Þjóðviljinn - 26.05.1989, Blaðsíða 9

Orðin háð
sundinu
Ragnheiður Runólfsdóttir kom með sjö
verðlaunapeninga frá Kýpur og var
stjarna íþróttaleikanna þar
- Þessir leikar eru orðnir
sannkallað stórmót og miklu
meira í þá lagt en áður. Ég hef
verið með í öll þrjú skiptin og
voru þeir miklu veglegri að þessu
sinni en áður, sagði Ragnheiður
Runólfsdóttir nýkomin heim frá
Kýpur. Þar keppti hún í sundi á
íþróttaleikum smáþjóða og var
kjörin besti keppandi leikanna.
Hún vann til sex gullverðlauna og
einna silfurverðlauna og setti sjö
Islandsmet. Frábær árangur hjá
þessari heillandi sunddrottingu
frá Akranesi.
Hvernig var annars á Kýpur,
Ragnheiður?
- Það var auðvitað æðislega
gaman. Við vorum í höfuðborg-
inni Níkósíu og það sem kom mér
mest á óvart var hve fólkið var
frábært hvert sem maður fór. Svo
er ofsalega fallegt á Kýpur og ég
ráðlegg hverjum sem er að fara
þangað. Ég keppti alla dagana
nema síðasta daginn og þá
keyrðum við niður á strönd og
slöppuðum af. Þar var jafnvel
enn fallegra og sjórinn svo tær að
það sást langt út á haf ef maður
fór í kaf.
- Það má segja að þetta séu
mini-ólympíuleikar þótt standar-
dinn sé auðvitað miklu hærri þar.
Ég var alveg sátt við árangur
minn í Seoul en það er óneitan-
lega skemmtilegra að vinna
svona mörg verðlaun nú. Við
sundfólkið tókum þetta mót
mjög alvarlega og ég held að það
sé aðalástæða þessa góða áran-
gurs okkar. Hins vegar hvfldum
við okkur ekkert fyrir keppnina
og því kom það okkur á óvart
hvað við bættum okkur mikið.
Þessi árangur gefur manni byr
undir báða vængi og ég vonast
auðvitað til að bæta mig enn frek-
ar.
Og má búast við að sjá þig
synda á fullu á komandi árum?
- Þjálfunin hjá mér miðast nú
við Evrópumeistaramótið í ágúst
en næsta langtímamarkmið hjá
mér er heimsmeistaramótið í jan-
úar 1991. Eftir það er svo stutt í
ólympíuleikana í Barcelona ‘92
þannig að ég veit ekki alveg hvað
ég verð lengi að þessu. En maður
verður að sýna árangur. Ég held
ekki áfram ef ég get ekki neitt.
Þegar ég finn að ég get ekki bætt
Ragnheiðúr Runólfsdóttir glaðbeitt með verðlaunapeningana sjö um hálsinn. Mynd: Þóm.
mig meira hætti ég að keppa.
Getur sundkona í fremstu röð
stundað æfingar eins vel og
nauðsynlegt er?
- Það er nú bára foreldrum
mínum að þakka. Ég bý heima
hjá þeim á Akranesi og vinn í
fyrirtæki pabba míns. Svo kenni
ég líka þroskaheftum fyrir há-
degi, bæði sérkennslu og starfs-
þjálftm, og þjálfa yngri hópa í
sundinu. Eg æfi mest í nýju
lauginni á Akranesi enda er hún
ágæt. En það er nauðsynlegt að
æfa í 50 metra laug ef á að keppa í
slíkri og því mun ég keyra þrisvar
í viku til Reykjavíkur til æfinga.
Það er lítið gagnað Akraborginni
því hún fer allt of seint af stað á
morgnana.
En hvað er Ragga Run. annars
að sýsla um þessar mundir?
- Ég fer í nám til Bandaríkj-
anna í haust og fæ styrk út á sund-
ið. Þar er borgað undir mig, öll
skólagjöld og uppihald, og æf-
ingaaðstaðan stórkostleg þannig
að ég þarf ekki að kvíða því. Ég
ætla að læra íþróttafræði við
skólann í Alabama og verð þar
vonandi í nokkur ár.
Hvað gerir þú síðan eftir að þú
hættir að keppa í sundi?
Þá finnur maður sér bara
eitthvert annað sport. Það yrði að
vísu ekki nema bara sem hobbý
og því allt öðruvísi. Ég geri mér
alveg grein fyrir því að það fer
mikill tími í sundið en sá tími er
fyllilega þess virði.
Ertu ekki orðin leið á sundinu?
- Nei, mér finnst þetta alveg
æðislega gaman. Það er svo
margt í þessu sem heillar mann og
nú er ég orðin mjög háð því að
synda. Eg finn það ef ég tek mér
frí frá sundinu í einhvern tíma þá
veit ég varla hvað ég á að gera af
mér. Það má því segja að sundið
sé mitt dóp!
-þóm
MÁ ATT ERKi AO GEFA
AÍ>ALV<LRV<rAKAR séu
OKRARAR é&
eR Ap> ^JCRxSKVA
V|NN\ FVR\R
LUSARLAUNUMV
Föstudagur 26. maí 1989 ;NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 9