Þjóðviljinn - 17.08.1990, Blaðsíða 21

HELGARMENNINGIN
skutlur
og fljúgandi teppi
Eyjólfur Einarsson opnar málverkasýningu í
tilefni af fimmtugsafmæli sínu í Nýhöfn í dag
- Hvað myndirnar á sýning-
unni varðar þá eru þær allar nýj-
ar, málaðar á þessu ári, og þem-
að er farartæki; skip, skutlur og
fljúgandi teppi, segir Eyjólfur Ein-
arsson, sem opnar málverkasýn-
ingu í Gallerí Nýhöfn á
fimmtugsafmæli sínu í dag kl. 17.
- í þessum myndum er ég að
glíma við það sama og alltaf,
þ.e.a.s. form, liti og samræmi. Ég
reyni að ota saman tveimur ólík-
um hlutum til að fá spennu. Þema
þessara mynda ræðst kannski af
því að ég er gamall sjómaður.
Það verður enginn samur maður
eftir að hafa lifað heiðskíran
stjörnubjartan himin og norður-
ljós á hafi úti. Enginn getur kom-
ist hjá því að vinna úr sinni lífs-
reynslu.
Það má segja að ég máli sífellt
þekkjanlegri hluti, áður vann ég
mest abstraktmálverk. Ég er
alltaf að skynja betur gildi
teikningarinnar, og hversu mikil-
vægur hluti hún er af málverkinu.
Ég met teikninguna meira eftir
því sem ég eldist. Ætli ég hafi
ekki farið í hring í lífi mínu sem
myndlistarmaður; ég byrjaði á
fígúratífum myndum og fór síðan
út í abstraktmálun, nú er ég aftur
búinn að snúa mér að fígúratífari
verkum. Erfitt er að skýra af
hverju þetta gerist, mér fannst ég
þurfa að segja eitthvað, þótt ég
hafi aldrei ætlað mér að segja
sögu með myndum mínum. Það
er fyrst og fremst formið, litirnir
og samsetningin sem máli skiptir í
verkum mínum.
Sýningin í Nýhöfn er tíma-
mótasýning vegna
fimmtugsafmælisins, en hún er
einnig lokapunktur á vissri þróun
sem átt hefur sér stað undanfarin
átta ár. Ég á þá ekki við lokap-
unkt á mínum ferli, þar verður
vonandi enginn lokapunktur sett-
ur. Sæi ég eitthvert lokatakmark
einhversstaðar væri ekkert gam-
an að þessu lengur. Mér finnst
alltaf þegar ég byrja á nýrri mynd
og sé hvítt léreftið í ramma að
það sé upphaf ferðar sem ég veit
ekki hvar endar, og það er ein-
mitt það skemmtilega við vinn-
una.
Ég er hálfgerð alæta á stefnur
og strauma, og á mér marga eftir-
lætismálara, auk þess er það
mjög tímabundið hver eða hvaða
stefna heillar mig. f dag er ég hrif-
inn af öðru en hrífur mig á morg-
un. En ég hef alltaf haldið mig við
málverkið, og það hefur stundum
verið í tísku og stundum ekki.
Þegar málverkið á ekki upp á
pallborðið er erfitt að vera mál-
ari. Svo var t.d. þegar konseptið
var og hét, þá var maður litinn
hornauga af kollegunum. Þetta
breyttist svo þegar nýja málverk-
ið komst í tísku og jafnvel kons-
eptlistamenn viðurkenndu að
hafa einatt málað í laumi. í dag
finnst mér aftur fara lítið fyrir
málverkinu á alþjóðlegum sýn-
ingum. Nú er mínímalisminn
langmest áberandi; skúlptúrar og
strangflatarlistin í málverkinu.
Þetta er hreintrúarstefna en ég
hef samt sem áður fengið mikið
út úr henni. Kynni mín af henni
hafa hreinsað margt hjá mér,
þrátt fyrir það að ég sé ekki alveg
á línu mínimalista. Einhversstað-
Þegar ég ræðst til atlögu við hvítt léreftið er það eins og upphaf ferðar sem ég veit ekki hvar endar, segir
Eyjólfur Einarsson listmálari. Mynd: Jim Smart.
ar leynist frásögnin hjá mér, en
hún er bannorð í fyrrgreindri
stefnu. Síðast hélt ég einkasýn-
ingu hérlendis fyrir tæpum þrem-
ur árum í FÍM-salnum, en síðst-
liðin tvö haust hef ég haldið
einkasýningar í Kaupmanna-
höfn.
Sýning Eyjólfs í Nýhöfn við
Hafnarstræti 18 verður opnuð í
dag kl. 17. Hún er opin alla virka
daga nema mánudaga frá kl. 10-
18 og um helgar frá kl. 14-18, af-
mælissýning þessi stendur til 5.
september. BE
Hitt og þetta með kostum og göllum
Þá eru hinir föstu liðir eins og venjulega, safnplötur sumarsins,
komnar út. Steinar hafa gefið út „Bandalög 2“ og Skífan hefur sent frá
sér „Hitt & þetta aðallega hitt alla leið“. Það má margt misjafnt segja
um safnplötur og sá sem hér skrifar hefur ekki alltaf tekið þeim
Ijúfmannlega í skrifum sínum fyrir dægurmálasíðuna. Það versta sem
getur komið fyrir safnplötu er að hún höfði til allra og engra en ég held
að „Hitt og þetta..." höfði aðallega til sumra frekar en annarra og því
ætti hún að sleppa fyrir horn.
Platan byrjar á „Hvursu lengi“
með Síðan skein sól, sem einnig á
lögin „Vertu þú sjálfur“ og „Mér
finnst það fallegt". Þessi þrjú lög
sýna að Síðan skein sól er að
fjarlægjast raulið sem klæddi
hljómsveitina svo illa og er aftur
farin að nálgast rokkið. Það er
ánægjulegt að Sólin skuli sveigja
aftur inn á rokkbrautina vegna
þess að þar hefur hljómsveitin
sýnt að hún getur átt góða spretti.
„Vertu þú sjálfur" er til dæmis
ekta Helga Björns lag, þar sem
hann á sinn Jagger eggjandi hátt
skorar á hvern og einn að vera
stoltur af sjálfum sér.
Hljómsveitin Pís of keik er
með rapplag á „Hitt og þetta..“
sem ég held að verði að teljast
fyrsta íslenska rapplagið sem er
gefið út á plötu. Þetta er furðu-
lega skemmtilegt lag, sem nálgast
frekar seinnitíma rapp en frum-
rappið, þe. lagið er í svo kölluð-
um dansstíl. Eins og öll rapplög
er samnefnt lag Pís of keik ver-
öldin í brotum, eins og hver og
einn upplifir hana á einum degi
eða parti úr degi. Pís of keik
kjósa að halda nöfnum sínum
leyndum, en textinn er eftir Birgi
Fannar Birgisson.
Hjálparsveitin, sem er hópur
þekktra tónlistarmanna, er hér
með lagið „Neitaðu að vera með“
eftir Jakob Frímann Magnússon.
f þessu lagi vara þeir Helgi
Björnsson, Egill Ólafsson, Bubbi
Morthens, Stefán Hilmarsson og
Björn Jr. Friðbjörnsson við
vímuefnunum með því að þylja
upp innihald lyfjaskápsins, rétt
eins og Hérastubbur bakari þegar
hann söng piparkökusönginn.
Hjálparsveitin er einnig með
þetta lag á „Bandalögum 2“, en
jjað verður að segjast eins og er
að það slær ekkert á brennivíns-
losta minn við að hlusta á þessa
þulu.
Eitt furðulegasta lagið á „Hitt
og þetta...“ er lag Gulleyjunnar
„Aftur og enn“. Ég hef sjaldan
orðið eins áberandi var við
áhrifavald annars tónlistarmanns
og í þessu lagi. Það er engu líkara
en Brian Ferry hafi brugðið sér á
kvöldnámskeið í íslensku og
snarað inn einu lagi fyrir Skífuna.
Höfundur lagsins ívar Sigur-
bergsson syngur „Aftur og enn“
með sama skjálfandanum og Fer-
ry en það vantar þó í lagið frygð-
artón uppans, sem einkennt hef-
ur Ferry í seinni tíð.
Rokkabillybandið Langi Seli
og skuggarnir eiga lagið „ísjak-
inn“. Þetta lag verður á væntan-
legri breiðskífu sveitarinnar sem
kemur út með haustinu og verður
forvitnilegt að heyra hvað Langi
Seli gerir á þeirri plötu. „ísjak-
inn“ er dæmigert Langa Sela lag,
kemur lítið á óvart en er engu að
síður hið besta lag.
Alls eru sautján sólistar og
hljómsveitir á „Hitt og þetta...“
sem engin leið er ræða allar hér.
Sverrir Stormsker er með fer-
skeytlubrandara um skáta, sæmi-
legt lag og texti sem nær samt
ekki að bæta neinu við það sem
Sverrir hefur gert áður. Éinhvern
veginn hef ég það á tilfinningunni
að Sverrir geti gert betri hluti ef
hann gefur sér tíma til þess.
Eftirlitið skipa yngstu tón-
listarmenn „Hitt og þetta...“.
Lag þeirra heitir „Frá byrjun".
Sennilega hefur það ekki verið
meiningin með titlinum, en hann
á engu að síður mjög vel við sem
merkimiði á Eftirlitið. Það er
engu líkara en Eftirlitið hafi sett
byrjunarpunktinn á Bubba Mort-
hens á Egóskeiðinu, og hefur
söngur Davíðs Freys þar mest að
segja. Davíð hljómar nefnilega
eins og Bubbi á sínum fyrri árum
og það eina sem nær að lyfta
þessu lagi til nútíðarinnar er bás-
únuleikur Einars Jónssonar, sem
er í stíl Band Of Holy Joy. Éftir-
litið og Davíð hafa samt alla
burði til að gera ágæta hluti í
framtíðinni.
Hér skal látið staðar numið.
Margt af því sem er ónefnt, skal
látið ónefnt. Það fylgir flestum
safnplötum sá galli að á þeim eru
lög sem gera lítið annað en að
vekja upp í manni fúkyrðaflaum-
inn og ég nenni ekki að fara í þær
stellingar að þessu sinni.
Föstudagur 17. ágúst 1990 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 21