Þjóðviljinn - 06.07.1990, Blaðsíða 2

SKAÐI SKRIFAR
Með
hverjum
á ég að halda?
TILLITSSÖM
GUÐFRÆÐI
Hann sagði þó að Aðventistar
hefðu ekki sett neinn stimpill á
Evrópubandalagið sem Anti-
Krist eða nokkurn slíkan hlut.
Tíminn
Ég hefi eiginlega engan áhuga á fótbolta.
Að vísu spilaði ég soldið sjálfur þegar ég var
strákur og gerði meira að segja mark einu
sinni í þriðja flokki. En það mark var flas ekki
til fagnaðar: það var að vísu eina markið í
leiknum og tryggði mínu liði sigur, en það var
enginn mættur til að horfa á afrekið. Auk
þess rak ég löppina í nefið á markmanni
andstæðinganna og brotnaði nefið en ég
meiddi mig í hnénu og verð alltaf var við það
hné hvenær sem ég þarf að hlaupa niður
Esjuna eða álíka fjall og má með sanni segja
að oft veldur fótbolti firnum.
Og samt, og samt horfi ég á
hemsmeistarakeppnina og blygðast mín sár-
lega vegna þess að eiginlega er ég á móti
múgsálinni en múgsálin er guð þessa fótbolt-
atiltækis eins og allir vita, 25 miljarðir manna
horfa alls á þessa leiki á Italíu, það er fimmfalt
mannkynið, fótboltinn er það eina sem sam-
einar mannkynið síöan guð dó. Eða svo segir
frændi minn, Karl Marx Jónsson.
Ég hinsvegar, ég vil vera sér á parti og
sjálfstæður. En samt horfi ég á, eða er partur
af áhorfinu eins og nú er sagt í fræðunum.
Og mátti láta Villu litlu frænku mína koma
að mér í miðjum leik Svía og Skota á dögun-
um og hún dró nú ekkert úr sinni fyrirlitningu
á veikleikum minnar sálar frekar en fyrri dag-
inn.
Jæja Skaði sjálfur, sagði hún glottandi út
að báðum. Svo þú getur ekki heldur komist af
án þess að lúta í gras og súpa úr hóffari
auglýsingaveldisins, hetjudýrkunarinnar og
múgsefjunarinnar.
Mín sök, mín sök, mín mikla sök, sagði ég
sáttfús.
Þú, frændi minn, ætlar líka að renna sam-
an við hálfvitaofstopann sem breytir öllum
karlpeningi þjóðarinnar í gagnrýnislausan
skríl sem situr slefandi og öskrandi og piss-
andi á sig fyrir framan sjónvarpið og lætur allt
annað lönd og leið?
Því er nú verr, Villa mín, sagði ég. Ég get
ekki einu sinni öskrað.
Nú hvers vegna ekki? spurði Villa.
Vegna þess að ég veit ekki með hverjum
ég á að halda, sagði ég.
Þarftu að vita það? spurði Villa.
Að sjálfsögðu. Annars fær maður ekkert
fútt og kikk úr þessu. Fótbolti er einskis virði
nema þú elskir annað liðið.
Og þú ert fjöllyndur sem fyrr Skaði? spurði
Villa með glampa í hæðnisauganu.
Rétt er það, sagði ég. Til dæmis núna: ég
vil gjarna halda með Skotum af því að Eng-
lendingar hafa farið illa með þá um aldir, en
ekki get ég heldur verið á móti Svíum sem
eru mínir frændur og halda uppi sóma
Norðurlandanna. Svo get ég ekki heldur ver-
ið með Svíum því þeir fundu upp kratismann
og vandamálin.
Geturðu barasta ekki haldið með einhverj-
um sem eru nógu langt í burtu eins og Kam-
erún? spurði Villa.
Það mætti æra óstööugan að halda með
Afríkuríki, þau eru svo mörg. Svo á ég víst að
heita hvítur maður, sagði ég.
Það var þá heiðurinn, sagði Villa. En hvað
með ítala, passa þeir ekki vel fyrir þig?
Kannski, sagði ég. Rómverjar og Dante,
menningin sérðu, já þetta er nokkuð gott. En
svo var það fyrir tuttugu árum að einhver ítali
stal af mér sólarferðarkærustu og maður get-
ur ekki verið að púkka undir svoleiðis pakk.
Hver veit nema sonur hans sé í ítalska lands-
liðinu?
Ég geri ráð fyrir að við afskrifum England,
sagði Villa. En hvað með Þjóðverja þá?
Nei, sagði ég. Sá púki er orðinn nógu feitur
í Evrópu þótt ég fari ekki að hlaða undir hann
líka með mínum særingum.
Villa hugsaði sig um og sagði síðan:
Veistu það frændi: ég sé að hún hefur rétt
fyrir sér stelpan sem skrifar fjölmiðlaspistilinn
í Pressunni.
Og hvað segir hún? spurði ég.
Sjáum nú til, sagði Villa og fletti upp í blað-
inu, hún segir: „Það dylst auðvitað engri
hugsandi manneskju að knattspyrnan vekur
upp lægstu hvatir hvers einstaklings".
Jæja, sagði ég. Og hvernig kemur það
heim og saman við mig?
Fótboltinn vekur upp þá hvöt þína sem þú
telur lægsta og óttast mest, Skaði frændi. En
hún er skoðanaleysið....
JÁ, ANNARS
ÞYRÐU
MENN EKKI AÐ
GERA HITT
Vínið hefur ávallt verið upp-
spretta gleði, menningar og
jafnvel lífsins sjálfs.
Morgunbladið
LOKSINS ALMINNI-
LEGIR
HEIÐINGJAR!
Saltfiskur í Katalóníu er því
samnefnari trúarbragða.
Morgunblaðið
MILLI MANNS
OG HESTS...
Hvað eruð þið (hrossaræktar-
ráðunautar) að dæma og hvaða
gildi hafa þeir dómar fyrir hrossa-
rækt? Er það kannski á stefnu-
skránni að taka kynbótagildi
knapanna með inn í dæmið?
Morgunblaðið
FLEIRI FÚLIR EN
BHMR
Kirkjubæjarhrossin mæta ekki
á landsmót.
DV
ÞÚ GUÐ SEM
GOLFI STÝRIR
Guð velur stundum óverðuga
til stórra hluta, sagði séra Jón E.
Baldvinsson sendiráðsprestur
sem vann bifreið fyrir að fara
holu í höggi.
DV
EF ÆSKAN VILL
RÉTTA ÞÉR
ÖRVANDI HÖND..
Fjórir ungir menn ætluðu að
henda lögreglumanni í höfnina í
Vestmannaeyjum á sunnu-
dagsmorgun. Áður höfðu þeir
hent ungum manni í sjóinn.
DV
Á AÐ SETJA DAVÍÐ
UNDIR FALLÖX-
INA?
Migið er í öll skot og gáttir og á
gangstéttar og er hjarta Reykja-
víkur orðið eins og Versalir áður
en sá flór var mokaður með
kóngi, aðli, hirðfíflum og þeim
sora öllum sem þar þreifst undir
gljáandi yfirborði.
Tíminn
LIST ER ÞAÐ
LÍKA OG VINNA
Hæfileikakeppni fór fram í
veitingahúsinu Glymi í síðustu
viku. Þá kepptu 22 pör um það,
hvert þeirra líktist mest
Eurovison-förunum, Sigríði
Beinteinsdóttur og Grétari Ör-
varssyni.
2 SlÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 6. júlí 1990
Pressan