Þjóðviljinn - 10.02.1989, Blaðsíða 32

Þjóðviljinn - 10.02.1989, Blaðsíða 32
Fær Nýlista- safnið hús? Heyrst hefur að uppi séu um það hugmyndir innan borgar- innar að kaupa hús er hýst gæti starfsemi Nýlistasafns- ins, en húsið við Vatnsstíginn verður nú að rýma þarsem Al- þýðubankinn hyggst fara að byggja við sig. Um er að ræða húsnæði í vesturbænum, þar sem Nýlistasafnið gæti fengið tvo rúmgóða sýningarsali á jarðhæð. Hefur menningar- málanefnd borgarinnar sýnt málinu áhuga að sögn, og er þá fyrirhugað að tvær efri hæðir hússins yrðu nýttar sem gestavinnustofur fyrir listamenn. Húsið sem hér um ræðir mun vera samtals um 700 ferm. að flatarmáli, og er málið nú í höndum borgar- verkfræðings, sem mun skoða húsið nánar áður en ákvörðun verður tekin um kaup. Ef af þessu yrði þá mundi styrkur Reykjavíkur- borgar til Nýlistasafnsins fel- ast í ókeypis húsaleigu fram- vegis. Hús Nýlistasafns var ekki inni í fjárhagsáætlun þeirri sem Reykjavíkurborg samþykkti nýverið, þannig að um aukafjárveitingu yrði að ræða ef af verður á þessu ári. Gestavinnustofur á efri hæð hússins yrðu samkvæmt þessum hugmyndum í eigu borgarinnar og gætu komið sýningarstarfi að Kjarvals- stöðum að gagni, þar sem að- staða gæti m.a. skapast fyrir erlenda listamenn, sem hér vildu sýna. Þá gætu slíkar gestavinnustofur nýst sem skiptivinnustofur fyrir íslenska listamenn erlendis.B Mjallhvít og dvergarnir sjö Þjóðverjar, margir, hverjir, viðurkenna að þjóðfélag þeirra sé vinveittara bílum en börnum. T.d. hafa hraðbrautir forgang fram yfir flest. Þær liggja teinrétt- ar gegnum holt og hæðir, skóga og mýrlendi, hús og híbýli. Ef leggja skal hraðveg frá a til f verð- urað rífabogleggjaniðurc. Dog e fá að standa fyrst um sinn. Reglufesta krefst fórna. Þótt bílarnir hafi forgang eru göturnar samt fullar af fólki: námsmönnum, verkamönnum, fulltrúum, ellilífeyrisþegum og hundum þeirra. Börn eru kann- ski ekki beinlínis sjaldséð en sjást sjaldan saman í knippum. Svo komu Mjallhvít og dverg- arnir sjö í heimsókn. Og göturnar, sem voru yfirleitt fullar af námsfólki, verka- mönnunr, fulltrúum, ellilífeyris- þegum og hundum þeirra, voru nú þaktar börnum. Hver rútan af annarri kom másandi með fullan kviðinn og spariklæddir tvífæt- lingar hossuðust út með brosandi eftirvæntinguna í augunum. Börnin voru sumsé til eftir allt saman. í fjólubláu leikhúsinu gerði kunnugleg stemmning vart við sig: tilfinning ættuð frá Þjóðleik- húsinu á 7. áratugnum. Fiðringur föndrar við magann innverðan. Og börnin, sem lofuðu að vera stillt, láta ekki að stjórn. Kliður- inn eins og í 30 faðma fuglabjargi. Um leið og Ijósin í salnum dofna er eins og skrúfað niður í kvakinu og að endingu einstaka hjáróma roka - og seinast þögnin. Ævintýrið um Mjallhvíti líður sinn vanagang. Vonda drottning- in er sannarlega vond. Og hún er svo ljót að áhorfendur hljóta að undrast að hún skuli þráspyrja spegilinn hver sé fegurst. Mjaíl- hvít er hins vegar eins og klippt út úr teiknimyndaútgáfunni, sindr- ar öll og gljáir. Þótt allt komi kunnuglega fyrir sjónir eru áherslur samt aðrar en frónbúi á að venjast. Tvennt vek- ur eftirtekt: Mjallhvít eigrar um skóginn með úttroðinn malinn og skógardýrin koma og þiggja af henni bita af nestinu. Drjúgum tíma er eytt í þetta atriði. Fyrst Frímúrarar á Tímanum? Mál Þóris Stephensens gegn Halli Magnússyni blað- amanni áTímanum hefur vak- ið ólitla athygli. Þórir og fé- lagar í Viðeyjarframkvæmd- unum höfðu látið slétta kirkju- garðinn og látið duga að aug- lýsa það í Lögbirtingablaðinu. INGI BOGI SKRIFAR FRÁ KIEL þiggur björninn epli, síðan fær úlfurinn brauð, kanínan fær gul- rót o.s.frv. Svo eta allir í kór á sviðinu meðan áhorfendur sleikja út um. Hitt er ekki sfður eftirtektarvert hve drjúgum tíma dvergarnir eyða í að athuga hvort skórnir þeirra séu ekki í réttri röð, hvort mataráhöldum sé ekki rétt raðað og hvort rúmin séu ekki rétt umbúin. Það var víst Gúnther Grass sem sagði að reglusemi dverg- anna sjö væri fyrirmyndin að prússneskri nákvæmni - ná- kvæmni sem krefst fórna. Um þetta skrifaði Hallur grein og var nokkuð heitt í hamsi, og sagði meðal annars að Þórir væri bæði óhæfur stað- arhaldari og óhæfur dóm- kirkjuprestur. Guðsmaðurinn hefur nú fengið ríkissaksókn- ara til að kæra Hall á þeim forsendum að ráðist sé á op- inberan starfsmann. Lögin sem stuðst er við eru hálfrar aldar gömul, og mætti senni- lega dæma hálfa þjóðina í fangelsi eftir þeim ef eftir væri sótt, en hingað til hefur mál- sókn einskorðast við grófar móðganir eða líkamsárásir á embættismenn að störfum. Eitt það sérkennilegasta við ákæruna er að ein máls- greinin sem ákærð er fjallar einmitt um þær kárínur sem greinarhöfundurinn býst við: „undirritaður veit að greinar- korn þetta verður honum ekki til framdráttar, allra síst þegar Ijóst er að það kemur við kaunin á háttsettum frímúr- ara.“ Hér er sjálfsagt átt við séra Þóri. EnauðvitaðerHallvarð- ur Einvarðsson ríkissak- sóknari líka frímúrari. Og engu er líkara en að frímúrar- arnir hafi puttana á æðstu stöðum í ritstjórn Tímans. Greinarhöfundurinn einn sæt- ir ákærunni frá saksóknara, en ábyrgðarmaður Tímans, ritstjórinn Indriði G. Þor- steinsson er hinsvegar látinn alveg í friði. Indriði á góða vini hátt og lágt í borgarkerfinu, - er hann kannski frímúrari líka?B Þessi er öðruvísi enallir hinir Bónusreikningur gefur þér möguleika sem ekki hafa þekkst áður á óbundnum bankareikningi. Þú færð hærri vexti eftir því sem innstæðan vex. Vaxta- þrepin eru 4 talsins: Að 50 þúsundum kr., 50 - 200 þúsund kr., 200 - 500 þúsund kr. og upphæðir yfir 500 þúsund kr. Þú f ærð alltaf betri kjörin þegar verðtryggð og óverðtryggð kjör hvers vaxtaþreps eru borin saman á 6 mánaða fresti. Peningarnir eru alltaf lausir hvenær sem þú þarft að grípa til þeirra. Kostnaði við úttekt er haldið í lágmarki, en vexti má taka út kostnaðarlaust. Ellilífeyrisþegar fá vexti 2. þreps strax þó upphæðin sé undir þeim mörkum, sama gildir um hluthafa bankans. Þú færð afslátt hjá ýmsum fyrirtækjum og stofnunum með því að framvísa Bónuskorti sem fylgir reikningnum. Auk þess færðu möppu fyrir pappíra reikningsins o.fl. @lðnaðarbankínn -rniPim fankl

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.