Þjóðviljinn - 02.08.1991, Blaðsíða 19

ÆNSNAPRIKIÐ

Sumir skrifa ástarljóð, aðrir ástarsögur. Þið þekkið áreiðanlega mörg sögu Astrid Lindgren um Ronju ræningjadóttur. Sænsk stelpa, sem heitir Estrid Cederby og dvaldi nýlega á íslandi,
teiknaði þessa mynd af Ronju og Birki. Þau eru að kallast á yfir Helvltisgjána. Þau máttu ekki vera vinir, af þv( pabbar þeirra voru óvinir.
Klukkurnar í Skálholti
Konan á HÆNSNAPRIKINU var
stödd í SKÁLHOLTI á döaunum. í
Skálholti var lengst af biskupsstóll
á fslandi. Á staðnum bió fjöldi
manns og þar gerðist oft mikil saga.
Þar gerðist kirkjusaga, og stjórn-
málasaga og þar aerðust fræaar
ástarsögur. Kannski þekkið þið
söguna af Ragnheiði Brynjólfsdótt-
ur og Daða.
Kirkjur í Skálholti hafa alltaf
staðið á sama holtinu, hvort sem
jær hafa verið stórar eða litlar og
?eirra hafa beðið, margvísleg ör-
ög. Þær hafa brunnið og hrunið í
jarðskjálftum. En sú sem nú stend-
ur er hvít og úr steinstevpu og
ákveðin í að standa lengi. Klukkur
hennar hrinaja tvisvar á dag og
óma yfir nærliggjandi sveitir.
Rett hjá Skalholti er lítið þorp,
sem heitir Laugarás. Þar hitti eg
þrjár stelpur á hjóli. Þær heita Ipga
Dóra Pétursdóttir, Gunnur Ósp
Jónsdóttir og Tinna Sigurðardóttir.
Tinna er 12 ára og á heima í
Reykjavík en hinar eru nýorðnar 11
ára og eiga heima í Laugarási, en
ganga í skóla í Reykholti, sem er
annað smáþorp í nágrenninu.
Sundlaugin
í bankanum
Það er fínt að vera í skóla í
Reykholti, sögðu þær. Og þar er
jg-
rennibraut og heitum pottum
sundlauainni stendur ekki sund-
laug. Það stendur Landsbanki. Svo
sennilega er hægt að kafa í henni
eftir silfri oa gulli. Svo kaupir maður
pylsur í pylsubankanum á eftir.
Stelpurnar þrjár leyfðu mér að
kíkja í Ijóðabókina, sem þær yrkja
stundum saman í. Og í aag fæ eg
að birta Ijóðið þeirra um ástina.
Það er sterkur klukknahljómur í
kvæðinu. Og þó að ungar stúlkur
þurfi ekki að eiga heima T námunda
við Skálhoit til að yrkja um ástina,
aá kann að vera að það séu samt
dukkurnar í Skálholti sem klinqja í
löfði þessara stelpna þeaar anainn
kemur yfir þær. Hver veit?
Kveðja
/ó&'

Ástarljóð
Ást er ástin sem leynist
hér og par,
en ekki alls staðar.
Má ég siá, hvað er á þinni ástar
bók.
Ostur er hluti af ástinni.
Rjómi er það sem ástin elskar.
Rómantín er ástin,
ástin er góð og ástþú snæðir.
Rómantik erþað sem allirþrá
bæði ungir og gamlir.
Klukknaslátturlífsins bergmálar
í ástarklukkum.
Kraftaverk ástarinnar gengur í
gegnum
brjóst kraftmikillar konu.
Höfundar:
Inga Dóra Pétursdóttir 11 ára
Gunnur Ösp Jónsdóttir 11 ára
Tinna Sigurðardóttir 12 ára
Sjálfsmyndin
- Ég hugsaöi ekki um neitt. Hjartaö táknar
ástarsorg. Úlfur
Úr Litla-Bergþór
( Biskupstungunum er gefið út blað,
sem heitir Litli-Bergþór. Þar birtist eftir-
farandi saga eftir eitt Reykholtsskóla-
skáldið.
Jötunssaga
Einu sinni fyrir löngu bjó jötunn einn í
helli. Áður fyrr hafði hann unað sér vel í
hellinum, en nú var svo komið að honum
var ekki farið að líka vistin lengur, þvi
mannabyggðir voru komnar helst til ná-
lægt að hans áliti.
Morgun einn vaknaði hann upp við
háreysti mikla og sá er hann opnaði aug-
un að þrír menn stóðu við rúmstokkinn
hjá honum. Hann spurði þá hvað þeir
væru að gera þarna eins og eflaust
margir hefðu gert. Svöruðu mennirnir þvl
til að þeir og sveitungar þeirra hygðust
grafa göng þarna í gegnum fjallið því að
það hamlaði samgöngum á milli héraö-
anna. Ennfremur sögðu þeir að fjallið
væri svo hátt og hrikalegt að það skyggði
á himin I 50 kílómetra flarlægð (Hvaða
fjall skyldi það nú vera?). Reis þá jötun-
inn upp úr rekkju sinni og hann líktist
engum engli þá stundina. Hóf hann upp
raust sína og söng þetta sem á eftir kem-
ur.
Grafið göng
gjarnan löng,
en ekki hér,
alveg sama hvað hinum megin er.
Ekki veit ég með hvaða lagi hann
söng þetta, en eflaust gæti einhver tón-
listarmaður fundið það út. Fóru mennirn-
ir þá í burtu og ekki þarf að tíunda frekar
að mikill fjandskapur ríkti á milli jötunsins
og safnaðarins I sveitinni eftir þetta.
Jóhann Haukur Björnsson
Föstudagur 2. ágúst 1991 NÝTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 19