Þjóðviljinn - 10.02.1989, Blaðsíða 13

Þjóðviljinn - 10.02.1989, Blaðsíða 13
AÐ UTAN Ríkjakerfi heims í hæltu Sumir kunnáttumenn um alþjóðamál spá því að síðasti áratugur aldarinnar muni einkennast af vaxandi sjálfræðistilhneigingum þjóðernisminnihluta og trúarhópa með þeim hugsanlegu afleiðingum að mörg ríki splundrist Það er kunnara en frá þurfi að segja að flest Afríkuríkja sunnan Sahara eru víðs fjarri því að vera nokkur þjóðríki í evrópskum skilningi orðsins. Sovétríkin eru sett saman úr mörgum þjóðern- um, Indland, Pakistan og Indó- nesía sömuleiðis, og í mörgum öðrum Asíulöndum eru þjóðern- isminnihlutar og trúarhópar, sem vansælir eru með stöðu sína innan hlutaðeigandi ríkja. f Bandaríkjunum og Kanada eru stórir minnihlutar sem hvað tungu og menningu snertir skera sig áberandi úr meirihlutunum. Stétta- og kynþáttaandstæður í mörgum ríkja Rómönsku Amer- íku eru svo miklar, að hæpið er einnig að tala um þau ríki sem þjóðríki séð frá hefðbundnum evrópskum sjónarhóli. Meira að segja Evrópa er ekki laus við vandamál af þessu tagi, eins og dæmi Baska á Spáni, kaþólskra Norður-íra og Flæmingja og Vallóna í Belgíu sýna, og sérstak- lega þó ástandið í Júgóslavíu, sem sumir telja að jaðri við upp- lausn. 800 ríkja heimur? Til eru þeir kunnáttumenn um alþjóðamál, sem spá því að vax- andi ókyrrð minnihluta af ýmsu tagi muni setja svip sinn á 10. ára- tug aldarinnar, flestum eða jafnvel öllum öðrum vandamál- um fremur. Breski þjóðfræðing- urinn Harry Goulbourne við Warwickháskóla segir af þessu tilefni að ríkjum heims myndi fjölga upp í 800 eða þar yfir, ef þjóðerni og trúarbrögð réðu skiptingu mannkyns í ríki. Það þarf sem sagt ekki að fara út fyrir Evrópu til að sjá, hve erf- ið vandamál af þessu tagi geta verið úrlausnar. Konungsríkið Belgía varð til 1830 vegna þess að Flæmingjar og Vallónar, báðir kaþólskir, voru sammála um að hafna stjórn Hollendinga af mót- mælendatrú. En ekki leið á löngu áður en urgur kom upp á milli Vallóna, sem eru frönskumæl- andi, og germönskumælandi Flæmingja. Þær deilur voru mjög ofarlega á baugi fyrir nokkrum árum og eru vart úr sögunni enn, þótt þær hafi lægt í bili. Júgóslavía — illa heppnuö sam- bræösla Júgóslavía er ríki sjö-átta þjóð- • erna, þrennra trúarbragða, fimm tungumála og þriggja menningar- heilda. Kaþólskir Slóvenar og Króatar heyrðu í mörghundruð ár undir Austurríki og Ungverja- land og eru Mið-Evrópumenn fyrst og fremst í menningarefn- um, rétttrúnaðarkristnir Serbar og Makedónar, sem í aldaraðir lutu Tyrkjum, eiga erfitt með að lynda við þá fyrstnefndu og Kosovo-Albanir eru vansælir með að vera íslömsk eyja í Evr- ópu. Atburðir síðustu ára hafa leitt í ljós, að sú ráðstöfun að steypa þessu sundurleita fólki saman í eitt ríki í lok heimsstyrj- aldarinnar fyrri hefur enn ekki leitt til sambræðslu í raun. Harð- ráð konungsstjórn Serba hélt við sameiningu á yfirborðinu fyrst í stað og síðan styrk og allþung föðurhendi Titos, en jafnskjótt og miðstjórn með meiri valda- dreifingu tók við eftir hans daga losnuðu illindi júgóslavneska „þjóðarheimilisins“ úr læðingi. Á hliðstæðan hátt hefur það gengið til í Sovétríkjunum, pótt festan í samfélaginu sé ólíkt meiri þar. Hinn fjölmenni íslamski minnihluti þar er líklegur til að Kúrdneskir skæruliðar í írak - þjóð þeirra virðist vera jafnfjarri því og áður að sætta sig við tyrknesk, írönsk, írösk og sýrlensk yfirráð. verða sovéskum ráðamönnum mesta áhyggjuefnið af því tagi er fram líða stundir, en eins og sakir standa eru sjálfstjórnartil- hneigingarnar mestar meðal baltnesku þjóðanna, sem í menn- ingarefnum almennt standa nær Norður- og Mið-Evrópu en Rúss- landi. Armenar eru ókyrrir, en þeir kjósa líklega fremur að vera áfram í Sovétríkjunum en að hætta á að verða lítið alsjálfstætt ríki á næstu grösum við fjandsam- lega fslamska granna. Afríkuríki — ósam- stæö söfn Hvefsni milli ensku- og frönskumælandi Kanadamanna, sem verið hefur fyrir hendi í því landi frá því að Englendingar lögðu það undir sig á 18. öld, hef- ur enn ekki verið kveðin niður og hefur stundum verið talin ógna einingu landsins. í Bandaríkjun- um gætir kvíða um að hliðstætt vandamál sé í uppsiglingu þar vegna vaxandi fjölda fólks ættaðs frá Rómönsku Ámeríku þarlend- is. Um Júgóslavíu er ljóst, að óstand í efnahagsmálum og versnandi lífskjör eiga drjúgan hlut að slæmu samkomulagi þjóða þar, og svipað er að segja um Þriðja heiminn, þar sem vandamál af þessu tagi eru alvar- legust. Afríka sunnan Sahara er verst á sig komin allra heimshluta hvað þessu viðvíkur. Flest ríkin þar eru ósamstæð söfn margra þjóðflokka, ættbálka, trúarhópa. Þetta hefur ásamt með öðru leitt til uppreisna og borgarastríða, er leikið hafa mörg þessara ríkja grátt. Valdhafar þeirra hafa verið á einu máli um það, að ekki komi til greina að veita neinum þjóðernis- og trúarlegum minni- hluta víðtæka sjálfstjórn, af ótta við að slíkt fordæmi yrði til að leysa úr læðingi óstöðvandi skriðu sjálfstæðishreyfinga, sem gersamlega myndi sundra núver- andi ríkjakerfi álfunnar. Spurning er hvort tekst að halda fast við þessa stefnu öllu lengur. Sovétmenn, sem á annan áratug hafa að miklu leyti borgað brúsa stríðs Eþíópíustjórnar gegn sjálfstæðishreyfingu Eritreu- manna, eru nú orðnir leiðir á því eins og fleiri kostnaðarsömum umsvifum út um heim og kváðu leggja fast að Mengistu Eþíópíu- foringja að koma til móts við kröfur eritreskra sjálfstæðis- sinna. Það gæti endað með sjálf- stæði eða að minnsta kosti víð- tækri sjálfstjórn hins kristna hluta Eritreu. Kloffiö Súdan Grannríki Eþíópíu, Súdan, hefur mestan hluta sjálfstæðistíð- ar sinnar verið klofið vegna borg- arastríða arabískra og íslamskra stjórnvalda og kristinna og heiðinna Suður-Súdana, sem staðráðnir virðast í að falla frem- ur fyrir vopnum og úr hungri en að sætta sig við yfirráð hinna. Þeir halda velli og vel það og ef svo færi að Eritreumenn hefðu erindi sem erfiði sinnar baráttu yrði örðugra en fyrr fyrir Súdan- stjórn að vísa kröfum Suður- Súdana eindregið á bug. Þetta kynni að leiða af sér keðjuverk- anir, sem splundruðu miklum hluta álfunnar pólitískt. í Vestur-Asíu hafa Kúrdar, þjóð sem telur ef til vill eitthvað 12-18 miljónir, ekki eigið ríki, heldur er skipt á milli Tyrklands, írans, íraks og Sýrlands. Óánægja Kúrda með þetta ástand hefur brotist út í fjölmörg- um uppreisnum á þessari öld, og enn halda þeir þeirri baráttu áfram. Þungavigtarvaldhafar heims hafa ekki ljáð þeim eyra svo heitið geti, til að styggja ekki hlutaðeigandi ríki og eins af ótta við ófyrirsjáanlegar afleiðingar þess rasks, er hlyti að verða á ríkjakerfi Vestur-Asíu ef kúrd- neskt þj óðríki yrði stofnað. Þess konar viðhorf móta raunar í stórum dráttum afstöðu stór- velda til uppreisna þjóðernis- og annarra minnihluta yfirleitt, því fremur sem stórveldin gera sér ljóst að þau eru sjálf ekki frí við vandamál af þeim rótum. Indland — trosnandi bönd Pakistan sprakk sem kunnugt er í tvennt á sínum tíma eftir sér- lega viðurstyggilegt borgarastríð vegna þess að Bengalir austur- hlutans undu ekki samkrullinu við Punjaba og Pathana vestur- hlutans. í því Pakistan, er þá varð eftir, er grunnt á því góða milli hinna ýmsu þjóða. Eining Ind- lands, annars fjölmennasta ríkis heims, er þó í enn meiri hættu af þessum sökum. Frá því að landið varð sjálfstætt hefur þess gætt meir og meir að bönd sameigin- legrar hindúamenningar og póli- tískt net Þjóðþingsflokksins, sem halda ríkinu saman, væru að trosna. Þjóðernishyggju gætir æ meir meðal hinna mörgu þjóða landsins, einkum meðal dravída- þjóða suðurhlutans og Síka (sem kalla má að séu þjóð og trúflokk- ur í senn). Þær hræringar gætu losnað úr læðingi með ófyrir- sjáanlegum afleiðingum ef Þjóð- þingsflokkur Rajivs Gandhis tap- aði næstu þingkosningum, eins og verulegar líkur eru á. Og í grannlöndum Indlands, Burma og Sri Lanka, er um að ræða ill- sættanlegar deilur meiri- og minnihlutaþjóða. Dagur Þorleifsson. Lausar stöður Eftirtaldar hlutastöður (37%) í læknadeild Háskóla Islands eru lausar til umsóknar: Lektorsstaða í barnasjúkdómafræði. Lektorsstaða í fæðingar- og kvensjúkdómafræði. Lektorsstaða í lyflæknisfræði. Staðan er bundin við Landakots- spítalann. Dósentsstaða í líffærameinafræði. Dósentsstaða í sálarfræði. Dósentsstaða í lyflæknisfræði. Staðan er bundin við Borgarspít- alann. Gert er ráð fyrir að stöðurnar verði veittar til fimm ára frá 1. júlí 1989 að telja. Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins. Umsóknir ásamt rækilegri skýrslu um vísindastörf umsækjenda, ritsmiðar og rannsóknir svo og námsferil og störf, skulu sendar menntamálaráðuneytinu, Hverfisgötu 6, 150 Reykjavík, fyrir 8. mars n.k. Menntamálaráðuneytið, 7. febrúar 1989 Lóðaúthlutun Til úthlutunareru 83 lóðir fyrir einbýlishús og lóöir fyrir 30 parhús noröan Lokinhamra í Grafarvogi. Gert er ráö fyrir aö lóðirnar verði byggingarhæfar í júlí 1989. Nánari upplýsingar veröa veittar á skrifstofu borgarverkfræöings, Skúlatúni 2, 3. hæö, sími 18000. Þar fást einnig afhent umsóknareyöublöð og skipulagsskilmálar. Tekið verður við lóöarumsóknum frá og meö mánudeginum 13. febrúar 1989 á skrifstofu borg- arverkfræðings. Athygli er vakin á því, að endur- nýja þarf eldri lóðarumsóknir. Borgarstjórinn í Reykjavík Föstudagur 10. febrúar 1989 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 13

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.