Þjóðviljinn - 12.04.1991, Blaðsíða 16

I
Grunnskólalögin
Vitið þið að rétt áður en alþingis-
mennirnir fóru í frí til þess að hella
sér út í kosningabaráttuna, þá sam-
þykktu þeir lög sem skipta miklu máli
fyrir öll íslensk börn? Þeir samþykktu
lög um leikskóla. Og þeir samþykktu
lög um grunnskóla.
Nú á að bæta aðtöðu ykkar í skól-
anum.
Á næstu 10 árum á að breyta
skólanum þannig, að hann verði ein-
setinn skóli. Þá geta allir krakkar
byrjað strax á morgnana og allir verði
lausir um svipað leyti á daginn.
Það á að lengja dálítið skóladag-
inn, svo þið getið menntast betur. 6-9
ára börn eiga að fá 24 kennslustund-
ir á viku og eldri krakkar ekki færri en
35.
Það á að fækka í bekkjardeildum,
þannig að þið þurfið ekki að vera al-
veg jafn mörg að berjast um athygli
kennarans.
Og þið eigið að fá mat í skólan-
um.
Og það á sem sagt að gera ýmis-
legt til þess að reyna að bæta skól-
ann og gera hann að betri vinnustað
fyrir ykkur. Þið eigið ekki í framtíðinni
að þurfa að fara heim á miðjum
skóladegi og mæta svo aftur. Skóla-
dagurinn á að verða samfelldur.
Og eitt enn: Foreldrar ykkar eiga
að fá meiri rétt til þess að fylgjast
með starfi skólans. Og þeir fá einnig
aukna ábyrgð.
Bendið nú pabba ykkar og
mömmu á að kynna sér vel nýju
grunnskólalögin. Segið þeim að það
sé stórgróði af betri skóla, meiri gróði
en af heilu álveri í beinhörðum pen-
ingum. Það er búið að reikna það út.
En mestur verður sá gróði, sem ekki
er hægt að mæla í tölum. Gróðinn
sem fæst ef þið lærið meira og ykkur
líður betur.
Kveðja
Myndir á sýningu
Vitið þið hvar Arnes er?
Ef þið eigið heima í Árnes-
sýslu, þarf náttúrlega ekki að
spyrja ykkur. Árnes er félags-
heimili í Gnúpverjahreppi, ná-
lægt Þjórsá og það sést frá því
til Heklu.
Það er liður í M-hátíð á Suð-
urlandi, að í Árnesi var opnuð
málverkasýning um páskana á
verkum eftir Jóhann Briem. Jó-
hann Briem var fæddur og upp-
alinn á Stóra- Núpi, sem er rétt
hjá Árnesi, og hann málaði alla
ævi myndir úr svéltinni sinni.
Hann málaði einkum mislitar
kýr og hesta og kindur og
myndir af fólki, sem var stund-
Tvær álfkonur
Þær eiga heima á skýi og
duttu niður. Og þær sáu fullt af
blómum og búðu til blómafesti.
um við vinnu sína, en stundum
statt í ævintýrum.
Börn úr skólum á Suðurlandi
fengu að skoða þessa
skemmtilegu málverkasýningu
og gera verkefni um myndirnar.
Stundum áttu þau að reyna að
átta sig á því, hvernig málarinn
byggði myndirnar upp, stund-
um að spekúlera í því af hverju
hann notaði „bamalega" liti á
kýrnar og stundum áttu þau að
segja sögu um myndirnar.
Meðfylgjandi saga er eftir 9
ára telpu í Brautarholtsskóla.
Hún heitir Vaka Rúnarsdóttir.
Myndin heitir Tvær álfkonur.
Skólalagið
Lag: Guðmundur Jónsson.
Texti: Stefán Hilmarsson.
Þú ert hér fyrsta daginn þinn
fyrir framan þessar dyr.
Lítill, spenntur og Ijóshærður
fyrstur labbar innfyrir.
Pennaveski er með í för,
svo og vikugamalt úr.
Röltir röskur að sætinu
raular lag í léttum dúr.
Ýmislegt þú eiga munt
í vændum hér.
Allrahanda ævintýri fylgja þér,
-trúðu mér.
- Þú munt rata víða - vittu til.
Viðlag:
Loksins ertu í skólanum
eftir áralanga bið.
- Þar sem vináttan fæðist og
þar sem vonir lifna við.
Þú ert staddur í skólanum,
þú ert kominn þar á blað.
- Þar sem ástin er undarleg,
þar sem ævin fer af stað.
Plús og mínus og margföldun,
síðan mögnuð sögustund.
Óvænt skellur á skyndipróf,
- þá er skárr'að far'í sund.
Sumir liggj'yfir líffræði,
eða læra hvað sem er.
Aðrir arka í leikfimi
svona eins og vera ber.
Óli er á undan þér úr fötunum.
Alltaf hrúgar Öddi niður
mörkunum, -eitruðum.
Ennþá sólar Garðar sig í gegn.
Viðl.
... Þú manst alltaf eftir fatahenginu.
Og náttúrlega mótorhjólagenginu,
- leðruðu.
Ennþá liggja sporin sömu leið.
Og þær voru svo heppnar að
komast upp aftur.
Vaka Rúnarsdóttir 9 ára.
Stefán
Hilmarsson.
Símasambandið
- Eyja, þetta er Oli Helgi. Á
ég að segja þér brandara?
- Já, takk. Segðu mér
brandara.
- Það var einu sinni strákur
á hjóli. Svo kom annar strákur
á hjóli. Þá voru tveir strákar á
hjóli.
- Er þetta brandarinn?
- Já. Finnst þér hann ekki
fyndinn?
- Jú, jú. Svona sem aula-
brandari.
— Viltu .heyra annan?
-Já.já' f«'
- Það voru einu sinni tveir
apar og annar apinn sagði við
hinn. „Þú ert nú meiri apinn“.
- Jahá. Þessi var nú dáldið
góður.
- Kannt þú engan brand-
ara?
- Ætli ég muni nokkurn í
svipinn. En ég get sagt þér
sögu af lítilli tveggja ára stelpu,
sem ég þekki. Hún fór í sunnu-
dagaskólann með systur sinni
og þegar hún köm heim söng
hún hástöfum fyrir mömmu
sína það sem hún hafði lært í
kirkjunni. Það var svona:
Daginn í dag gerði drottn-
ingin guð.
- Drottningin?
- Já, sko litla stúlkan
vissi, hvað drottning var, en
hafði aldrei áður heyrt talað
um drottin. Textinn átti að
vera svonar Daginn í dag
gerði drottinn guð.
- Já, en Eyja. Kannski
var þetta alveg rétt hjá
hénni.
- Hvernig þá?
- Við vitum ekkert hver
skapaði guð. Kannski var
það drottning.
16 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 12. apríl 1991