Þjóðviljinn - 26.05.1989, Blaðsíða 2

SKAÐI SKRIFAR
Eg er að
vinna úr
kjaradæminu
Ég, Skaði, var lengst af lítt hrifinn af verklýðsfélögum, þótti enda lítil
ástæða til. Þetta voru gróörarstíur allskonar öfundar og illvilja í garð
fólks sem betur mátti sín eftir sínum dugnaði og framtaki í lífinu, þar
vældu menn hver upp í annan eitthvað um arðrán og gullbrydduð
klósett í húsum betri manna sem höfðu unnið sig upp í tilverunni. Og
ekki bætti það úr skák að þessu stjórnuðu kommar og hálfkommar og
laumukommar sem vildu drepa niður allt framtak í landinu og
manndóm og meydóm með.
Lengi vel hélt ég að þetta væru nokkuð pottþétt viðhorf hjá mér. En
svo tók ég eftir því að Reagan minn Bandaríkjaforseti fór að berjast
fyrir verklýðsfélögum í Póllandi og flokksbróðir minn ágætur, Magnús
verslunarmannaformaður, efndi til verkfalls og jafnvel svona glæpa-
mennsku (að því ég hólt) eins og verkfallsvörslu, svo ég fór að athuga
minn gang betur. Ég fór og spurði að þessu hjá Flokknum og þeir
sögðu mér að auðvitað væri allt í lagi með verklýðsfélög. Um að gera
að hafa verklýðsfélög, sem allra flest. Best reyndar að hver maður
væri sitt verklýðsfélag, sagði einn og hló við, en hann er nú dálítill
hundingi inn við beinið. Held ég.
Semsagt: ég ákvað að taka bara málefnalega á kjarabaráttunni eins
og hún kemur fyrir úr Karphúsinu.
Verst bara hvað þessi barátta er dularfull og leyndardómsfull og
óskiljanleg. Það segi ég satt og er þó sæmilega greindur og allt það.
Til dæmis hitti ég einn frænda minn á dögunum, sem heitir Jósafat.
Ég hafði ekki séð hann lengi. En ég vissi að hann hafði verið í
kjaradeilu heilmikilli og flókinni og að hún var búin. Svo ég gerði mig
sjónvarpshressan í bragði og sagði:
Þið voruð að semja.
Það getur varla heitið, sagði Jósafat.
Voruð þið ekki að semja? spurði ég.
Það má kannski segja það. Með nokkrum hætti. Og þó.
Annaðhvort semur maður eða ekki, sagði ég.
Það skaltu ekki vera viss um, þagði Jósafat og var dularfullur til
augnanna.
L'm hvað sömduð þið? spurði ég.
Um hvað?
Já,um hvað, mannskratti?
Varstu beðinn að spyrja? spurði Jósafat.
Nei, ég vil bara hafa upplýsingastreymi í landinu, sagði ég.
Til hvers? spurði Jósafat.
Til að maður viti sínu viti, sagði ég, og var nú orðinn dálítið svekktur.
Um HVAÐ sömduð þið.
Svo sem ekki neitt.
Ekki neitt nei.
Nei. Þetta voru eymdarsamningar. Innan ramma þeirrarstefnu sem
velviljaðir en auralitlir atvinnurekendur og fjandsamlegt ríkisvald hafa
mótað. Eitt og hálft prósent hér. Tvö prósent þar. Aftur eitt og hálft. Og
svona áfram eins og litlir plástrar á mikið meiddi.
Eitthvað hafið þið fengið fleira vænti ég eftir harða baráttu?
Ja, hvað er hart og hvað er mjúkt. Ég veit það svei mér ekki, sagði
Jósafat.
Hvað fenguð þið?
Svona smáræði hér og þar. Kvabbuppbót vegna fólks sem til okkar
leitar. Tækniuppbót vegna þess að við höfum verið að fá nýjar græjur.
Nú, sagði ég, hvers vegna tækniuppbót? Gerir nýja tæknin starfið
ekki léttara?
Þú skilur þetta ekki, Skaði, sagði Jósafat. Betri tækni er dýrari. Það
yrði meira tjón ef við skemmdum hana í misgripum eða þannig.
Nokkuð fleira? spurði ég.
Ja, ég tel það nokkuð merkilega sálræna nýjung í kjaramálum, að
við fáum kvíðafé í orlofi.
Kvíðafé?
Já, það var viðurkennt í samningum, að tilhugsunin um að byrja
vinnu aftur eftir orlof ylli kvíða og leiða og öðru sálrænu álagi og skal
það bætt.
Þetta þarf ég að skoða betur, sagði ég.
Já, og svo var eitt, sem ég tel verulega félagslega kjarabót. Við fáum
afa- og ömmuuppbót. Þau sem verða afar og ömmur lenda náttúrlega í
ýmiskonar aukastússi og álagi og okkur fannst ekki nema sanngjarnt
að það væri tekið tillit til þess.
Já, en ekki eru allir í því að gerast afar og ömmur, sagði ég.
Nei, hin fá þessa uppbót líka. Þau fá uppbót fyrir það að hafa farið á
mis við þá andlegu auðlegð sem það er að eignast barnabarn og/eða
barnabörn.
Þetta er mikill húmanismi, sagði ég. En ekki fær unga fólkið í ykkar
stétt þetta líka?
Nei, en það er verið að athuga með ókeypis samræmingarnám-
skeið í kynlífi fyrir það.
Jósafat minn, sagði ég, þú ert mikill upplýsingabanki þrátt fyrir allt.
Og segðu mér nú hvað þetta gerir í heild svona í prósentum talað?
Mér er eiður sær, Skaði, ég veit það ekki. Þessi prósentureikningur
er flókinn og ekki batnar það: það er svo ótal margt að skoða og
samræma og hagkvæma og jafna að allur samanburður verður út í
hött og meira en það. Þetta er svo mikiö mál að ef allir færu að reikna út
hjá öllum þá mundi öll önnur starfsemi leggjast niður í landinu og ekki
vilt þú það, Skaði, þessi dugnaðarmaður sem þú ert?
Nei, sagði ég.
2 SIÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 26. maí 1989
EINN RÉTTLÁTUR í
SÓDÓMU
En betur kom í ljós sfðar, að
hugur Alberts stóð til sætta við
Sjálfstæðisflokkinn. Albert vildi
einungis halda fullri reisn. Það
hefur honum tekist.
DV
EF ÉG FER ÞÁ FER
ÉG BER...
Gaman að láta kjólklædda
frímúrara stjana við sig.
Fyrírsögn í DV
NÚ ERU GÓÐ RÁÐ
DÝR
Víkverji á ekki annað ráð fyrir
launþega en að draga úr útgjöld-
um sem kostur er og reyna að
auka tekjurnar.
Morgunblaðið
HVORT SNÝR HANN
FRAM EÐA AFTUR?
Einkunnarorð afmælishalda
Sjálfstæðisflokksins: „Bakhjarl
og brautryðjandi 60 ára“.
Morgunblaðið.
SORGIN GLEYMIR
ENGUM
Ég er í vandræðum með strák.
Hann er jafngamall og ég, en ég
er 10 ára... Hann er mj ög góður í
fótbolta, helmingi betri en ég.
Hann hleypur líka helmingi
hraðar en ég. Vandinn er að hann
er ekkert hrifinn af mér.
DV
FRAMSÓKN MARK-
AÐSVITUNDAR
Vændi er sölumennska og
flestir eru falir á einn eða annan
hátt, hvað er þá svona hræðilegt
við að selja kynlíf?
Alþýðublaðið
ENDA HEITIR
ÞETTA MUSTERI
EINVERUNNAR
Ég trúi því illa að arkitektinn í
Skaftafelli viti ekki að kamar
heitir kamar.
DV
AF ÞVÍ MENN VILJA
VERA HÁTT UPPI
Hvernig gat Flugstöðin hækk-
að um Þjóðarbókhlöðu?
Fyrírsögn í Tímanum
TÁP OG FJÖR OG
FRÍSKIR MENN
Húsráðandanum sem þótti
sennilega lítið til Kanans koma,
sagði þá: „Annaðhvort drepur
maður sig með stæl eða ekki“.
Svo losaði hann lappirnar á gæj-
anum og lét hann detta..
Víkverji
Morgunblaðsins
HVAR ER SHAKE-
SPEARE NÚ?
Samkvæmt áreiðanlegum
heimildum eru synir Díönu prins-
essu og Karls bretaprins... tölu-
verðir grallarar. .. Viðkvæðiðhjá
þeim eldri, sem kallaður er, villti
Villi“, er ekki félegt: „Égskal
drepa þig þegar ég er orðinn
kóngur".
Morgunblaðið