikinu," sagði Rúna, „en
í augnablikinu teikna ég mjög
mikið og nota pensilinn. Það er
gott að geta hvílt sig á einni að-
ferð og farið yfir í aðra, einsog
þau myndverk á pappír, sem eru
á sýningunni, þar sem ég fæst við
blandaða tækni. Ég nota jap-
anskan pappír, en hann er ekkert
nema lifandi. Bæði gaman og erf-
itt að fást við hann. I leiðinni nota
ég brons, þrykkaðferðir, kín-
verskt blek og akrýl. Þetta er afar
nákvæm tækni, sem krefst mikill-
ar einbeitni og ögunar, sem mér
finnst heillandi vinnubrögð og
eiga vel við mig. Það er heldur
ekki hægt að breyta neinu og ekk-
ert má útaf bera. Japönsk mynd-
list kemur líka upp í hugann þeg-
ar ég vinn við þennan pappír, þar
sem öll áhersla er á hið smáa og
fíngerða."
Landslag
í hœttu
Fugl, kona og fjall eru áieitin
mótív í myndum Rúnu og á einni
mynd er rauður ávöxtur uppi á
gráu og háu fjalli. „Þetta eru nátt-
úrlega tákn frelsis og frjósemi,"
sagði Rúna, „ég er að reyna að
setja hlýjuna og vonina inn í
landslagið, kannski vegna þess að
landslagið er í hættu. Og'fjöllin
eru alls staðar og við komumst
ekki hjá því að finna fyrir áhrifum
þeirra. Hin nakta fegurð landsins
er sterk, t.d. bara svartur sandur.
Konurnar í myndunum mínum
eru mjög þungaðar og jarð-
bundnar og fulginn hjá þeim
hlýtur að vera þrá eftir frelsi.
Konur vantar meira frelsi. - Svo
hef ég líka verið að fást við það
form sem ormurinn er. Það er
skemmtilegt tákn, nátengt trúar-
brögðum og hugmyndafræði.
Ormurinn er mjúkur og sveigjan-
legur og gefur möguleika ands-
pænis beinum, hörðum form-
um.“
Sýningin er opin virka daga frá
kl. 10-18 og frá kl. 14-18 um
helgar. Og lýkur 15. september.
-«kj.
Járniðnaðarmenn
Rennismiðir, plötusmiðirog rafsuðumenn svo og
nemar í þessum greinum óskast nú þegar
Stálsmiðjan
Sími 24400
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 3
; Ástin þekkir
éngin sýslumörk
Hvað gera menn ekki þegar
ástin er annars vegar? Þeir
víla til dæmis ekki fyrir sér að
taka leigubíl frá Reykjavík og
vestur á firði!
Þannig var a.m.k. um einn
góðan og góðglaðan dreng
sem við höfðum spurnir af.
Eftir selskap og ball í höfuð-
borginni fór hann að langa til
að hitta kærustuna sína.
Hann er maður framkvæmda,
þessi vinur okkar, skellti sér
upp í næsta leigubíl: Vestfirði
takk!
Leigubílstjórinn tók okkar
mann ekki nema í meðallagi
trúanlegan - en eftir að hann
hafði snarað fram digrum
sjóði og heitstrenginum lét
bílstjórinn undan!
Ferðin vestur kostaði víst
einar 20.000 krónur - en af
viðbrögðum kærustunnar
fara engar sögur.
Og fyrir móralska menn er
rétt að benda á að vinurinn sá
nú ekki meira eftir peningun-
um og ferðalaginu en svo að
næst þegar hann datt ( það í
bænum, tók hann líka leigubíl
vestur! ■
Vilhjálmur
skotspónn Árna
Kosningabaráttan innan SUS
er ein sú allra harðasta sem
farið hefur fram innan stjórn-
amálaflokks um langa hríð.
Einsog verða vill blandast
persónulegar árásir og deilur (
baráttuna, og,oft með furðu-
legum hætti. Árni Sigfússon
borgarfulltrúi fer þannig í
Morgunblaðinu í gær mjög
gagnrýnum orðum um störf
fráfarandi formanns, VII-
hjálms Egílssonar. Árni
staðhæfir, að undir stjóm Vil-
hjálms hafi forysta SUS „ein-
angrast talsvert frá ungu
fólki“. Það telur hann hins
vegar ekki vera vegna skipu-
lags, heldur þurfi að „sýna
þessum málum meiri áhuga".
Með því er borgarfulltrúinn
vitaskuld að halda því fram að
starf SUS hafi goldið áhuga-
leysis Vilhjálms Egilssonar,
sem auk heldur hafi ekki sinnt
félögunum úti á landi nógu
vel. Undir stjóm Vilhjálms hafi
málefnastarfið verið of
þröngt, of hefðbundið og
þarfnist útvíkkunar. En gang-
virki rökvísinnar virðist ekki
lipurt í höfði hins unga form-
annsefnis. Eftir að hafa með
ísmeygilegum hætti sneitt aft-
ur og aftur að hinum fráfar-
andi formanni kemur svo
þessi kostulega yfirlýsing frá
Árna: „Ég held að SUS hafi
góða málefnalega stöðu og
má sérstaklega þakka það
fráfarandi formanni...“!I
Gott er að hafa tungur tvær
og tala sitt með hvorrL.B
Skákmeistarabók
lllugi Jökulsson blaða-
maður, sem til skamms tíma
var ritstjórnarfulltri Herdísar
Þorgeirsdóttur á Heims-
mynd, situr nú við að Ijúka bók
um íslensku stórmeistarana
sex: Friðrik, Guðmund,
Helga, Jóhann, Jón og
Margeir. Það er Almenna
bókafélagið sem gefur bókina
út, væntanlega fyrir jólin.
Illugi er löngu landsfrægur
fyrir skákskrif, sem og aðrar
ritsmíðar. Þó er einn munur á
honum og þessum venjulegu
skákskríbentum: Sumsé sá
að hann verður varla stór-
meistari sjálfur. Hann hefur í
blaðaviðtölum lýst bernsku-
draumi sínum um að verða
heimsmeistari og hvernig
hann mátti sjá á bak þeim
draumi! ■
.
Sambýli á Selfossi
Tilboð óskast í að fullgera 254 m2 timburhús fyrir
sambýli fyrir fatlaða að Vallholti 9 á Selfossi.
Húsið er fullfrágengið að utan, en verktaki skal
einangra það, reisamilliveggi, leggjavatns-, hita-
og raflagnir og ganga að öðru leyti að fullu frá
húsinu að innan. Auk þess skal reisa garðskála
við húsið og ganga frá lóð. Verkinu skal lokið fyrir
15. apríl 1988, nema túnþökum á lóð, sem skal
skila frágengnum 15. maí 1988.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu vorri, Borg-
artúni 7, Reykjavík og á skrifstofu svæðisstjórnar
Suðurlands, Eyrarvegi 37, Selfossi, gegn 5.000
kr. skilatryggingu.
Tilboð verða opnuð á skrifstofu Innkaupastofn-
unar ríkisins, Borgartúni 7, þriðjudaginn 22. sept.
1987.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
Bórgartúni 7, simi 2^844